{fic bts} -- RM Birth Day --

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Rap Monster Birth Day

BY :: LIPPAKORN MONJUN

21^st Rap Mons :B

Enjoy Reading :D

. 14/12/09 .

เนื้อเรื่อง

<<Special RM Birth day >>

BY :: LIPPAKORN MONJUN

“พี่ วันเกิดต้องเป่าเค้ก!!”

“ไปซื้อเค้กมาเซอร์ไพรซ์นัมจุนกันเถอะ”

ซอกจินพี่ใหญ่ที่สุดในวงออกความเห็นกับคนอีกห้าคน ในวันที่สิบสองกันยานี้เป็นวันเกิดลีดเดอร์ของพวกเขาล่ะ ! ตอนแรกกะว่าจะเซอร์ไพรซ์ให้ลีดเดอร์ตกใจจนหงายท้องไปเลย แต่ก็เป็นได้แค่ความคิดของซอกจิน เพราะตัวเองเป็นพี่ไม่ค่อยอยากแกล้งน้องแรงๆเท่าไหร่

นัมจุนที่ตอนนี้กำลังมิกซ์เพลงและกำลังอยู่ในโลกส่วนตัวของตัวเอง จีมินและโฮซอกถูกรับหน้าที่ให้ไปซื้อเค้กวันเกิด ส่วนคนที่เหลือจะทำเป็นทะเลาะกันแล้วทำการซ่อนกล้องโดยมี แทฮยอง จองกุก ยุนกิ และซอกจินเป็นคนนำเรื่อง

และในเรื่องที่โฮซอกเป็นคนคิด อาจจะต้องมีการเปลืองตัวช้ำนิดม่วงหน่อยเป็นปกติ ก็พวกผู้ชายทะเลาะกันนี่นา จองกุกและแทฮยองจะทะเลาะกันเรื่องบางอย่าง ยุนกิไม่สนใจมีแค่ซอกจินเท่านั้นที่สนใจจากนั้นทั้งสี่คนก็ทะเลาะกันใหญ่ตัว มีการทำลายข้าวของด้วย

ถ้านัมจุนน้ำตาคลอเพราะแกล้งเซอร์ไพรซ์วันเกิด มันไม่ใช่ความผิดพวกเขานะ มันคือความผิดของจองโฮซอกต่างหากล่ะ

พอตกลงกันเสร็จสรรพ จีมินและโฮซอกก็ออกเดินทางไปซื้อเค้กและกลับมาภายในเวลาที่ซอกจินกำหนด แล้วทั้งสี่คนก็เริ่มเล่นละครกันอีกครั้ง

“ทำไมนายต้องมองเหยียดอาร์มี่ที่ล้มเพราะตามนายด้วยวะจอน จองกุก !? อาร์มี่จะมองเรายังไง อาร์มี่จะเสียใจมั้ย”

“พี่ก็รู้ว่าตอนนั้นคนมันเยอะมาก ผมต้องรีบไปกับพวกพี่ แล้วพี่เห็นเหรอว่าผมมองเหยียดมันก็ข่าวมั่วๆกันทั้งนั้น”

“ย๊า ทำไมต้องทะเลาะกันด้วยล่ะ พวกนายก็รู้ตอนนี้เรากำลังโปรโมทแดนเจอร์ ถ้ามีปาปารัซซี่ผ่านมาเจอพวกนายทะเลาะกันอยู่พวกพี่จะลำบากเอานะ!”

“ทะเลาะกันไปแล้วได้อะไรขึ้นมา..”

ยุนกิพูดขึ้นท่ามกลางความวุ่นวาย ข้างในใจก็แอบขำนิดๆไม่นึกว่าตัวเองต้องมาทำอะไรแกล้งน้องตัวเองแบบนี้ ยุนกิหันไปทางประตูที่เปิดไว้ นัมจุนเริ่มรู้สึกตัวและเริ่มสงสัยว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่ทันที่นัมจุนจะเปิดประตูเข้ามา..

พลั่ก!!

“แทฮยองผลักน้องทำไม !?”

“พี่ก็เห็นอยู่มันทำหน้ากวนตีนใส่ผม!!”

“ผมทำหน้าแบบนั้นเมื่อไหร่!!”

“ย๊าๆ ทะเลาะอะไรกันเสียงดังไปถึงข้างในเลย”

คนสำคัญของวันนี้ได้เปิดประตูออกมา นัมจุนใส่แว่นสายตาสีดำ กางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสีขาวตามสไตล์ของเขา ทำหน้าหมึนอย่างที่เคยทำ ยุนกิมองหน้านัมจุนเล็กน้อย เกือบหลุดขำออกมา จองกุกคุมอารมณ์ได้ดีมาก เขาลุกขึ้นแล้วรีบไปผลักแทฮยองให้ล้มลงเหมือนที่แทฮยองผลักเขาตอนแรก

“จองกุกผลักแทฮยองทำไมเล่า!!”

“พี่ก็เห็นเมื่อกี๊มันทำผมก่อน!”

“ทำไมต้องเรียกฉันด้วยสรรพนามที่ไม่น่าเคารพแบบนั้น !!”

“ฉันอยู่ตรงนี้พวกแกไม่เห็นหัวฉันเลยใช่มั้ย !!”

นัมจุนตะโกนขึ้นมา ยุนกิขว้างหนังสือลงพื้นทำเป็นอารมณ์เสียแล้วกระแทกประตูใส่หน้าทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้น นัมจุนถอนหายใจ ก่อนจะกอดอก ถามไถ่ถึงการกระทำของทั้งคู่เมื่อครู่นี้

“เป็นบ้าอะไรกัน อยู่ดีๆกันไม่เป็นใช่มั้ย ทำไมต้องหาเรื่องให้ฉันปวดหัวอยู่ตลอดเลยวะ”

ซอกจินสะดุ้งกับคำหยาบของนัมจุนที่โผล่มาทีละเล็กละน้อย

“ฉันเป็นลีดเดอร์ที่ไม่ดีเลยใช่มั้ย เพราะฉันมักคุมพวกนายสองคนไม่ได้เลย”

“พี่เองก็เอาแต่เข้าข้างพี่แทฮยอง เคยถามเหตุผลผมบ้างมั้ยว่าทำไมต้องทะเลาะ”

..

.

.

.

.

.

“ผมไม่อยากได้ลีดเดอร์แบบนี้ ให้พี่ยุนกิเป็นซะยังจะดีกว่า”

.

.

.

.

.

.

.

“เฮ้ย พี่ เค้กได้ละ พี่รู้มั้ยเหตุการณ์ข้างนอกโคตรมันส์เลยอ่ะ จองกุกพูดแรงมากประโยคสุดท้ายอ่ะแล้วกว่าผมจะหาประตูหลังหอเจอนี่พี่รู้มั้ยลำบากแค่ไหน”

“เด็กนั่นมันพูดคำนั้นออกไปจริงๆเหรอเนี่ย แบบนี้นัมจุนจะไม่น้อยใจเอาเหรอ”

จีมินและโฮซอกกลับมาจากการซื้อเค้กและกลับตามเวลาที่กำหนดเป๊ะๆ ยุนกิ โฮซอก และจีมินรีบเอาเค้กออกจากกล่อง ปักเทียนเลขเป็นอายุ21 ทีนี้ก็เหลือแค่ปิดไฟ และรอให้พี่ซอกจินเคาะประตู และแทฮยองก็จะปิดไฟ แต่ว่า..

เหมือนสถานการณ์ข้างนอกจะดับยากแล้วล่ะ

.

.

.

.

.

.

.

“ถ้านายไม่พอใจพี่ พี่บอกให้บังพีดีนิมเอาพี่ออกจากบังทันก็ได้นะ”

“บ้าไปแล้วเหรอนัมจุน!”

“เพราะฉันดูแลพวกนายไม่ดีใช่มั้ย พวกนายเลยอยากเปลี่ยนหัวหน้าวง อยากเปลี่ยนลีดเดอร์ ศักยภาพลีดเดอร์พี่มันยังไม่พอเหรอ พี่ยังดูไม่น่านับถือเหรอ”

“ฉันเคยบอกพวกนาย ฉันอยากจะอยู่กับพวกนายไปตลอดฉันรักพวกนายเหมือนฉันรักครอบครัว แต่พอจอน จองกุกมาพูดแบบนี้ ฉันก็ไม่อยากเป็นภาระให้พวกนายต่อแล้ว”

“บางทีฉันควรจะกลับไป กลับไปที่ที่ตัวเองควรอยู่..”

สถานการณ์เริ่มแย่ลงทุกที ซอกจินอยากจะตะโกนออกไปมากว่านี่คือการซ่อนกล้อง ซอกจินเงยหน้าขึ้นมาปรากฏว่านัมจุนเม้มปาก น้ำตาเนิ่มคลอเล็กน้อย คงเป็นเพราะแคร์คำพูดที่จอน จองกุกพูด รู้มั้ยคำที่จองกุกพูดน่ะใครคิด

จอง โฮซอก เจ้าเก่าล่ะ

ทุกคนเงียบ นัมจุนเดินเข้าห้องที่ใช้ในการทำเพลงแต่ละอัลบั้ม ปิดประตูใส่หน้าคนทั้งสามคน แทฮยองยิ้มไม่ออก รวมทั้งจองกุกและซอกจินด้วย

“ฉันบอกแล้วว่าอย่าพูดคำที่โฮซอกมันคิด.....”

“ก็พี่โฮซอกบอกว่า ถ้าผมไม่พูดพี่โฮซอกจะไม่ทวงกางเกงในที่พี่ยุนกิยืมไปให้ผม”

“แค่กางเกงในซื้อใหม่ก็ได้ป่ะวะไอ้จ้อน !”

“พี่ยุนกิเอาของผมไปเกือบหมดตู้ละพี่ซอกจินนนนน”

ซอกจินส่ายหน้าให้กับความเด็กของจอน จองกุก จองกุกและแทฮยองกอดกันเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอโทษที่ผลักกันไปเมื่อครู่ ซอกจินให้เด็กทั้งสองคนไปรอในห้องนอนรวม ถ้าถึงเวลาเซอร์ไพรซ์เมื่อไหร่เขาจะเคาะประตู

ก๊อกๆ

“นัมจุนยา ออกมาคุยกันหน่อยเร็ว”

“.....”

“พี่รู้ว่านายเสียใจ แต่ช่วยออกมาคุยกับเด็กมันหน่อยนะ เข้มแข็งไว้นะนัมจุน”

แอ๊ดดด

นัมจุนเปิดประตูออกมาเหมือนร้องไห้ออกมาเมื่อครู่ คราบน้ำตายังติดอยู่บนใบหน้าของร่างสูง ซอกจินเดินจับมือนัมจุนไปที่ห้องนอนรวมและเคาะประตูเรียกเด็กๆออกมา

“แทฮยอง ยุนกิ จองกุก ออกมาคุยกันหน่อยเร็ว”

พรึ่บ !!

“ย๊า !! ใครทำอะไรน่ะ” นัมจุนโวยวายออกมาอย่างไม่รู้ตัว ไฟดับทั้งหอ นัมจุนใช้มือควานหาซอกจินแต่ก็พบว่าร่างเล็กไม่ได้อยู่กับเขา นัมจุนถอยมาช้าๆให้อยู่กลางหอพัก แล้วอยู่ดีๆก็..

พบแสงไฟที่ต้นกำเนิดของไฟมาจากเทียนไขเลขยี่สิบเอ็ด

พร้อมกับน้องๆในบังทัน ที่พร้อมใจถือเค้กกันมาเซอร์ไพรซ์วันเกิดให้เขา

“แซงอิลชุกคาฮัมนิดา ~ แซงอิลชุกคาฮัมนิดา ซารางฮานึล นัมจุนนี่ แซงอิลชุกคาฮัมนิดา !”

“วู้วววววว ปฏิบัติการซ่อนกล้องพี่นัมจุนในวันเกิดสิบสองกันยา สำเร็จจ้า”

“พี่อย่าถือสาที่ผมพูดว่าผมไม่อยากได้ลีดเดอร์แบบนี้นะ พี่เป็นคนที่ดีมาก พี่อย่างอนผมนะ ผมผิดไปแล้ว ถ้าจะโทษให้โทษพี่โฮซอกนะ พี่โฮซอกเป็นคนคิดแผนอ่ะ !”

จองกุกพูดพร้อมกับเสียงโฮจากผู้ชายห้าคน ยกเว้นแค่คนเดียวที่ตอนนี้กำลังก้มหน้าแล้วยิ้มทั้งน้ำตา ผู้ชายหกคนกำลังล้อมรอบเขาเอาไว้แล้วโอ๋เขากันใหญ่ นัมจุนพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลไปมากกว่านี้

นัมจุนยังพบว่า ทุกคนยังต้องการให้เขาอยู่ในบังทัน

นัมจุนยังพบว่า ทุกคนรักเขามากแค่ไหน

และยังพบอีกว่า ทุกคนคือครอบครัว ทุกคนคือทุกสิ่งทุกอย่างของนัมจุน

นัมจุนรักสมาชิกในบังทันมาก..มากจนไม่อยากหนีพวกเขาไปไหน

“โธ่ ลีดเดอร์ขี้แย เลิกร้องไห้ได้แล้ว เวลานายร้องไห้นี่โคตรน่าหมั่นไส้เลยว่ะ 5555555W ยุนกิพูด

“รีบๆเป่าเทียนแล้วอธิษฐานเลยพี่นัมจุน ผมอยากกินเค้กแล้ว”

นัมจุนพยักหน้าทั้งน้ำตา แล้วค่อยๆอธิษฐานให้ทุกคนได้ยินในสิ่งที่เขาขอ

“ฉัน..ฮึก ขอให้ทุกคนรอบข้างของฉันมีความสุขมากๆ..”

“:D”

“ขอให้บังทันอยู่ด้วยกันแบบนี้ตราบใดที่เราทุกคนยังมีชีวิตอยู่”

.

.

.

.

.

.

ถ้าไม่มีพวกนาย..คงไม่มีฉันในวันนี้

ถ้าไม่มีสมาชิกอีกหกคน คงไม่มีลีดเดอร์ขี้แยอยู่ตรงนี้

ถ้าไม่มีทุกคน บังทันก็ไม่เกิดขึ้น ทุกอย่างจะไม่เกิดขึ้น

และที่สำคัญ.. ถ้าไม่มี คิม นัมจุน ก็ไม่มี คิม แทฮยอง คิม ซอกจิน มิน ยุนกิ จอง โฮซอก ปาร์ค จีมิน จอน จองกุก

ขาดใครไป ก็ไม่ใช่ 'บังทันโซนยอนดัน'

.

.

.

.

.

.

.

.

Happy RM Day .

FIN.

ติชมกันได้เด้อค่ะะ  เขียนจากใจ อยากให้มีซ่อนกล้องนัมจุนง่าาาา นี่จะคราย แงงงงง สุขสันต์วันเกิดนะนัมคลุง อายุ21แล้วนะ แก่ขึ้นอีกปีละ มีความสุขมากๆ รักนะจู้บบบ #BTSRapMonDay