(e-book) MARKBAM ║ กาลครั้งหนึ่ง...เรารักกัน (END) - นิยาย (e-book) MARKBAM ║ กาลครั้งหนึ่ง...เรารักกัน (END) : Dek-D.com - Writer
×

(e-book) MARKBAM ║ กาลครั้งหนึ่ง...เรารักกัน (END)

ขอแค่ได้มองจากมุมเล็กๆ ตรงนี้ ได้เห็นพี่มาร์คประสบความสำเร็จ มีชีวิตการงานเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบ แบมก็พอใจแล้ว ส่วนลูกของเรา... แบมสัญญาจะดูแลเขาให้ดี ส่งเขาเรียนสูงๆ ไม่ให้ชีวิตเขาต้องลำบากเหมือนแบม

ผู้เข้าชมรวม

491,711

ผู้เข้าชมเดือนนี้

126

ผู้เข้าชมรวม


491.71K

ความคิดเห็น


27.74K

คนติดตาม


17.66K
จำนวนตอน : 15 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  6 ส.ค. 64 / 16:25 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

 กาลครั้งหนึ่ง
เรารักกัน
ไกลสุดฟ้าก็ไม่สามารถกั้นเรา แค่ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ
แต่การได้รักเธอ นั่นคือของสำคัญกว่า
และมันมีค่ามากเกินกว่าสิ่งไหนไหน
ฉันขอสัญญาจะจำทุกเรื่องราว ไม่ว่าร้ายหรือดี สุขหรือทุกข์ใจ
ฉันจะทบทวนเรื่องราวของเธอตลอดไป เผื่อวันสุดท้ายที่ฉันหายใจ
.จะได้ไม่ลืมเธอ .





"แม่แบมมม!"

เท้าที่กำลังจะหมุนเดินไปแผนกรับ-จ่ายยาของเมธัสชะงักงัน ในขณะที่เจ้าของชื่อที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ใจสะท้านวูบ ร่างกายพลันหนักอึ้งเหมือนถูกหินหนักหล่นทับ แบมแบมหันไปมองทางเสียงแจ้วคุ้นหูที่ดังมาก่อนตัว เพียงไม่กี่นาทีเด็กชายตัวน้อยในชุดผู้ป่วยโรงพยาบาลก็วิ่งเข้ามากอดเอวของคุณแม่ที่เจ้าตัวมองเห็นมาแต่ไกล เดินตามหลังมาด้วยนางพยาบาลที่เพิ่งพาน้องมินกลับมาจากห้องเด็กเล่นในโรงพยาบาล กำลังจะพากลับไปที่ห้องพักที่ยายอิ่มนอนหลับอยู่ แต่บังเอิญเจอแม่เด็กเข้าเสียก่อน

น้องมินได้เล่นสไลเดอร์ด้วยคับ สนุกม๊ากกก พรุ่งนี้คูมพยาบาลพาน้องมาเล่นอีกนะคับ น้องมินจะยอมให้ฉีดก้น จะยอมกินยาขม ไม่งอแงเลยคับเด็กชายหันไปอ้อนคุณพยาบาล ใบหน้าจิ้มลิ้มดูสดชื่นไม่เหลือเคล้าคนป่วยแล้ว แต่แล้วคนหล่อต้องหน้างอเมื่อสังเกตเห็นมือของแม่ งื้อออ แม่แบม มือๆๆ แม่แบมเป็นๆ อะไรอ่าคับ

แบมแบมตัวชาไปหมด ไม่มีแรงแม้แต่จะเอ่ยตอบลูกชายที่ก้มมองมือที่ถูกผ้าพันแผลพันไว้ด้วยสายตาห่วงใย ดวงตากลมโตปิดลงในตอนที่เสียงเข้มของใครอีกคนที่ยืนมองทุกอย่างเงียบๆ เอ่ยถามขึ้นมา

ลูกชายนายเหรอ

เห็นแล้วพี่เขาเจอน้องมินแล้ว

แบมแบมไม่ได้เอ่ยตอบคำถาม ก่อนน้ำตาจะร่วงเผาะในตอนที่พี่มาร์คเดินมาหยุดยืนอยู่ด้านหน้า ทรุดเข่าย่อตัวนั่งลงในระดับเดียวกับน้องมิน ดวงตาเรียวคมจ้องมองใบหน้าของเด็กชายที่หันกลับมาเอียงคอมองเขาตาแป๋ว ความรู้สึกเอ็นดูก่อเกิดในหัวใจยามที่จ้องลึกเข้าไปในดวงตาเล็กๆ นั้น และมันยิ่งชัดเจนยามที่มือหนาได้วางบนศีรษะทุย แบมแบมที่เห็นการกระทำตรงหน้าแทบขาดใจ ดูไม่ออกเลยว่าภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่ง และดวงตาเรียวคมคู่นั้นที่มองน้องมินไม่วางตากำลังคิดอะไร พี่เขาจะสังเกตไหม… จะรู้หรือเปล่าว่าดวงตาของน้องมินถอดแบบคนเป็นพ่อมาแทบทั้งหมด

“ชื่ออะไรเรา”

น้องมินหันไปมองคูมลุงหน้าดุแล้วเหลือบไปมองแม่แบมที่ไม่ได้ว่าอะไร จึงเข้าใจไปว่าคูมลุงคงเป็นเพื่อนแม่เลยคุยด้วยได้ 

“ชื่อน้องมินคับ เด็กชายภูวมินทร์”

มิน” เมธัสพยักหน้าแล้วถามต่อ พลางมองสำรวจเครื่องหน้าของเด็กชายที่เขาจำได้ลางๆ ว่าคล้ายเคยเจอกันมาก่อนแล้ว ใครจะรู้ว่าแม่แบมที่เด็กตรงหน้าเคยเรียกหาตอนอยู่โรงพยาบาลจะเป็นคนเดียวกันกับแม่แบมคนนี้ “อายุเท่าไหร่แล้ว

ห้าขวบคับ อยู่อนุบาลสองแล้วไม่ว่าเปล่า น้องมินชูห้านิ้วด้วย 

เพียงเท่านั้นความเงียบก็เข้าปกคลุมผู้ใหญ่สองคนที่มีเด็กชายตัวเล็กยืนคั่นกลาง ร่างสูงจมอยู่กับห้วงความคิดบางอย่าง มือหนาที่ลูบศีรษะของเด็กชายยังคงอยู่ที่เดิม แต่มืออีกข้างค่อยๆ เอื้อมไปกอบกุมมือที่บีบกันแน่นของคนที่เอาแต่นั่งก้มหน้าหลบตากัน ดวงตาเรียวคมช้อนมองดวงตากลมโตที่เอ่อคลอน้ำตา ก่อนเอ่ยถามสิ่งที่ค้างคาในใจออกไป


มีอะไรจะสารภาพหรือเปล่าเรื่องลูก










เมธัส ตฤณเตชธรรม (มาร์ค)

พี่คิดถึงแกงส้ม คิดถึงข้าวไข่เจียว คิดถึงผักต้มกับน้ำพริกปลาทู 

คิดถึงจักรยานคันเก่า คิดถึงบ้านไม้ริมน้ำหลังเล็กของเรา 

คิดถึงเสื่อกับฟูกแข็งๆ คิดถึงหมอนข้างตัวหอมๆ ที่ชอบหน้าแดงตอนนอนกอด

พี่คิดถึงแบม


กันต์พิมุกต์ ธรรมรักษ์ (แบมแบม)

แล้วความรักมันคลุกกินกับข้าวได้เหรอพี่มาร์ค 

พี่ก็เห็นว่าไอ้ความรักที่พี่ว่ามันทำให้ชีวิตเราแย่ลงทุกวัน 

แบมต้องการเงิน ถ้าพี่ไม่มีให้ก็ไสหัวออกไปจากบ้านแบมเลยไป!

เจ็บจวนเจียนจะตาย แต่ทำได้เพียงปลอบใจตัวเองเพียงลำพัง 

แกทำถูกแล้ว... ทำดีที่สุดแล้วแบมแบม  


เด็กชายภูวมินทร์ (น้องมิน)

เด็กชายพูวะมิน ทำมารัก โอ๊ะ! ม่ายช่ายยยย งื้อออ เพื่อนๆ อย่าหัวเราะน้องมินซี่ 

เอาใหม่ๆ สวัสดีคับ ผมชื่อเด็กชายภูวมินทร์ ตีนเตชะทำ ชื่อเล่นน้องมิน อายุห้าขวบ 

น้องมินเป็นลูกลุงแก่กะแม่แบมคับ!


#ลุงแก่แม่แบม

Written by ช้อยลดา

Twitter: @choylada



ลุงแก่แม่แบมมีจำหน่ายในรูปแบบอีบุ๊คแล้วนะคะ ใครที่สนใจสามารถกดจิ้มสั่งซื้อผ่านทางเว็บ mebmarket ด้านล่างนี้ได้เลยค่ะ

    

(MARKBAM) กาลครั้งหนึ่ง... เรารักกัน
ช้อยลดา
www.mebmarket.com
ขอแค่ได้มองจากมุมเล็กๆ ตรงนี้ ได้เห็นพี่มาร์คประสบความสำเร็จ มีชีวิตการงานเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบ แบมก็พอใจแล้ว ส่วนลูกของเรา…
แบมสัญญาจะดูแลเขาให้ดี ส่งเขาเรียนสูงๆ
ไม่ให้ชีวิตเขาต้องลำบากเหมือนแบม

T
B

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

"จากใจคนอ่านที่ตามอ่านมาตั้งแต่แรกๆ"

(แจ้งลบ)

เห็นคนอื่นเขียนคำนิยมให้ฟิคเรื่องนี้แล้ว เราคนหนึ่งที่มีความในใจอยากจะบอกทั้งคนเขียนและฟิคเรื่องนี้ก็อยากจะเขียนบ้าง คำเดียวสั้นๆ สำหรับฟิคเรื่องนี้คือคำว่าชอบค่ะ เราชอบหมดทุกๆ อย่างที่เป็นฟิคเรื่องนี้ ชอบเนื้อเรื่องที่ชวนให้คนอ่านลุ้นตามตั้งแต่ตอนแรก สารภาพว่ากลั้นใจอ่านเพราะลุ้นว่าพ่อมาร์คจะเจอแม่แบมมั้ย แล้วยังต้องมาล้นอีกว่าพ่อมาร์คจะเจอน้องมิน ... อ่านเพิ่มเติม

เห็นคนอื่นเขียนคำนิยมให้ฟิคเรื่องนี้แล้ว เราคนหนึ่งที่มีความในใจอยากจะบอกทั้งคนเขียนและฟิคเรื่องนี้ก็อยากจะเขียนบ้าง คำเดียวสั้นๆ สำหรับฟิคเรื่องนี้คือคำว่าชอบค่ะ เราชอบหมดทุกๆ อย่างที่เป็นฟิคเรื่องนี้ ชอบเนื้อเรื่องที่ชวนให้คนอ่านลุ้นตามตั้งแต่ตอนแรก สารภาพว่ากลั้นใจอ่านเพราะลุ้นว่าพ่อมาร์คจะเจอแม่แบมมั้ย แล้วยังต้องมาล้นอีกว่าพ่อมาร์คจะเจอน้องมินหรือเปล่า ไม่พอ ยังต้องมารอลุ้นผลดีเอ็นเอไปพร้อมๆ กับลุงแก่อีก นอกจากนี้เรายังชอบนิสัยของตัวละครที่มีเหตุผล เหมาะสมและมีความเป็นผู้ใหญ่ ทุกองค์ประกอบดูลงตัวและเข้ากันมากๆ บวกกับภาษาเขียนของไรเตอร์ที่ไม่ธรรมดาแล้ว ยิ่งทำให้หยุดอ่านไม่ได้เลยค่ะ อยากอ่านต่อเรื่อยๆ เราขอเป็นกำลังใจให้คนเขียนเขียนฟิคดีๆ แบบนี้ออกมาเรื่อยๆ นะคะ ขอบคุณไรท์เตอร์มากๆ ที่แต่งฟิคดีๆ ให้พวกเราอ่าน จะติดตามผลงานการเขียนเรื่อยๆ นะคะ   อ่านน้อยลง

ฮันฮยอคหยอกกันเล่น | 27 ก.พ. 61

  • 4

  • 0

"จากใจคนแอบอ่าน"

(แจ้งลบ)

ติดตามแบบเงียบ ๆ นี่รู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่...แค่อยากจะเข้ามาบอกความในใจค่ะ เริ่มอ่านเรื่องนี้เพราะน้องมินพูดจาน่ารักมากแล้วหันกลับมามองเจ้าหมูที่บ้าน..อ่าห์เด็ก ๆ นี่น่ารักจริง ๆ เลยนะ พอเข้ามาอ่านทุก ๆ ตอนจนจบและอ่านวนซ้ำ ๆ อยู่อย่างนี้ก็คิดว่าเราควรบอกความในใจของเราให้คนเขียนเค้ารู้ดีกว่า เป็นงานเขียนที่ดี น่าติดตามมาก ไม่น้อยไป ไม่เยอะไป อ่า ... อ่านเพิ่มเติม

ติดตามแบบเงียบ ๆ นี่รู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่...แค่อยากจะเข้ามาบอกความในใจค่ะ เริ่มอ่านเรื่องนี้เพราะน้องมินพูดจาน่ารักมากแล้วหันกลับมามองเจ้าหมูที่บ้าน..อ่าห์เด็ก ๆ นี่น่ารักจริง ๆ เลยนะ พอเข้ามาอ่านทุก ๆ ตอนจนจบและอ่านวนซ้ำ ๆ อยู่อย่างนี้ก็คิดว่าเราควรบอกความในใจของเราให้คนเขียนเค้ารู้ดีกว่า เป็นงานเขียนที่ดี น่าติดตามมาก ไม่น้อยไป ไม่เยอะไป อ่านแล้วนึกภาพตามแล้วรู้สึกดีมาก ๆ อยากให้อัพทุกวันด้วยซ้ำไป สำนวนดี ภาษาก็ดี แล้วที่แก้ไขเพิ่มเติมเนื้อเรื่องเข้ามาใหม่ก็ไม่ทำให้ความรู้สึกมันเปลี่ยน เป็นงานขียนที่ดีมากค่ะ จะติดตามต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ   อ่านน้อยลง

1377257 | 11 ก.พ. 61

  • 2

  • 0

ดูทั้งหมด

คำนิยมล่าสุด

"จากใจคนอ่านที่ตามอ่านมาตั้งแต่แรกๆ"

(แจ้งลบ)

เห็นคนอื่นเขียนคำนิยมให้ฟิคเรื่องนี้แล้ว เราคนหนึ่งที่มีความในใจอยากจะบอกทั้งคนเขียนและฟิคเรื่องนี้ก็อยากจะเขียนบ้าง คำเดียวสั้นๆ สำหรับฟิคเรื่องนี้คือคำว่าชอบค่ะ เราชอบหมดทุกๆ อย่างที่เป็นฟิคเรื่องนี้ ชอบเนื้อเรื่องที่ชวนให้คนอ่านลุ้นตามตั้งแต่ตอนแรก สารภาพว่ากลั้นใจอ่านเพราะลุ้นว่าพ่อมาร์คจะเจอแม่แบมมั้ย แล้วยังต้องมาล้นอีกว่าพ่อมาร์คจะเจอน้องมิน ... อ่านเพิ่มเติม

เห็นคนอื่นเขียนคำนิยมให้ฟิคเรื่องนี้แล้ว เราคนหนึ่งที่มีความในใจอยากจะบอกทั้งคนเขียนและฟิคเรื่องนี้ก็อยากจะเขียนบ้าง คำเดียวสั้นๆ สำหรับฟิคเรื่องนี้คือคำว่าชอบค่ะ เราชอบหมดทุกๆ อย่างที่เป็นฟิคเรื่องนี้ ชอบเนื้อเรื่องที่ชวนให้คนอ่านลุ้นตามตั้งแต่ตอนแรก สารภาพว่ากลั้นใจอ่านเพราะลุ้นว่าพ่อมาร์คจะเจอแม่แบมมั้ย แล้วยังต้องมาล้นอีกว่าพ่อมาร์คจะเจอน้องมินหรือเปล่า ไม่พอ ยังต้องมารอลุ้นผลดีเอ็นเอไปพร้อมๆ กับลุงแก่อีก นอกจากนี้เรายังชอบนิสัยของตัวละครที่มีเหตุผล เหมาะสมและมีความเป็นผู้ใหญ่ ทุกองค์ประกอบดูลงตัวและเข้ากันมากๆ บวกกับภาษาเขียนของไรเตอร์ที่ไม่ธรรมดาแล้ว ยิ่งทำให้หยุดอ่านไม่ได้เลยค่ะ อยากอ่านต่อเรื่อยๆ เราขอเป็นกำลังใจให้คนเขียนเขียนฟิคดีๆ แบบนี้ออกมาเรื่อยๆ นะคะ ขอบคุณไรท์เตอร์มากๆ ที่แต่งฟิคดีๆ ให้พวกเราอ่าน จะติดตามผลงานการเขียนเรื่อยๆ นะคะ   อ่านน้อยลง

ฮันฮยอคหยอกกันเล่น | 27 ก.พ. 61

  • 4

  • 0

"จากใจคนแอบอ่าน"

(แจ้งลบ)

ติดตามแบบเงียบ ๆ นี่รู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่...แค่อยากจะเข้ามาบอกความในใจค่ะ เริ่มอ่านเรื่องนี้เพราะน้องมินพูดจาน่ารักมากแล้วหันกลับมามองเจ้าหมูที่บ้าน..อ่าห์เด็ก ๆ นี่น่ารักจริง ๆ เลยนะ พอเข้ามาอ่านทุก ๆ ตอนจนจบและอ่านวนซ้ำ ๆ อยู่อย่างนี้ก็คิดว่าเราควรบอกความในใจของเราให้คนเขียนเค้ารู้ดีกว่า เป็นงานเขียนที่ดี น่าติดตามมาก ไม่น้อยไป ไม่เยอะไป อ่า ... อ่านเพิ่มเติม

ติดตามแบบเงียบ ๆ นี่รู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่...แค่อยากจะเข้ามาบอกความในใจค่ะ เริ่มอ่านเรื่องนี้เพราะน้องมินพูดจาน่ารักมากแล้วหันกลับมามองเจ้าหมูที่บ้าน..อ่าห์เด็ก ๆ นี่น่ารักจริง ๆ เลยนะ พอเข้ามาอ่านทุก ๆ ตอนจนจบและอ่านวนซ้ำ ๆ อยู่อย่างนี้ก็คิดว่าเราควรบอกความในใจของเราให้คนเขียนเค้ารู้ดีกว่า เป็นงานเขียนที่ดี น่าติดตามมาก ไม่น้อยไป ไม่เยอะไป อ่านแล้วนึกภาพตามแล้วรู้สึกดีมาก ๆ อยากให้อัพทุกวันด้วยซ้ำไป สำนวนดี ภาษาก็ดี แล้วที่แก้ไขเพิ่มเติมเนื้อเรื่องเข้ามาใหม่ก็ไม่ทำให้ความรู้สึกมันเปลี่ยน เป็นงานขียนที่ดีมากค่ะ จะติดตามต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ   อ่านน้อยลง

1377257 | 11 ก.พ. 61

  • 2

  • 0

ดูทั้งหมด

ความคิดเห็น