คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : Chapter 29
หลังจากที่เด็กชายใช้เครือข่ายผงฟูมาที่คฤหาสน์แบล็กสภาพภายในดูดีและนั้นทำให้เด็กชายนั้นมองอย่างไม่ว่าตาจนมีเสียงๆหนึ่งกล่าวออกมา
“ท่านเป็นใคร”
“ผมชื่อน็อคติส เซน
เพฟเวอเร็ตต์เป็นเพื่อนของเบลล่า”
เด็กชายยิ้มออกมาแล้วมองไปที่เอลฟ์ประจำบ้านของตระกูลแบล็กด้วยสายตาที่เป็นประกายแต่ความคิดของเด็กชายนั้นคือ
‘อยากกอดจัง’
“ครีเชอร์หลบไป
ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งคุณเพฟเวอเร็ตต์”
ซิกนัสกล่าวออกมาเมื่อเดินมาที่เตาพิงก็เจอเด็กชายที่ยืนมองครีเชอร์เอลฟ์ประจำบ้านของตัวเอง
ซิกนัสเชิญให้เด็กชายเข้ามาที่ห้องรับแขกก่อนที่ตัวเองจะไปตามเบลล่ามาให้ สักพักเบลล่าก็เข้ามาที่ห้องรับแขก
“ไง เซน”
“ไง เบลล่าและใครนะเด็กข้างหลังเธอ”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับชี้ไปหาเด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเบลล่าน่าตาน่ารักแต่นั้นยิ่งทำให้เด็กชายอยากที่จะกอด
“ออ นี้เหรอน้องสาวฉัน
นาร์ซิลซาแนะนำตัวสิ”
“สวัสดีค่ะ นาร์ซิลซา แบล็กค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จัก ผมชื่อน็อคติส เซน
เพฟเวอเร็ตต์ เรียกพี่เซนก็ได้นะ”
เด็กชายกล่าวพร้อมกับดวงตาที่เป็นประกายอย่างน่าสนุกนั้นทำให้เบลล่าที่เห็นถึงกับถามขึ้นมา
“นายนี้แปลกจังนะ นิสัยนะเดียวเย็นชา
เดียวน่ากลัว เดียวใจดี”
“หึหึ ผมชอบของน่ารักและอีกอย่างผมอยากมีน้องสาวนะ
ได้ไหม”
เด็กชายตอบเบลล่าและกลับไปถามนาร์ซิลซาเพราะพึ่งเจอกันการจะเรียกแบบนี้มันก็แปลกๆไปหน่อย
“ไม่เป็นไร จริงสิเบลล่าอานี้
เธอด้วยนะนาร์ซิลซา”
เด็กชายเอาถุงสีน่ารักมาให้ที่มือทั้งสองคนนั้นทำให้เบลล่าและนาร์ซิลซามองหน้ากันด้วยความงงพอเปิดถุงออกมาก็เจอกับคุกกี้
“คุกกี้”
“ไม่ต้องกลัวว่าใส่ยาพิษเหรอนะ
ผมทำเอง”
“ทำเองเหรอค่ะ”
นาร์ซิลซากล่าวออกมาอย่างกล้าๆกลัวถึงจะเป็นเพื่อนกะบพี่สาวเธอแต่บรรยากาศที่อยู่รอบๆตัวเด็กชายมันน่ากลัว
“อืม ลองกินสิ”
จากนั้นทั้งเบลล่าและนาร์ซิลซาก็เอาคุกกี้เข้าปากไปและพบว่ามันอร่อยจนกินต่อนาร์ซิลซาได้แต่มองคุกกี้ที่มีรูปร่างที่สวยและน่ารักถึงบรรยากาศรอบๆตัวของเด็กชายจะน่ากลัวแต่ดูเหมือนจะมีส่วนที่ทำให้เธอถูกชะตา
“อร่อยไหมละ”
“ไม่คิดว่าคนอย่างนายจะทำให้ขนมเอง”
“อะไรละ ก็ผมนะชอบของน่ารัก การทำขนมก็เป็นหนึ่งในนั้นนะ”
เด็กชายกล่าวออกมาแต่นั้นทำให้เบลล่าและนาร์ซิลซาที่ฟังไม่แต่ส่ายหน้าหน่อยๆเพราะการทำแบบนี้มันก็ออกมาไปทางผู้หญิงไม่ใช่เหรอ
“แล้วอร่อยไม่นาร์ซิลซา”
“อร่อยค่ะ.พี่เซน”
“เมื่อกี้เรียกพี่ใช่ไหม”
เด็กชายได้แต่ยิ้มออกแต่เบลล่าที่อยู่ใกล้ๆมองเด็กชายด้วยสายตาที่แปลกแต่ก็นั่งกินคุกกี้ที่เด็กชายให้อย่างมีความสุขจนมีคนๆนึ่งเดินเข้ามานั่นทำให้เด็กชายยืนขึ้น
“สวัสดีคุณเพฟเวอเร็ตต์ฉันเป็นแม่ของเบลล่าและนาร์ซิสซาชื่อ
ดรูเอลลา แบล็ก”
“ครับ เป็นเกียรติที่ได้เจอครับมาดามแบล็ก
ผมน็อคติส เซน เพฟเวอเร็ตต์ครับ”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับกุมหัวให้กับดรูเอลลาด้วยความเคารพนั้นทำให้ดรูเอลลายิ้มไปให้และให้นาร์ซิสซาออกมาจากห้องรับแขกก่อนเพราะตัวเองมีเรื่องอยากจะคุย
“ฉันขอถามเธอคุณเพฟเวอเร็ตต์
เธอเป็นเลือดบริสุทธิ์หรือป่าว”
“ถ้าจะพูดผมเคยเป็นเลือดบริสุทธิ์แต่ตอนนี้ผมเป็นเลือดผสม”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับมองไปที่ดรูเอลลาและเบลล่าที่ฟังอยู่ก็ตกใจเพราะตัวเองคิดมาเสมอว่าเด็กชายตรงหน้าเป็นเลือดบริสุทธิ์แต่พอมาได้ยินเธอก็เกลียดเด็กชายไม่ลง
“เคยเป็นหมายความว่าอะไร
คุณเพฟเวอเร็ตต์”
“มาดามแบล็ก เรื่องบ้างเรื่องมันก็เป็นความลับถูกไหม”
“หึ เป็นการตอบที่ดี แต่รู้ใช่ไหมว่าตระกูลแบล็กนั้นรักษาเลือดบริสุทธิ์และอีกอย่างพวกเราไม่สนใจเลือดผสมอย่างพวกเธอ”
“ผมรู้
แต่ว่ามันก็ยังน่าอิจฉาว่าไหมครับ ถึงจะเป็นเลือดบริสุทธิ์แต่พวกคุณก็ยังมีประเพณีที่วิเศษซึ่งต่างกับผมที่ตอนแรกไม่คิดว่าจะมายุ่งอะไรกับโลกเวทย์มนตร์อยู่แล้ว”
“...หมายความว่าอย่างไรคุณเพฟเวอเร็ตต์”
“ผมมีความฝันนะครับมาดามแบล็ก
ความฝันที่จะเป็นนักดนตรีและผมไม่คิดจะมายุ่งอะไรกับโลกนี้อยู่แล้ว บ้างครั้งผมก็อิจฉาเบลล่าและพวกคุณอาศัยอยู่ในโลกเวทย์มนตร์แห่งนี้ที่ยังมีครอบครัวอยู่ได้เห็นและทำอะไรด้วยกัน
มันน่าอิจฉาจริงๆนะ หึหึ”
เด็กชายกล่าวออกมาแต่มือที่ตอนแรกนั้นวางอยู่ที่ตักของตัวเองดันมาจับแขนของตัวเองถึงอยากจะร้องไห้ก็ไม่มีความหมายเพราะตัวเองไม่สามารถร้องไห้ได้ตอนนี้ตัวของเด็กชายมีแต่ความแค้น
“งั้นเธอคุณเพฟเวอเร็ตต์มาโลกเวทย์มนตร์ทำไหม”
“คำตอบก็ง่ายๆ แก้แค้นไงละ!! ไม่ว่ามครจะมาขัดขวางฉันก็จะกำจัดและให้มันพังพินาจ
หึหึฮ่าๆๆๆ”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
เสียงหัวเราะที่บ้าครั่งของนั้นทำให้เบลล่าที่อยู่ใกล้กอดเด็กชายถึงเธอจะเป็นคนที่ชอบเลือดบริสุทธิ์เกลียดเลือดผสมแต่แต่ไม่อยากเห็นสีหน้าที่ทรมาณและแววตาที่เศร้า
นั้นทำให้ดรูเอลาที่เห็นตกใจกับสิ่งที่เบลล่าทำแต่เธอก็เข้าใจถึงแม้เด็กชายตรงหน้าเธอจะเป็นเลือดผสมแต่เพราะความเป็นแม่และได้พูดคุยกับเด็กชายมันทำให้เธอเปลี่ยนความคิดเพราะเด็กตัวแค่นี้ความแค้นและบรรยากาศที่ตอนเธอเดินเข้ามานั้นเป็นบรรยากาศที่ดูน่ากลัวและเย็นเยือน
เธอเห็นความโดดเดียวในใจของเด็กชายตรงหน้า ความกลัว ความสิ้นหวัง เธอตัดสินใจแหกกฎขอตัวเธอเองลุกขึ้นแล้วมาอยู่ตรงหน้าของเด็กชายจากนั้นเธอก็กอดเด็กชายนั้นทำให้เบลล่าตกใจด้วยความงง
“คุณเพฟเวอเร็ตต์ความเหงาของเธอนั้นฉันขอเป็นคนเตรียมเต็มได้ไหม”
“....”
“ฉันขอโทษที่ถามอะไรเธอแบบนั้นแต่ฉันก็ถูกชะตากับเธอ ถึงรอยยิ้มที่เธฮส่งมาจะเป็นรอยยิ้มที่เธอสร้าง
แต่ฉันก็อยากที่จะเห็นเธอยิ้มแบบจริงใจ”
ดรูเอลลากล่าวออกมามือของเธอนั้นลูบผมของเด็กชายอย่างอ่อนโยน เด็กชายที่โดนทำแบบนั้นรู้สึกแปลกประหลาดความรุ่นสึกอบอุ่นที่ตัวของเด็กชายไม่เคยได้รับมานานนั้นทำให้เด็กชายกอดดรูเอลลากลับ
หลังจากอยู่แบบนั้นนานดรูเอลลาก็กลับไปนั่งที่
“ต้องขอโทษที่ทำตัวเสียมารยาทนะครับ”
“ไม่เป็นไรเหรอ จริงสิคุณเพฟเวอเร็ตตืจะเรียกฉันว่า แม่ก็ได้นะ”
“แม่เหรอ”
เบลล่ากล่าวออกมาด้วยความตกใจที่แม่ขอเธอนั้นให้เด็กชายข้างๆเธอเรียกถึงในใจเธอจะดีใจเธออยากให้เด็กชายมีความสุขและนี้อาจจะทำให้โรคของเด็กชายก็ได้
“ใช่แล้วเบลล่า ว่าไหมคะคุณ”
ดรูเอลล่ากล่าวออกมาพร้อมกับหันไปที่ประตูนั้นทำให้ประตูถูกแบบออกมาด้วยฝีมือของซิกนัส
นั้นทำให้เบลล่าตกใจยกเว้นเด็กชายที่มองซิกนัสด้วยความรู้สึกแปลกบรรยากาศรอบตัวของซิกนัสเปลี่ยนไปนิดหน่อยหลังจากที่เจอกันตรงเตาพิง
“ฉันตามใจเธออยู่แล้วดรูเอลลา คุณเพฟเวอเร็ตต์เธอทำให้ฉันสนใจในตัวเธอมากกว่าเดิมอีก
ถ้าเธอไม่เกลียดพวกเราจะเรียกฉันว่าพ่อก็ได้นะ”
“ผมไม่เกลียดพวกคุฯเหรอครับ
แต่จะให้ผมเรียกพวกคุณว่าพ่อแม่มันรู้สึกแปลกๆ..”
“ฉันเข้าใจคุณเพฟเวอเร็ตแต่พวกเราขอเรียกเธอว่า เซนได้ไหม”
ดรูเอลลากล่าวออกมาถึงแม้ตัวของเธอนั้นอยากที่จะให้เด็กชายนั้นเรียกว่าแม่ก็ตามแต่ถ้าเด็กชายยังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรขอแค่เรียกชื่อก่อนก็ได้แล้วค่อยเลื่อนลำดับก็ได้
“มันก็ได้ครับ”
“เบลล่าลูกจะสัญญากับแม่ได้ไหมว่าจะดูแลเซนให้ดี”
“แม่ไม่บอกหนูก็ทำอยู่แล้ว เซนเราไปกันเถอะ”
เบลล่าตอบดรูเอลลาสอยู่เขินๆและรีบชวนเด็กชายออกไปจากที่นี้ทันทีแต่นั้นกทำให้ซิกนัสและดรูเอลลานั้นยิ้มออกมาแต่ซิสนัสเหมือนว่าจะมีอะไรจะพูดกับเด็กชาย
“คุณเพฟเวอเร็ตต์ปิดเทมอปีสามฉันอยากให้เธอมางานเลี้ยวของพวกเรา
เธอคงรู้นะว่าพวกเรานั้นอยู่ฝ่ายไหน”
“ผมรู้อยู่แล้วครับ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณชวนลอร์ดแบล็ก
แน่นอนว่าผมจะไปงานเลี้ยงนั้น เพราะผมเกลียดแสงสว่าง”
เด็กชายกล่าวออกมาแล้วกุมหัวให้กับซิสนัสและดรูเอลลาพร้อมกับจับมือเบลล่าออกมาจากห้องรับแขกไปเหลือไว้แค่ดรูเอลลาและซิกนัส
“ฉันว่านายท่านต้องชอบเด็กคนนี้แน่ เธอว่าไหมดรูเอลลา”
“นั้นสินะคะ ซิกนัส ทั้งเซนและนายท่านชังคล้ายกัน”
เด็กชายเดินออกมากับเบลลาแต่เด็กชายกำหยุดและไม่เดินไปที่เตาพิงนั้นทำให้เบลล่าสงสัย
“ทำไหมไม่เดินไปละ จะไปบ้านนายต้องไปเตาพิงนิ”
“หึ ไม่ต้องเหรอเบลล่า”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับเอาสร้อยคอรูปกางเขนออกมาพร้อมกับจับมือเบลล่าไว้แน่นจนเบลล่าหน้าแดง
“ไปด้วยเจ้านี้ละกัน”
จากนั้นทั้งสองก็หายไปจากตรงนั้นทันทีจนมาถึงเตาพิงที่ไม่ใช่คฤหาสน์ของตระกูลแบล็กเพราะที่นี้ทุกอยากเป็นที่ขาวเทา
เด็กชายมองเบลล่าแปปนึงก่อนจะกล่าวออกมาว่า
“ยินดีตอนรับสู่คฤหาสน์โรวว์นะเบลล่า”
-------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะชินะค่ะ ตอนนี้มาให้พ่อตาแม่ยายนั้นแอบชอบในตัวของเซนก่อน ก่อนที่เซนของเราจะขอคบกับเบลล่าสุดน่ารัก 5555 เหมือนว่าดรูเอลลาอยากให้เซนเรียกว่าแม่ซะแล้ว หนูเซนจะยอมพูดว่าแม่ไม่นะ ต้องรอดูต่อไปแทนซิกนัสชวนเซนไปงานเลี้ยงปิดเทมอหน้าอีก งานเลี้ยงอะไรคิดว่าทุกคนคงรู้อยู่แล้วละ 555
ความคิดเห็น