คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ON แปลว่า บน
-บน-
ไงไอ้คยองซู
ไงล่ะ!!!!
ไงล่ะไอ้คยองงงงงงงงงงงงงงง!!!
กูบอกแล้วให้บนสติ๊กเกอร์ไลน์ 50c 2คนก็พอแล้วสุ่มจากรีทวิตง่ายๆ สบายๆ ไม่ต้องเสียค่าส่งด้วย
แต่แล้วไหงมึงมาบนว่าแจก free
hug 100คนวะ!!!
แบคฮยอนคนนี้อยากจะกริ้วเพราะไอ้เพื่อนคยองซูแม่งอยากไปมีตติ้งวงเกิร์ลกรุ๊ป
แต่บัตรดัน sold out ทันทีที่มันกดเข้าหน้าเว็บได้ แต่มันก็ไม่ยอมแพ้มันจึงไปบนในทวิตเตอร์ว่า…ถ้ามันสามารถซื้อบัตรแถวหน้าที่ราคาไม่แพงมากได้มันจะแจก free hug
100คน โดยมีปล.อันอัปมลคลข้างล่างสุดว่า
‘แบ่งหารกับเพื่อนที่ชื่อบยอน
แบคฮยอนอย่างละครึ่ง’
สรุปแบคฮยอนคนนี้ต้องมายืนชูป้ายแจก free hug 50คน กับไอ้เพื่อนคยองมหาประลัยที่ยืนชูป้ายแจก free hug เหมือนกัน
โอ้โห มึงบนอะไรไม่ถงไม่ถามสุขภาพเพื่อนซ้ากคำ
ไม่ได้ดูสภาพอากาศของประเทศเลยว่าตอนนี้มันเป็นฤดูร้อนที่ร้อนมากเวอร์
แต่ถ้าถามว่าใครมีคนมากอดมากที่สุดในตอนนี้แล้วล่ะก็ขอตอบเลยว่า…ไอ้เพื่อนมหาประลัยนามว่าคยองซูนั่นแหละ
แม่งงง!!! มันจ้างหน้าม้ามาป้ะวะถามจริง!? คือมีคนมากอดมันครบ50คนตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงแรก
เดี๋ยวนี้เขาฮิตตัวป้อมๆ เตี้ยๆ
ตาโตๆ รูปร่างเหมือนแพนกวินกันหรอวะ
ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย
และในส่วนของบยอน แบคฮยอนนั้นผ่านมาสองชั่วโมงแล้วก็ยังอยู่ที่สี่สิบเก้าคน…สี่สิบเก้าคนครับพี่น้อง!!! มันเหลืออีกแค่คนเดียวแต่ก็ไม่มีใครกล้าเดินเข้ามากอดเลยซักคน
เหลือไว้ทำไมคนเดียว เหลือไว้เพื่อ!????
“แจกกอดฟรีหรอครับ?”
ในขณะที่แบคฮยอนนึกนินทาเพื่อนสนิทในใจก็มีผู้ชายรูปร่างสูงกว่ามากเดินเข้ามาอ่านป้ายที่แบคฮยอนถืออยู่ทั้งสองมือ
เขามองหน้าแล้วเอ่ยถามพร้อมกับชี้มาที่ป้าย
“ใช่ๆ มากอดกันมั้ย?
เหลือคนเดียวแล้ว” เอ่ยชวนอีกคนมากอดกันอย่างหน้าด้านๆ แต่ในใจตะโกนไปแล้วว่ากอดเลย
กอดสิฟะ กอดเสสส่!!!
“ขออนุญาตนะครับ”
พูดเสร็จก็โถมตัวเข้ามากอดทำให้คนที่โดนสวมกอดตั้งตัวไม่ทัน นั่นจึงทำให้ใบหน้าของแบคฮยอนจมอกของอีกฝ่ายพอดิบพอดี
เสียงหัวใจที่เต้นแรงมากแบคฮยอนได้ยินมันชัดเจนจากอีกฝ่าย
และเขายังสัมผัสได้อีกว่าหัวใจของตัวเองก็เต้นแรงไม่แพ้กันจนมันแทบจะเป็นจังหวะเดียวกันถ้าอีกฝ่ายไม่ผละเขาออกมาก่อน
เมื่อได้รับอิสระจากอีกฝ่ายแบคฮยอนก็เอื้อมมือมาทาบที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองก็ยังสัมผัสได้อยู่ว่ามันยังเต้นแรงอยู่มาก
บอกเลยว่า…กอดก่อนหน้านี้สี่สิบเก้าคนไม่เคยใจเต้นแรงขนาดนี้เลย
Who are you ?
“ครบแล้วเนอะ” พูดพร้อมกับยิ้มหล่อๆ
มาให้หนึ่งที
อหห ใจบางเลยอ่ะ ถ้าเป็นไอ้คยองซูไฟร่านมันคงลุกโชติช่วง
แต่นี่บยอน แบคฮยอนใจเริงนิสนุงส์ส์ส์
“ครับๆ ขอบคุณมากๆ ครับ”
โค้งขอบคุณไปแบบมารยา เอ้ย! มารยาท
“ผมปาร์ค ชานยอลครับ ไม่ทราบว่า…”
“แบคฮยอนครับ บยอน แบคฮยอน!”
รีบตอบยิ่งกว่าครูเรียกถามหาคำตอบหน้ากระดานเสียอีก
แต่เฮ้ย! มันเป็นมารยาท
แบคฮยอนสาบานว่าไม่ได้ทอดสะพานแต่อย่างใด เจรงๆ
“ครับ
งั้นแบคฮยอนพอจะมีเวลาว่างมั้ยครับผมอยากชวนไปทานข้าว”
นั่นไง รุกแล้วกูนั่งนะครัช
“จะดีหรอครับ
แต่ผมไม่ว่างเลยแต่เบอร์XXX-XXXXXXXสามารถนัดมาวันหลังได้นะครับ”
“เมมไว้ทันพอดีเลย” เก่งครับเก่งก็ยังอุตส่าห์เมมเบอร์ไว้ทันอีก
“ยังไงอย่าลืมรับสายผมนะครับ”
“นั่นเบอร์แม่ครับ”
“อ้าว!” พอได้รู้ว่าไม่ใช่เบอร์ของเจ้าตัวชานยอลก็ทำหน้าเหวอในทันที
“แล้วเบอร์ของแบคฮยอนล่ะครับ”
“แบคฮยอนโว้ยยยยยยย!!!
ครบยังกลับได้แล้ว!” เสียงของคยองซูตะโกนแทรกขึ้นมาระหว่างบทสนทนา
ทั้งแบคฮยอนและชานยอลหันไปมองเจ้าของเสียงและเป็นคนตัวเล็กกว่าที่ตะโกนตอบกลับไป
“ครบแล้ววววววววว!!!
แป๊บนึง!”
พอคยองซูพยักหน้ารับรู้เราทั้งสองคนก็หันกลับมาคุยเรื่องที่ค้างคาต่อ
“ผมขอเบอร์ของแบคฮยอนได้มั้ย?”
อีกฝ่ายทำหน้าอ้อนๆ จนแบคฮยอนหลุดคำออกมาเพราะมันทั้งตลกทั้งน่ารักซะไม่มี
“นี่คุณชานยอลกำลังจีบผมหรอ
ชอบผมหรอครับ?”
“พอได้กอดก็รู้สึกดีมากๆ เลยครับ”
แบคฮยอนถึงกลับกั้นยิ้มทำตัวไม่ถูก
บ้าอ่ออ!?
แค่กอดก็รู้สึกดีก็ชอบกันแล้วหรอ
ทัมมัยเปนคลจัยง่าย
“งั้น…สองทุ่มก็โทรมาเบอร์นั้นแหละครับ”
แบคฮยอนพูดยิ้มๆ “ผมจะรอรับโทรศัพท์นะ”
พูดเสร็จก็วิ่งหนีมาหาคยองซูที่ยืนรออยู่นานแล้วทันที
ไอ้เพื่อนมหาประลัยก็ยังถามว่าวิ่งหนีอะไรมาแล้วทำไมถึงต้องยิ้มหน้าบ้านเป็นจานเดียวเทียมขนาดนั้น
แบคฮยอนก็ไม่ได้ตอบอะไรแต่ตีแขนเพื่อนไปเพี๊ยะนึงพอแสบๆ คันๆ
ซึ่งคยองซูก็ได้แต่งงว่ามันเป็นอะไรของมัน
คำถาม…ใครใจง่ายกว่ากัน (10คะแนน)
สั้นจุง -.-
ความคิดเห็น