สวัสดีกันยา

สวัสดีกันยายน
หน้าฝนแล้ว เป็นฤดูที่น่าเบื่อที่สุด
ชีวิตยังคงวุ่นวาย
ทุกอย่างยังคงหมุนเวียนเปลี่ยนผัน
วกวนไปตามกาลเวลา

เป็นการเปิดblogมาแบบงงๆ
ไม่รู้ว่าจะเปิดด้วยประเด็นอะไร
แต่แค่อยากมาเติมพื้นที่ส่วนนี้เฉยๆ

ช่วงเวลาที่หายไป
ไม่ได้ไปไหนหรอก
เรายังอยู่ที่เดิม เราแค่เหนื่อย
เหนื่อยกับชีวิตของเราเอง

พื้นที่ในเว็บนี้ยังคงเป็นที่บั่นทอนจิตใจอยู่เสมอ
พอเปิดย้อนดูอดีต ก็ตลกดีนะ
มันก็คงเป็นความทรงจำจางๆที่ไม่ลืม
ถึงแม้ว่าจะลืม แต่นึกถึงแล้วก็คงจะกลับมาจำได้

เราไม่รู้ว่าทุกคนเป็นยังไงบ้าง
อัพเดตอะไรกันในชีวิตบ้าง
ส่วนเรา  เรามีกราฟชีวิตที่คดโค้งคดเคี้ยว
ขึ้นๆลงๆมากๆ

เราหายดีแล้วนะ
หายดีแล้ว
...มั้ง

จะพยายามหาเวลาเข้ามานะ
แต่จริงๆเราก็เข้ามาตลอดแหละ
มันดูเหมือนจะร้างแล้ว
แต่ก็ยังนะ ขอโทษทุกคนที่หายไป

อาจจะไม่ได้หายนานขนาดนั้น
แต่เรารู้สึกว่าเราแทบไม่ได้เข้ามาในนี้เลย
เราห่างไกลจากที่นี่มากเกินไป

ใช่ เราคิดถึงทุกคน

ไม่รู้ว่าอะไรมันจะเหมือนเดิมอีกต่อไปไหม
ทุกคนจะยังจำเราได้หรือเปล่า
ทุกคนจะยังอยากคุยกับเราอยู่ไหม

ต้นเดือนกันยายนแล้ว
ปีนี้ผ่านไปไวมาก แปบเดียวก็จะสิ้นปีแล้วสิ
เวลาเดินผ่านไปไวจริงๆเลย

ขอให้ทุกคนมีพลังในการใช้ชีวิตต่อไป
จะเหนื่อยแค่ไหนก็อย่าล้มเลิกนะ

ไม่รู้จะมีคนเข้ามาอ่านไหม
ก็งงๆว่าจะเข้ามาพิมพ์เพื่ออะไร
แต่ไหนๆก็เปิดคอมแล้ว ลงเลยแล้วกันเนอะ

จง แฮป ปี้ ใน สิ่ง ที่ ทำ
บัย


`ไซน์เอง.