ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โชคชะตาของผม กับสาวๆ
ึ อา
เสียมีทำรัวอแม่แททะลุท้อน้อยผมอย่าั้ใ แม่ผู้ถูพ่อทอทิ้ไป เอาทุสิ่ทุอย่ามาลับผมึ่เป็นลู ้วยารสำเร็โทษาย เป็นารประพ่อผม เพราะผมไม่สมวรเิมา สิ่นั้นมันทำให้ผมเลียและลัวผู้หิมานถึบัเี๋ยวนี้...........
ผมมาฟื้นอยู่บนพรมสีาวที่อ่อนนุ่มเหมือนปุยนุ่น ทำไมผมถึมาฟื้นอยู่ที่นี่ไ้ันนะ
ท่านเทพผุ้มีปีาวปรา่อหน้าผมท่านนั่อยู่บน้นไม้ให่ ำลัิบาเียวไทย ยี่ห้อ โปรอนะ ที่วาำหน่ายเลื่อนลาแม่น้ำไทย ถ้าผมำไม่ผิ
แ่ทว่า ูเหมือนท่านะลืมไปว่านั่อยู่บน้นไม้ เมื่อล่าวทัทายผมว่า พ่อหนุ่มน้อย ท่าน็ลิ้ลมาา้นไม้
ูมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ท่านลมาระแทพื้นอย่าแร นเสียสั่นราวับาวแอฟเฟ
' มีปีทำไมไม่บิน ' ผมแอบิในใ แ่เสียนั้นัไปทั่วสวรร์ ทำให้ท่านเทพอยาแล้ผมึ้นมา
" ีล่ะ ในเมื่อเ้าเลียผู้หิ ้า็ะให้สิ่ที่รัน้ามับวาม้อารอเ้า ้วยารมอบ วนารี ปป้อให้เ้า แถมสรีที่ะมาปป้อเ้านั้นแ่ละนาล้วนสวยามราวับนาฟ้า ้าอบอ 5555555+"
ว่าแล้วท่านเทพ็สาปผม และถีบผมลาสวรร์ทันที้วยวามไร้ปรานี ให้ไปเิในโลอาบและเวทย์มน์
ผมอสาปส่เทพเ้า และะไม่อวาม่วยเหลือใๆาเหล่าเทพอี ผมสาบานนนนนนน
30 นาที่อมา..........
อา ท่านเทพ่วยรู้วย
ใ่แล้วรับ ผมำลัถูสิโเพลินรไล่ล่าอยู่ในป่า เมื่อผมลืมาื่นรูที่ท้อ็หายไปแล้ว พร้อมับรอยีนที่ประทับอยู่บน้นผม เอ๊ะ ผมเป็นใรนะรึ ลืมบอไปเสียสนิท ผมมีนามสุหล่อเหลาว่า อิิโ ริวิ ฝาเนื้อฝาัว้วยรับ ไม่ใ่สิ เวลานี้ไม่ใ่เวลาแนะนำัว
โฮ
สิโเพลินรไล่เ้ามาระั้นิมาึ้นทุที ทุทีแล้ว ทว่า..... อนนั้นเอู่ๆ ็มีสาวน้อยอัศวิน หน้าาสใสเป็นประายปรา อายุสิบปลายๆ ปราัว ารปราัวอเธอสร้าวามประหลาใให้ับผมอย่ามา เธอมีื่อว่า นอร์น
"ไม่นะ อย่าเ้ามาใล้ผมนะ" ผมลัวผู้หิมาว่าลัวสิโเพลินรอี
นอร์นที่ปรา ัวออมาไม่พูพล่ำทำเพล เธอใ้วิาาบ สำนั ินเมริว วัไล่สิโนรไ้อย่า่ายาย ่ายนเหมือนปอล้วยเ้าปา เธอหันหน้าเ้าสุ้ับสิโนรอย่าห้าวหา และสะบัาบอันเรียไรอเธอ
ับ เฟร้
เสียสะบัาบ อย่าุเือนี่มันอะไรัน ทำให้ผมนึถึใบหน้าแม่ผู้ใร้ายึ้นมา ผมถอยหนี าสาวน้อยอัศวินทันที
" นี่นาย นเา่วยแล้วยัไม่พูอบุอี " นอร์นล่าวอย่าโรธๆ แ่เธอูเหมือนะเล็ผมไว้แล้ว เนื่อาถูะาับผม ที่เาเรียันว่า รัแรพบ
" ไม่อะ ผมไม่พูอบุผู้หิเ็า หัวเ็ีนายัไ็ไม่ยอม " ผมล่าวออมา้วยวามลัวนเสียสั่น
นอร์น เินเ้ามาใล้ แล้วสูมลิ่นายผมเ้าไปเฮือให่ ทำให้เธอรุ้สึเป็นมิรับผมมา เธอถอหมวเหล็ที่ปิบัใบหน้าอเธอออมา ะเฮ้ย สาวสวย แ่เราเ็แล้ว เราะไม่เื่อใสาวสวยอีลอีวิ
" อย่านะ อย่าเ้ามานะ " ผมพูไ้แ่นั้นแล้ว็ใสลบไป เลยไม่รุ้ัวเลยว่าถูนอร์น หอมแ้ม้ายเ้าะหลับ
*****
เ้าวัน่อมา ผมมาื่นในฤหาส์ มีเหล่าเมสาวอยรับใ้ผมอยู่อย่าใล้ิ ราวับผมเป็นเ้าายยัไยัั้น
เมสาวอายุประมา20 หลายนเ้ามาเปลื้อผ้าผม แล้วับแ่ัวใหม่ ามำสั่อนอร์น ูเหมือน นอร์นะเป็นเ้าอฤหาส์หลันี้
" ันนะ ามะ เิรับประทานอาหาร่ะ " เมสาวพูภาษาี่ปุ่นับผมแล้วเสิร์ฟอาหารหลัเปลี่ยนเสื้อผ้าอผมเสร็
'ไม่นะ นยิ่ลัวสาวๆอยู่้วย ทำไม้อเป็นรู้วยฟระ' ผมิ และเริ่มหาทาหนีออาฤหาส์หลันี้โยเร็วที่สุ แม้มันอาะเป็นสรวสวรร์อใรบาน แ่มันเป็นนรสำหรับผม แ่ิว่า้ออยู่ับสาวๆสุสวยเือบยี่สิบนในุเม ็ันแล้ว แม้ว่าพวเธอะไม่ใ่ หมามุ่ย็าม
ผมรีบเลื่อนไหว โยรีบหยิบถุเินสำหรับ โบเ็นะ 1ุ ที่วาอยู่ปลายเีย แล้วระโออทาหน้า่าฤหาส์ั้น1 โยไม่รอให้นอร์น มาพบผม แม้ว่าเหล่าเมสาวะพาันใที่อยู่ๆผม็ทำันั้นแ่ผมไม่สนมันหรอ
แ่ทุอย่าำลัแย่ล เหล่าทหารยามประำฤหาส์ เริ่มเล็ธนูใส่ผม เพราะิว่าเป็นนร้าย
ฟ้าว ึ
ลูธนูอนึยิถูสี้าผมเป็นรู แ่ผมยัไม่ยอมหยุเลื่อนไหว ผมยัเินหน้า่อ วิ่หนีเ้าไปในสวนและมุ่รสู่เมือหลว ่อนที่เหล่าเมสาวะส่สัาให้ทหารยามหยุยิธนู ผมไ้ยินเสียทหารยามไล่หลัมาอยู่ไวๆ
- "ิ เ้าหนุ่มนั่น ุหนูนอร์น ลับถูใมัน ให้มันไ้อาบน้ำอยู่ับเหล่าสาวๆุเม แม่สวรร์ัๆ"
- "เลียเ้าหนุ่มโีนั่นะมั ุหนูนอร์น ถึับถอนหมั้นับ ุายอาราเอล เพื่อะมาแ่านับมัน ุหนูนอร์นถึับบอับท่านพ่อว่า หนูพบนที่ถูใแล้ว"
- "้อเอามันให้ายลาสวนนี้ละ ทั้อิา ทั้ริษยา"
เสียพูอเหล่าทหารยามทำให้ผมระอัระอ่วน แม้ผมะรุ้ว่า นอร์น ะสั่ให้ับเป็นผม แ่ทหารพวนี้ ะมา่าผมแน่ๆ
โฮ่ โฮ่
เสียหมาัไล่หลัมา ผมไม่มีเวลาิอี่อไปแล้ว ผมรีบระโลน้ำและไหลามน้ำไป เพื่อไปให้ไล ไลานรสาวอึ๋ม และพี่สาวในุเม ไปให้ไลที่สุเท่าที่ทำไ้......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น