[EXO SNSD] Marry Sad รักนั้นคือเธอ

ลำดับตอนที่ #10 : คงเป็นแค่ความรู้สึก

เจสสิก้า : say
ความรู้สึกฉันในหัวตอนนี้วิงๆ ว่างเปล่าเหมือนโลกมันหยุดหมุน เรี่ยวแรงทีเคยมีมากไม่รู้ว่ามันหายไปไหนหมด นี่คงเป็นครั้งที่สองที่ฉัน ถูกผู้ชายคนนี้จูบ แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งแรก มันดูดดื่มมากกว่า...มากจนทำให้หัวใจฉันเต้นแรง อยากจะโกรธนะ แต่มันไม่มีความรู้สึกนั้นเลย มีแต่ความอึ้งไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำ ใจฉันมันเป็นอะไรนี่!!! ต้องโกรธนายนั่นสิ!!!
หลังจากที่ทั้งสองได้แสดงความรักกันเวลาต่อมาก็ถึงเวลาส่งตัวเข้าหอ เจสสิก้ายังยืนอยู่หน้าห้องไม่ยอมเข้าไป ส่วนคริสก็เข้าไปนั่งเตียงที่เขาเลือกเองและมีกลีบดอกกุหลาบวางเป็นรูปหัวใจสองดวงซ้อนกัน
"เจสเข้ามาสิลูก" แม่เจสสิก้าพูด
"ไม่ค่ะ เจสยังไม่ง่วงค่ะแม่" เจสสิก้าหน้าบูด คุณย่าและคุณคิม ทิฟฟานี่รวมถึงแม่เจสสิก้าก็หัวเราะตามกันกับท่าทีของเจสสิก้า
"พี่เจสค่ะ ถึงเวลาส่งตัวแล้ว พี่เจสก็ต้องเข้าไปค่ะ ถึงพี่ไม่ง่วงก็ตาม" 
"ไม่ต้องกลัวหรอกหนูเจส " คุณย่าพูด
"แต่ว่า..."
"มัวแต่เถียงอยู่นั้นแหละ เมื่อไหร่จะเข้ามาสักทีจะได้ปิดประตูง่วงก็ง่วง ยิ่งเหนื่อยๆอยู่" คริสพูด อย่างเซ็งๆ
"เข้าไปเถอะหนูเจส เจ้าคริสมันอยากนอนแล้ว" คิมพูด
"ค่ะ แม่ค่ะกลับวันไหนค่ะ" เจสสิก้าพูดแบบเศร้าๆเมื่อรู้ว่าแม่จะกลับเมืองนอก
"ก็ คงพรุ่งนี้แหละจ๊ะ"
"หนูรักแม่นะค่ะ" เจสสิก้ากอดแม่ 
"แม่ก็รักหนูนะ ขอบคุณนะที่ลูกทำตามคำสัญญาที่คุณปู่บอก ถึงยังไงเจสต้องดูแลพี่เค้านะหนูต้องเป็นภรรยาที่ดีเข้าใจไหม เข้าไปได้แล้วป่ะ"
"ค่ะแม่" เจสสิก้าเดินเข้าไปในห้องแล้วก็ปิดประตูมีเพียงน้ำตาที่ไหลรินอยู่
"เลิกร้องไห้ได้แล้ว ขี้แงอยู่นั้นแหละ" คริสพูดแล้วมือก็แกะกระดุมเสื้อ
"นี่นายทำอะไรนะ" เจสสิก้าหันหน้าหนี
"ก็อาบน้ำไง เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" คริสเอาผ้าเช็ดตัวมาใส่สวมมัดที่เอวแล้วก็ถอดกางเกงโยนใส่เจสสิก้าเพื่อแกล้ง 
"ไอ้บ้า เข้าไปเลยนะ" คริสหัวเราะเจสสิก้า 
เจสสิก้านั่งกระสับกระส่ายเอาผ้าเช็ดตัวมาห่อไว้ที่หน้าอกเพราะชุดเจสสิก้าโชว์หน้าอกเล็กน้อยเลยต้องปิดไว้ ไม่นานคริสก็อาบน้ำเสร็จ ร่างผู้ชายสูงที่เปลือยท่อนบนก็ยืนเช็ดตัวด้วยผ้าผืนเล็ก เจสสิก้าที่นั่งรอจนตอนนี้หลับอยู่โซฟา คริสเดินไปยืนตรงหน้า
"ไปอาบน้ำได้แล้ว" เจสสิก้ายังคงหลับอยู่ คริสนั่งลงข้างๆเขาจ้องมองที่ใบหน้าเรียวบาง แล้วมองดูหน้าอกเจสสิก้าที่เอาผ้ามัดปิดไว
"เธอว่าฉันหื่นขนาดนั่นเลยหรอ" คริสเอามือปัดผมที่บังหน้าเจสสิก้าออก เขาจ้องไปที่ปากเจสสิก้านึกถึงเมื่อจูบที่งาน เขาโน้มตัวลงเข้าใกล้เจสสิก้า เหมือนมีอะไรสั่งให้เค้าอยากจูบเธออีกครั้งแล้วเขาก็ประกบปากลงที่ปากเจสสิก้าพร้อมกับมือจับหน้าเธอไว้ เจสสิก้ารู้ตัวรีบผลักคริสออก เจสิก้าเอามือปิดปาก
"นี่นายจะทำอะไร" คริสยืนขึ้น
"เปล่า" เจสสิก้ายืนขึ้นมองหน้าคริส
"เปล่าอะไร นายขโมยจูบฉัน" 
"ก็ปลุกเธอแล้วไม่ตื่น ฉันเลยลองปลุกด้วยวิธีนี้ดูแต่ก็ได้ผมแฮะ จูบปุ๊บตื่นปั๊บ" คริสยิ้ม แล้วเดินไปนั่งลงที่เตียงเพื่อจะใส่เสื้อ เจสสิก้าเดินตาม
"แต่นายไม่ควรทำอย่างนี้นะ" คริสทำหน้าขรึมใส่
"แล้วไงเธอแต่งานกับฉันแล้วนะ"
"แต่เราไม่ได้รักกัน" เจสสิก้าพูดด้วยเสียงเศร้า
"ก็ใช่ ที่แต่งเพราะทำตามผู้ใหญ่ แต่ถึงยังไงเธอก็เป็นภรรยาของฉัน เธอควรรู้ว่าต้องทำตัวอย่างไงกับสามีไม่ใช่ไปกับชายอื่น" คริสมองหน้าเจสสิก้าเมื่อเขานึกถึงเรื่องเมื่อตอนเย็น เจสสิก้าไม่พูดอะไรเพราะรู้ดีว่าพูดไปคริสคงไม่เชื่อ เจสสิก้าเข้าห้องน้ำ หลังจากเธออาบเสร็จก็เดินมาที่เตียงเห็นคริสนอนหลับอยู่เธอเอาหมอนข้างสองอันทับกันเพื่อกั้นป้องกันตัวเองแล้วห่มผ้า 
"ยังไงก็ไม่นอนปิดไฟหรอก" เจสสิก้าพลางเบาๆ เจสสิก้าไม่ยอมปิดสวิตโคมไฟที่ข้างเตียง เธอหลับตาลง กำลังจะหลับแต่มีแขนคริสยื่นพาดมาปิดไฟ เจสสิก้ารีบลุกขึ้นแล้วเปิดไฟ
"ฉันไม่นอนปิดไฟ"
"แต่ผมนอนไม่หลับ ปิดเดี๋ยวนี้" คริสลุกขึ้นนั่งแล้วมองเจสสิก้า
"ไม่" เจสสิก้ากอดอกหันหน้าหนีไม่มอง
"อ๋อ...รู้แล้วที่แท้ก็กลัวฉันปล้ำล่ะสิถึงไม่ยอมปิดไฟ" คริสพูด เจสสิก้ามองหน้าคริส
"ถ้าใช่แล้วไง ฉันก็ต้องระวังตัวสิ"
"ไร้สาระน่า ปิดไฟนอนได้แล้ว ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก" คริสเอามือขยี้หัวเจสสิก้าแล้วเอามือปิดไฟ แต่เจสสิก้าจะเปิดไฟแต่คริสพูดดักขึ้นก่อน
"ถ้าเธอเปิดไฟไม่แน่ ฉันอาจอยากทำเธอก็ได้เพราะฉันไม่ชอบอะไรมืดๆมันไม่ค่อยเห็น" คริสพูดแบบกวนๆ
"ไอ้บ้า" เจสสิก้านอนลง หันหลังให้คริส คริสนอนอมยิ้มกับท่าทีเจสสิก้า

เช้าวันต่อมาทิฟฟานี่กำลังจะขึ้นรถไปบ้านเพื่อน เตรียมตัวออกจากบ้าน แต่รถดันมาเสียแล้วก็ไม่มีใครอยู่ เลยเดินไปหาแม่บ้าน
"ป้าค่ะ ถ้าลุงมาฝากเอารถไปให้ที่อู่ดูด้วยนะค่ะ" ทิฟฟานี่ยื่นกุญแจรถให้
"แล้วคุณหนูจะไปยังไงค่ะ" 
"ก็คงเรียกแท็กซี่ค่ะ ป้าช่วยตามให้ทิฟด้วยนะค่ะ" 
"ค่ะ" 
แม่บ้านรีบเดินเข้าไปในบ้านเพื่อโทรเรียกรถให้ทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่ออกมายืนรอรถอยู่ที่หน้าบ้าน แล้วรถหรูคันสีดำมาจอดตรงหน้า ทิฟฟานี่มองอย่างงง
"ใครกันนี่" แล้วประตูรถก็เปิดออกมา
"นาย!!!" ทิฟฟานี่ตกใจจะเดินเข้าบ้านแต่เซฮุนวิ่งจับแขนทิฟฟานี่ไว้
"ปล่อยฉัน" 
"ไม่ คุณต้องไปกับผม" เซฮุนช้อนตัวอุ้มทิฟฟานี่ขึ้นรถแล้วขับออกไป ทิฟฟานี่นั่งในรถด้วยความหวาดกลัวเพราะเธอรู้ดีว่าเซฮุนกำลังโกรธอยู่
"นายจะพาฉันไปไหน" เซฮุนยิ่งขับรถเร็วมากขึ้น
"ฉันก็จะพาเธอไปทำงานไง"
"งานอะไรของนาย ฉันไม่ไป จอดรถเดี๋ยวนี้"
"เดี๋ยวเธอก็รู้เอง" เซฮุนขับรถมาที่บ้านหลังหนึ่ง เขาลากทิฟฟานี่เข้าไปในบ้าน
"ทำความสะอาดส่ะ" ทิฟฟานีมองรอบๆ
"ไม่!!! ฉันจะกลับบ้าน ขอร้องล่ะปล่อยฉันเหอะ" ทิฟฟานี่เริ่มร้องไห้ เซฮุนจับต้นแขนทิฟฟานี่แน่นด้วยความโกรธ
"อย่าคิดว่า น้ำตาเธอจะช่วยให้ฉันปล่อยเธอ ถ้าฉันกลับมาบ้านยังไม่สะอาดเธอโดนแน่" เซฮุนยื่นหน้าเข้าไปใกล้ทิฟฟานี่แล้วลุกขึ้นเดินเปิดประตูออกไป ทิฟฟานี่วิ่งตามแต่ถูกล็อกประตูไว้จึงเปิดประตูไม่ได้
"นาย!!! ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้" ทิฟฟานี่ทุบประตู แต่เขาไม่สนใจเธอเลย ทิฟฟานี่นั่งลงร้องไห้อยู่หน้าประตู รถเซฮุนก็ขับออกไป ยูริที่แอบขับรถตามมาก็จอดรถหน้าบ้านแล้วเดินลงมายืนมอง
"ที่นี่สินะ ที่แกพาเซฮุนฉันมาอยู่ แอบมารักกันที่นี่เอง หึถึงยังไงฉันก็ต้องทวงของฉันคืน!!!" ยูริเดินขึ้นรถขับออกไป ทิฟฟานี่ที่ร้องไห้จนหลับไปตอนนี้เธอก็ตื่นลุกขึ้นเดินไปรอบๆบ้าน บ้านหลังนี้สวยเป็นหลังเล็กๆเครื่องใช้ในบ้านถูกปกคุมด้วยผ้าสีขาวปกกันฝุ่นเกาะ ทิฟฟานี่ดึงผ้าออก
"ฉันต้องอยู่ที่นี่หรอ พี่คริส ทิฟต้องอธิบายกับเขาให้ได้ว่าพี่ไม่ผิด" ทิฟฟานี่เริ่มลงมือทำความสะอาด และเปิดตู้เย็นข้างในว่างเปล่า
"เฮ้อ...ไม่มีแล้วจะกินอะไรล่ะ" ทิฟฟานี่นั่งลงที่โต๊ะไม้สีขาวในครัว ไม่นานเสียงรถเซฮุนก็กลับมา เขาเปิดประตูเข้ามาก็พบกับบ้านที่สะอาดไร้ฝุ่นเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะทำเป็น
"ทิฟ!!! คุณอยู่ไหน" เซฮุนถือถุงกระดาษที่ข้างในมีผักและเครื่องของต่างที่สำหรับทำอาหาร
"อยู่นี่ค่ะ" ทิฟฟานี่เดินไปหาเซฮุน 
"เอาไปทำส่ะ ฉันจะรอกิน" เซฮุนโดนของให้ทิฟฟานี่และนั่งลงเปิดโทรทัศน์ดู ทิฟฟานี่ยืนมอง
"ไปสิ" เซฮุนไล่
"รู้แล้วนะ" ทิฟฟานี่เดินเข้าไปในครัว ไม่นานทิฟฟานี่ก็จัดโต๊ะอาหาร วางอาหารเต็มโต๊ะมีแต่งอาหารที่น่ากันทั้งนั้น
"ดีนะเนี่ย ที่ทำอาหารเป็นไม่งั้นจะเอาอะไรให้นายปีศาจนั้นกิน" ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างภูมิใจ
"เธอว่าใคร" ทิฟฟานี่ตกใจ
"เปล่า ว่าจะเรียกพอดีเลย" เซฮุนนั่งลงทานข้าว ทิฟฟานี่จะเดินไปแต่เซฮุนเรียก
"เดี๋ยว มานั่งทานข้าวด้วยกันสิ"
"ไม่เป็นไร ฉันจะไปอาบน้ำ"
"ฉันบอกให้นั่งลงไง" เซฮุนดุ ทิฟฟานี่นั่งลงทานข้าว
"ฉันมีอะไรจะบอกคุณ" เซฮุนมองหน้าทิฟฟานี่
"ว่า มาดิ" ทิฟฟานี่ตักข้าวเข้าปาก
"ฉํนว่า...ฉํนรักเธอเข้าแล้ว" 
แค็กๆๆ ทิฟฟานี่ไอออกมาอย่างตกใจ ทิฟฟานี่ดื่มน้ำตามเธอรู้สึกโล่งขึ้น
"นายหรอเลยหรอเปล่า คนอย่างนายนี่นะจะรักฉัน ในเมื่อนายก็เกลียดฉันเกลียดพี่คริส"
"ฉันพูดจริง" เซฮุนทำหน้าอย่างจิงจัง ทิฟฟานี่ถึงกับกลืนน้ำลาย ทั้งสองมองตากัน เขาจะรักเธอจริงหรือไม่ ยิ่งทำทิฟฟานี่หัวใจสั่นไหวมากขึ้นเรื่อยๆ