[EXO SNSD] Marry Sad รักนั้นคือเธอ

ลำดับตอนที่ #14 : สิ่งมีชีวิตที่เกิดขึ้น

    คริสพยายามจะง้อขอโทษเจสสิก้าที่ทำร้ายเธอในวันนั้น คริสนำช่อดอกไม้พร้อมข้อความคำขอโทษเจสสิก้า วางช่อดอกไม้ไว้บนโต๊ะทำงานเจสสิก้าทุกวันซึ่งโต๊ะทำงานเจสสิก้าอยู่ในห้องเดียวกับคริส เจสสิก้าเธอเป็นเลขาคริสตามที่คุณหญิงย่าสั่ง เวลามาทำงานเธอไม่คุยกับเค้าเลยเมื่อคริสถามคำก็ตอบคำไม่มองเค้า เจสสิก้าไม่ค่อยนอนบ้านเพราะเธอไปนอนที่คอนโดของตัวเอง วันนี้เจสสิก้ามาหายุนอาที่บริษัทซึ่งยุนอาเป็นคนนัดเจสสิก้ามา เจสสิก้าเดินเข้ามาในบริษัทเมื่อเธอจะเดินไปห้องรับรองที่ยุนอาบอกไว้ เจสสิก้าก็หยุดเดินทันทีพร้อมกับมือจับกำแพงไว้ตอนนี้เธอรู้สึกหน้ามืดเวียนหัวและเริ่มมองไม่เห็นทางแล้วร่างหญิงสาวที่จับกำแพงอยู่ก็ล้มลงแต่ว่ามีมือเข้ามาจับเจสสิก้าไว้ทัน
"คุณเจสสิก้าครับ" เซฮุนที่เดินผ่านมาเห็นเข้าจึงช่วยไว้ทัน เค้าพยายามเรียกเจสสิก้าแต่เธอเป็นลมหมดสติเซฮุนตัดสินใจอุ้มเจสสิก้าไปที่ห้องรับรอง พนักงานที่เห็นเซฮุนอุ้มเจสสิก้าต่างมองกันใหญ่
"มองอะไรเปิดประตูสิ" เซฮุนบอกพนักงานที่ยืนใกล้ๆ
"ค่ะๆ" 
ยุนอาที่นั่งรออยู่แล้วเห็นพี่ชายอุ้มเจสสิก้าก็ตกใจว่าเจสสิก้าเป็นอะไร
"พี่ค่ะ เจสสิก้าเป็นอะไรถึงสลบแบบนี้"
"พี่เห็น เจสสิก้ายืนอยู่แล้วเห็นเหมือนเธอจะล้มเลยเข้าไปช่วย สงสัยเป็นลมนะ"
ยุนอามองเจสสิก้าที่หมดสตินอนอยู่บนโซฟาอยู่
"เดี๋ยวพี่ ไปเอายาดมมาให้นะ" 
"ค่ะ" เซฮุนเดินออกไปสักพักก็เดินกลับมาพร้อมกับยาดม ยุนอาเอาผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าให้เจสสิก้าเบาๆ เซฮุนยื่นยาดมให้ยุนอาให้เจสสิก้าดม สักพักเจสสิก้าก็ได้สติลืมตาเธอยังคงเวียนหัวเล็กนอนเจสสิก้าพยายามลุกขึ้นนั่ง ยุนอาช่วยพยุงขึ้น
"ขอบคุณนะ ยุนอาที่ช่วย"
"ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่เซฮุนโน่นที่ช่วยเธอ" เจสสิก้ามองไปที่เซฮุนนั่งอยู่โซฟาตรงข้าม
"ขอบคุณค่ะ คุณเซฮุน" เซฮุนยิ้ม
"ไม่เป็นไรครับ เรียกพี่เซฮุนก็ได้"
"ค่ะ" เจสสิก้ายิ้ม เซฮุนมองเจสสิก้า
"เจสสิก้า คุณนี่ก็น่ารักนะครับ ไม่น่าไอ้คริสถึงรักและหวงคุณมาก" เซฮุนยิ้ม เจสสิก้ามองหน้ายุนอาที่ยิ้มตามเธอไม่ตอบอะไรและคิดว่าไม่อยากพูดเรื่องคริสเพราะเธอคิดว่าคริสกับยุนอายังรักกันอยู่และเธอก็ยังโกรธเค้าอยู่ จึงไม่ตอบใดๆ
"เจสสิก้า เธอเป็นแบบนี้บ่อยไหม"
"แต่ก่อนไม่ค่อยเป็น แต่ช่วงหลังๆก็บ่อยแต่ไม่ได้รุนแรงเหมือนวันนี้ค่ะ"
"ยุนว่า เจสไปหาหมอบ้างก็ดีนะ"
"เดี๋ยวพี่พาไป" เซฮุนเห็นด้วยกับยุนอา
"ไม่เป็นไรค่ะ ส่งสัยจะพักผ่อนไม่เพียงพอค่ะ"
"ไม่ได้ เดี๋ยวพี่เซฮุนจะพาเธอไปเองเชื่อฉันนะ เจส" ยุนอาจับมือเจสสิก้าแล้วยิ้ม
"ค่ะ ว่าแต่ ยุนอาเรียกเจสมาคุยเรื่องอะไรค่ะ" เจสสิก้าหันหน้าไปถามยุนอา
"อ๋อ..." ยุนอาเห็นเจสสิก้าไม่ค่อยสบายเลยยังไม่บอกเรื่องไค
"คือ...ว่าจะให้เจสช่วยสอนฉันทำอาหารหน่อย"
"ทำอาหาร ฮ่าๆ" เซฮุนหัวเราะน้องสาวที่จะเรียนทำอาหาร ยุนอาชี้หน้าเซฮุนเป็นการบอกว่าหยุด เซฮุนก็หยุดแต่ก็อดขำไม่ได้ เพราะยุนอาเคยทำแต่ขนมส่วนเรื่องอาหารไม่ได้เลย
"ได้ค่ะ" เจสสิก้ายิ้ม เมื่อพูดคุยกันเสร็จเซฮุนก็พาเจสสิก้าไปโรงพยาบาล เซฮุนพามาหน้าห้องตรวจ
"พี่เซฮุนกลับเถอะค่ะ เดี๋ยวเจสให้คนที่บ้านมารับ"
"ไม่เป็นไรครับ"
"เชื่อเจสเถอะค่ะ ขอบคุณมากๆนะค่ะ เจสรู้เรื่องพี่เซฮุนกับทิฟแล้วเดี๋ยวเจสจะช่วยนะค่ะ" เซฮุนยิ้มดีใจที่มีคนช่วยความรักของเค้ากับทิฟฟานี่ 
"ขอบคุณเจสมากนะ" เจสสิก้ายิ้มเพราะเซฮุนดีใจมากจนตอนนี้เค้ายืนนิ่งๆไม่ได้
ใบหน้ายิ้มตลอดเวลา เซฮุนกลับ เจสสิก้าเข้าห้องตรวจแล้วออกมานั่งรอผลตรวจจากหมอ เจสสิก้ารู้สึกกลัวๆว่าเธอจะเป็นอะไรหรือเปล่าไม่นาน หมอที่สวมใส่แว่นตาในใบหน้าที่หล่อซึ่งเป็นที่รักของทั้งคนไข้และพยาบาลก็มา ซึ่งหมอก็เป็นเพื่อนสนิทกับเจสสิก้า
"เจส" หมอทำหน้านิ่งๆ
"ว่าไง แบคแกอย่าทำหน้านิ่งๆสิ"
แบคฮยอนอดขำไม่ได้ที่เห็นเจสสิก้าทำหน้าเครียดๆ
"แกหัวเราะอะไร เลิกแกล้งฉันได้หรือเปล่าฉันจริงจังนะแบค"
"อ่ะๆ ไม่แกล้งแกแล้วก็ได้" แบคฮยอนยิ้ม
"ดีใจ ด้วยว่ะแกมีเจ้าตัวเล็ก"
"ห๊า จริงหรอ" เจสสิก้าอึ้งสักพัก
"จริงสิ แกท้องได้สองเดือนแล้วและก็ที่หน้ามืดบ่อยๆก็เพราะแกท้อง"
"ท้อง หรอ" เจสสิก้าเอามือลูบที่ท้องแล้วก็ยิ้ม
"ดีใจล่ะสิ สามีแกต้องดีใจมาก ทายาทคนแรกสินะ"
"ก็ขอให้เป็นแบบนั้นจริงๆ" เจสสิก้าหน้าเศร้า
"ทำไมหน้ายังงั้นว่ะ ทะเลาะกันหรอ"
"อืม"
"ได้ไง แล้วใครจะพาแกมาฝากท้องล่ะ ช่วงแรกๆเป็นช่วงที่คุณแม่จะแพ้ท้องหน้ามืดบางครั้ง"
"ก็มาเองไง"
"ไม่ได้ เกิดแกหน้ามืดตอนขับรถอันตรายไม่ได้ฉันจะปล่อยให้หลานฉันเป็นอะไรไม่ได้"
"แล้วจะให้ทำไง"
"เอาอย่างนี้เจส วันไหนมีนัดตรวจเดี๋ยวฉันจะไปรับเอง"
"แล้วคนไข้ที่มารอตรวจล่ะ ฉันไม่อยากให้เขาหรอนานนะ"
"ก็นัดแกมาคนล่ะวันกับคนไข้ทั่วไปไง"
"ฉลาดดีนิ" เจสสิก้ายิ้ม
"เจส ฉันเรียนจบหมอมานะ"
"จ้า ไม่คิดว่าเด็กที่ชอบนอนหลับในคาบเรียนวันนี้จะมาเป็นหมอ" ทั้งสองคุยกันหัวเราะสักพักพยาบาลหน้าตาสวยๆก็มาเรียก
"หมอ แบคฮยอนค่ะ คนไข้ที่นัดไว้มาแล้วค่ะ"
"เดี๋ยว ผมตามไปครับ" แบคฮยอนยิ้มหวานใส่พยาบาล เจสสิก้ามองท่าทีแบคฮยอนแปลกที่มีต่อพยาบาลคนนั้น
"แบค ใครอ่ะอย่าบอกว่าแกแอบชอบเค้า"
"ใช่ ชื่อแทยอนพยาบาลคนใหม่กำลังจีบอยู่"
"อ๋อๆ งั้นกลับก่อนนะ"
"แล้วกลับไงนิ"
"ก็คงโทรเรียกคนขับรถมารับนะ"
"อืม งั้นค่อยเจอกันนะไปล่ะ คุณหลาน" แบคฮยอนเอามือลูบท้องเจสสิก้า
เจสสิก้าเดินออกมาจากโรงพยาบาลยืนอยู่หน้าโรงพยาบาลรอที่จะขึ้นรถแท็กซี่เพื่อจะกลับบ้านแต่แล้วไคก็ขับรถมาจอด
"เจส คุณจะไปไหน"
"กลับบ้านค่ะ"
"ขึ้นมาสิ เดี๋ยวผมไปส่ง"
"แต่ว่า...." 
"ขึ้นมาสิเจส"
"ค่ะ" เจสสิก้าเก็บเอกสารตรวจครรภ์เข้ากระเป๋าแล้วก้าวขาขึ้นรถ
"ว่าแต่เจสมาทำอะไรที่โรงพยาบาล" เจสสิก้ายังไม่อยากที่จะให้ใครรู้ว่าเธอท้อง
"เอ่อ...มาหาเพื่อนค่ะ"
"เจส ไปทานข้าวกันไหม" ไคหันไปมองเจสสิก้าที่เอามือปิดปาก
"เป็นอะไรหรือเปล่า" 
"เปล่าค่ะ ขอโทษนะค่ะ เจสเหนื่อยขอกลับบ้านนะค่ะ" 
"ได้ครับ" ไม่นานไคก็ขับรถมาส่งเจสสิก้าที่หน้าบ้าน เจสสิก้ามองเข้าไปในบ้านไฟปิดมืดเธอรู้ว่าคริสยังไม่กลับบ้าน
"ขอบคุณไคมากนะค่ะที่มาส่ง"
"ไม่เป็นไรครับ" ไคมองเจสสิก้าที่ท่าทางแปลกๆเดินเข้าบ้านในใจเขารู้สึกกลัวว่าเจสสิก้าอาจรู้เรื่องเขาถึงทำตัวห่างๆเขาต้องรีบทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เสียเธอไป
"เจส คุณรู้เรื่องแล้วใช่ไหม" ไคพลางเบาๆ