<Y> ไอแว่น.... ที่แท้ก็แอบหื่น!!!

บอกก่อนเน้อออ นิยายเรื่องนี้เป็น Y หรือชายรักชายนะจ๊ะ
ถ้าไม่ชอบ รับไม่ได้ หรือหลงเข้ามา โปรดกดกากบาทปิดโล้ดดดด

.
.
.
.

อ่าา ที่เหลือก็คงจะเป็นพวกเราๆแล้วสินะ เชิญอ่านเลยคร้าบบบบ

 

เรื่องนี้เคยโพสไว้อีกเว็บนึง ใครไปเจอไม่ต้องตกใจขอน้ำผึ้งเองจ้าาา :)

" 2 เดือน "
......

"กูขอ 2 เดือน "
......

"แล้วไอขี้แพ้คนที่มึงกำลังดูถูกอยู่นี่ จะกระทืบมึงให้จมดิน !!" 

ผมไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรออกไป รู้แต่ว่าตอนนี้ผมโกรธจนเลือดขึ้นหน้า โกรธทั้งไอแว่นที่ไม่โต้ตอบอะไรบ้างเลย ต้องรอให้มันฆ่าก่อนใช่มั้ย ถึงจะสวนมันกลับมั่ง! ขนาดมันพูดจาดูถูก ก็ไม่ด่ากลับซะคำ!! มึงจะเป็นคนดีเกินไปมั้ย ?!?  และโกรธทั้งไอเวรนั่นที่พูดจาน่าหมันไส้ มึงใหญ่มาจากไหนวะ หา!!

เพราะฉะนั้น 2 เดือนต่อจากนี้ มึงเตรียมอ้วกได้เลย!!! .....

หึหึ
 








ไอแว่น ที่แท้ก็แอบหื่น!! 1


ตึก ตึก

“พวกมึงเลิกเดินตามตูดกูซะที! อยากมีเรื่องมากใช่มั้ย หา!!!”
       ความอดทนของแม็ก หนุ่มร่างบาง ผิวสีน้ำผึ้งสุขภาพดี ภายใต้ชุดนักศึกษาชายของมหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพ ดวงตาคมๆสีนิล จมูกโด่งรั้นขึ้น บวกกับริมฝีปากสีเชอรี่ธรรมชาติ ทรงผมสไลด์ระต้นคอสีเปลือกไม้ เมื่อองค์ประกอบคุณภาพดีทั้งหลายแหล่มารวมกันแล้ว จึงไม่แปลกเลยที่แม็กจะถูกหมายปองจากสาวเล็กสาวใหญ่ 
   
       แต่มันจะดีกว่านี้ ถ้าคนที่กำลังเดินตามแม็กในขณะนี้จะเป็นสาวเล็กสาวใหญ่ที่ว่านั้น ...หากแต่นี้มันเป็นผู้ชาย!!
   
       ไอพวกร่างชายร่างยักษ์สองตัว เดินตามเขามาหลังจากที่เขาอาสาจะไปซื้อขนมนมเนยมาเซ่นกลุ่มเพื่อนที่กำลังนั่งทำรายงานอยู่(คือแม็กมันหาเรื่องอู้55) 
   
       เวรเอ๊ยย รู้งี้หนีบไอฟิวเพื่อนรักของเขามาด้วยก็ดี อย่างน้อยมีไรจะได้ช่วยกันได้ ที่จริงผมไม่กลัวพวกมันหรอกนะถ้ามันจะมาหาเรื่องกับผมข้อหา หน้าตาดีกว่ามัน หล่อกว่ามัน (จิ๊ ความหล่อทำพิษเหรอเนี่ย) แต่พวกมัน…!
   
“ไม่เอานะคะๆ อย่าพูดหยาบคายสิคะน้องแม็ก เดี๋ยวตายไปตกนรกไม่รู้น้า” ใจเย็นไอแม็ก ใจเย็น

   “หึ กูไม่ไปแย่งที่สิงสู่พวกมึงหรอกน่า”ไม่ไหวๆๆ มันคันปากยิบๆอะ

   “โอ๊ะๆๆ อย่าเดินแรงสิครับน้องแม็ก หัวใจพวกพี่มันสะเทือนนน”

   “หัวใจพวกมึงอยู่ใต้ฝ่าตีนกูเหรอ สัส!” ไอมุก เดินทีหัวใจสะเทือน แล้วก็มุขอย่าเหยียบหัวใจพี่นะครับ อะไรเทือกนี้ อย่าเอาไปใช้เด็ดขาดเลยนะครับ เก่ามากก คนโดนมันจะถีบยอดหน้าเอา ผมเป็นห่วง

   “พูดจาไม่น่ารักเลย..”

   “แต่น่าฟัดนะลูกพี่ หึหึ”

      พวกมันสองตัวเดินมาหาผมช้าๆ เย็นๆอย่างนี้ถนนนี่แทบร้าง คนไม่มีด้วยสิ เอาไงดีวะ ผมพยายามนึกกระบวนท่าที่เฮียมิคพี่ชายของผมสอน ไม่ว่าจะเป็น วิคหกเหินฟ้า นกกาโบยบิน ออกหากินร่างเริง แจ่มใส เห้ย ไม่ใช่ แม่งทำสมองกูรวน เดี่ยวเหอะมึง 
   
    นั่นไง ในที่สุดสิ่งที่ผมกำลังมองหาก็เจอ ว่าแล้วมันต้องมีซ่อนอยู่ ท่อเหล็กขนาดพอดีมือ ยาวประมาณ 1 เมตรได้ ถูกซ่อนอยู่ตรงซากเฟอร์นิเจอร์เก่าๆที่ถูกนำมาทิ้งแถวนี้ ก็อย่างที่บอกถนนเส้นนี้มันร้าง จึงเป็นสถานที่ชั้นเยี่ยมแก่การยกพวกตีกัน ล่าสุดก็ของพวกรุ่นพี่ผมนี่เอง พวกมันชอบซ่อนอาวุธไว้แถวๆนี้ ด้วยเหตุผลที่ว่า  เพื่อง่ายต่อการใช้สอย - -
   
    ผมจ้องดูท่าทีของพวกมัน พลันตัวเองก็ค่อยๆก้าวถอยหลัง เพื่อจะไปหยิบท่อเหล็กนั่นอย่างเนียนๆ ถ้ามันเข้ามาประชิดตัวผมละก็ พอจะหยิบฟาดให้กบาลแยก!!
   
“ลูกพี่ดูสิ ยิ่งน้องแม็กมีท่าทีตื่นกลัวงี้ ยิ่งเซ็กซี่เนอะพี่”

   “มันก็ต้องดูกันไปก่อนว่า เซ็กส์ จะซี่จริงเหรอเปล่า 555”

   “ไอสัส มึงแหกตาดูดิ๊ กูเป็นผู้ชายนะเว้ย”

“น่าฟัดขนาดนี้ ผู้ชายก็ยอมละวะ จัดการมัน!!” ช้าไป ผมคว้าท่อเหล็กนั่นได้แล้ว เสร็จละมึง!!





“ขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ แต่กรุณาอย่าทำร้ายกันเลยครับ เพื่อนร่วมสถาบันเดียวกันทั้งนั้น ชีวิตของทุกคนล้วนแล้วมีค่า ถึงจะโกรธเกลียดกันมาตั้งแต่ชาติปางไหน แต่เราก็ไม่สมควรจะทำร้ายร่างกายหมายเอาชีวิตนะครับ สัตว์โลกทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเอง ผมเชื่อว่าสักวันเวรกรรมจะตามทันครับ”


…..??

...........??????


    ชายร่างสูงแต่ติดบางเล็กน้อย ชุดนักศึกษาชายที่บ่งบอกว่าอยู่สถาบันเดียวกับผม เส้นผมสีดำสนิท ผิวขาวๆ กับดวงตาที่มองไม่เห็นชัดเจนนักเพราะถูกปกปิดด้วยแว่นตากรอบดำหนา แล้วให้ตายเถอะ คำพูดเมื่อกี้? ผมสาบานว่ากำลังเห็นวงแหวนสีเหลืองทองลอยอยู่บนหัวมันครับ

มันหันมายิ้มให้ผม แบบประมาณว่าไม่เป็นไรแล้วนะ ทุกอย่างจบได้ด้วยหลักธรรม(ของมัน)  - -


เอิ่ม...........มึงคือใครอะ ?


“ปล่อยวางเถอะครับ”

โอเค ผมรู้ละ มันเพิ่งสึกมา- -