แรกพบ (ข้าแอบรักท่าน แม้ท่านจะไม่ชายตาแล ก็แล้วแต่ท่านเถอะ!)

บันทึกของ เว่ย  ลี่หยาง   

                 ข้ามีนามว่า ลี่หยาง เป็นคุณหนูรองจวนราชครูเหวินอี้ ข้าเป็นที่รักของบิดามารดา  แม้ข้าจะไม่ค่อยงดงาม เช่นพี่น้องของข้าเท่าไรนัก ข้ามักจะได้ยินคนนินทาว่าข้าเป็นเป็ดในฝูงหงส์  เเต่บิดาของบอกว่าเป็นเพราะข้ายังเด็กอยู่...ถึงข้าจะขี้เหร่ แต่ข้าก็ไม่ได้โง่นะ  เพราะลี่ถิงน้องสาวต่างมารดาของข้าอายุน้อยกว่าหนึ่งปีก็ยังงดงามเลย

                ข้าเลยเริ่มปลงตกกับเรื่องนี้เสียแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะวันหนึ่ง ข้าได้พบกับเขา เขาจ้องมองมาที่ข้าแล้วยิ้มให้ข้า ซึ่งไม่เคยมีใครทำแบบนั้นกับข้ามาก่อน... ภาพนั้นได้สะกดและประทับลงไปในใจ ข้าตั้งใจเปลี่ยนแปลกตนเอง จนเวลาผ่านไปหลายปี ตั้งแต่วัยเยาว์ถึงข้าโตใกล้วัยจะออกเรือนเเล้ว ข้าก็ยังเฝ้ามองเขาตลอด  แม้ว่าจะเห็นเขาคบหาดูใจกับสตรีนางอื่น   แต่บางที่เขาก็ดูเหมือนจะมีใจให้ข้านะ...ข้าไม่ได้คิดไปเองเพราะเราบังเอิญได้สบตากันบ่อยมาก หรือ...เขาจะมีใจให้ข้า

               ถึงอยากนั้น ตอนเขาเลิกดูใจกับสตรีนางอื่นแล้ว เขาก็ไม่มาสนใจข้า  แต่กลับไปคบกลับสตรีนางอีกนางที่โฉมสะคราญกว่าข้ามากนัก ข้าเสียใจ  ข้าเหนื่อย ต่อไปนี้ข้าจะเลิกสนใจไยดีท่านแล้ว ท่านนอกใจข้าาา

    

       丽洋  Liyang  ลี่หยาง