อยากอัพ

เมื่อวานเข้าแถวหน้าเสาธง 
อาจารย์ประกาศเรียกพี่แซทออกไป
มันคือเรื่องมหัศจรรย์ที่ฉันไม่เคยรู้

อาจารย์บอกว่า..
พี่แซทเข้ารอบ The Star!!!!! กรี๊สสสสสสสส ^O^



เท่านั้นแหละ เสียงเฮลั่นโรงเรียน!
ไอ้เราก็ยิ้มแก้มฉีก เขิน !! >////<

วินาทีนั้น รับรู้ได้ทันที
'โซลเมท' ยืนอยู่ข้างหน้านี่เอง กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ดีใจ ภูมิใจที่เห็นพี่แซทประสบความสำเร็จ
ตอนนี้แอบอิจฉาผู้ชายคนนี้ อย่างรุนแรง!
ทำอะไรดูเหมือนจะประสบความสำเร็จไปซะหมด =O="

ภาษาก็พูดเก่ง ร้องเพลง แต่งเพลงก็ได้
ได้รางวัลชนะเลิศเอนิเมชั่นอันดับ 1 ของประเทศไทยอีก!!!!
เครียดมากเลย ทำไมพี่แกเก่ง ใช้ไม่ได้ 555+

ดาวเสาร์มันเลื่อนสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
จับไม่ได้ ได้แต่มอง 
พอๆ จบเรื่องของพี่แซทไว้เพียงเท่านั้น

ช่วงนี้ติดหนังสือนิยาย
วันไหนไม่ได้อ่าน วันนั้นก็ไม่มีอะไรทำ T^T
ตั้งหนังสือที่อยู่ในห้องตอนนี้มีประมาณสิบกว่าเล่ม 
ทั้งที่อ่านแล้ว และยังไม่ได้อ่าน
ยืมจากห้องสมุด ยืมจากเพื่อน ยืมจากร้าน จะหมดตัวแล้ว เงินไม่เหลือซักบาท 
ทุ่มเทกับหนังสือ และ........ การกิน!!!!


ตอนเย็นเจอพี่แซทสีไวโอลีน เท่ห์มาก >O<!!!!!!!!!!!
กรี๊สสสสสสสสสสสสสสส >////<
ผู้ชายรูปร่างสูง เข้ม หล่อ เท่ห์!
มายืนซ้อมไวโอลีน เป็นภาพที่ดูแล้ว ฮิฮิ หัวใจมัน..มันเกิดอาการ เลิฟยู >O<

ก็วนเวียนอยู่แถวนั้นซักครู่ใหญ่ 
แล้วก็เลยไปหาไอติมกิน (ไอติมของฟรี)
 เนื่องจาก สีเหลืองชนะสแตนด์ พี่ ม.5 ก็เลยเลี้ยง.........
....เลี้ยงเด็ก ม.1 ม.2 T^T

แต่ไอ้เด็ก ม.4 อย่างเราก็ไปเสนอหน้าจนได้ ^O^
จำได้ว่ากินไปประมาณ 3 โคน หรือ 4 ไม่แน่ใจ
แต่พี่เนยเป็นผู้ชักชวนให้เราเข้าไปกิน
ตะโกนบอกเพื่อนพี่แกว่า

"เนี่ยๆ ชั้นกินโคนที่ 5 แล้วนะ"

ก็อึ้ง ทำไมชั้นกินตามพี่เนยไม่ทัน!!!
ตอนนี้ยังคิดอยู่เลยว่า

เสียดายอ่ะ กินไม่คุ้ม -*-

หนึ่งในจำนวนโคนที่กินเข้าไป 
มีอันนึงที่พี่เบญตักให้ ปลื้มค่ะปลื้ม
ไม่อยากจะเล่า พี่เบญคือผู้ชายที่น่ารัก หน้าละอ่อนเหมือนเด็กเลย >///<



ปล. [[จากเรเชล]] รูปนี้เรเชลปลื้ม ^O^



มุม - Playground


เธอคือคนที่ดีพร้อม
ใครๆ ต่างพากันชอบเธอ
เธอคือคำตอบที่ทุกหัวใจใฝ่ฝัน 

และฉันเป็นคนที่ประทับใจเธอเช่นกัน 


............



P.S. 1  [[from PINK]] อย่าลืมใส่ตัวหนังสือสีแดงนะเรเชล - -+

P.S.2 พีเอสย่อมาจาก พิ้งค์ แซท >////<
เพิ่งคิดค้นความหมายได้เมื่อไม่กี่วันนี้เอง 55555555+


...........


ขอให้พี่แซทประสบความสำเร็จ
ก็เชื่อได้แน่ๆ แหละ ว่าพี่แซทต้องไปถึงจุดๆ นั้นได้ชัวร์ 
แต่ก็กลัว กลัวพี่แกเปลี่ยน...

คิดถึงพี่โต ^O^
เหมือนโรคเก่าจะกำเริบ เหอๆๆ

คิดถึงทุกคนนะ แต่ไม่คิดถึงเจ๊ทราย เจ๊ใจร้าย!!

[จากเจ๊ทราย :: จำไว้เลยพิ้งค์ คราวหลังไม่ต้องโทรมาอ้อนเค้านะ >O<^^^ เชอะ!!!]