คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : ยอมแพ้ (nc)
เท้าเรียวยาว้าวาลารถหรูที่สีำ
ร่าสูโปร่หุ่นีราวนาแบบในนิยสาร ผมสีน้ำำไล่สีไปนถึปลายสีเทาอ่อน
ใบหน้ารูปไ่สวยไ้รูปรับับมูโ่ ริมฝีปาระับสวย นาอนยาวเป็นแพ ิ้วเ้มไ้รูปับวาลมโู่สวย
และที่โเ่นที่สุือนัน์าสีเินอันเป็นเอลัษ์บ่บอว่าเธอือฮาเ้นนานแท้
หน้าที่ไม่ว่าะมอามุมไหน็ูสวยส่า เมื่อใรไ้สบาเป็น้อยอมสยบแ่เธอ
ผิวสีาวอมมพูสุภาพี
เธออยู่ในุเสื้อสีาวัวสั้นเผยให้เห็นทรวยทรอ์เอวที่อและิแพที่ึ้นมาพอใหู้เ็ี่
าเยีนพอีัวสีีานิหน่อย ับรอเท้าผ้าใบสีาวอแบรนgucci
ทำให้มาอเธอในวันนี้ ูสวยแบบเท่ๆ เธอถอแว่นาันแูสถานที่ามโลเั่นที่โลเียส่มาให้
ที่นีู่เหมือนะเป็นที่พั เอ่อไม่็โรเ็บรถหรืออู่ อือ ะว่าเป็นอู่็ไม่ใ่
เพราะมันใ้เอาไว้เ็บรถอนๆเียวที่เธอพอรู้้อมูลอยู่บ้า ็ือเฟิหล
ู่ิ้นอเธอเมื่อไม่นานมานี้นั้นเอ
เธอเินรไปยัประูเพื่อเ้าไปสู่้านในอึ แ่็โนว้าไว้โนนุำร่ายัษ์สอนเสีย่อน
เธอหันไปมอหน้านุำเมื่อนเหล่านั้นไ้สบาับเธอ พวนั้น้มหัวให้เธอเพราะรู้ว่าเธอเป็นใรและิว่าถ้าิะว้านอย่าีิเลีย
มัว ฮาเ้นฮาเนเบิ
็อาะมีารเ็บัวันเิึ้นไ้ เพราะื่อเสียในวารมาเฟียอเธอถือเป็นระับท็อปลาส
ีผ่านประูเ้ามาอย่า่ายายและมีนนำึ้นลิฟท์ไปสู่ั้นบนสุ เธอไม่เยมาที่นี่
และไม่ิว่าะไ้มา้วยเพราะเธอับเฟิหลไม่ไ้เป็นอะไรันนอเสียารุ่นพี่รุ่นน้อในมหาลัยหรือนรู้ัันในวารมาเฟีย
ถ้าแฟนลับอพวเาสอนมาเห็นว่าเธอมาหาเฟิหละรี๊ร๊าันยให่เพราะนานๆทีะมีโมเม้นอะไรแบบนั้น
แ่้อทำให้พวนั้นผิหวั วันนี้เธอไม่ไ้มาหาเฟิหลแ่เป็นนอีน
นที่ะเป็นุแไ้อสสัยอเธอทั้หมไ้ เมื่อลิฟท์เปิออเมื่อถึั้นบนสุ
เธอ็้อพบับห้อที่แ่ไป้วยฟอร์นิเอร์สีำสนิท
ทั้ห้อเ็มไป้วยสีำและแอลอฮอล์ อือ ็เหมาะับเ้าอีนั่นแหละ เมื่อเธอ้าวเท้าเ้ามา็เอับเฟิหลที่ำลันั่ิบเรื่อื่มแอลอฮอล์อยู่ที่บาร์ใล้ๆ
เมื่อเฟิหลเห็น็มีอาารแปลใเล็น้อย
แ่็ไม่ไ้มามายพร้อมหันไปมอทาบุลที่นัู่ทีวีอยู่ไม่ห่าาเฟิหลนั
เหมือนเ้าัวะยัไม่รู้ถึารมาถึอเธอ ร่าสูหุ่นหนาที่เ็มไป้วยล้ามเนื้อมัสวย
ผมสีวันบุหรี่ ยาวำลัพอี ผิวาวสุภาพี
ิ้วเ้มรับับมูโ่และหน้าผา
าสอั้นเรียวยาวเหมือนาอเหยี่ยวนัน์สีเทาที่น่าึู หึ
็เหมือนับน้อายัวเออยู่
แู่นน้อูะเถื่อนว่านิหน่อยเพราะมีรอยสัโเ่นที่ท้ายทอยและผิวล้ำว่านิหน่อย
“อา”
เฟิหลเรียเพื่อนสนิทอัวเอ
“มีนมาหามึ”
เพราะประโยนั้นทำให้เ้าอนัน์าสีเทาหันมามอเธอที่ยืน้อเ้าัวอยู่พัหนึ่แล้ว
“ี!!!”
[Aileen Part]
เมื่อผมเปิประูห้อเ้ามาในอโ็้อเอับเ็ี้อ้อนทีุ่้นเย
ฟอ
“ิถึเมียัเลยรับ” พายัพเินมาอพร้อมหอมแ้มผมฟอให่
“นี่
บอี่รั้แล้วว่าอย่าเรียว่าเมียเนี่ย” ผมีพายัพแรๆที่แน
“ฮ่าๆๆ ไอวระินไ้แล้วนะรับ” พายัพยิ้มแ้มปริ
“แล้วไหนบอว่าเลิหโมไ” ผมถามเพราะล่าสุทีุ่ยไลน์ันน้อบอว่ามีเรียนถึเย็น
“็อาารย์ยลาสเลยแอบมารอเอร์ไพร์เมียที่ห้อไรับ” พูเสร็็้มัวมาหอมแ้มผมอีรอบ
“นี่พอแล้ว ้ำหมแล้วโวย” ผมโวยวาย แม่หอมนเินไปหมแล้ว!!!!
“ไม่เป็นไรรับ ผมรับผิอบเอ” านั้นน้อมัน็ึัวผมไปออีรอบ
“แล้วนี่ิน้าวรึยั หืมม” ผมเย่ัวเอามือยืแ้มน้อออ
“อัเอยฮับบ” (ยัเลยรับ)
“ฮ่าๆๆๆ ลอะ ินอะไรหละ เี๋ยวไอทำให้ ^^” ผมพูพร้อมหัวเราะหน้ายืๆอพายัพ
“ินไอรับ :)” านั้นน้อมันูบผมพร้อมอุ้มไปที่โฟาทันที นี่มึเอาอีแล้วนะ
รั้่อนพี่ไอเินาถ่าไปเป็นอาทิย์!!!
“อือออ”
ผมราประท้ว
“นะรับไอ”
น้อทำหน้าอ้อน
“ะ…..เี๋ยวิน้าวอาบน้ำให้เสร็่อน” ผมพูพร้อม้มหน้าที่อนนี้แเป็นลูมะเือเทศไปแล้ว
“หึ หึ พูแล้วนะรับ :)” พอไ้ำอบที่พอในัวโ็ูบผมเบาๆอีหนึ่ทีแล้วยอมลุึ้นมานั่บนโฟาีๆ
ผมที่ยัไม่ินับเรื่อแบบนี้ไ้แ่ลุหนีึ้นไปเรียมทำอาหารเย็นให้ิใสบลไ้
ฮือออ พี่ไอ้อเินาถ่าอีแล้วหรอ T^T
หลัาหายเินน้อมันแล้วและเรียสิัวเอลับมาไ้ผม็ัารหาวัถุิบในู้เย็นออมาทำ้าวเย็น
เมนูวันนี้เป็นสปาเ็ี๊าโบนาล่าับสลัผั
บอหวาน้วยพุิ้นมสับผลไม้หวาน่ำ
เมื่อทำอาหารัโ๊ะันเสร็เรียบร้อย็ไ้เวลาทานอาหารเย็นอเรา
รู้สึิถึ่วเวลานี้ัเลยรับเพราะเือบสออาทิย์ที่ผ่านมาผม้อลับบ้านบ่อยมาเพราะอีวานับาอปมีเรื่อไม่เว้นวัน
แ่็ีรับผมไ้ใ้เวลาอยู่ับรอบรัว
แ่พายัพ็ูเหมือนะน้อยอน้อยใอยู่พอวร มีบ่นว่าผมลับบ้านบ่อยบ้า
ไม่็นอนไม่หลับบ้าเพราะไม่มีนให้นอนอ
พอวันไหนผมลับมานอนที่ห้อ็อผมะแทบะหายใไม่ออ แ่อย่าว่าแ่น้อิถึผมเลยรับ
ัวผมเอ็้อยอมรับว่าิถึน้อมาเหมือนันเพราะเือบทุืนที่นอนที่บ้าน
ผมลายเป็นนนอนไม่่อยหลับ แม้เราะุยโทรศัพท์ัน่อนนอนทุืน
หรือุยไลน์ันเือบลอ็าม แ่ผมิสัมผัสอน้อไปแล้ว อบให้น้ออ
อบใหู้บ อบให้ลูบหัว อบให้หอมแ้ม
พอไม่เห็นพายัพอยู่รอบัวมันเลย่อน้าะหุหิ่ายไปหน่อย
ีที่ผมเ็บอารม์่อน้าเ่
นอื่นเลยไม่สัเเห็นไม่นั้นถ้าอีวานับาอปรู้มีหวัเป็นเรื่อแน่ๆเลยรับ
“ไอรับ”
พายัพที่อนนี้ำลัินสปาเ็ี๊านที่สอแล้วเยหน้าึ้นมา เรียผม
“หืมม”
ผมเลิิ้ว
“อาทิย์หน้าไปเที่ยวันมั้ยรับ
ไอเยบอว่าอยาไปเียใหม่ใ่มั้ย” พายัพยิ้มให้ผม
“อือ อยาไป……แ่ว่าอาทิย์หน้าที่บ้านะไปเที่ยวไอ์แลนันอะ”
ผมอบ
“โห ไปับที่บ้านอีแล้วหรอรับ” พายัพอแ
“ไว้่อยไปันอาทิย์่อไปไ้มั้ยอะ
นะ” ผมอ้อน
“ไออะ
่วนี้ไม่มีเวลาให้ผมเลยนะรับ :(” พายัพหน้าบึ้
“ะ อโท ไอ้อไปูแลน้อนิหน่า” ผมพู ฮือ ลัวพายัพอนอะ T^T
“แล้วไอไม่้อูแลผมหรอรับ :(”
“ะ…..็้อูแลเหมือนัน
ฮืออ อโท อย่าอนไอเลยนะ” ผม้มหน้ารู้สึผิ
่วนี้ผมยอมรับว่ามีเวลาให้พายัพน้อยริๆอะแหละ
“………” น้อ้มลิน้าวเียบๆ
ินเสร็็ลุเอาานไปที่รัวแล้วเินไปนัู่ทีวีที่โฟาโยไม่เห็นมามอผมสันิ
ฮือออ อนแล้ววว ทำไีอะ T^T ผมัารเินไปนั่ที่โฟาามน้อ
“พายัพพพพ”
ผมสะิแนน้อ แ่พายัพ็ยั้อไปที่ทีวีโยไม่หันมาสนใผมสันิ
“นี่ พายัพรับบบ สนใไอหน่อยนะรับ” ผมเริ่มอ้อนเพราะผมรู้ว่าพายัพทนไ้ไม่นานหรอ แ่อ้อนแล้วน้อ็ยัไม่สน
สสัยรอบนี้ะโรธริฮะ :( เอาไีอะ
้อทำอะไรที่น้ออบสินะ ถึะอารม์ีึ้น นั้นเอาแบบนี้…….
ผมัารับหน้าอน้อหันมาทาผม
น้อูใอยู่เหมือนันที่ผมทำแบบนี้ แล้วา็ัารโน้มัวไปูบน้อเบาๆ
พร้อมัปาล่าอน้อเหมือนที่น้ออบัผม
และูเหมือนผมะไปสวิเปิอะไรในัวน้อ็ไม่รู้รับพร้อมอนนี้พายัพึัวผมไปนั่บนั
พร้อมบริมฝีปาผมนเ็บไปหม น้อแทรลิ้นอัวเอเ้ามาวาและถูับลิ้นอผม
เราูบันอย่าร้อนแรนเิเสียน่าอายึ้น
รู้ัวอีทีน้อ็สอมือร้อนเ้ามาสัมผัสัวผมแล้ว
ผมัารเอาแนไปอออน้อไว้เพื่อที่ะูบให้ถนัึ้น พายัพยยิ้มอย่าพอใ ไม่ว่าะูบันี่รั้ผม็ยัหัวใเ้นเร็วเหมือนอนเราูบันรั้แรเหมือนเิม
แม้ะเินแ่็้อยอมรับว่าอบรับ -/////-
“อืมมมม”
ผมราออมา้วยวามพอใและอารม์ที่พึ่สูึ้น ทันทีที่น้อถอนูบออ
ผม็โยอาาศมาหายใทันที ปาอผมอนนี้็บวมึไปเรียบร้อยแล้ว
“ร้อนแรัรับ :)” พายัพระิบ้าหูผม พร้อมมอผม้วยสายาอผู้ล่าที่ำลัหิวเ็มที่
วิบวับไปหม ายแน่พี่ไอ นี่ิถูมั้ยเนี่ยที่้อแบบนี้ T^T
“หะ…..หายอนแล้วใมั้ย” ผมัปาล่าัวเอแ้อาารเิน
“หืมม ็ีึ้นแ่ยั้อไม่พอรับ :)”
พายัพยยิ้มร้ายใส่ผม พร้อมเอามือมาลูบปาผม
“ฮือออ อย่าแล้ไอสิรับ” ผม้มหน้ามุไหล่น้อ พายัพึระับอผมให้แน่นึ้น
“ไม่รู้แหละ วันนี้ไอ้อามใผม” น้อเอาหน้าผามานับผม พร้อมเิาให้ผมสบาับน้อ ฮือออ เอาวะ
ไม่ยอมามใ็ไม่หายสินะ
“อะ….อือ อย่าให้ไอทำอะไรแปลนะ” ผมบอ
“ฮ่าๆๆๆ น่ารัริๆเมียใรเนี่ย” ฟอ ในที่สุพายัพ็หัวเราะออมา ทำผมเบาใไปไ้เปาะหนึ่
แถม้วยารหอมแ้มผมฟอให่
“อืออออ”
ผมมุหน้าับไหล่น้ออีรอบ เินโวยยยยย น้อมันะไปพี่ไอทำอะไรน่าอายใ่มั้ยเนี่ย
“นั้นเราไปอาบน้ำันีว่าเนอะ”
“ห้ะ”
ไม่ทันให้ผมลุหนีน้อมัน็อุ้มผมึ้นเหมือนลูลิเลย
แล้วเินรไปยัห้อน้ำทันที
“ะ….เี๋ยวพายัพ
ทำอะไรเนี่ย” ผมเริ่มเลิ่ลั้
“็อาบน้ำ้วยันใรรับ” พายัพพูพร้อมวาผมรอบอ่า ส่วนัวเอเินไปเปิน้ำอุ่นในอ่าไว้
“มะ…..ไม่เอาพายัพ
มันน่าอายยย” เนี่ยยยย น้อมันแล้พี่ไออีแล้ววว
“ไหนบอะามใไรับ” พายัพทำหน้าอ ฮืออออ
“แ่ว่า…..” ผมำลัะเถีย
แ่พอเห็นหน้าน้อเป็นแบบนั้นแล้ว็เถียไม่ออ
“นะรับ”
น้อเอาามาเยัอผม ื้ออ อย่ามาอ้อนนนน
“อะ…..อือ” พอผมรับปาเ็เอาแ่ใ็ยิ้มแ้มปริทันที
แถมถอนเสื้อัวเอออ้วยวามรวเร็วและำลัะาม้วยาเ
“เี๋ยว….พายัพ” ผมรีบหันหลั ยัไม่อยาเห็นพายัพน้อยโวยย
“เินอะไรรับ เ้าไปในัว็ทำมาแล้ว
:)” พายัพเลื่อนัวมาระิบ้าหูผม โวยยไม่้อย้ำ็ไ้!!!
“ฮือออ อย่าแล้” ผมทุบอพายัพไปหนึ่ที เ็มัน็หัวเราะอบใให่ที่สามารถแล้พี่ไอไ้
านั้นพายัพ็ัารถอเสื้อผ้าัวเอและอผม้วย
ผมไ้แ่หน้าแเป็นลูมะเือเทศอยู่ในห้อน้ำ
“ไอรับ ูบหน่อย” พายัพโน้มัวลมาูบผมะที่ำลัถูสบู่ให้ผมอยู่ใน พายัพูบผมเบาๆ่อยๆูบอย่าเนิบนาบนผมเลิ้มไปับูบหวานละมุนอน้อ
พายัพเบียัวเ้ามานหลัอผมนำแพเย็นเียบนเผลอสะุ้
พายัพเลื่อนมือลมาบีบสะโพอผมไว้ ผมออน้อพร้อมเย่ัวูบน้ออบ
และูเหมือนเ้าัวะอบที่อบรับสัมผัสนัปาล่าอผมระบายอารม์
พายัพเลื่อนัวลมาบเม้มศออผมนเป็นรอยสีุหลาบเ็มอไปหม
เลื่อนึ้นมาบเม้มิ่หูอผมนผมเผลอหลุราออมาหลายรอบ
“อือ พายัพ….พอแล้ว
ั๊ี้”
ผมันัวน้อออเพราะมันเสียววูบวาบไปหมอนน้อเลียิ่หู
“หึ หึ ไปแ่น้ำันรับ” ว่าเสร็น้อ็อุ้มผมไปวาไว้ในอ่าที่เปิน้ำอุ่นรอไว้อยู่แล้ว
านั้นน้อ็ามลมาน้อ้อนผมา้านหลัทันที
“ผมนวให้นะรับ” น้อพูพร้อมยมือึ้นมาบีบามไหล่ผมเบาๆ ฮืออ สบาย
มันสบายเอผมเผลอยยิ้มฟินออมาเลยรับ
“อบมั้ยรับ”
พายัพถามผม ผมรีบพยัหน้า
“อือ สบายั อบุน้า” ผมหันหน้าไปอน้อเอาไว้ โยลืมไปเลยว่าอนนี้พวเราโป๊ันอยู่ทัู้่
“อืมม ไอรับ
อแบบนี้เี๋ยวมันะื่นเอานะ” น้อพูพร้อมลูบหลัผมเบา
แถมอนนี้ผมลับรู้สึเหมือนมีอะไรแ็ๆัน้นผมอยู่้วย
“พะ….พายัพ
นหื่นน” ผมรีบีแนน้อ้วยวามเินอาย
“็เมียเ็ี่นานี้ไม่ให้แ็็บ้าแล้วรับที่รั” พายัพพูเสียสั่น เหมือนพยายาม่มอารม์ไว้
“ไอ่วยหน่อยไ้มั้ยรับ” น้อโน้มัวลมาระิบผม
“ะ….่วยยัไ” ผม้มหน้า
“รูให้หน่อยสิรับ” น้อพูพร้อมับมือผมไปับแนลาอน้อไว้ แม้นามันะให่นับไม่รอบมือ็เถอะ
“อืมมม มือนุ่มัรับ” พายัพราออมาอย่าพอใ
านั้นน้อ็เริ่มบัับมือผมให้รูแนลาึ้นลเป็นัหวะ
พอผมทำไ้ัหวะที่น้อ้อาร็ปล่อยให้ผมัาร่อเอ ฮือออ
น้อมันให้ทำเรื่อน่าอายอะไรเนี่ย
เยแ่ทำให้ัวเอแ่พอมาทำให้นอื่นแล้วมันเร็ไปหมเลย ฮืออออ
“อ๊า ที่รั…..อือ….ีรับ” และูเหมือนพายัพะอบที่ผมทำให้มาเลยรับ น้อราเสียแหบพล่าพร้อมบีบสะโพอผมไม่หยุ สุท้าย็ปลปล่อยออมา
นเลอะเ็มหน้าท้ออผมไปหม
“เ็ี่ัเลยรับ” พายัพยยิ้มพร้อมมอสภาพผมที่เลอะไป้วยน้ำอเ้า หึ ยัะมาพูอี
“นี่ ทำไอเลอะไปหมแล้วนะ!!” ผมุ ื้อออ ไอ้บ้า
“ฮ่าๆๆ รับ
เี๋ยวผมอาบน้ำให้อีรอบนะ”
านั้นพายัพ็ัารอาบน้ำล้าัวให้ผมอีรอบ
ว่าะไ้ออมาาห้อน้ำ็เือบสอั่วโมแล้วรับ ัวแทบเปื่อยันเลยทีเียว
ผมที่อนนี้นอนหมแรอยู่บนเียเพราะว่าะทำให้น้อพอใ็ทำเอาผมปวแนไปหม
ะอึไปไหนเนี่ย!!
“ปวแนหรอรับ” พายัพเินมานอนล้าๆผมบนเีย
“อือ
นวให้ไอเลยนะเพราะพายัพนั่นแหละ” ผมยื่นแนให้น้อ
“ฮ่าๆๆๆ ไ้รับที่รั” น้อหัวเราะอบใพร้อมึแนผมไปบีบเบาๆ ื้อสบาย
านั้นน้อ็เปลี่ยนมาเป็นนวให้ผมทั้ัวเลยรับ ฮืออ สบายไปหมเลย
แ่อยู่ๆมือที่นว็เริ่มลแรบีบล
“ไอรับ”
พายัพเรียผม ผมที่ำลัหลับาอยู่ลืมาึ้นมา
“อืมม ว่าไ”
ผมอบพร้อมลุึ้นมานั่เผิหน้าับน้อบนเีย เหมือนพายัพมีเรื่อะุยับผม
“อบุนะรับทีู่แลผมมาลอ
อบุที่อทนเพื่อนอย่าผม อบุที่อยเป็นห่วนอย่าผม
และอบุที่ามในเอาแ่ใอย่าผมนะรับ”
น้อพูพร้อมึผมเ้าไปนั่้อนัแล้วอเอาไว้
“ื้อออ อบุเหมือนันทีู่แล
แล้ว็่อยอยู่เป็นเพื่อนไอลอเลย้วย”
ผม้มหน้าพูเพราะวามเิน
“อยู่้วยันไปลอเลยไ้มั้ยรับ”
พายัพพู้วยเสียละมุนและอบอุ่นที่สุเท่าที่ผมเยฟัมา นี่น้อ…..
ผมเลื่อนัวออมาเพื่อสบาับน้อ
“ผมรัไอรับ ^^” น้อระบายยิ้มอบอุ่นให้ผม
เมื่อไ้ยินำบอรัอน้อ็ทำเอาผมบ่อน้ำาแเลยรับ
“อือ อบุนะรับ” ผมพูพร้อมยยิ้มให้น้อทั้น้ำา
“ูวว ร้อทำไมรับ หืมม” น้อลูบหัวผม แ่ผมึมือน้อมาุมไว้พร้อมเ็น้ำาัวเอ
ถึเวลาที่ผม้อบอวามรู้สึอผมับพายัพแล้วเหมือนัน
“ั้ใฟันะ……ไอ็รัพายัพเหมือนันนะรับ
^^” ผมยิ้มให้น้อนแ้มปริ
แ่อนนี้นรหน้าผมเหมือน็อไปแล้วรับ แถมอบาแอี่าหา
“อะ…..ไอ”
“หืมม”
“พูอีทีไ้มั้ยรับ” น้อพูพร้อมหน้าอึ้ๆ
“ฮ่าๆๆๆๆ ไอรัพายัพรับ ไอรัพายัพ
ไอรัพายัพ ไ้ยินมั้ย” ผมพูรอหูน้อ
นอนนี้เ้าัวหน้าแไปหมแล้ว ฮ่าๆๆ นานๆะทำให้น้อเินไ้สัที
“อบุนะรับบ” พายัพึผมไปอไว้แน่น้วยเนื้อัวสั่น ผมึลูบหลัเพื่อปลอบ
พายัพเยหน้าึ้นมามอบูบอันหวานหอมนุ่มละมุนแ่ผม ผมับหน้าน้อไว้แล้วรับสัมผัส
มารู้ัวอีทีหลั็สัมผัสไ้ถึวามนุ่มอเียโยมีพายัพร่อมอยู่้านบนแล้วรับ
น้อเลื่อนัวลไปเลิเสื้ออผมึ้นพร้อมึูที่ยอมออผมนเปียไปหม
“อะ…..อือ…..พายัพ…..เบาหน่อย” ผมห้ามน้อพร้อมย้ำผมสีำสนิทไป้วย
เสียวนแอ้นอามปาอน้อไป้วย
“อือ ไอ ทนไม่ไหวแล้วรับ” พายัพเยึ้นมาถอเสื้อัวเอนเหลือแ่าเนอนัวเียว
โว์ล้ามเนื้อมัสวยสุเ็ี่ให้ผมู านั้น็เลื่อนมือมาถอเสื้อผม
แถมึาเออมารวเียวเลย
“พะ…..พายัพ….อือ” ผมร้อออมา้วยวามใ
แ่็โนน้อูบปิปาไว้ะ่อน ปาพายัพึูันอยู่ที่ปาผม
ส่วนมือ็เลื่อนมาอบุมแนลาอผมเอาไว้ ึรูเบาๆนผมัวสั่นไปหม
“อือ……พายัพ….้าหน่อย”
ผมบอน้อเพราะเี๋ยวผมะไปถึปลายทาเสีย่อน มืออพายัพทำให้ผมรู้สึีมา
นอนนี้ิอะไรไม่ออแล้วรับ
านั้นพายัพ็เลื่อนมือไปเปิแะหัวเียที่เ้าัวเอาอน่าอายไปเ็บไว้
หยิบวเลับถุยาออมา
“อ๊า…..พายัพ….เ็บบ” ไม่้อรอให้ผมโวยวาย
น้อ็ัารบีบเลใส่นิ้วแล้วสอมายั่อทาหลัอผมแบบรวเียวไม่ให้ั้ัวันเลย
“อืมมม ้าในไอ
ทั้นุ่มทั้ร้อนเลยรับ” พายัพเลื่อนัวมาระิบผม
“มะ ไม่้ออธิบาย็ไ้” ผมทำหน้าเหมือนะร้อไห้ใส่น้อ
“อืออออ แน่นนน” ยับนิ้วอยู่สัพัน้อ็แทรนิ้วที่สอเ้ามาแล้วเร่ัหวะให้เร็วึ้น
“อ๊ะ…..อะ…..อ๊า…้าหน่อย”
ผมบอน้ออย่ายาลำบา
“ออีนิ้วนะรับ”
พายัพมอผม้วยสายาวิบวับพร้อเลียปาัวเอไป้วยแล้วแทรนิ้วที่สามเ้ามา
“อ๊า…..อือ….อะ…..อะ” ผมหอบหายใปนับเสียราเพราะอนนี้น้อวนนิ้วที่่อทาหลัอผม
พร้อมแทรนิ้วเ้าไปลึึ้นนผมิ้นพล่านและอึอัไปหม
“อืออ ไอ รอบนี้ใส่เอมั้ยรับ” น้อถอนนิ้วทั้สามออไปพร้อมหยิบถุยามาสวมแนลาทีู่ันอัวเออย่ารวเร็ว
“สะ….ใส่เอ!!....ยะ….ยัไอะ” ผมถาม้วยวามใ
“อย่านี้ไรับ” พายัพพลิัวไปนั่พิหัวเียและึัวผมให้ลุึ้นร่อมน้อแทน ผมเยหน้าึ้นไปสบาน้อ
“ไอะไ้เลือเอไรับว่าะใส่้าหรือเร็ว” น้อพูเสริมพร้อมยยิ้มให้ผม อือ ็รินะ อาะเ็บน้อยว่า็ไ้
ผมพยัหน้า
“หึ หึ ีรับที่รั” น้อเยหน้ามาูบที่มับอผม
“่อยๆ ยับัวลไปนะรับ” พายัพบอผมพร้อมเอาแนลาอัวเอมานับเนื้อนุ่ม้านหลัอผม
“อะ…..อืมม….เ็บบ” พอลอลไปนินึ็้อร้อออมา
เ็บนเผลอัปาัวเอเอาไว้
“ูวววว ่อยๆนะรับนเ่” น้อูบับน้ำอผมที่ไหลออมา พร้อม่วยเอวผมลไป
่อทา้านหลัอผม่อยๆูลืนแนอน้อเ้าไป
“อ๊า…..ไอ….เสียวัรับ”
พายัพราเสีย่ำออมาพร้อมบีบสะโพผมนแไปหม
“อือ….พายัพ….อะ…อึอั” ผมบอน้อ ที่เ้ามาอยู่้วยัวผมไ้เินรึ่แล้ว
“อืม….ทนอีนินะรับที่รั” น้อพูพร้อมเลื่อนัวมาูบผมเพื่อให้ผมรู้สึผ่อนลายึ้น
เมื่ออน้อเ้ามาในัวผมนหมแล้ว ็รู้สึแน่นนุไปหมเลยรับ
เพราะมันให่เหลือเิน
พอเอาแนลาอน้อเ้ามาในัวผมไ้นหมแล้ว็ไ้แ่เอาหัวพิไหล่น้อหอบหายใออมา
เพราะอนนี้มันทั้เสียวทัุ้ อึอั แน่นไปหม
แ่นี้็รู้สึไม่มีแรทำอะไรแล้วรับ
“ไอ ไหวมั้ยรับ” พายัพลูบหลัปลอบผม ผมแ่อยู่แบบนั้นสัพัแล้วึพยัหน้าเมื่อเริ่มุ้นินับนาอน้อแล้ว
“ยับเอมั้ยรับ” น้อถามผม ผมพยัหน้าพร้อมเริ่มยสะโพัวเอึ้นล
“อืมมม……แน่นอะ” ผมหลุราออมา
เมื่อเริ่มยับสะโพึ้นลโยมีพายัพ่อย่วยยัวผมึ้นลอยู่
“อ๊า….ไอ…..อืมม…….เ่รับ”
พายัพราเสียแหบ่ำวนเ็ี่ออมา
พร้อมเลื่อนมือมารูรั้แนลาอผมึ้นลามัหวะารยับเอวอผม
“อ๊า……อ๊า…..อือ…..พายัพพพ” พายัพเริ่มยสะโพผมึ้นลเร็วึ้น
นเิเสียเนื้ออเราระทบัน ฟัแล้วทำผมเินยิ่ว่าเิม
เพราะมันเป็นัวบ่บอว่าเราเร้าร้อนันแ่ไหน
“อ๊า…..เบา….อือ….หน่อย” เพราะน้อระแทสวนึ้นมานมันเ้าไปลึว่าเิม
ทำเอาผมผวาไปเาะไหล่น้อเอาไว้ แ่อนนี้อารม์มันพุ่สูนวบุมารยับึ้นลอัวเอไม่ไ้แล้ว
“อ๊า…..ไอรับ….อ๊า” พายัพราื่อผมนอนนี้ผมัวแเทือ้วยวามเินอายไปหมแล้ว
“อ๊า…..พายัพ…..อ๊า…..อ๊า”
ผมหลุราออมาทุรั้ที่น้อสวนเอวึ้นมาระแทโนุระสันอผม
านั้นพายัพ็ับให้ผมนอนลพร้อมัวเอมาร่อมผมแทนทั้ๆที่อเรายัเื่อมันอยู่
ับาอผมพาบ่าไว้้าหนึ่แล้วเริ่มยับสะโพเสียเอ ทำเอาผมร้อราลั่นห้อเพราะพายัพระแทเ้ามาแรนัวผมสั่นสะท้านไปหม
“อ๊า…..อ๊า….พะ….พายัพ….อ๊า” ผมร้อราไม่เป็นับ
“อืมม….ที่รั…อบมั้ยรับ”
น้อเลื่อนหน้ามาูบาอ่อนอผม้าที่พาบ่าน้ออยู่ ทำเอาผมเสียวไปหม
ภาพที่เห็นมันูอีโริเินไปแล้วโวยยยย
“อ๊า พะ….พายัพ….มันลึ” ผมราเสียสั่นไปหม
ทุรั้ที่น้อยับเอวมันเสียวนัวบิไปหมแล้ว
“อ๊า….อ๊า…..อ๊า…พะ…พายัพ….ะไม่ไหวแล้ว” ผมใล้มาถึปลายทาแล้วรับบ
น้อ็ยิ่ระแทเ้ามาแรและลึึ้น พร้อมยับสะโพเร็วึ้น ในที่สุเรา็
“อ๊า/อ๊า
ไอรับ” ปลปล่อยออมาพร้อมัน
น้ำสีาวเลอะเ็มหน้าท้อผมไปหม
พายัพโน้มัวลมาูบผมที่อนนี้นอนหายใหอบไม่มีแรเหลือแล้ว
“อืมม อบุนะรับที่รั” น้อูบผมที่ปาเบาๆ
“อืม รันะรับ” ผมเลื่อนัวไประิบน้อ พร้อมูบเบาๆที่หู
“อะ……ไอ….เ็ี่เินไปแล้ว” น้ออึ้ไปพัหนึ่พร้อม้มหน้าลับออผม
บเม้มแรๆไปหนึ่ที แู่เหมือนเพราะำบอรัอผมมันะส่ผลีเินไป
เพราะพึ่ะปลปล่อยไปยัไม่ทันไ้ถอนแนออาัวผม
อน้อมัน็เริ่มยายให่ึ้นอีแล้วรับ
“พะ….พายัพ!!!”
ผมร้ออย่าใ นี่มึื่นอีรอบแล้วหรอ พี่ไอยันอนหอบอยู่เลยนะ!!
“็เมียเ็ี่เินไปนี่รับ” พายัพพูพร้อมเลื่อนริมฝีปามาบับริมฝีปาผมอย่าร้อนแร
“อืมมม ออีรอบนะรับ” พายัพพูพร้อมถอนแนอัวเอออไปพร้อมึถุยาออ
“ระ….รอบเียวพอนะ
ไอไม่ไหวแล้ว” ผมพูพร้อมทำหน้าอ้อนน้อ
“เห้ออ รับ อีรอบเียว็ไ้
แ่อสนะรับ:)” พูเสร็น้อ็ับผมพลิว่ำแล้วันแนลาอัวเอเ้ามาใน่อทาหลัอผมทันที
“อ๊ะ…..อ๊า…้าหน่อย”
ผมทั้เ็บทั้เสียวนแอ้นัวอนน้อำลัันเ้ามา
“อ๊าไอ…..ทั้ร้อน….ทั้นุ่ม….ทั้แน่นไปหมเลยรับ” น้อพูเสียพล่าพร้อมเอามือมาประอเอวผมเอาไว้
เพราะอนนี้เสียวนาสั่นไปหมแล้ว
“บะ…..บอว่าไม่้ออธิบายไเล่า….อืมม” ผมบอน้อพร้อม้มหน้าหมุับหมอน
“อืมมม อทีเียวเลยนะรับ”
“ะ….เี๋ยว…..อ๊า”
ผมห้ามน้อไว้ไม่ทันเพราะอนนี้เ็แบันแนอัวเอรวเียวนสุ
ทำเอาผมุไปหมเลยรับ
“อือ…..ุ” ผมโวยวายย
“โอ๋ อโทนะรับที่รั” น้อโน้มัวมาร่อมผมา้านหลัแล้วึาผมไปเพื่อูบ
พอน้อโน้มัวลมามัน็ยิ่เ้ามาลึไปอี
“อ๊า พายัพ…..อืมมม….มันลึ”
ผมบอน้ออนนี้แทบะไม่มีแรยันัวเอไว้แล้วรับ เสียว่านไปหมทั้ัวแล้ว
“อืมม อีนินะรับที่รั” พายัพเริ่มยับสะโพพร้อมึรูแนลาอผมไป้วย
“อ๊า…..อ๊า….อะ….อ๊า….ะ…้า” ผมพยายามะบอให้น้อ้าลหน่อย
“หืมมม ้าไปหรอรับ
นั้นเอาเร็วึ้นนะ :)” น้อยยิ้มร้ายใส่ผม แล้พี่ไอแน่ๆ T^T
“อะ…มะ…ไม่….ะ….อ๊า…..อ๊า…อ๊า” ผมพยายามะปิเสธ
แ่น้อระแทเ้ามาทั้เร็วและแรึ้น
ทำเสียระท้อนระแท้นไปหมนฟัไม่ไ้ศัพท์
“อ๊า….ไอรับ….ที่รัรับ”
พายัพโน้มัวมาร่อมผมแล้วสอนิ้วประสานับนิ้วผมไว้แล้วเริ่มยับสะโพถี่ึ้น
“อืม….พา…ยัพ…..เบาหน่อย” ผมัปาัวเอระบายอารม์
แ่นโนบ่นไม่ฟัผมเลยรับ ระแทเ้ามาสุแรเลย
“อ๊า…..อ๊า….อ๊า….พายัพ…อ๊า” ผมไ้แ่ร้อราอยู่ใ้ร่าน้อ
“อืมม…..ไอ…รันะรับ” น้อบอรัผมพร้อมเลื่อนปามาูบที่มับทั้ๆที่เอว็ยัทำหน้าที่ไม่บพร่อเลย
“อ๊า….พายัพ…ไอ…ไม่ไหวแล้ว”
ผมบอพร้อมปลปล่อยออมา
“อ๊า……ไอ….อ๊า” สุท้ายน้อ็ปลปล่อยออมาใน่อทาหลัอผม
ผมสัมผัสไ้ถึอเหลวอุ่นๆที่อยู่้านหลั
แนลาอน้อระุนผมัวสั่นเพราะวามเสียว่านไปหม
านั้นน้อ็ทิ้ัวลมานอน้าๆผมพร้อมึหัวผมให้มาหนุนแนเ้าัว
แล้วเรา็นอนหอบหายใอยู่้าๆัน น้อพลิัวมาไลู่บผมที่หน้าผา
า มู แ้ม สุท้าย็บ้วยมอบูบหวานละมุนให้ผม
“อืมม ไอะปวท้อมั้ยเนี่ย” ผมีน้อเพราะน้อันนมาปล่อย้าในัวผม
“ไม่ปวหรอรับ
เี๋ยวผม่วยทำวามสะอานะ”
“มะ….ไม่้อเลยนะ” ผมพูพร้อมหน้าแ
“อย่ามาื้อนะรับ เอาออไม่หม
ปวท้อึ้นมาะทำยัไ” พายัพบีบมูผมพร้อมุ
ผม็ไ้แ่ทำหน้ามุ่ยใส่ไปเพราะเถียอะไร็ไม่ไ้ ฮือออ
สุท้ายพอพัันนหายเหนื่อยแล้วพายัพ็อุ้มผมไป่วยทำวามสะอาพร้อมอาบน้ำันอีรอบเพราะัวเ็มไป้วยเหื่อและน้ำอพวเราเ็มไปหม
หลัาัารัวเอและห้อเสร็เรียบร้อยผม็เผลอหลับไปในอ้อมอน้อในที่สุ
โยไม่ไ้ยินนที่นอนมอผมอยู่ในอ้อมออัวเอใ้แสันทร์
เลื่อนัวมาูบมับผมเบาๆ
“ผม….ยอมแพ้แล้วรับไอ….ผมเสียไอไปไม่ไ้……ไม่ไ้ริๆ”
านั้นน้อ็ระับอ้อมอผมให้แน่นึ้น
ผมละเมอพลิัวไปอน้ออบพร้อมเอาหน้ามุเ้าไปในอแร่อย่าสบายใ
นัวโ้มลมาหอมหัวทุ่ยๆอผมอีหนึ่ทีแล้ว็หลับาล……
ความคิดเห็น