[Reborn] Lonely 1886
"คุณฮิบาริเหงาหรอคะ? ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฮารุเองก็เหงาไม่แพ้กัน..." เธอยิ้มเศร้าๆให้เขาราวกับเข้าใจความรู้สึกเขาดี ใช่... เธอรู้จักความเหงาดีกว่าเขาด้วยซ้ำ แต่แค่ไม่มีใครรู้ต่างหาก...
ผู้เข้าชมรวม
3,293
ผู้เข้าชมเดือนนี้
34
ผู้เข้าชมรวม
แท็กนิยาย
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ถ้าเกิดวันหนึ่งฮารุไม่อยู่แล้ว
จะมีใครสักคน
คิดถึงฮารุบ้างไหมนะ?
.
.
.
.
ฮารุเคยคิดนะคะว่า
ถ้าวันหนึ่งเราเลิกเดินเข้าหาสังคม
เลิกพยายามทำตัวให้มีส่วนร่วม
.
.
แล้วหันหลังออกมา ตอนนั้นแหละค่ะที่เราจะได้รู้ว่า...
ถึงจะไม่มีเรา
สังคมนี้ก็จะยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
.
.
ฮารุจะพยายามไปทำไมน้า?
.
.
เหนื่อยจัง
.
.
สุดท้ายแล้วคนที่เขาต้องการเราน่ะ
เราไม่จำเป็นต้องพยายาม... เพื่อจะเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาเลย
- Coffee Talking -
ถ้าจะให้เปรียบเทียบ คุณฮิบาริก็เหมือนกับคนที่สร้างกำแพงกั้นรอบตัวเอง ไม่ให้ใครเข้าถึงได้ ส่วนฮารุก็คงเหมือนคนที่ไม่มีกำแพง ใครๆก็เข้าหาได้ง่าย แต่ก็จากไปได้ง่ายเหมือนกัน
- Miura Haru -
ถ้าอย่างนั้น เธอก็ปีนข้ามกำแพงเข้าไปอยู่กับเขาเลยสิ แค่นี้เธอสองคนก็จะได้ไม่ต้องเหงา แล้วก็ไม่ต้องแยกจากกันด้วย
- Yamamoto Takeshi -
.
.
- สถานะตอนนี้ -
16 ส.ค. 2564
เรื่องนี้กลับมาแต่งต่อแล้วค่ะ หลังจากหายไปเกือบ 5 ปี รอบนี้จะกลับมาแต่งให้จบละเด้อ ร่างโครงเรื่องไว้หมดแล้ว กลางเรื่องคือแบบ โมเม้นน่ารักเยอะมาก เขียนเองเขินเอง ไอ้บ้า 5555
.
.
- ทำไมแต่งฟิคนี้ ? -
ฟิคนี้เกิดจากอารมณ์ชั่ววูบค่ะทุกคน ตอนนั้นกลางคืน ไรท์กำลังเหงานอนไม่หลับ บวกกับว่าอยากแต่งคู่นี้อยู่แล้ว ฟิคนี้เลยได้คลอดออกมา ไรท์อยากนำเสนอมุมมองความรัก ว่าความรักแบบที่ไรท์ชอบเป็นแบบไหนค่ะ
.
.
- มีอะไรอยากบอกคนที่หลงเข้ามาอ่านฟิคนี้บ้าง -
ตอนเปิดเรื่องนี้ไรท์ยังเด็กมาก ยังกะโหลกกะลาอยู่เลย 55555 ตอนนี้เริ่มโตแล้ว แต่มีมุมมองเรื่องความรักยังคล้าย ๆ เดิมอยู่นะเอาจริง เรื่องปมปริศนาตัวละคร ไล่ล่าหาความจริง ฟิคนี้ก็มีอยู่บ้างนะ แอบๆอยู่นิดหน่อย ถ้าอ่านแล้วชอบไม่ชอบตรงไหน Comment ติชมได้หมดเลยน้า
พอดีไรท์ไม่ได้ตามเรื่อง Reborn มานานมากแล้ว ตัวละครในฟิคจะเน้นในวองโกเล่เป็นหลักนะคะ
.
.
- - - - - - - - - - - - - - -
ฝากผลงานเรื่องอื่นๆของไรท์ด้วยนะคะ
*เรื่องยาว*
‘ฉันเห็นยัยนั่นร้องไห้รอบที่เท่าไหร่แล้วนะ…’
“เธอคนนั้น ช่างงดงาม ไร้ตำหนิใดๆ…” คำพูดที่ทุกคนมักใช้เพื่อบรรยายหญิงสาวนามว่า ซาซางาวะ เคียวโกะ หากแต่ว่า ของที่งดงามและไร้ซึ่งตำหนิใดๆนั้น ไม่มีอยู่บนโลกใบนี้อย่างแท้จริง
*Oneshot*
‘เฮ้อ… นานขนาดไหนแล้วนะ ที่เขาไม่ได้เจอเธอ’ ชายหนุ่มหลับตาลง ในความทรงจำช่วงฤดูร้อนของเขา เด็กผู้หญิงแสนร่าเริงคนหนึ่งหันมายิ้มให้
[ภาคต่อของ Summer Rain] ฤดูร้อนในอิตาลี ช่วงเวลาแห่งความโรแมนติกของหนุ่มสาว ความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนนี้จะจบแบบไหนกัน
บทส่งท้ายสั้นๆของ Summer Rain กับ Summer Kiss ค่ะ
แววตาสีมรกตเบื้องหลังกรอบแว่นอันนั้น ชีวิตนี้เขาเคยมองเห็นอะไรชัดเจนบ้างนะ…
- - - - - - - - - - - - - - -
เชิญชวน Writer และ Reader ทั้งหลาย มาเม้ามอยกันใน Open Chat ของ Line ค่า
"สมาคมคนรักน้องฮารุ All86"
คุยเล่น เม้ามอย แบ่งปันฟิค ชวนจิ้น ให้กำลังใจ ได้หมดเลยค่า
(ขอความกรุณาไม่ทวงนิยายนะคะ)
Credit Pictures
ผลงานอื่นๆ ของ PRAEW ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ PRAEW
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น