คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : Happy birth day,My oppa(AEK)!!
วันนี้ไรท์ไม่สามารถอัพตอนใหม่ได้คะ....
เพราะ...วันนี้วันเกิดป๋าเอกกก!!! ลืมกันป่ะเนี่ยยยย555
เพราะงั้นวันนี้เราจะมาแต่งสเปเชี่ยลวันเกิดเฮียเอกกานนน
(คนอ่าน:เฮียแกมาเกิดอะไร ตอนที่พี่ยืนจะเสียตัวคะ!! พี่เอก:กูผิดเหรอ!?)
ในเช้าที่สดใส วันอังคารที่ 8 พฤษภาคม...ชายหนุ่มสีน้ำตาลเข้มกำลังยิ้มปลื้มปลิ่มกับกองของขวัญและโพสต์ต่างๆจากแฟนคลับในเฟสบุ๊กอย่างมีความสุข...อ่า ไม่มีอะไรจะสุขเท่ากับวันที่ตัวเองเกิดมาถึง
Heart rocky day story
หึหึ...ในที่สุด...วันนี้มันก็มาถึงงงงง
วันที่ผมเกิดมาบนโลกแผ่นดินกรุงศรีอยุธยาอินไทยแลนด์ วะฮะฮ่า!!!!
ครับ..ก็วันนี้วันเกิดผม แล้วก็ตามประเพณีของวันวันนี้เลยครับ แฟนๆจากทั่วทุกสารทิศพากันมาอวยพรวันเกิดให้ผม มีวาดรูปให้อาร์ตให้มากมายย และของขวัญที่ส่งมาที่บ้านผมเยอะแยะ
เอกกี้มีความสุขมั่กๆ!! แต่ของที่ผมคาดหวังที่สุดก็คง.....
ผมหันหลังไปมองว่าที่เจ้าสาวของผมที่นอนคลุมโปงนอนไม่รู้เรื่อง-_-
วันเกิดผมทั้งที เบสไม่คิดจะตื่นมาสักเที่ยงคืนแล้วมาเซอไพรส์ผมหน่อยหรออ เสียใจนะรู้ป่ะ!!!
ผมละทิ้งสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วเดินไปที่เตียงนอนที่ร่างบางนอนหลับตาพริ้มอยู่
มองๆไปๆ ตอนนอน...โคตรน่ารักเลยวะ..แก้มสีชมพูเรื่อๆ กับสีผมชมพูอ่อนๆที่ดูน่าจะหวานไปทั้งตัว..
แต่ผ้าห่มบางส่วนกลับคลุมปิดจมูกของร่างคนตรงหน้าไว้ ผมกลัวว่าเบสจะหายใจไม่ออกก็เลยเลื่อนผ้าให้ต่ำลงมาเลยจากส่วนหน้า....ปากสีชมพูที่ผมทิ้งรอยความเป็นเจ้าของไว้ไม่รู้กี่ครั้ง
....และผมชักอยากจะทำรอยที่ปากอีกแล้วสิ:)
ผมยืนเอาเข่าวางชันไว้ที่ขอบเตียงแล้วค่อยๆโน้มหน้าลงไปใกล้ริมฝีปากเรื่อยๆจนได้ยินเสียงลมหายใจของอีกฝ่าย เมื่อริมฝีปากของผมแตะไปที่ริมฝีปากสีชมพูเบาๆ มันก็ทำให้คนตรงหน้าตื่นขึ้นซะก่อน..เสียดายวะ:(
คนตัวเล็กเมื่อสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่ริมฝีปากของตัวเองก็รีบผลักผมออกเบาๆ และผมก็ดันยอมถอยออกไปง่ายๆด้วยนะ-_- ไม่อยากแกล้งคนพึ่งตื่นครับ:)
“ไรมึงเนี่ย...” นี้คือคำทักทายของเมียผมครับ-_-
“อรุณสาหวาดที่ร๊ากกกก~” ไม่จูบ แต่กอดก็ได้วะ! ผมดึงคนตัวเล็กมากอดไว้แน่น ซึ่งครั้งนี้ก็ไม่มีการต่อต้านอันใดทั้งสิ้นโว้ยยยยย!
“อืม..เอ่อ เอก”
“ครับ?”
.
.
“สุขสันต์วันเกิดนะ:)” ผมคลี่ยิ้มออกมา เมื่อคนในอ้อมกอดพูดอวยพรวันเกิดผมด้วยแก้มสีแดงระเรื่อ
ผมโน้มหน้าลงฝังจมูกลงบนแก้มนุ่มๆนั้นอย่างเอาแต่ใจ จนคนตัวเล็กเริ่มโวยวาย
“ไม่ใช่ว่ากูจะยอมมึงทุกอย่างนะเอก=_=”
“ครับๆ55 แล้วเบสมีของขวัญให้เอกป่ะ?”
“มี..แต่รอดูคืนนี้”
“ทำไมต้องคืนนี้อ่า~”
“ก็ให้พร้อมพวกออยไง” ผมพยักหน้าหงึกๆ แล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
.
.
หลังจากกิจกรรมยามเช้าจบลง(ไม่มีซัมติงกันนะเคป่ะ!!!) ผมก็กลับมานั่งหน้าคอมเพื่อแคสเกมเป็นการขอบคุณแฟนคลับที่เข้ามาอวยพรผมมากมาย แต่เกมที่จะเล่นเอาลงเนี่ยยังไม่มีเลยครับ
ทางค่ายเกมฟิลลิ่งส่งเกมมาให้ผมเล่นเยอะมากกก ไหนจะเกมจากพวกแฟนๆอีก..เลือกไม่ถูกเลยครับ
แต่ก็ขอบคุณทุกคนนะคร้าบบบบ..และดูเหมือนคนผมสีชมพูอ่อนที่นั่งกินขนมอยู่ตอนแรกจะเหงา...
เบสเดินลากเก้าอี้มานั่งที่ข้างผมก่อนจะมองไปที่หน้าจอคอมที่ผมยังเปิดเฟสบุ๊กคาไว้อยู่เลย
“มีแฟนเป็นคนดังดีใจป่ะ????” ผมหลอกถามเบสเล่นๆในขณะที่มือของผมยังคงควานหาเกม
ซึ่งสิ่งที่ได้มาคือการหยักไหล่จากคนข้างๆ แค่เนี้ยยยย!?
“ไม่ดีใจเลยหรอ?”
“เฉยๆอ่ะ”
“กูจะร้องไห้TT”
“คือ...ไม่ว่ามึงจะเป็นยังไง กูก็รักมึงอยู่ดีนั้นแล พอใจเมิงยางงง”
“ปริ่มมากที่รัก..ขอหอมแก้มหน่..อั๊ก!!” ผมที่กำลังจะหันไปดึงคนข้างๆมากอด แต่กลับได้ศอกน้อยๆทิ่มท้องกลับมาแทน...วันเกิดผมนะครับเนี่ยยย คิดดู! แต่ก็น่ารักสไตล์เบสอ่ะ ผมชอบ:)
“ว่าแต่...มึงอยากกินอะไรรึเปล่า?”
“เบสจะทำให้กินช่ะ?”
“ก็ใช่..แต่บางอย่างกูก็ต้องซื้อมานะ เพราะกูทำไม่เป็น โอเค๊?”
“อืมมม กูกินไรก็ด้ายยยย”
“กินไข่เจียวปักเทียนมั้ยละ?”
“ไอเบส-_-”
“555 ล้อเล่นๆ”
ผมกับเบสช่วยกันหาเกมน่าเล่นเอาลงคลิปฉลองวันเกิดผมได้สักพัก ผมก็ฉุดคิดขึ้นมาได้เรื่องหนึ่ง..
สิ่งๆนี้เป็นสิ่งที่พวกเราไม่สามรถขาดได้เลยในงานวันเกิดของทุกๆวัยอายุ........เค้กกกกกกก~
“แล้วมีเค้กป่ะๆๆ”
“อื้อ แต่ยังไม่ได้ซื้อ”
“ซื้อ?”
“อืม ก็กูไม่ได้ทำพวกขนมมาตั้งนานแล้ว กลัวมันไม่อร่อย..”
“หึ้ยยย กูกินได้ๆ ทำนะเบสน้า~”
“โนว! แดกของ S&P ไปก่อนเถอะ-_-”
ผมเบ้ปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะหยิบแผ่นเกมที่อยู่บนชั้นออกมา ผมไม่ได้งอนหรือโกรธอะไรอ่า แต่แค่เสียดายTT เพราะเห็นเบสเคยบอกว่าตอนอยู่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า เข้ามีสอนทำขนมจะได้ประกอบอาชีพได้ด้วยในอนาคต แถมเบสก็เก่งในสายทำอาหารนี่แหละ...แต่มันดันเข้าหมอ-_- คนไข้มึงได้อาหารครบห้าหมู่ทุกมื้อแน่ๆ...
และแผ่นเกมที่ผมกับเบสเลือกนั้นก็คิอ....The sim3...55555 คือ เกมนี้นานๆทีผมจะได้เล่นไง
แล้วช่วงที่ทำคลิปเกมเดอะซิมมาขอบคุณทุกคนที่ช่วยสับตะไคร้ผมถึงแสน ทุกคนก็ดูท่าจะชอบกันเป็นส่วนมาก แถมเกมแนวนี้ดูได้ทุกเพศทุกวัย..นอกจากฉากที่มันแบบว่า..เอิ่ม...อ่านะครับ5555
“สวัสดีเพื่อนๆทุกคนด้วยนะครับ วันนี้ก็..เอ่อ..เป็นวันเกิดของ..ผมเอง!! ตบมือดิครับรอไร!!”
“แปะๆๆ เย้ๆ” เบสเป็นผู้ชมที่ดีมากครับ!
“ขอบคุณนะครับบที่ให้ความร่วมมือ..ก็วันนี้เราได้เชิญคุณเบสมาเล่นด้วยยกันกับผมด้วยย”
“หวัดดีค้าบบบ”
“ก็เพื่อเป็นการขอบคุณที่ทุกคนอุตส่าห์นั่งกาปฏิทินรอวันเกิดของผมนะครับ วันนี้ผมก็จะมาแคสเกม The sim3 กันนะครับ งั้นอันดับแรกเราคงต้องสร้างตัวละครสินะ”
หลังจากที่ผมกำลังสร้างตัวละครตัวเองไป เบสก็เดินไปหยิบขนมมากินเพิ่ม
หึหึ...เสร็จกูละเบส..
.
.
.
“เอก เล่นถึงไหนแล้ว”
“กุกำลังจะมีลูกวะมึงงง”
เบสมองไปยังเกมซิมในจอคอมพิวเตอร์ที่เป็นฉากเตียงแล้วมีคนในผ้าห่มกำลัง@%$!^%@กันใหญ่
จนกระทั่งเบสก็ต้องทำหน้าตะลึงออกมาเมื่อตัวละครสองตัวโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มให้เห็น
ตัวละครผมสีน้ำตาลมที่ใส่เสื้อกล้ามสีเทากำลังโอบกอดตัวละครผมสีชมพูอ่อนใส่ชุดนอนกระต่ายสีชมพูแป๋ว ครับ...ผมกับเบสเอง555 ผมพยายามสร้างตัวเบสให้ดูเคะที่สุดเลยนะเว้ยยยย
และตอนนี้ตัวละครจริงๆที่กำลังยืนอยู่ข้างผมกำลังหน้าขึ้นสีอย่างหนัก..ไม่ใช่เพราะโมโห แต่เพราะเขินนนน
แต่เหมือนอาการหน้าแดงจัดแบบนี้จะเป็นไปได้ไม่นานวะ...เพราะมือเล็กตอนนี้เมื่อได้สติก็ระดมทุบผมใหญ่เลย
“ไอ่เอกกก!! เล่นไรของมึงเนี่ยย!! ไอ้บ้า บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!”
“อั๊กกก! อู้ยย! ก็ตอนนี้ โอ้ยย! ครับ อ๊า! ผมคงต้องขอลาไปก่อน อ๊ากก! สวัสดีครับ เจอปืน!!!!”
ผมรีบพูดปิดรายการแล้วกดหยุดอัดทันที เดี๋ยวมีคนล้อว่ากลัวเมียครับ ไม่ได้! ศักดืศรีของป๋าเอกชายชาตรีจะไม่มีวันจบลงเพียงแค่ได้กับเมียหรอก! แต่คนนี้...ผมยอมโดนทุบจนเข้าโรง’บาลก็ได้...อั๊ก!!!
พอตกเย็นปุ๊ป คนตัวเล็กก็รีบจัดข้าวของในบ้านให้ดูโล่งขึ้นพอสำหรับสมาชิกอีกสี่คนสองคู่ที่กำลังจะมา
และแล้วก็ได้ยินเสียงเคาะประตูที่หน้าบ้าน ผมจึงรีบเดินออกไปหาอย่างตื่นเต้น
และพอดึงประตูเข้าหาตัว ก็มีพลุกระดาษสายรุ้งมากมายอัดกระแทกใส่หน้า...พวกมึงจะเซอไพรส์ก็ช่วยทำให้มันห่างจากหน้ากูหน่อยได้ป่ะ!! นี่แม่งแทบจะยัดเข้าไปในจมูก-_-
“สุขสันต์วันเกิดนะครับพี่เอกกก><” อิ๊กคิวเด็กเคะ...
“แฮปปี้วันแก่คร่าคุณเอกกก แก่อีกวันแล้วนะเมิงงง” ไอออยเด็กเปรต..
“แฮปปี้ฮาร์ทร็อกเกอร์เดย์เฮีย” อิยืนเด็กซึน
“สุขสันต์วันเกิดครับป๋า ไหนข้าวฟรีวะเฮีย” อิกล้าเด็กเกรียน!!!
ผมเขกหัวรุ่นน้องคนสุดท้ายไปหนึ่งโป๊กก่อนจะเปิดประตูให้เจ้าพวกนี้เข้ามาในห้องที่ตอนนี้โล่งโจ้ง เหมาะแก่การนั่งแดกที่พื้นมากจริงๆ แต่เรามีโต๊ะเก้าอี้ดีๆให้นั่ง เพราะงั้นเราต้องกินกันอย่างคุณชายครับ!
แต่ปกติผมกับเบสก็กินข้าวที่พื้นอยู่แล้วนี่55555
“..อี๋อืออีเอดโอกอาอ่อนเอย(ฝีมือพี่เบสโคตรอร่อยเลย)”
“แดกให้หมดก่อนก็ได้ไอกล้า” ผมผลักเจ้าก้อนผมสีเขียวออกจากโต๊ะกินข้าวในขณะที่มีอาหารอยู่เต็มปากมัน ผมก็พอแปลออกนะว่ามันพูดว่าอะไร แต่มั่นไส้วะครับ-_-
ตอนนี้ทุกคนให้ของขวัญผมเรียบร้อยกันครบทุกคน ยกเว้นไอ่เบสนี่แหละ
เจ้าตัวบอกว่าจะรอจนกว่าทุกคนจะกลับบ้าน ก็เลยยาววววว แถมตอนนี้พวกไอออยก็เมาปลิ้นไปซะแล้ว!!
จะปล่อยให้เดินเมากลับก็คงไม่ดีวะ แต่ถ้านอนค้างที่นี่ก็คงลำบาก....
แต่จู่ๆไอ้ออยก็ดันลุกขึ้นมานั่งบนโซฟาดีๆแล้วมองไปทางเด็กอิ๊กคิวที่กำลังนอนอยู่ตรงโซฟาอีกตัว
“ออย มึงไม่เมา?”
“เอ่อ กูเจ้าพ่อมาเฟียนะเว้ย เหล้ากระจอกๆทำอะไรกูไม่ได้หรอก เมื่อกี้กูแค่ง่วง”
“แต่ดูเหมือนเหล้ากระจอกๆของมึงจะเล่นงานไปที่เมียมึงวะ”
“อ่า คิวพึ่งกินครั้งแรก-_-”
“ครับๆ เชิญคุณมึงกลับบ้านนน”
“ชิ จะสวีทกับเมียก็บอก!”
“เจือก!”
“เอ่อ แล้วพวกไอกล้า...”
“เดี๋ยวกูทิ้งให้มันสองคนนอนห้องรับแขก”
ออยพยักหน้าสักพักก่อนที่จะเดินไปหาเด็กตัวน้อยที่กำลังหลับอยู่แล้วจับร่างเล็กขึ้นมาในท่าเจ้าสาวก่อนจะหายไปจากห้อง บางครั้งก็อิจฉามันเหมือนกันนะ มีแฟนน่ารักอย่างไอ้เด็กอิ๊กเนี่ย
ผมปล่อยให้มนุษย์สองตัวนอนอยู่ด้านนอกตรงมุมห้องรับแขก เอ่อ จะว่าใจร้ายก็คงไม่ถูกนะครับ
เพราะผมกับเบสนอนหอ พื้นที่มันก็น้อยอ่าครับ จะให้ไปนอนในส้วมก็ขนลุกอีก-_-
และเมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องก็ตกใจ ร่างบางผมสีชมพูตอนนี้เองก็ไม่ต่างจากพวกข้างนอกเลย
แต่แค่คนนี้ของผมมีมารยาทพอเลยเข้ามานอนเมาอยู่บนเตียง แต่เดี๋ยวนะ...
ไอ้ท่าทางที่นอนสะเปะสะปะ เอาขาวางไว้ตรงนู่นนี้ แล้วเสื้อเชิ้ตที่ใส่ก็เลิกขึ้นมาจนเห็นหน้าท้อง...
ยังไม่นับรวมปากอมชมพูอ่อนๆที่มีคราบน้ำจากแอลกอฮอล์หลงเหลืออยู่ ไหนจะแก้มแดงๆและเส้นผมสีชมพูที่ปิดหน้าไว้บางส่วนยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่มากกว่าเดิม....อ่า..วันเกิดผมทั้งที...ซักหน่อยคงไม่เป็นไรเนอะ:)
ผมเดินขึ้นไปบนเตียงแล้วจัดการคร่อมคนตัวเล็กทันที กลิ่นน้ำหอมและกลิ่นเหล้าหน่อยๆปะปนกันในตัวของเบส จะว่าแปลกก็ใช่..แต่มันดูมีสเน่ห์มากกว่า
ผมโน้มหน้าเข้าไปใกล้ร่างบางมากขึ้นและเริ่มเอาจมูกคลอเคลียแถวซอกคอขาวเนียนที่เริ่มแดงเพราะรอยเม้มจากริมฝีปากของผม ถึงแม้เบสจะหลับตา แต่ก็คงรับรู้ถึงสัมผัสของผมได้...
“อืม..อือ..”
ผมเงยหน้ามองเบสอีกครั้งซึ่งก็ยังคงหลับตาพริ้มไม่รู้สึกรู้สา ได้แต่ครางในลำคอให้ผมครั่ง
ผมประกบริมฝีปากกับคนด้านหลัง เริ่มเม้มอรงขึ้นเรื่อยๆแล้วก็สอดแทรกลิ้นเข้าไปอย่างเอาแต่ใจ
ลิ้นของผมเข้าไปหาความหวานที่มีอยู่แทบจะทุกส่วนในโพรงปาก และยิ่งมีรสชาติของเหล้าเข้ามาเพิ่ม มันยิ่งทำให้ครั่งจนแทบจะหยุดไม่ได้..
“อ..อืมม..อือ..อื้อ!”
ผมลืมตามองสีหน้าของเบสที่ดูเหมือนจะเริ่มหายใจไม่ออก ผมจึงผละริมฝีปากออกอย่างน่าเสียดายและปล่อยให้ปากของเบสสูดอากาศเข้าไป..น่าแปลกที่ครั้งนี้เบสไม่ได้โกรธและผลักเขาออกไป
งั้นก็เสร็จโจร!!
“เบส”
“อืม..”
“ขอได้ป่ะ?”
“...อื้อ”
หลังจากที่สิ้นเสียงครางการตัดสินใจของเบส ผมก็ยิ้มออกมาอย่างปริ่มกับหน้าแดงๆอย่างเขินอายของเบส
ริมฝีปากของผมค่อยๆจรดลงไปหน้าผากและจรดลงมาเรื่อย..ที่จมูก..แก้ม..และปาก
มือผมไม่ได้อยู่เฉย มันกำลังถูกสั่งการให้แกะกระดุมสื้อเชิ้ตออกอย่างชำนาญก่อนจะลูบไล้ไปบริเวณหน้าทองขาวเนียน....โอเคครับ..ต่อไปเป็นฉาก nc ไรท์เตอร์เรื่องนี้ก็แต่ง nc อ่อนๆแบบนี้เป็นครั้งแรกและถ้าให้หนักกว่านี้คงต้องอ่าน(?)ของคนอื่นอีกนาน เพราะงั้น..บ๊ายบาย~
.
.
เช้าวันต่อมาของผมกับเบสยังคงปกติทุกอย่าง ถ้าไม่ติดเรื่องที่เบสปวดเอวอ่านะ..
แต่วันนี้เบสค่อนข้างมาแปลกมากครับ..มันเอาแต่หมกหมุ่นอยู่กับมุมห้องครัวเล็กๆ
เบสบอกว่ามันไม่อยากให้ผมเข้าไปดู เพราะงั้นผมก็จะรอครับ...
สักพักใหญ่เบสก็เดินออกมาพร้อมคัพเค้กก้อนเล็กสองก้อนสีชมพูสตอเบอรี่หวานกับสีน้ำตาช็อกโกแลตเข้มข้น พร้อมตัวอักษรเล็กๆที่ติดอยู่บนครีมเค้กทั้งสองก้อน โดยก้อนสีน้ำตาลมีตัวอักษร G M X
ส่วนอีกก้อนสีชมพูเป็น H R K ผมดีใจที่เบสอุตส่าห็ทำเค้กให้ผม และถ้าสังเกตไปที่เนื้อตัวคนทำ
จะรู้ได้ทันทีเลยว่าต้องทำครัวระเบิดไปรอบหนึ่ง-_- น่าแปลกที่ผมไม่ได้ยินเสียงระเบิด55
หน้าขาวใสๆของเบสเต็มไปด้วยครีมที่ติดอยู่ตรงแก้ม พร้อมควันไหม้จากเตาอบที่เลอะหน้าเลอะเสื้อไปบางส่วน
“ขอบคุณนะที่รักกกก:)”
“อืมม”
“นี่ของขวัญเอกหรอ น่ารักจัง” ผมหยิบก้อนเค้กทั้งสองมาพินิจดูมองเห็นความตั้งใจทำอย่างมาก แต่...
“เปล่า..”
“หืม?”
“เค้กอ่ะ กูเห็นว่ามึงอยากกินเมื่อวานเลยพึ่งคิดจะทำ...”
“...”
“ส่วนเรื่องของขวัญ..จริงๆแล้ว..”
“...”
“ก็เรื่องเมื่อคืนนั้นแหละ..” !!!!!!!! เบสก้มหน้าเขินอายมองเท้าของตัวเอง ส่วนผมก็ได้แต่อึ้งกับอึ้ง!
“แปลว่า..เมื่อคืนเบสไม่ได้เมาหรอ??”
หงึกๆ (./////.) (พยักหน้า)
“แปลว่า..เบสตั้งใจอ่อยเอกกก~”
“อ๊ากกกก! ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!”
และสุดท้ายก็มมาจบที่ผมโดนระดมด้วยกำปั้นเล็กๆอยู่ดี
“เบส..”
“...”
“ขอบคุณสำหรับของขวัญนะ...”
“...”
“ปีหน้าขออีกได้ป่ะ:)”
“บ้า!!!!!”
นี่แหละ..ของขวัญวันเกิดของนายเอก
//ตอนนี้ยาวเป็นพิเศษเลยยยยยยย ฟินกันป่ะคะ? กลัวไม่ฃอบตอน nc อ่อนๆจัง55
คือ เราลองครั้งแรกอ่า ไว้เดี๋ยวเราจะไปอ่าน nc ของคนบ่อยๆเพื่อเป็นการฝึกนะ อิอิ.///.
ไปแล้ว (ช่วงนี้คอมเม้นน้อยลงรึเปล่าน้า~อิอิ) บายจ้า~
ความคิดเห็น