คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : R i v a l '
โชคชะตา...พรมหมลิขิต...หรือผีผลัก ?!
ที่ทำให้คู่กัดที่เกลียดกันเข้าใส้ได้มาอาศัยอยู่ในห้องเดียวกัน!!
__________________________________________________________
อูริน ทอ อีซัง นูนึล มาจู ฮาจี อานนึลกา
โซ ท่ง ฮาจี อานนึลกา? ซารางฮาจี อานนึลกา ~
เพราะเสียงจากโทรศัพท์เครื่องสีขาวที่วางอยู่บนหัวเตียง ทำให้ร่างบางอย่าง ‘โอ เซฮุน’ ต้องงัวเงียขึ้นมารับโทรศัพท์อย่างช่วยไม่ได้ ถ้าโทรมาเรื่องไม่สำคัญนี้น่ะน่าดู! เพราะเขาพึ่งได้นอนเมื่อตอนตีห้า ซึ่งตอนนี้มันแปดโมงเช้าเองเท่านั้น...
“ สวัสดีครับ โอเซฮุนพูดครับ “
( เซฮุนหรอลูก นี่แม่เองนะ ) ที่แท้ก็เป็นเสียงของโอ เซนึน แม่ของเขานั่นแหล่ะ...
“ แม่โทรมาแต่เช้ามีอะไรครับ? “
( คือแม่มีเรื่องจะให้ช่วยน่ะ.. ลูกจำคิม จงอินได้มั้ย? )
...คิม จงอิน.. ชื่อมันคุ้นๆแหะ...
“ คิม จงอิน ใช่ไอเด็กตัวดำๆใช่มั้ยครับแม่? “
( ใช่จ้ะ...คือคุณนายคิมเขาต้องไปต่างประเทศน่ะลูก เขาก็เลยมาขอให้ลูกเขามาอยู่ห้องเดียวกันกับลูกชั่วคราว แม่ก็อนุญาตไปแล้วด้วยนะ ลูกจะได้มีเพื่อนด้วยไง :D )
“ แม่ !! ไอจงอินมันเป็นคู่กัดของผมนะ !!! “
( คู่กัดแล้วไงล่ะลูก.... )
“ ก็ผมไม่ถูกกับมันไงครับแม่ !!! “
( ไม่รู้แหล่ะ ถ้าลูกทำไม่ได้ก็ไม่ต้องเอาค่าขนมสองเดือน !! )
“ แต่แม่..!! “
( ไม่มีแต่จ้ะ..แค่นี้นะ แม่ต้องไปทำผมต่อ รักลูกนะคะม๊วฟ )
“….”
...ตัดสายไปแล้ว.. แม่ของเขาตัดสายไปแล้ว..
ชีวิตของโอเซฮุนก็จบสิ้นแล้ว T________________________T
คิม จงอิน เป็นเด็กข้างบ้านของโอ เซฮุน มีสีผิวที่คล้ำกว่าเด็กคนอื่น ทุกคนเลยเรียกว่าดำบ้างล่ะ กัมจงบ้างล่ะ จงอินชอบแกล้งเซฮุน แกล้งทุกครั้งที่มีโอกาส แล้วคิดหรอว่าเขาจะไม่แกล้งกลับ ต่างคนก็ต่างแรงใส่กัน มันก็ซวยเลยใช่มั้ยล่ะ...
ย้อนกลับไปเมื่อสิบปีก่อน.
“ ฮือออออออออออ........ ฮือออออออออ “ เสียงร้องไห้ของเด็กชายเซฮุนดังไปทั่วห้องเรียน ข้างๆก็มีเด็กชายจงอินยืนหัวเราะอยู่ ทำให้เพื่อนๆต่างก็มามุงดู เดือดร้อนถึงหัวหน้าห้อง หรือเด็กชายจุนมยอนต้องรีบวิ่งไปแจ้นไปบอกครูที่ปรึกษาให้มาเคลียร์ทันที
“ ฮ่าาาาๆ เซฮุนตุ๊ด! แค่แมลงสาปเซฮุนก็กลัว ฮ่าาา “
“ กะ..ก็จงอินไม่ใช่เราอ่ะ จงอินไม่รู้หรอก มันน่ากลัวขนาดไหน ฮืออออออออออ “
“ โอ๋ๆ กลัวหรอ กลัวใช่มั้ย..... “ พูดจบจงอินก็โยนแมลงสาบใส่เซฮุนอีกที ทำให้เซฮุนร้องไห้หนักยิ่งกว่าเดิม
“ ฮื้ออออออออ เอามันออกไปนะ จงอิน เอามันออกปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย “
“ เซฮุน! จงอิน! ทำอะไรกันคะลูก!? “ เสียงของคุณครูแทยอนดังขึ้น ทำให้เด็กชายทั้งสองคนหันหน้าไปตามที่มาของเสียงทันที
เมื่อเซฮุนเห็นคุณครูก็ไม่รอช้า รีบวิ่งเข้าไปหลบข้างแล้วฟ้องคุณครูทันที แมลงสาบนะ ใครไม่กลัวก็บ้าแล้ว คุณผู้อ่านทั้งหลายกลัวมั้ยล่ะ ; (
“ จงอินครับคุณครู ฮึก.. จงอินเอาแมลงสาบใส่เซฮุน TOT “
“ จงอิน! ไปแกล้งเพื่อนเค้าทำไมห้ะ?! “
“ ผมเปล่านะครับครู คิก! “
“ จงอินมันโกหกครับครู จงอินเอาแมลงสาบมาใส่เซฮุนจริงๆนะ ฮืออออออออออออออออ “
“ จงอิน..สรุปเธอแกล้งเซฮุนใช่มั้ย? “
“ ป่าวนะครับครู -3- “
“ จะตอบหรือไม่ตอบห๊า !!!!!!!!!!!!!!!!!! “ ครูแทยอนตะโกนด้วยอารมณ์ที่เสียยยยยย. กูพึ่งทะเลาะกะทิพฟานี่มานะเว้ยย ยิ่งหงุดหงิดอยู่ -___-
“ ฮะ ฮึก! ตอบแล้วก็ได้ จงอินทำเซฮุนเองครับครู ._____________. “
“ ให้มันได้อย่างงี้สิ .. ไปขอโทษเซฮุนซะ “
“ ไม่ขอโทษไม่ได้หรอครับครู... “
“ ฉันสั่งให้ไปขอโทษ !!!!! “
“ คะ ครับๆๆ “ พูดเสร็จ จงอินก็เดินไปหาเซฮุน ที่หลบแมลงสาบ(?)อยู่ข้างหลังครูแทยอน
“ เซฮุน..... คะ คือ “
“ คืออะไรหรอกจงอิน ฮึก.. “
“ ขอโทษ! “ พูดเสร็จจงอินก็วิ่งหนีออกมาจากจุดนั้น ปล่อยให้เซฮุนและเพื่อนๆคนอื่นยืนงงเป็นไก่ตาแตก จงอินอายนะครับ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพูดขอโทษกับใครเลยนะ ฮึ่ยย!
“ ไอ้จงอิน! จำไว้เลยนะ โตขึ้นอ่ะ เราจะไม่เอาจงอินเป็นแฟนแน่ สาบานเลย !!!!!!!! “ เซฮุนพูดตะโกนตามหลังจงอินไป
จงอินก็ได้ยินซะด้วย.......ไม่รอช้า ตะโกนกลับทันที..........
“ เราก็ไม่เอาเซฮุนเป็นแฟนหรอก! ไอเด็กติ๋มเซฮุน !!!!!!!!!!!!!!! “
กลับสู่ปัจจุบัน..........
เราก็ไม่เอาเซฮุนเป็นแฟนหรอก! ไอเด็กติ๋มเซฮุน !!!!!!!!!!!!!!!
เราก็ไม่เอาเซฮุนเป็นแฟนหรอก! ไอเด็กติ๋มเซฮุน !!!!!!!!!!!!!!!
ทำไมคำนี้มันห้องอยู่ในหัวของผม.. โว้ยยย! นึกถึงเรื่องนี้แล้วอารมณ์ ตอนนั้นผมไม่ได้ติ๋มซักหน่อย แค่ใส่แว่น แล้วท่าทางหงิมๆเท่านั้นเอง (เนี่ยนะไม่ติ๋มของแก) เออนั่นแหล่ะ! แต่จะบอกว่าตอนนี้ผมไม่ติ๋มแล้วนะ ทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมยังเป็นเดือนคณะนิเทศด้วยไม่อยากจะพูด XD
ติ๊งหน่อง..ติ๊งหน่อง...
ใครมากดกริ่งห้องตอนนี้ ผมยังไม่ได้อาบน้าเลยนะเว้ย! เสียภาพพจน์คนหล่อหมด รออีกซักแปปนะครับ ขอแต่งตัวก่อน กร๊ากกกกกกกก.
ติ๊งหน่อง...ติ๊งหน่อง....ติ๊งหน่อง...ติ๊งหน่อง....
รัวหาพ่อง -_- .....
ติ๊งหน่อง...ติ๊งหน่อง....ติ๊งหน่อง...ติ๊งหน่อง....ติ๊งหน่อง...ติ๊งหน่อง....
“ โว้ยยย จะรัวอะไรนักหนา เปิดแล้วครับไปเปิดแล้ว! “ พูดเสร็จผมก็รีบวิ่งไปที่หน้าห้องเพื่อจะเปิดประตู รำคาญฮ่ะครับเข้าใจป้ะ...รัวทำไม บ้านไฟไหม้หรอ -_-
….พอผมเปิดประตูปั๊บ...เท่านั่นแหล่ะ..
เดี๋ยวนะ!
ตัวดำๆ...
หน้าคมๆ..
สูงกว่าผมนิดนึงๆ..
ชอบทำน่าตากวนตีน...
เห้ย... อย่าบอกนะว่า....
“ ไอ้เชี่ยจงอินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!! “
“ ว่าไงครับที่รักกกกกกกกกกกกกกกกกกก “
“ ไอฟายใครที่รักมึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง “
“ ไม่เจอกันสิบปีนี่เก่งขึ้นนะสาสส น้องฮุนกลัวแมลงสาบ ฮ่าๆๆๆๆๆ “ ไอ้เชี่ย -_-
“ กะ กูไม่กลัวแล้วเว้ยยยยยยยยย “
“ หรามึงงงง น้องฮุนนนนนนน “
“ จ้าาาา พ่อง!! มึงจะเข้าห้องมั้ย? “
ผมรีบถามตัดบทมันทันที ก่อนที่ห้องข้างๆเค้าจะมาหาว่าผัวเมียที่ไหนมายืนทะเลาะกัน ผมขี้เกียจแก้ข่าวอีก คือถ้าจะบอกว่าผมเป็นผัวคนอื่นจะไม่ว่าเลย แต่นี่คืออะไร หาว่าผมไปเป็นเมียคนอื่น ขอโทษนะครับ ผมยังไม่มีผัวววววววววววว ผมเป็นเมะเว้ยยยยยย!!!!!
“ เข้าสิจ้ะเมียจ๋า ฮี่ฮี่ “ พูดจบมันก็วิ่งเข้าห้องทันที ไอ..ไอ..ไอ้เชี่ย! ไอดำ! ไอหมี! ไอบ้าเอ้ย! ทำไมหน้าผมต้องร้อนด้วยวะ -//-
( ภายในห้องของเซฮุน )
“ กระเป๋า เสื้อผ้าทั้งหลาย มึงเอาไปไว้ในตู้สีดำ ส่วนพวกแปรงสีฟัน มึงก็เอาไว้ในห้องน้ำ กูมีที่ว่างไว้อยู่ ว่างให้มันเป็นระเบียบเรียบร้อย เอาให้เนี้ยบเพราะกูไม่ชอบรกๆ เข้าใจ๊? “ ผมพูดพร้อมกับมองหน้าจงอินที่กำลังนั่งบนโซฟาที่ห้องรับแขกของผม ถ้าจะอยู่ห้องกับผม มันต้องเนี้ยบครับ หึหึ
“ เออ.. มีไรจะพูดอีกมั้ย? “
“ มี! กฎของกูก็คือ ..
1. มึงห้ามนอนเกินเที่ยงคืนและห้ามเปิดทีวีเสียงดัง เพราะกูนอนห้าทุ่มทุกคืน
2 . มึงห้ามออกมาหาอะไรแดกหลังเที่ยงคืน เพราะกูรำคาญเสียงตู้เย็น
3 . มึงห้ามยุ่งกับของกินแล้วก็ของใช้ส่วนตัวเด็ดขาด
4 . มึงไม่มีสิทธิเข้าไปในห้องนอนของกู
5 . เสื้อผ้าที่ใส่แล้วมึงต้องเก็บลงตะกร้าให้เรียบร้อย เอาไปซักทุกอาทิตย์ อย่าให้กูเห็นว่าวางอยู่ตรงไหน ถ้ากูเจอกูเก็บทิ้งหมด!
และข้อสุดท้าย มึงอย่ามาทำให้กูหวั่นไหวเด็กขาด !!! “
เงิบดิมึง ฮ่าๆๆ..
“ ไอเชี่ยย กูมานอนห้องมึง หรือกูมาเข้าค่ายลูกเสือวะไอสัส T______________________T “ จงอินมันบ่นคร่ำครวญ เซฮุนสะจายยยยยยยยยย
“ ทำได้ไม่ได้ห้ะ!!!! “
“ กูทำได้ทุกข้ออยู่แล้วว แต่ข้อสุดท้ายนี่กูไม่มั่นใจนะที่รักกก จุ้ป! “ พูดเสร็จมาก็มาหอมแก้มผมทีนึง แล้วก็วิ่งหนีเข้าห้องไป...
ไอเชี่ยจงอิน! มึงอย่าทำให้กูชอบมึงไปมากกว่านี้เลย T//////////////////////////T
_______________________
มาอัพความลับให้แค่นี้แล้วก็จากปายยยยย -3-
ความคิดเห็น