ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : เล่มที่ 1 หน้าที่ 16
เล่มที่ 1 หน้าที่ 16
ร่าเาหลายสิบร่ายืนล้อม อาาศโยรอบอับ อึอัหายใิัไม่ออ ร่าายเย็นเหยียบหัวใหวิวเม็เหื่ออาบใบหน้าและเสื้อผ้าุ่มโ
นะโมถูพันธนาารรึร่าไม่อายับ เสียฝีเท้า้านหลัวิ่ามใล้เ้ามาเรื่อยๆ ั่วเวลาวามเป็นวามายไ้ใ้มน์แห่ำรา เอะ ร่ายใส่
"นะ...ั...ั"
3 ำสะ่มระทั้ววิา อำนามหาศาลเรือฤทธิ์เทำให้หลุพ้นาารรึร่า รีบสะบััวหลุวิ่หนี
ปั....ปั....ปั !!
"อึ"
มระสุนเาะทะลวา้านหลั ร่าเ็หนุ่มที่ออวิ่หนีเถลาไร้ทิศทา นะโมไ้แ่้อลุฝืนยืนึ้นอีรา ใ้มืออุบาแผลหลบหนีไป
ลมหายใเริ่มิั ใบหน้าีทรมานเ็บแผลาวิไร้เรี่ยวแร หนัาหนัอึ้อ่อนล้าใล้ถึีำั
แฮ แฮ แฮ...
ุบบบบบบ
สุท้ายร่าายไม่อาฝืนทน ร่าร่วหล่นไถลพื้นิน
นะโมยัฝืนิ้นรนทน่อ ระเสือระสนะุยิน เท้าันถีบลานหนีสุีวิ ้วยร่าายถึึสุ โหินเป็นที่สุท้ายในารุ่อน ใ้ัวพิหอบหายใหนั เลือแานไหลรินอาบธรีผืนพิภพ
ลมหายใยิ่นานยิ่แผ่วเบา นัยาสั่นไหวหมแร
วูบบบบ...
ำราสีำถูเรียออมา นี่หรือือำราทรอำนา ื่อว่า เอะ นะโมหลัาไ้รับ็พบเอเรื่ออัศรรย์มามาย หาแ่เหุาร์เหล่านั้นไ้นำพาหายนะมาถึ นแม้แ่ีวิ็ไม่อารัษาไว้ เ็หนุ่ม้อมอมันเป็นรั้สุท้าย หลับาลยินยอม่อะารรม ่อนแนะลสู่พื้นินสิัลวูบลไปในที่สุ
ในเวลานั้น ำราสีำวาทับเหนือร่า ไ้อาบโลมโลหินทั่ว แสเรือรออ่อร่าำทมิฬ่อเิพร้อมับวามเปลี่ยนแปลภายใน
ทันในั้นท้อฟ้าอันมืมิสบเสี่ยมพลันเปลี่ยนแปลปรวนแปรำรามฟ้าลั่นสะท้านึ้อ เส้นแสแลบผ่านฟ้าราวับเป็นลอยร้าวทั่วท้อนภา มวลเมหนาบบัวารา
ลมสบนิ่มานานรรโรุนแรพัพา้นไม้ให่เอนเอีย ใบไม้ฝุ่นินปลิวว่อนหอบพาเมสีำหนาเ้าปลุม ไม่นานฝน็ลมาโถมทับอาบำระร่าเ็หนุ่มที่นอนสลบหมสิไป
--------------
อี้านหนึ่ในเวลาเียวัน มน์สะภูิพรายไ้ลายออ เหล่าววิาบริวานไ้รับอิสระ ลูศิษย์ทั้สอ็ออามหาท่ามลาสายฝน
"ะ แ มะทาวา พวเราทำไม"สอศิษย์อาารย์าว ้วยวิาบาอย่าถ่ายทอสามารถมอเห็นววิาไ้ ร่าผีที่เลี้ยแสนเรือฤทธิ์ไ้ปราายวาั้นทา วามโหเหี้ยมทำให้สอร่าสั่นผวาไม่อาวบุม
หมับบบบ...ร๊อบบ
ร่าเาสีแว้าบีบลำอแน่น ้วแรทรพลัออเพียเล็น้อย็ทำให้อบิผิรูป หัอาเหลือายในทันที
"ยะ ยะ อย่า เ้ามา.......อะ อาารย์าวไม่เอามึไว้แน่ ถะถ้าปล่อยูไปูะ ะ ่วยพูให้เอ"นที่เหลือพูเสียสั่นหวาผวา เท้า้าวถอยหลัโยไม่รู้ัว หน้าถอสีีหวาลัว
หมับบบบ.....ร๊อบบบ
"มัน็ะ่อามึ"ร่าสีแไม่ฟัำู่ ว้าับบิหัอายทันทีอีผู้หนึ่ ่อนไล่ล่าทำลายววิาพร้อมอันธานร่าหายไปไร้ร่อลอยท่ามลาสายฝนที่โหมระหน่ำรุนแร
ไม่นานอาารย์าวไ้ามมาถึ เส้นทาเี้ยวเินทายาลำบา พบเอศพสอลูศิษย์ที่พามาอหัายาเหลือ
ววิาเอที่ส่มา็สูหาย ถูทำลายรับรู้ไ้าวามรู้สึ พันธะสะไ้แสลายไป
"อีเ็ม อีเ็ม.........มึออมา"
อาารย์าวใ้อามเรียหาร่าเาสีแ ่อนปราร่าอผู้่อเรื่อ
"เิอะไรึ้น......แล้วไอนะโมไปไหน"
"มันหนีไปไ้........แ่อนนี้รีบไปเถอะาวบ้านำลัมา"
้วยเสียปืนลั่น้อสนั่นป่าหลายนั าวบ้านในระแวนั้นรวมัวพร้อมเ้าหน้าที่ำรวบุเ้ามารว เส้นทาไม่ลึมาแ่หน้าลัว แสไฟายไ้สาส่อ
อาารย์าวเอไ้เห็นแสไฟายหลายระบอ รีบหยิบใบไม้ทัหูบริรรมาถา ร่าาย่อยๆเลือนรา่อนาหายในพริบา ่อนที่าวบ้านไ้มาถึพอีะลึพบเอร่าไร้วิานอนายอนาถ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น