1827 Wait for the time!

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

..เมื่อใครสักคน..

..ที่ต้องรอความหวัง..

..แม้จะเล็กน้อยจากคนๆหนึ่ง..

...ที่ทั้งรักมาก...

เนื้อเรื่อง

WAIT  FOR  THE TIME

“ผมชอบคุณฮิบาริครับ.. !”  เสียงหวานของร่างบางผมสีน้ำตาลเอ่ยขึ้นมาอย่างกล้าๆกลัว แต่กระนั้นก็รวบรวมความกล้าเอาไว้ ใบหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ  และเมื่อได้ยินคำตอบที่ออกมาจากปากของร่างสูง ร่างบางเงยหน้ามองฮิบาริ  น้ำตาใสคลออยู่ที่หางตาเล็กน้อย

“ว่าอะไร.. นะครับ..” ร่างบางเอ่ยปากถามอย่างไม่มั่นใจ กับคำตอบที่ได้ยิน

“หึ..ผมจะไม่พูดซ้ำสอง..” พูดจบฮิบาริ เคียวยะก็หันหลังให้ร่างบาง ร่างบางที่มั่นใจว่าตัวเองฟังไม่ผิดก็โผเข้ากอดร่างสูงทันที

“แต่ว่า..มีข้อแม้..เรื่องของเราสองคน จะต้องปิดเอาไว้... จนกว่าจะถึงเวลา ฉันจะบอก ไม่งั้นเธอมีอันตราย” ร่างบางที่ได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าตอบตกลงในทันที เขาเข้าใจว่าร่างตรงหน้านี้เป็นห่วงเขามาก เพราะร่างสูงมีอริก็เยอะ... การที่ไม่ให้ร่างบางกับเขาประกาศตัวออกไป เป็นทางที่ดีที่สุด..

.

.

.

จนกระทั่งร่างสูง สามารถเคลียร์ปัญหาทุกอย่างที่จะเข้ามาทำร้ายร่างบางได้หมดก็ใช้เวลาไปสี่ถึงห้าเดือน แต่ทว่าสึนะก็ยังไม่เห็นท่าทีว่า  ร่างสูงจะทำอะไร  จนกระทั่ง..

“สึนะโยชิ... อีกสองเดือนจะบอกคนอื่นแล้วนะ...” ทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น มือบางที่กำลังทำการบ้านในห้องกรรมการคุมกฎก็หยุดชะงักลงในทันที ดวงตากลมโตสีโกโก้จับจ้องไปยังร่างสูงที่นั่งอยู่ที่นั่งกรรมการคุมกฎ ร่างสูงมองปฏิกิริยานั้นของร่างเล็กก็ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

“ฉันบอกว่า อีกสองเดือน ฉันจะบอกคนอื่นๆ ว่าเราเป็นไรกัน..” สิ้นคำพูดนั้น ร่างบางก็คลี่ยิ้มออกมาทันที สำหรับร่างบางที่รอเวลาแบบนี้ มันเป็นคำพูดที่ทำให้ดีใจ มีความสุขมากในเวลาเดียวกัน ร่างบางตั้งหน้าตั้งตารอมาก เพราะเป็นสิ่งที่สึนะต้องการมาก ร่างบางไม่ได้ต้องการให้ประกาศออกไปว่าเป็นแฟนกัน แต่เพราะ มีหลายคนมาแอบชอบร่างสูง ทำให้ร่างบางอยากที่จะบอกออกไปให้ได้ เวลาที่มีใครมายุ่งกับร่างบาง เจ้าตัวก็อยากที่จะบอกไปว่าตัวเองมีคนที่รักแล้ว แต่ก็พูดออกไปไม่ได้ ที่สำคัญยิ่งกว่านั้น คือการที่ร่างสูงไม่บอกอะไรให้คนสนิทรู้ มันเหมือนกับการหลอกเพื่อน  การโกหกเพื่อน.. แต่ร่างบางก็ไม่สามารถทำอะไรได้แม้แต่น้อย ร่างบางที่รอจนกระทั่งผ่านพ้นไปสองเดือน แต่ก็แปลกใจ ว่าเพราะอะไร เขาถึงยังไม่บอก

“คุณฮิบาริครับ... นี้ก็ครบสองเดือนแล้วนะครับ..ทำไมยัง...”

“ก็เพราะผมยังไม่อยากบอก ไม่จำเป็น..” ร่างบางที่ยังไม่ทันจะพูดจบก็ถูกร่างสูงพูดแทรกขัดขึ้นมา ใบหน้าหวานหงอลงเล็กน้อย ร่างสูงที่แอบลอบมองอยู่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรออกมา สึนะที่เห็นดังนั้น ก็พยายามฝืนยิ้ม หัวเราะและคุยกันตามปกติ ทุกอย่างเป็นไปตามปกติ จนกระทั่งใกล้วันปีใหม่.. ครบรอบ XX เดือน

“ซาวาดะ... วันปีใหม่ ฉันมีอะไรจะเซอไพรซ์” ทันทีที่ได้ยินคำนั้นร่างบางก็นั่งงงเป็นไก่ตาแตก ฮิบาริเห็นดังนั้นก็ตัดปัญหาโดย.. ก้มหน้าอ่านกองเอกสารต่อ

“อะไรงั้นหรอครั บคุณฮิบาริ..?”

“ถ้าผมบอกก่อน มันจะเซอร์ไพรซ์ไหม?” ฮิบาริพูดด้วยน้ำเสียงเชิงหงุดหงิด แต่ร่างบางรู้ว่า นั้นคือการกลบเกลื่อนความเขินอายของร่างสูงก็ทำได้ยิ้มออกมาจางๆ ร ตัวสึนะเองเริ่มรู้แล้วว่า ร่างสูงตั้งใจจะประกาศตัววันขึ้นปีใหม่

วันที่ 31 ธันวาคม xxxx

เหลือเวลาอีก10 วินาที..

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

.

.

.

HAPPY NEWYEAR!!

หลายๆคนเริ่มที่จะบอกสุขสันต์วันเกิด หลายคู่ที่นับถอยหลังเคาท์ดาวกัน แต่ร่างบางกลับนั่งรอร่างสูงที่ห้องทำงาน โดยที่ร่างสูงออกไปเคาท์ดาวกับกรรมการคุมกฎ แล้วเรื่องของทั้งสองคน ก็ยัง... เป็นความลับ..

ร่างบางที่อดกลั้นมาตลอด ทุกอย่างที่รอ ทุกอย่างที่มีหวัง เขาก็เสี่ยง เขาก็เชื่อ เชื่อว่า ร่างสูงจะไม่ผิดคำพูด เชื่อว่าจะได้บอก แต่แล้ว.. ก็ยัง.. จนเวลาร่วงเลยไปเกือบปี ร่างสูงก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะยอมบอกคนอื่นๆ

.

.

จนทุกวันนี้ ร่างบางก็ยังคงรอ แม้ความหวัง..

แทบจะเป็น 0% เลยก็ตาม...

..จบ

ขอตัดจบนะคะ

โซระไม่ว่างมาอัพเลย เพราะโซระเตรียมขึ้นมหาลัย..

เรื่องที่โซระแต่งนี้ เป็นเรื่องของตัวโซระเองเลย..ดัดแปลงไปบ้างเล็กน้อย..

^ ^ 

SORA