Dangerous love รักร้ายนายยมทูตจอมหยิ่ง (จบแล้ว) - นิยาย Dangerous love รักร้ายนายยมทูตจอมหยิ่ง (จบแล้ว) : Dek-D.com - Writer
×

    Dangerous love รักร้ายนายยมทูตจอมหยิ่ง (จบแล้ว)

    คุณคิดว่ายมทูตแท้จริงแล้วหน้าตาเป็นแบบในตำนานรึเปล่า สำหรับฉันแล้ว ยมทูตที่ฉันเห็นนั้น ไม่เป็นแบบที่กล่าวมาเลย ทำไมแต่ละคนถึงได้หล่อลากกระชากตับแบบนี้!!! หล่อตั้งแต่ยามเฝ้าประตูยันเจ้าปรภพ

    ผู้เข้าชมรวม

    31,823

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    24

    ผู้เข้าชมรวม


    31.82K

    ความคิดเห็น


    560

    คนติดตาม


    1.23K
    จำนวนตอน :  62 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  7 ก.ย. 65 / 06:40 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     
     
     
     ชีวิตช่างไม่มีความแน่นอนจริง ฉันชื่อ อาริน 
    เป็นเพียงแค่เด็กผู้หญิงแสนจะธรรมดาคนหนึ่ง 
    แต่แล้วความซวยทำให้ต้องมาตายก่อนวัยอันควร 
    โอ้ ไม่นะ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันต้องมาตายตั้งแต่อายุ 17 
    แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้นเมื่อความเชื่อของฉันเปลี่ยนไป
    ทันทีที่ได้เห็นยมทูตและท่านเจ้าปรภพจริงๆ แต่ละคนหล่อใสสไตล์โอปป้ามาก
     
     
     
    และด้วยความที่ดวงดี(หรือซวย)อีกแล้วที่ท่านเจ้าปรภพบอกว่า
    ยมทูตฝึกหัดทำงานพลาดโดยการจับวิญญาณมาผิดตัว
    แล้วนี่ต้องตายฟรีจริงๆเหรอเนี่ย?
     
     
    แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้น
    เมื่อฉันต้องมาเรียนที่โรงเรียนยมทูตและได้พบกับเจ้าชายจอมหยิ่งที่สุดในสามโลก
    แถมยังทำตัวเป็นพวกเด็กมีปัญหาอีก ตั้งแต่มาถึงวันแรกก็หาเรื่องเลย 
    ให้ตายเถอะชีวิตฉันมันจะซวยไปถึงไหนเนี่ย
    แล้วฉันจะได้กลับไปหาแม่ไหม ใครจะรับผิดชอบชีวิตช๊านนนนนน
     
     



     
     
       นอกจากนี้แล้ว เพื่อสนองนี๊ดของตัวเอง และฉลองที่มีแฟนคลับเพิ่มขึ้น
    พริมเลยทำ VN จีบหนุ่มๆโรงเรียนนี้ค่ะ
     
     

     
     
     
    ลองเข้าไปเล่นกันได้นะคะ


    ฝากกดไลค์เพจด้วยนะคะ จะได้ไม่พลาดสปอยนิยาย และผลงานของพริม 

    พริมณารา




     
     
     
     
     

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "เรื่องนี้อ่านสนุกมากคนหล่อเยอะดี"

    (แจ้งลบ)

    *บทวิจารณ์นี้อาจเป็นการสปอร์ยเนื้อเรื่อง ท่านที่อยากอ่านนิยายแบบไม่สปอร์ยให้อ่านข้ามไปนะคะ จากที่ได้อ่านอ่านมาในตอนแรกดูเหมือนคนแต่งจะค่อยๆแต่งนิยายไปทำให้ไม่ค่อยเจอคำผิดนะคะ ตอนหลังๆเริ่มมีคำผิดนิดหน่อยแล้ว ค่อยๆแต่งไปนะคะใจเย็นๆไม่ต้องรีบแต่ง ยังไงคนอ่านก็ไม่ทิ้งนักเขียนอยู่แล้วล่ะค่ะ เนื้อเรื่องมันอาจไม่ใช่แนวโรงเรียน หรือตายแล้วเกิดใหม่คว ... อ่านเพิ่มเติม

    *บทวิจารณ์นี้อาจเป็นการสปอร์ยเนื้อเรื่อง ท่านที่อยากอ่านนิยายแบบไม่สปอร์ยให้อ่านข้ามไปนะคะ จากที่ได้อ่านอ่านมาในตอนแรกดูเหมือนคนแต่งจะค่อยๆแต่งนิยายไปทำให้ไม่ค่อยเจอคำผิดนะคะ ตอนหลังๆเริ่มมีคำผิดนิดหน่อยแล้ว ค่อยๆแต่งไปนะคะใจเย็นๆไม่ต้องรีบแต่ง ยังไงคนอ่านก็ไม่ทิ้งนักเขียนอยู่แล้วล่ะค่ะ เนื้อเรื่องมันอาจไม่ใช่แนวโรงเรียน หรือตายแล้วเกิดใหม่ความทรงจำเดิม ตามแนวที่นิยมกันตอนนี้ ออกแนวรักแฟนตาซีที่คล้ายๆนิยายวัยรุ่น ตรงที่พระเอกกับนางเอกทะเลาะกันตอนเจอกันครั้งแรก แล้วค่อยมาดีกันทีหลังใช่ไม่เนื่ย พระเอกก็หยิ่ง นางเอกก็ห้าวหาญ (กล้าตบหน้าผู้ชายตั้งแต่เจอกับครั้งแรก) การนำเสนอเรื่องราวของโลกหลังความตายก็มีอะไรที่แปลกใหม่ไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อน (เพิ่งรู้ว่าปรภพก็มีร้านหมูกะทะ ร้านซูชิ) อาวุธของยมทูตก็มีการพัฒนา แถมไม่ต้องเปิดบัญชีหนังหมาแล้วเปลี่ยนมาใช้ไอแพตแทน ทำให้สามารถหาข้อมูลได้รวดเร็วขึ้น (แต่นางเอกก็ยังซวยอยู่ดี) ภาษาที่ใช้สละสลวยมากเลยค่ะ ไม่มีอีโมติค่อน รู้จักการใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง(อันนี้ขอชื่นชมนะคะ) อาจมีศัพท์แสลงของภาษาวัยรุ่นนิดหน่อย และไม่มีภาษาวิบัติ เล่าเรื่องได้กระชับได้ใจความไม่เยิ่นเย้อ ขนาดตอนบรรยายการกำเนิดมิตินี้ยังกับฟังเรื่องเล่านิทาน ไม่่ใช่เรียนประวัติศาสตร์ไม่งั้นคนอ่านอาจจะหลับได้ ความถี่ในการอัพเดท ถือว่ามีความถี่สูงสำหรับมือใหม่เลย ขอให้ตั้งใจแต่งต่อไปนะคะสู้ๆค่ะ ป.ล.คนหล่อเยอะมาก หล่อตั้งแต่ยามเฝ้าประตูยันท่านเจ้าปรภพ   อ่านน้อยลง

    senwish | 31 มี.ค. 59

    • 4

    • 1

    "MORTZ รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีค่า แก้มเองจาก MORTZ รับวิจารณ์นิยาย ขอน้อมรับผิดว่ามาช้ามาก ขอโทษจริงๆนะคะ มาช้าขนาดนี้แถมยังพึ่งอ่านไปได้ถึงตอนที่ 45 จริงๆอยากอ่านให้จบก่อนแล้วค่อยวิจารณ์ค่ะ แต่กลัวคุณจะรอนานเกินไป เอาเป็นว่าขอวิจารณ์ถึงตอนที่ 45 ก่อนแล้วจะค่อยๆมาทยอยอ่านต่อนะคะ ถ้ามีจุดไหนแก้มรู้สึกตะหงิดๆอยากวิจารณ์จะขออนุญาตคอมเมนต์ในตอนเลยนะค้า เอาละ..อันดับแรกขอลงควา ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีค่า แก้มเองจาก MORTZ รับวิจารณ์นิยาย ขอน้อมรับผิดว่ามาช้ามาก ขอโทษจริงๆนะคะ มาช้าขนาดนี้แถมยังพึ่งอ่านไปได้ถึงตอนที่ 45 จริงๆอยากอ่านให้จบก่อนแล้วค่อยวิจารณ์ค่ะ แต่กลัวคุณจะรอนานเกินไป เอาเป็นว่าขอวิจารณ์ถึงตอนที่ 45 ก่อนแล้วจะค่อยๆมาทยอยอ่านต่อนะคะ ถ้ามีจุดไหนแก้มรู้สึกตะหงิดๆอยากวิจารณ์จะขออนุญาตคอมเมนต์ในตอนเลยนะค้า เอาละ..อันดับแรกขอลงความเห็นในฐานะนักอ่านก่อนนะคะ คือแบบโอ๊ยยย อารมณ์ค้างค่ะ(พอดียังอ่านไม่จบ แถมคุณอัพนิยายเร็วมากเปิดมาทีอัพเพิ่มตลอด55) ฮ่าๆ ตอนแรกที่อ่านก็ดูเรื่องดำเนินแบบเอื่อยๆ แล้วอยู่ๆก็กุ๊กกิ๊กขึ้นมาแบบงงๆ (แต่น่าร๊ากก) แถมตอนนี้ยังอยู่ในช่วงหักมุมของพิเชษฐ์อีก เหมือนจะครบรสแต่จริงๆยังไม่ใช่..ไม่ใช่ตรงไหนมาเข้าสู่บทวิจารณ์เลยค่า X [B+] ชื่อเรื่อง : Dangerous love รักร้ายนายยมทูตจอมหยิ่ง คือแก้มเป็นคนไม่ค่อยมีเซ้นต์นักในการตั้งชื่อจึงเกิดคำถามขึ้นมาเต็มไปหมดกับชื่อเรื่องค่ะ ทำไมต้องรักร้าย? มันก็ดูไม่ร้ายนะ? ยมทูตจอมหยิ่ง โอเค..พระเอกหยิ่ง(ที่เดาเอาไว้) แต่พอไปอ่านจริงๆพระเอกก็ไม่ได้หยิ่งอะไร แต่ออกแนวปากเสียมากกว่า แต่ชื่อมีความคล้องจองและดึงดูดจึงได้บีบวกไปค่ะ X [B+] แก่นเรื่อง : พูดถึงแค่ในส่วนของพล็อตเรื่องนะคะไม่ใช่เนื้อหาทั้งหมด แก้มคิดว่าพล็อตที่คุณตั้งใจไว้ก็คือนางเอกโดนยมทูตฝึกหัดจับมาผิดตัวแล้วได้เข้าไปเรียนโรงเรียนราจานีจึงได้พบกับพระเอกและรักกัน แต่รักนั้นก็ต้องฝ่าฟันอุปสรรคและความจริงบางอย่างก็เปิดเผยขึ้น โอเค..พล็อตง่าย ไม่เชิงโหล แต่..สำหรับแก้มนั้นก็ได้ตั้งคำถามขึ้นมาว่า ความแปลกใหม่อยู่ตรงไหน? จริงๆแล้วถ้าให้แก้มในวัยสิบสี่สิบห้ามาอ่านจะให้สร้างความรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้ช่างแหวกแนวเสียนี่กระไร แต่ด้วยวัย(?)ที่อ่านแนวประมาณนี้มาค่อนข้างเยอะจึงรู้สึกว่าแก่นเรื่องนี้มันธรรมดาเอาเสียมากค่ะ X [B+] เกริ่นนำ/บทนำ : บทนำคือการเกิดเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งขึ้นมาซึ่งจะนำไปสู่เรื่องหลักซึ่งดูลักษณะแล้วบทนำของคุณเหมือนการเปิดเรื่องเสียมากกว่า โดยส่วนตัวแก้มคิดว่าบทนำนั้นเขียนยากที่สุดเลยค่ะ เพราะต้องเขียนให้คนอ่านอยากที่จะอ่านในตอนต่อไปของเรา หรือมากกว่านั้นก็คืออยากจะอ่านเรื่องของเราไปจนจบ อาทิ การตั้งปมปริศนาอะไรสักอย่างหรือตั้งปัญหาไว้เป็นเชิงก้าวสู่บทต่อไป บทนำของคุณนั้นแสนสั้นแถมเนื้อหาเพรียวๆมีแค่ท่านยมราชถามถึงเอเลน่า เอ่อ..แก้มไม่มีความรู้สึกอยากสนวิถีชีวิตของพวกเขาเลยค่ะ จึงได้บีบวกไปเนาะ X [A-] เนื้อเรื่อง (โดยรวม) : โดนแก้มยิงไปถึงสามครั้งทั้งในเรื่องชื่อเรื่องพล็อตและบทนำ(ขอโทษนะคะ) แต่อยากจะบอกที่วิจารณ์มาในส่วนของพล็อตก็ส่วนหนึ่ง ส่วนของบทนำก็ส่วนหนึ่ง ส่วนของเนื้อเรื่องก็อีกส่วนหนึ่ง แม้พล็อตจะธรรมดาไม่ได้แปลกใหม่แต่เนื้อเรื่องที่คุณสร้างขึ้นมาช่างน่าสนใจเสียจริง ไม่ใช่เพราะผู้ชายหล่อเยอะแต่เพราะเนื้อหาในแต่ละตอนที่สร้างสิ่งต่างๆขึ้นมาให้เรื่องดำเนินไปอย่างลื่นไหล แม้ช่วงแรกๆเนื้อเรื่องจะดูโดดๆอารมณ์สะดุดๆแต่ช่วงหลังๆแก้มอ่านได้เรื่อยๆอย่างลืมตัวเลยค่ะ ช่วงแรกนิยายจะแอบติดกลิ่นอายของนิยายแนวต่อสู้เล็กๆแต่ไปๆมาๆกลายเป็นดราม่ารักจริงจังซะงั้น ฮ่าๆ เอาซะแก้มงงว่าเอ๊ะ..สรุปนี่มันนิยายแนวไหน แต่พอกลับไปอ่านชื่อเรื่องก็ถึงบางอ้อ สรุปแก้มผิดเองค่ะ ฮ่าๆ ถ้าถามว่าเริ่มอ่านแล้วรู้สึกไปกับนิยายคือช่วงไหน สำหรับแก้มคือหลังตอนที่ยี่สิบเอ็ดค่ะ แทบจะไม่รู้ตัวเลยว่าอ่านนิยายอยู่แต่ช่วงแรกเนี่ย..สะดุดเอาเสียมาก X [A-] การบรรยาย (โดยรวม) : “ฉัน” เยอะมากกกก เปิดมาก็เจอฉันเต็มไปหมด แม่เจ้า..ทั้งๆที่คุณบรรยายให้เห็นภาพสิ่งต่างๆได้ดีซะขนาดนี้แต่เรื่องใช้คำซ้ำและคำเปลืองก็ไม่น้อยหน้าเลยค่ะ แถมบางทีคุณก็บรรยายกึ่งภาษาเขียนภาษาพูด นิยายเนี่ย ใช้เป็นภาษาเขียนไปเลยจะดีกว่านะคะ มันเลยทำให้อ่านสะดุดตลอดเลยค่ะ แต่จุดบกพร่องก็มีแค่ในส่วนนี้ส่วนเดียว ส่วนอื่นๆคุณบรรยายให้เห็นภาพตามได้ง่ายแถมไม่เวิ่นเว้อ อ้อ อีกจุดบกพร่องก็คือคุณเลือกที่จะเปรียบเทียบหรือชี้ชัดสิ่งหนึ่งให้เห็นแทนการบรรยาย เช่น ในตอนนึงคุณบรรยายว่าเหมือนเซบาสเตียน ในแบล็คบัทเลอร์(จำไม่ได้ว่าตอนไหน) ถ้าสมมติเป็นคนที่ไม่รู้จักมาอ่านเนี่ยเขาก็ไม่เข้าใจนะคะว่าเซบาสเตียนเป็นแบบไหน? คุณควรจะบรรยายไปเลยค่ะว่ามีลักษณะยังไง แม้จะมีรูปภาพประกอบให้แต่ถ้าบรรยายไปเองเลยไม่ดีกว่าเหรอคะ? เป็นนักเขียนต้องขยันบรรยายนะคะ X [A-] อารมณ์ร่วมกับการอ่าน : ช่วงหลังบีบอารมณ์มากค่ะ ลุ้นตลอดเลย นี่วิจารณ์เสร็จจะกลับไปอ่านบทต่อไปแล้วค่ะ เรื่องของพิเชษฐ์มันคาใจ แต่!(มาอีกแล้ว) ช่วงแรกๆไปจนถึงกลางๆเนี่ยแก้มอ่านไปเกิดคำถามไปในใจตลอดเลยคะ ทั้ง..ทำไมนางเอกได้เขาราจานีง่ายๆ? พระเอกกับนางเอกนี่มันชอบกันได้ยังไง ตอนที่แล้วยังกัดกันอยู่เลย ฮ่าๆ เด็ดสุดที่อารมณ์สะดุดกึกคือ นางเอกตบหน้าพระเอกแต่แรกเลยค่ะ โอ้แม่เจ้า ความฉลาดทางอารมณ์ของหนูอยู่ที่ไหนคะ? แก้มถึงกับถามตัวเองแบบนี้ มัน..เยอะเกินไปค่ะ ขนาดซันไช่ในเอฟโฟได้หวันโดนเต้าหมิงซื่อเล่นงานสารพัดยังไม่แคร์ มาตบพระเอกเอาก็เพราะทำร้ายเพื่อนสนิทของหล่อน เหตุการณ์นี้ยังพอรับได้ค่ะ เพราะมันสุดๆจริงๆ นางเอกโดนพระเอกข่มมาเยอะ แต่นี่หนูอารินพยายามเลียนแบบนางร้ายในละครเหรอคะ? โธ่ X [A] ตัวหนังสือ และการจัดหน้า : ตัวหนังสืออ่านสบายตา จัดหน้าเหมาะสม ไม่มีอะไรให้ติก็เอาเอไปจ้า X โดยรวม [A-] : เฉลี่ยจากข้างบนมานิยายเรื่องนี้จึงได้เอลบจ้า "ฝากข้อความถึงผู้เขียน" เรื่องนี้ให้กลิ่นอายอนิเมะมากกว่านิยายค่ะ มันมีความสดใสและจินตนภาพโผล่ออกมาตลอด และแก้มก็ขอชมว่าคุณสุดยอด แต่งนิยายจบแล้ว ความรับผิดชอบสูงกว่าแก้มอีกค่ะ ฮ่าๆ สุดท้ายอย่าลืมไปรับงานนะคะ   อ่านน้อยลง

    panadda20 | 23 พ.ค. 59

    • 1

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "MORTZ รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีค่า แก้มเองจาก MORTZ รับวิจารณ์นิยาย ขอน้อมรับผิดว่ามาช้ามาก ขอโทษจริงๆนะคะ มาช้าขนาดนี้แถมยังพึ่งอ่านไปได้ถึงตอนที่ 45 จริงๆอยากอ่านให้จบก่อนแล้วค่อยวิจารณ์ค่ะ แต่กลัวคุณจะรอนานเกินไป เอาเป็นว่าขอวิจารณ์ถึงตอนที่ 45 ก่อนแล้วจะค่อยๆมาทยอยอ่านต่อนะคะ ถ้ามีจุดไหนแก้มรู้สึกตะหงิดๆอยากวิจารณ์จะขออนุญาตคอมเมนต์ในตอนเลยนะค้า เอาละ..อันดับแรกขอลงควา ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีค่า แก้มเองจาก MORTZ รับวิจารณ์นิยาย ขอน้อมรับผิดว่ามาช้ามาก ขอโทษจริงๆนะคะ มาช้าขนาดนี้แถมยังพึ่งอ่านไปได้ถึงตอนที่ 45 จริงๆอยากอ่านให้จบก่อนแล้วค่อยวิจารณ์ค่ะ แต่กลัวคุณจะรอนานเกินไป เอาเป็นว่าขอวิจารณ์ถึงตอนที่ 45 ก่อนแล้วจะค่อยๆมาทยอยอ่านต่อนะคะ ถ้ามีจุดไหนแก้มรู้สึกตะหงิดๆอยากวิจารณ์จะขออนุญาตคอมเมนต์ในตอนเลยนะค้า เอาละ..อันดับแรกขอลงความเห็นในฐานะนักอ่านก่อนนะคะ คือแบบโอ๊ยยย อารมณ์ค้างค่ะ(พอดียังอ่านไม่จบ แถมคุณอัพนิยายเร็วมากเปิดมาทีอัพเพิ่มตลอด55) ฮ่าๆ ตอนแรกที่อ่านก็ดูเรื่องดำเนินแบบเอื่อยๆ แล้วอยู่ๆก็กุ๊กกิ๊กขึ้นมาแบบงงๆ (แต่น่าร๊ากก) แถมตอนนี้ยังอยู่ในช่วงหักมุมของพิเชษฐ์อีก เหมือนจะครบรสแต่จริงๆยังไม่ใช่..ไม่ใช่ตรงไหนมาเข้าสู่บทวิจารณ์เลยค่า X [B+] ชื่อเรื่อง : Dangerous love รักร้ายนายยมทูตจอมหยิ่ง คือแก้มเป็นคนไม่ค่อยมีเซ้นต์นักในการตั้งชื่อจึงเกิดคำถามขึ้นมาเต็มไปหมดกับชื่อเรื่องค่ะ ทำไมต้องรักร้าย? มันก็ดูไม่ร้ายนะ? ยมทูตจอมหยิ่ง โอเค..พระเอกหยิ่ง(ที่เดาเอาไว้) แต่พอไปอ่านจริงๆพระเอกก็ไม่ได้หยิ่งอะไร แต่ออกแนวปากเสียมากกว่า แต่ชื่อมีความคล้องจองและดึงดูดจึงได้บีบวกไปค่ะ X [B+] แก่นเรื่อง : พูดถึงแค่ในส่วนของพล็อตเรื่องนะคะไม่ใช่เนื้อหาทั้งหมด แก้มคิดว่าพล็อตที่คุณตั้งใจไว้ก็คือนางเอกโดนยมทูตฝึกหัดจับมาผิดตัวแล้วได้เข้าไปเรียนโรงเรียนราจานีจึงได้พบกับพระเอกและรักกัน แต่รักนั้นก็ต้องฝ่าฟันอุปสรรคและความจริงบางอย่างก็เปิดเผยขึ้น โอเค..พล็อตง่าย ไม่เชิงโหล แต่..สำหรับแก้มนั้นก็ได้ตั้งคำถามขึ้นมาว่า ความแปลกใหม่อยู่ตรงไหน? จริงๆแล้วถ้าให้แก้มในวัยสิบสี่สิบห้ามาอ่านจะให้สร้างความรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้ช่างแหวกแนวเสียนี่กระไร แต่ด้วยวัย(?)ที่อ่านแนวประมาณนี้มาค่อนข้างเยอะจึงรู้สึกว่าแก่นเรื่องนี้มันธรรมดาเอาเสียมากค่ะ X [B+] เกริ่นนำ/บทนำ : บทนำคือการเกิดเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งขึ้นมาซึ่งจะนำไปสู่เรื่องหลักซึ่งดูลักษณะแล้วบทนำของคุณเหมือนการเปิดเรื่องเสียมากกว่า โดยส่วนตัวแก้มคิดว่าบทนำนั้นเขียนยากที่สุดเลยค่ะ เพราะต้องเขียนให้คนอ่านอยากที่จะอ่านในตอนต่อไปของเรา หรือมากกว่านั้นก็คืออยากจะอ่านเรื่องของเราไปจนจบ อาทิ การตั้งปมปริศนาอะไรสักอย่างหรือตั้งปัญหาไว้เป็นเชิงก้าวสู่บทต่อไป บทนำของคุณนั้นแสนสั้นแถมเนื้อหาเพรียวๆมีแค่ท่านยมราชถามถึงเอเลน่า เอ่อ..แก้มไม่มีความรู้สึกอยากสนวิถีชีวิตของพวกเขาเลยค่ะ จึงได้บีบวกไปเนาะ X [A-] เนื้อเรื่อง (โดยรวม) : โดนแก้มยิงไปถึงสามครั้งทั้งในเรื่องชื่อเรื่องพล็อตและบทนำ(ขอโทษนะคะ) แต่อยากจะบอกที่วิจารณ์มาในส่วนของพล็อตก็ส่วนหนึ่ง ส่วนของบทนำก็ส่วนหนึ่ง ส่วนของเนื้อเรื่องก็อีกส่วนหนึ่ง แม้พล็อตจะธรรมดาไม่ได้แปลกใหม่แต่เนื้อเรื่องที่คุณสร้างขึ้นมาช่างน่าสนใจเสียจริง ไม่ใช่เพราะผู้ชายหล่อเยอะแต่เพราะเนื้อหาในแต่ละตอนที่สร้างสิ่งต่างๆขึ้นมาให้เรื่องดำเนินไปอย่างลื่นไหล แม้ช่วงแรกๆเนื้อเรื่องจะดูโดดๆอารมณ์สะดุดๆแต่ช่วงหลังๆแก้มอ่านได้เรื่อยๆอย่างลืมตัวเลยค่ะ ช่วงแรกนิยายจะแอบติดกลิ่นอายของนิยายแนวต่อสู้เล็กๆแต่ไปๆมาๆกลายเป็นดราม่ารักจริงจังซะงั้น ฮ่าๆ เอาซะแก้มงงว่าเอ๊ะ..สรุปนี่มันนิยายแนวไหน แต่พอกลับไปอ่านชื่อเรื่องก็ถึงบางอ้อ สรุปแก้มผิดเองค่ะ ฮ่าๆ ถ้าถามว่าเริ่มอ่านแล้วรู้สึกไปกับนิยายคือช่วงไหน สำหรับแก้มคือหลังตอนที่ยี่สิบเอ็ดค่ะ แทบจะไม่รู้ตัวเลยว่าอ่านนิยายอยู่แต่ช่วงแรกเนี่ย..สะดุดเอาเสียมาก X [A-] การบรรยาย (โดยรวม) : “ฉัน” เยอะมากกกก เปิดมาก็เจอฉันเต็มไปหมด แม่เจ้า..ทั้งๆที่คุณบรรยายให้เห็นภาพสิ่งต่างๆได้ดีซะขนาดนี้แต่เรื่องใช้คำซ้ำและคำเปลืองก็ไม่น้อยหน้าเลยค่ะ แถมบางทีคุณก็บรรยายกึ่งภาษาเขียนภาษาพูด นิยายเนี่ย ใช้เป็นภาษาเขียนไปเลยจะดีกว่านะคะ มันเลยทำให้อ่านสะดุดตลอดเลยค่ะ แต่จุดบกพร่องก็มีแค่ในส่วนนี้ส่วนเดียว ส่วนอื่นๆคุณบรรยายให้เห็นภาพตามได้ง่ายแถมไม่เวิ่นเว้อ อ้อ อีกจุดบกพร่องก็คือคุณเลือกที่จะเปรียบเทียบหรือชี้ชัดสิ่งหนึ่งให้เห็นแทนการบรรยาย เช่น ในตอนนึงคุณบรรยายว่าเหมือนเซบาสเตียน ในแบล็คบัทเลอร์(จำไม่ได้ว่าตอนไหน) ถ้าสมมติเป็นคนที่ไม่รู้จักมาอ่านเนี่ยเขาก็ไม่เข้าใจนะคะว่าเซบาสเตียนเป็นแบบไหน? คุณควรจะบรรยายไปเลยค่ะว่ามีลักษณะยังไง แม้จะมีรูปภาพประกอบให้แต่ถ้าบรรยายไปเองเลยไม่ดีกว่าเหรอคะ? เป็นนักเขียนต้องขยันบรรยายนะคะ X [A-] อารมณ์ร่วมกับการอ่าน : ช่วงหลังบีบอารมณ์มากค่ะ ลุ้นตลอดเลย นี่วิจารณ์เสร็จจะกลับไปอ่านบทต่อไปแล้วค่ะ เรื่องของพิเชษฐ์มันคาใจ แต่!(มาอีกแล้ว) ช่วงแรกๆไปจนถึงกลางๆเนี่ยแก้มอ่านไปเกิดคำถามไปในใจตลอดเลยคะ ทั้ง..ทำไมนางเอกได้เขาราจานีง่ายๆ? พระเอกกับนางเอกนี่มันชอบกันได้ยังไง ตอนที่แล้วยังกัดกันอยู่เลย ฮ่าๆ เด็ดสุดที่อารมณ์สะดุดกึกคือ นางเอกตบหน้าพระเอกแต่แรกเลยค่ะ โอ้แม่เจ้า ความฉลาดทางอารมณ์ของหนูอยู่ที่ไหนคะ? แก้มถึงกับถามตัวเองแบบนี้ มัน..เยอะเกินไปค่ะ ขนาดซันไช่ในเอฟโฟได้หวันโดนเต้าหมิงซื่อเล่นงานสารพัดยังไม่แคร์ มาตบพระเอกเอาก็เพราะทำร้ายเพื่อนสนิทของหล่อน เหตุการณ์นี้ยังพอรับได้ค่ะ เพราะมันสุดๆจริงๆ นางเอกโดนพระเอกข่มมาเยอะ แต่นี่หนูอารินพยายามเลียนแบบนางร้ายในละครเหรอคะ? โธ่ X [A] ตัวหนังสือ และการจัดหน้า : ตัวหนังสืออ่านสบายตา จัดหน้าเหมาะสม ไม่มีอะไรให้ติก็เอาเอไปจ้า X โดยรวม [A-] : เฉลี่ยจากข้างบนมานิยายเรื่องนี้จึงได้เอลบจ้า "ฝากข้อความถึงผู้เขียน" เรื่องนี้ให้กลิ่นอายอนิเมะมากกว่านิยายค่ะ มันมีความสดใสและจินตนภาพโผล่ออกมาตลอด และแก้มก็ขอชมว่าคุณสุดยอด แต่งนิยายจบแล้ว ความรับผิดชอบสูงกว่าแก้มอีกค่ะ ฮ่าๆ สุดท้ายอย่าลืมไปรับงานนะคะ   อ่านน้อยลง

    panadda20 | 23 พ.ค. 59

    • 1

    • 0

    "เรื่องนี้อ่านสนุกมากคนหล่อเยอะดี"

    (แจ้งลบ)

    *บทวิจารณ์นี้อาจเป็นการสปอร์ยเนื้อเรื่อง ท่านที่อยากอ่านนิยายแบบไม่สปอร์ยให้อ่านข้ามไปนะคะ จากที่ได้อ่านอ่านมาในตอนแรกดูเหมือนคนแต่งจะค่อยๆแต่งนิยายไปทำให้ไม่ค่อยเจอคำผิดนะคะ ตอนหลังๆเริ่มมีคำผิดนิดหน่อยแล้ว ค่อยๆแต่งไปนะคะใจเย็นๆไม่ต้องรีบแต่ง ยังไงคนอ่านก็ไม่ทิ้งนักเขียนอยู่แล้วล่ะค่ะ เนื้อเรื่องมันอาจไม่ใช่แนวโรงเรียน หรือตายแล้วเกิดใหม่คว ... อ่านเพิ่มเติม

    *บทวิจารณ์นี้อาจเป็นการสปอร์ยเนื้อเรื่อง ท่านที่อยากอ่านนิยายแบบไม่สปอร์ยให้อ่านข้ามไปนะคะ จากที่ได้อ่านอ่านมาในตอนแรกดูเหมือนคนแต่งจะค่อยๆแต่งนิยายไปทำให้ไม่ค่อยเจอคำผิดนะคะ ตอนหลังๆเริ่มมีคำผิดนิดหน่อยแล้ว ค่อยๆแต่งไปนะคะใจเย็นๆไม่ต้องรีบแต่ง ยังไงคนอ่านก็ไม่ทิ้งนักเขียนอยู่แล้วล่ะค่ะ เนื้อเรื่องมันอาจไม่ใช่แนวโรงเรียน หรือตายแล้วเกิดใหม่ความทรงจำเดิม ตามแนวที่นิยมกันตอนนี้ ออกแนวรักแฟนตาซีที่คล้ายๆนิยายวัยรุ่น ตรงที่พระเอกกับนางเอกทะเลาะกันตอนเจอกันครั้งแรก แล้วค่อยมาดีกันทีหลังใช่ไม่เนื่ย พระเอกก็หยิ่ง นางเอกก็ห้าวหาญ (กล้าตบหน้าผู้ชายตั้งแต่เจอกับครั้งแรก) การนำเสนอเรื่องราวของโลกหลังความตายก็มีอะไรที่แปลกใหม่ไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อน (เพิ่งรู้ว่าปรภพก็มีร้านหมูกะทะ ร้านซูชิ) อาวุธของยมทูตก็มีการพัฒนา แถมไม่ต้องเปิดบัญชีหนังหมาแล้วเปลี่ยนมาใช้ไอแพตแทน ทำให้สามารถหาข้อมูลได้รวดเร็วขึ้น (แต่นางเอกก็ยังซวยอยู่ดี) ภาษาที่ใช้สละสลวยมากเลยค่ะ ไม่มีอีโมติค่อน รู้จักการใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง(อันนี้ขอชื่นชมนะคะ) อาจมีศัพท์แสลงของภาษาวัยรุ่นนิดหน่อย และไม่มีภาษาวิบัติ เล่าเรื่องได้กระชับได้ใจความไม่เยิ่นเย้อ ขนาดตอนบรรยายการกำเนิดมิตินี้ยังกับฟังเรื่องเล่านิทาน ไม่่ใช่เรียนประวัติศาสตร์ไม่งั้นคนอ่านอาจจะหลับได้ ความถี่ในการอัพเดท ถือว่ามีความถี่สูงสำหรับมือใหม่เลย ขอให้ตั้งใจแต่งต่อไปนะคะสู้ๆค่ะ ป.ล.คนหล่อเยอะมาก หล่อตั้งแต่ยามเฝ้าประตูยันท่านเจ้าปรภพ   อ่านน้อยลง

    senwish | 31 มี.ค. 59

    • 4

    • 1

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น