วิเคราะห์เหตุการณ์นองเลือดวันที่ 10 เมษายน ทั้งจากสื่อไทยจอมบิดเบือน และสื่อต่างประเทศ

วันที่ 10 เมษายน มีเหตุปะทะรุนแรงระหว่างเสื้อแดงกับทหารของรัฐ ติดตามข่าวย้อนหลังทางอินเตอร์เน็ตตลอดหนึ่งวัน พบภาพถ่ายและคลิปวีดีโอโชกเลือด น่าสยดสยองมาก ประเด็นที่อยากจะเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็เยอะ แต่พอจะเขียนกลับขี้เกียจชอบกล

ความคิดเห็นของผู้คนในอินเตอร์เน็ต บางส่วนก็โหดร้ายเหลือเกิน ด่าซ้ำเติมผู้ตายได้ลงคอแค่เพราะว่ามีความคิดเห็นไม่ตรงกัน เช่น “โง่ไปรนหาที่ตายเอง” “ถ้าอยู่บ้านเฉยๆแล้วจะตายไหม (เลียนแบบคำพูดของอดีตนายกฯสมัคร สุนทรเวชที่กล่าวตอนมีเสื้อเหลืองตายหลังจากสั่งสลายการชุมนุม)” หรือด่าเพราะว่าการชุมนุมของพวกเขาทำให้การดำเนินชีวิตของตัวเองไม่สะดวก “ไปซะได้ก็ดี ชุมนุมกันขัดขวางที่ทางทำมาหากินของคนอื่น รู้ตัวรึเปล่า” บางพวกก็บอกว่าอยากให้ทหารฆ่าเสื้อแดงตายๆไปให้หมด “ฆ่าตายๆไปให้หมดซะได้ก็ดี”

อยากจะพบสันดานที่แท้จริงของมนุษย์ก็ต้องอินเตอร์เน็ตนี่แหละ พอคิดว่าไม่รู้จักชื่อไม่รู้จักหน้า แต่ละคนก็เผยธาตุแท้ เฮอะ มนุษย์จริงๆ มีเพื่อนร่วมชาติตาย...น่าเจ็บปวดใจแล้ว แต่มีเพื่อนร่วมชาติด้วยกันด่าคนตาย...ยังน่าเจ็บปวดซะกว่า

ฉันไม่เห็นด้วยกับฝ่ายไหนทั้งนั้น สำหรับฝ่ายเสื้อแดง การปิดถนนมานานสร้างความเดือดร้อนให้คนที่อยู่ฝั่งพระนครไม่น้อย และดีไม่ดี แกนนำเสื้อแดงคงอ่านสถานการณ์ออกตั้งแต่แรกว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ยังปล่อยให้มันเกิด ส่งพวกชาวบ้านที่ไม่รู้จักการสู้รบไปตาย ที่ร้ายกว่านั้น มันอาจจะเป็นเกมที่เขาวางหมากเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้วให้เหตุการณ์ดำเนินมาถึงจุดนี้ เมื่อมีการสูญเสียมากก็ทำลายความไว้วางใจที่ประชาชนมีต่อรัฐบาล และเมื่อทหารต้องฆ่าชาวไทยด้วยกัน ส่วนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยจะเริ่มเคลื่อนไหว ทำให้เกิดความขัดแย้งกันเองภายในหมู่ทหาร จะเป็นประโยชน์กับฝ่ายเสื้อแดงมาก เพราะทหารนี่เองที่เป็นพวกผู้ปฏิวัติตั้งแต่แรก และเป็นพลังที่หนุนหลังรัฐบาลชุดนี้ ฉันคิดว่าแกนนำคงวางแผนมาแล้วเป็นอย่างดี ล่วงหน้าหลายขั้นตอนและหลายทางแยกอย่างรัดกุม แม้แต่เรื่องการสลายการชุมนุมนองเลือดเขาก็น่าจะรู้ทัน และยอมให้พี่น้องเสื้อแดงส่วนหนึ่งไปตายเพื่อดำเนินไปตามแผนอีกหนึ่งขั้น

ยิ่งฝ่ายรัฐบาลด้วยแล้ว ดูจะไม่จริงใจตั้งแต่แรก ตอนที่นายกฯอภิสิทธิ์เจรจากับเสื้อแดง คำพูดสวยน่าฟังเหมือนทอกโชว์ แต่เนื้อหายืนยันแต่จุดยืนของตัวเอง ไม่มีอะไรคืบหน้า จนยอมผ่อนปรนเป็นยุบสภาภายในหกเดือน ฝ่ายเสื้อแดงกลับไม่ยอม จะให้ยุบสภาทันทีเท่านั้น ตรงนี้ถือเป็นความผิดของฝ่ายเสื้อแดงด้วย ที่เลือกหนทางทำให้สถานการณ์บานปลาย ถึงอย่างนั้นก็เทียบกันไม่ได้เลยกับฝ่ายรัฐบาล

เวลานี้มาถึงจุดที่ไม่สำคัญแล้วว่าเสื้อแดงปิดถนนสร้างความเสียหายมากมายเพียงไร ถูกจ้างวานมาจริงหรือไม่ หรือทำเพื่อประชาธิปไตยจริงหรือไม่ เมื่อเทียบกับสถานการณรุนแรงที่เพิ่งเกิดขึ้น ที่เราควรจะสงสัยในตอนนี้ก็คือการกระทำอันรุนแรงของรัฐบาล แล้วยังบิดเบือนข้อเท็จจริงด้วยการควบคุมทุกสื่อภายในประเทศ ไม่ต่างกับเผด็จการ

น่าสังหรณ์ใจตั้งแต่โฆษกของรัฐให้สัมภาษณ์ว่าจะสลายการชุมนุมให้เสร็จสิ้นภายใน 18.00 น. ทั้งที่เวลานั้นเหลืออีก 2 ชม.จะ 18.00 น.ยังไม่มีทีท่าว่าเหล่าผู้ชุมนุมจะยอมเคลื่อนย้ายออกจากพื้นที่เลย บอกว่าจะดำเนินไปตามขั้นตอน โดยไม่มีกำหนดเวลาของแต่ละขั้นตอนอย่างตายตัว... ที่น่าสงสัยก็เพราะรัฐบาลมีวาทศิลป์ในการพูดเสมอ มักจะพูดออกมาฟังดูดีกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริง เมื่อคำพูดยังออกมาได้แค่นี้ และเปิดช่องโหว่โดยที่ไม่บอกว่าการดำเนินไปตามขั้นตอนที่เขาว่า จะดำเนินไปถึงขั้นตอนไหน

(หากเขาต้องการจะสลายการชุมนุมอย่างละมุนละม่อมจริงละก็ น่าจะเขียนบทพูดว่า รัฐบาลจะพยายามอย่างยิ่งที่จะดำเนินการสลายการชุมนุมไปตามขั้นตอนอย่างสันติวิธี ตามหลักการประชาธิปไตยอันเป็นมาตรฐานสากลในการรักษาความสงบสุขภายในประเทศ ทั้งนี้ก็เพื่อความปลอดภัยของพี่น้องชาวไทยทุกคน ทั้งกับผู้คนในพื้นที่และเพื่อความปลอดภัยของเหล่าผู้ชุมนุมเองได้ถูกแกนนำรั้งตัวเอาไว้มานานแล้ว ทั้งนี้รัฐได้จัดรถสำหรับส่งผู้ชุมนุมที่ต้องการกลับไปฉลองเทศกาลสงกรานต์โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ตามที่ผู้ชุมนุมบางส่วนได้ร้องขอไว้แล้ว ทั้งนี้รัฐบาลจะดำเนินการโดยคำนึงถึงความปลอดภัยของประชาชนหลัก ขอให้ทุกฝ่ายโปรดวางใจและอยู่ในความสงบ... ฯลฯ ประมาณนี้ พูดง่ายๆก็คือพวกเขามักจะพูดจาได้ลื่นไหลสวยงามเกินจริงมาเสมอ ยกเว้นเมื่อวานก่อนการสลายการชุมนุม)

ปรากฏว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นร้ายแรงกว่าที่กังวลไว้เสียอีก

ภาพในอินเตอร์เน็ตน่าสยดสยองมาก พื้นที่แห่งนั้นกลายเป็นสนามรบโดยสมบูรณ์ ข้าวของกระจัดกระจายไม่มีชิ้นดี รถยนต์ถูกทำลายยับเยิน กระสุนที่อ้างว่าจะใช้กระสุนยางทำลายกลับล้างได้ทุกอย่าง ทะลุแม้แต่โลหะ...โลหะรถยนต์...โลหะประตูอาคาร...โลหะของป้ายบอกทาง ซึ่งลักษณะของรอยทะลุบ่งบอกชัดว่าวิถีกระสุนมาจากทางที่ตั้งของกลุ่มทหาร แต่โฆษกของทหารให้สัมภาษณ์ทุกครั้งที่ความเสียหายถูกเผยแพร่ ว่าเป็นกระสุนจริงจากทางกลุ่มเสื้อแดง

ทีแรกฉันนึกตำหนิเหมือนใครอีกหลายคน เมื่อได้ข่าวจากโทรทัศน์ว่าพวกเสื้อแดงไปแย่งศพมาจากรถพยาบาลและยังไปก่อกวนที่วชิระพยาบาล รับรู้รับฟังแค่นี้ เหมือนพวกเสื้อแดงไร้อารยธรรมที่ไม่ให้เกียจศพรวมไปถึงผู้ป่วยในโรงพยาบาล แต่ทว่าพวกที่ดูดีมีอารยธรรมแต่ต่ำในจิตใจต่างหากที่น่ากลัว

โรงพยาบาลกลางเป็นเป็นที่ที่ฉันเกิด จึงไม่แปลกอะไรที่ฉันจะรู้สึกต่อโรงพยาบาลแห่งนี้ในแง่ดีมาตลอด ผอ.โรงพยาบาลกลางออกมาบอกถึงจำนวนผู้ที่เสียชีวิตภายในโรงพยาบาลกลาง เขาว่าศพรายแรกเสียชีวิตเนื่องจากถูกของแข็งกระทบที่ศีรษะยังไม่ทราบชนิด

กลุ่มเสื้อแดงชิงศพมาได้ด้วยเหตุผลที่ว่ากลัวศพจะหายแล้วถูกรัฐอ้างว่าไม่มีคนตายเหมือนที่เคยเกิดขึ้นครั้งก่อน (ตามคำกล่าวอ้าง) และไม่เชื่อในการชันสูตรศพของโรงพยาบาลซึ่งก็เป็นของของรัฐ

จากรูปถ่ายศพแรกปรากฏว่าแตกต่างจากคำบอกเล่าออกโทรทัศน์ของผู้ที่เป็นถึงผอ.โรงพยาบาลโดยสิ้นเชิง กะโหลกของคนตายเปิดเหวอะเป็นทรงกลมทะลุคลอดความยาวศีรษะเป็นรูขนาดใหญ่เท่ากำมือเด็ก ถากส่วนบนของศีรษะหายไปพร้อมกับกระดูกกะโหลกส่วนหนึ่งจนเห็นเนื้อสมอง นี่เหรอแผลของคนตายเพราะถูกของแข็งกระทบ ชัดเจนว่าแม้แต่ผอ.โรงพยาบาลที่ควรจะมีจรรยาบรรณทางการแพทย์ยังจงใจบิดเบือนข้อมูล เรายังหวังความจริงอะไรจากสื่อสารมวลชนไทยได้อีก

ฉันจึงเริ่มอ่านข่าวต่างประเทศจากทางอินเตอร์เน็ต (ทั้งที่ไม่ได้ถนัดภาษาอังกฤษเลย) และเชื่อข่าวโทรทัศน์น้อยลงมาก แม้แต่จำนวนคนตายที่บอกทางทีวียังน้อยกว่ารายงานของรอยเตอร์หรือบีบีซีในอินเตอร์เน็ตแบบคนละเรื่อง จากที่บอกว่ามีคนตายแล้วขณะนี้ 18 คน บาดเจ็บมากกว่า 800 คน เป็นมีคนตายแล้ว 10 คน บาดเจ็บ 300 กว่าคน

เรื่องที่เคยได้ยินได้ฟังมาทั้งหมดจากทางโทรทัศน์จึงต้องนำมาคิดทบทวนใหม่ ยังมีอะไรอีกเหรอที่ควรจะเชื่อได้ ภายใต้พรก.ฉุกเฉินรัฐบาลจงใจควบคุมสื่อทั้งหมดทั้งทางโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ และอินเตอร์เน็ต ยากที่จะรับรู้เรื่องราวของพวกเขาถ้าจะทำอะไรเสียหาย ช่อง 11 ที่เป็นของรัฐบาลก็เอาแต่พูดเข้าข้างรัฐบาลอย่างผิดธรรมชาติจนน่ารำคาญ นี่เหรอประชาธิปไตย หากรัฐฯทำสิ่งเลวร้ายก็จะพูดจาบิดเบือนให้ฟังดูดีออกทางสื่อได้ โดยไม่สามารถแน่ใจได้เลยว่าเป็นความจริงหรือไม่

จากสิ่งที่เกิดขึ้น ความผิดของรัฐบาลให้อภัยไม่ได้ ทำให้มีคนตาย และบาดเจ็บมากมาย ผิดตั้งแต่รัฐยืนยันที่จะสลายการชุมนุมให้ได้ภายในเวลาที่กล่าวอ้าง เมื่อไม่สำเร็จก็ยังปล่อยให้การสลายการชุมนุมยืดเยื้อ ไม่หยุดพักไว้ก่อนแม้ว่าตะวันจะตกดินแล้วซึ่งสุ่มเสี่ยงให้เหตุร้ายเกิดขึ้นโดยหาทางพิสูจน์ความจริงได้ยาก เพิ่มระดับการสลายการชุมนุมจนรุนแรงในช่วงเวลาเที่ยงคืนซึ่งเสื้อแดงในเมืองที่เพิ่งเลิกงานตามมาสมทบอย่างเต็มที่ เป็นช่วงเวลาที่มีผู้ชุมนุมมากที่สุดซึ่งก็ทำให้เกิดความเสียหายได้มากที่สุดเช่นกัน ใช้ทหารซึ่งเหมาะกับการสงครามเข้าสลายการชุมนุมทั้งที่ควรจะใช้ตำรวจซึ่งถนัดงานในชุมชนมากกว่า และให้ทหารใช้รถถัง ยิงปืนจริงขึ้นฟ้า พกพาอาวุธสงครามที่มีกำลังทำลายล้าง ข่มขู่ด้วยการใช้กระสุนกราดยิง นี่เหรอคือการสลายการชุมนุมโดยสันติ

ศพของเสื้อแดงที่เสียชีวิตน่ากลัวถึงขนาดลำไส้นุ่มๆสีเหลืองก้อนใหญ่ไหลกองบนพื้นถนน ข้างๆกองเลือดที่ชุมโชก บางส่วนก็เจิ่งนองไปด้วยเลือดจนพอจะเป็นหนองน้ำขนาดย่อม เลือดเป็นรอยทางยาวก็ราวกับเคยมีศพที่ชุ่มโชกเลือกถูกลากไปตามทาง ศพที่จมูกและปากแตกหายกระเจิง หรือศีรษะส่วนบนเหมือนถูกระเบิดหายไปเลยครึ่งศีรษะ

มีคำกล่าวอ้างจากโฆษกทหารว่าพวกเสื้อแดงทำกันเอง หรือมีอาวุธสงครามในครอบครอง แม้ว่าจากวิถีกระสุนที่ทะลุป้ายบอกสถานที่จะบ่งบอกว่ากระสุนมาจากทางฝ่ายทหารก็ตาม หรือจากคลิปวีดีโอที่เห็นชัดว่าทหารกราดยิงเสื้อแดงฝ่ายเดียวโดยไม่ใช่การกระทำเพื่อป้องกันตัวอย่างแน่นอน เสื้อแดงแต่ละคนอยู่ห่างออกไประยะหนึ่งวิ่งหนีกรีดร้องระงมขอให้หยุดยิง แต่ละร่างล้มลงระนาวอย่างไร้ทางสู้นอกจากขว้างก้อนหินและขวดน้ำ

ก็ได้ สมมุติว่าจะยอมลืมภาพที่เห็นและเชื่อว่าเสื้อแดงมีอาวุธปืนและยิงต่อสู้ฝ่ายทหารจริง มันก็เป็นความผิดของรัฐบาลอยู่ดีไม่ใช่หรือที่ควบคุมสถานการณ์ไม่ได้จนมาถึงจุดที่เสียหายมากมายขนาดนี้ ระหว่างประชาชนที่ไม่เคยสู้รบมาก่อนไม่ว่าจะมีอาวุธหรือไม่ ด้วยวุฒิภาวะของทหารที่รู้จักการสู้รบเป็นอย่างดีกว่ามาก ฝึกฝนมาตลอดเพื่อรับมือสิ่งเหล่านี้ เดิมก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกันอยู่แล้ว ต่อให้เหตุการณ์ประท้วงของกลุ่มชาวบ้านผู้ประกอบสัมมาชีพธรรมดาจะร้ายแรงยังไงอาวุธสงครามก็ไม่ควรถูกเอามาใช้ เพราะมันมีเอาไว้สำหรับการสงคราม ไม่ใช่กับคนในชาติเดียวกัน

ไม่มีคำขอโทษจากรัฐบาล ไม่มีการลาออกเพื่อรอพิสูจน์ความจริง (เพื่อความบริสุทธิ์ใจว่าการตรวจสอบความจริงจะไม่ถูกอำนาจแทรกแซงจากรัฐ) และไม่มีพวกใหญ่ๆที่จะยอมรับผิดชอบขอรับโทษตามกฎหมาย แล้วเหตุการณ์นี้ก็คงเงียบไป