คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไปฝึกกับพี่ได้มั้ย? ep.1
"ลงมา!"
"ไม่เอาป๊า หนูบอกแล้วไงว่าไม่เรียนมวย"
"ดัดนิสัยแกได้ ก็ที่นี่ที่เดียว ลงมาา!!"
"ตุ๊ดที่ไหนเขาเรียนมวยกันอ่ะป๊าา!!"
สุดจะทนจริงๆ ใช่ค่ะ.. จุนฮีกำลังแตกเนื้อสาวแท้ๆ ทำไมป๊าต้องพามารงมาเรียนอะไรแบบนี้ด้วย มวยกับตุ๊ดนี่มันของคู่กันตรงไหนว่ะ ถึงจะเป็นแค่ตุ๊ดฝึกหัดก็เถอะ ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
( ประนมมือเป็นบัวตูมแล้วไหว้รอบทิศ )
ในที่สุดพ่อก็ถูลู่ถูกังร่างบอบบางของผมลงมาจากรถเมอร์เซเดสเบนซ์ได้สำเร็จ โอเค สภาพของที่นี่ไม่ได้แย่เท่าไหร่ ชะนีสาวร่างถึกเดินเข้ามาถามไถ่ทันทีที่เห็นเศรษฐีร่างอวบคนหนึ่งมาด่อมๆมองๆพร้อมกับลูกชายของเขา
"มาหาใครรึป่าวคะ"
"ผมพาลูก 'ชาย' มาติดต่อเรื่องคอร์สเรียนมวยน่ะครับ" แหมม๊ ย้ำคำว่าชายจังนะป๊า โถ้ะๆๆ
"อ่อ เชิญทางนี้เลยค่ะคุณพ่อ" ว่าไปนั่น พ่อจัดการเซ็นเอกสารยินยอมและบังคับ ผมให้กรอกใบสมัครจนสำเร็จ ค่าเล่าเรียนถูกจ่ายเป็นเงินสดตามประสาคนมีอันจะกิน
"เริ่มเรียนวันนี้เลยมั้ยคะ"
"เอาไว้วันพรุ่..."
"วันนี้ครับ!!"
"???"
ผู้เป็นพ่อถึงกับอึ้งแดก ผมจึงหันไปยิ้มให้แห้งๆ และโค้งศีรษะลงเล็กน้อยเป็นการขอโทษขอโพยที่จู่ๆก็โพล่งขึ้นมาทำเอา ครูสาวร่างถึกสะดุ้งด้วยความตกใจ
"เรียนวันนี้เลยหรอ อ่า ดีมากไอลูกชาย เดี๋ยวอีกสองชั่วโมง ป๊าให้แอลโจมารับนะ"
"ครับป๊า"
ดูหน้าอวบๆนั่นกำลังคลี่ยิ้มอย่างพอใจสิ ไม่ค่อยเลยนะครับคุณคิม จุนฮเว พ่อเดินจากไปแล้ว ครูสาวพาผมไปที่ล็อกเกอร์แล้วให้จัดการเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่เหมาะสมเสียก่อน ส่วนเธอจะอาสาไปตามครูฝึกมาให้
หึหึหึ คุณคิดหรอ ว่าจู่ๆผมจะเกิดเลือดร้อนอยากเรียนมวย ขึ้นมาซะเฉยๆ ไม่มีทางหรอกครับ แน่นอนถึงผมจะเสียเวลาในการติ่งอปป้าไปบ้าง แต่ผมว่างานนี้มีแต่ได้กับได้แน่ๆ
ผมเดินออกมาจากบริเวณตู้ล็อกเกอร์ มาหยุดอยู่ข้างๆเวทีมวย บรรยากาศตอนนี้มันร้อนอบอ้าวเป็นบ้า แม้ผมจะอยู่ในชุดเสื้อแขนกุดกับกางเกงขาสั้นแล้วก็ตามที
"พ่อหนุ่ม ชื่ออะไรน่ะเรา?"
"เอ่อ.. คิมจุนมยอนครับ"
"อ่า จุนมยอน นี่ครูฝึกของเธอนะชื่อจื่อเทา"
ผมแทบจะอ้าปากค้างทันทีที่ได้เห็นเรือนร่างสีแทนนั่นใกล้ๆ หล่อล่ำอ่ะพี่พูด เสื้อกล้ามสีดำ ที่ค่อนข้างจะแน่นไปเสียหน่อยเมื่ออยู่บนร่างของพี่แก ว้ายยย หัวนมง่ะะะ ฟฟฟฟ ลำกล้ามแกร่ง แล้วไหนจะไหลกว้างๆนั่นอีก แม่งเง้ยยย โอร้ววว กูจะไม่ทนแล้ววชะนี เดบิวท์เถอะค่ะพี่ชาย น้องว่ารุ่งชัวร์ ดวงตาคมพ่วงมากับใต้ตาดำคล้ำนิดหน่อย แต่ทำให้เขาดูมีเสน่ห์ชิบหาย จมูกโด่งรับกับรูปหน้า ไหนจะริมฝีปากรูปกระจับนั่นอีก คนนี้หร๊ออครูฝึกน้อง แอร่ๆๆๆ ดีจังเลยค่ะ
ตอนนี้จะยอมพูดดีๆก็ได้ว่า จริงๆแล้ว มวยกับตุ๊ดน่ะ มันโคตรของคู่กันเลยต่างหาก นั่นดิ มีนัมจาหล่อขนาดนี้ ใครจะอยากปล่อยให้ลอยนวล ไมไม่รู้ให้เร็วกว่านี้ซักสองปีว่ะ แต่ไม่เป็นไร หนูโอเค แค่พ่อพาหนูมาพบทางสว่างที่นี่ หนูก็ขอบคุณมากแล้วค่ะ ( กราบ )
"ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ!"
ผมรู้ตัวดีว่ากำลังสติแตก จึงรีบโค้งลงเก้าสิบองศาทันที โดยไม่มีลังเลใดใด ครูสาวยิ้มก่อนจะพูดอีกสองสามประโยค กับครูฝึกหน้าหล่อแล้วเดินจากไป
"เงยหน้าขึ้นดิ"
แหม๊ แต่เสียงนี่ค่อนไปทางหวานหน่อยๆ นะตัวเอง มีเสน่ห์จังค่ะ ฮืออออ พ่อจ๋าา หนูเลือกเขา
หนูเอาคนนี้ พน. แห่ขันหมากมาเลยจ่ะ กูไปขอเอง ฟฟฟฟฟฟฟ
ผมเงยหน้าขึ้นช้าๆ แม่งเอ้ย หล่อมากไอสัด ; ___;
"จุนมยอนใช่ป่ะ"
"คะ..ครับ" เรียกจุนฮีก็ได้ค่ะ ชื่อสาวของน้องเอง ._.
"วันนี้จะสอนแบบเบสิกๆก่อนนะ ไว้พรุ่งนี้ค่อยเริ่มแบบจริงจังกัน"
"ครับ"
"ตัวบางแค่นี้เล่นกีฬาอะไรบ้างล่ะ หรือเล่นไม่เป็น หื้ม?" มือหนาเอื้อมมาบีบต้นแขนผมเบาๆ จับทีก็แทบระทวย อ่อนโยนเหลือเกิน
"เอ่อ..ส่วนมากเข้าฟิตเนตครับ"
"แล้วคิดไงถึงมาเรียนมวยอ่ะ"
"แค่อยากลองเปลี่ยนมาทำอะไรใหม่ๆบ้างน่ะครับ"
ผมยิ้มแห้งๆขณะที่เดินตามครูฝึกไป ศีรษะของเขาพยักขึ้นลงอย่างเข้าใจ ผมมองแผ่นหลังกว้างในระยะปลอดภัย ของตัวเองคือ 1 เมตร แล้วอยากจะวิ่งเข้าไปซบเสียเหลือเกิน
พ่อ หนูอยากเสียตัวให้เขา แงงง ;__;
“เริ่มเลยแล้วกัน จะได้ไม่เสียเวลา เราจะเริ่มจากการยืนกันก่อน ถนัดด้านไหน?”
“ขวาครับ”
“โอเค ยืนเอาขาขวาอยู่ด้านหลัง แล้วซ้ายอยู่ด้านหน้าเยื้องไป 45 องศา แบบนี้ แล้วก็ยกมือขึ้นมาทำเลขหนึ่งให้ปลายนิ้วชี้อยู่ระดับคิ้ว มือที่ถนัดอยู่ด้านใน ส่วนมือซ้ายอยู่นอกทำ 45 องศาเหมือนขา”
ว่าจบพี่คุณครูก็ตั้งการ์ดให้ดูทันที ผมรีบทำตามอย่างไม่รอช้า แกล้งสำออยทำผิดให้เขามาจัดท่าให้ได้ป่ะ คือเอาตรงๆนะ อยากถูกสัมผัสคร่าาาา
“ก้มหน้านิดนึง มืออย่าตกนะครับ ให้อยู่ตรงนี้ตลอดเวลา”
มือหนาดันศีรษะผมให้ก้มลงเล็กน้อยแบบแผ่วเบา กรี๊ดดดดดดดดดด หนูเปล่านะ เขามาเอง หนูเปล่าชวนนะ เขามาเอง สาสก่นั่ยหยัม่วทาแก
“อ่า แล้วค่อยๆขยับ ขยับเพื่ออะไร ขยับเพื่อพร้อมที่จะหนีคู่ต่อสู้ได้หนึ่งก้าว แล้วก็พร้อมที่จะทำเขาได้อีกหนึ่งก้าว เท้าหลังต้องเปิดด้วยนะ ไหนลองทำซิ”
โอเค ผมผ่อนลมหายใจช้าๆ ก่อนจะค่อยๆขยับขึ้นหน้าและลงหลังอย่างละก้าวแบบช้าๆ ตามที่พี่คุณครูสอน โอเค ไม่เลวนี่จุนมยอน นายทำได้
“อ่าดีครับ ต่อไปผมจะสอนการป้องกันตัวเบื้องต้นนะ”
“โอเคครับ วันนี้พอเท่านี้”
พี่คุณครูมองนาฬิกาแล้วหันมาบอกเลิกคลาสเรียนทันที ผมหอบหายใจหนัก แล้วทิ้งตัวลงนอนราบไปกับเบาะไอชิบหาย ทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้ ไม่ได้ออกกำลังมานานแค่ไหนแล้ววะ มัวแต่นั่งติ่งอปป้าจนหลังขดหลังแข็งไปหมด พอมาออกกำลังแบบจริงๆจังๆ เล่นเอาเมื่อยไปทั้งตัวเลย
“เหนื่อยขนาดนั้นเลยดิ เอ้า”
สิ้นเสียง น้ำเปล่าขวดเล็กก็ถูกโยนมาหล่นอยู่ข้างๆเสียแล้ว ผมลุกขึ้นนั่งแล้วคว้ามันมาดื่มทันทีอย่างกระหาย
“ขอบคุณครับ..”
“ไม่เป็นไร แล้วนี่กลับบ้านยังไง”
“เดี๋ยวพี่ที่บ้านมารับครับ”
คนตัวสูงกว่าพยักหน้าเข้าใจ ทั้งที่ผมตอนนี้ใจเต้นแรงไม่เป็นส่ำแล้ว เขินอ่ะแกรรร นี่ฉันนั่งคุยกับผู้ชายสองต่อสองนะเว้ยย
“แล้วพี่กลับบ้านยังไงครับ?”
“ไม่กลับอ่ะ นอนนี่แหละ”
“อ่าว..”
“ก็ที่นี่บ้านพี่ ให้กลับไปไหนล่ะ”
คนตัวสูงอมยิ้มเล็กน้อย ส่วนผมก็มองเรือนร่างเขาอย่างหลงใหลแล้วก็พยักหน้าตามช้าๆ เบลอแล้วกู ตั้งสติไว้จุนฮี นิ่งไว้
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดิ ไม่เหนียวตัวรึไง?”
“เอ่อครับ..” ...แต่พี่ช่วยเปลี่ยนให้ผมหน่อยได้ป่ะ
คิดพอจ่ะชะนี ไม่กล้าพูดโน้ะ
หลังจากที่ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วนั่นแหละ ถึงได้ออกมานั่งรอพี่แอลโจที่หน้าทางเข้า เก้าอี้แถวสีอ่อนกำลังถูกผมจับจองอยู่ จนสุดท้ายสายตาก็ดันเหลือบไปเห็นพี่คุณครูกำลังหิ้วถุงอะไรบางอย่างออกมา เขาไม่ได้มองหน้าผม หากแต่เดินตรงไปยังถังขยะเทศบาล แล้วทิ้งของทั้งหมดลงไปในนั้น
“เอ้า ยังไม่กลับอีกหรอ?”
“ครับ..”
ผมยิ้มแห้งๆ พี่คุณครูพยักหน้าส่งๆแล้วเดินหายเข้าไปในห้องประชาสัมพันธ์ ผมไม่รอช้ารีบวิ่งไปยังสถานที่เกิดเหตุเมื่อซักครู่ทันที บนถุงขยะสีดำนั่นมีเสื้อแขนกุดสีขาวหากแต่ดูหม่นอย่างบอกไม่ถูก มือเรียวหยิบมันขึ้นผึ่งดู จนเมื่อเห็นอักษรตัวทีที่ถูกปักเอาไว้ที่มุมเสื้อด้านในแล้วก็คลี่ยิ้มออกมากว้าง
“จุนมา” ชื่อไม่ใช่ แต่เสียงใช่
“ครับ?”
“ทำไรอ่ะ หาไรกินหรอ?” พูดติดตลก ผมยิ้มตอบแล้วรีบซ่อนของกลางดังกล่าวไว้ด้านหลังทันที
“ป่าวครับ ผมมาทิ้งขยะ..” อีกคนหยักหน้ารับรู้แล้วเดินหอบขยะอีกชุดตรงมาทางนี้ ผมนี่ยืนเกร็งเลยครับ
ปี๊น!
ต้องขอบคุณสวรรค์เมื่อจู่ๆเมอร์เซเดสเบนซ์คันเดิม ก็ขับมาจอดเทียบทางเข้า เสียงแตรนั่นเรียกร้องความสนใจจากพี่คุณครูได้ดี คนตัวสูงหันไปมอง ส่วนผมน่ะหรอ จะยืนสวยอยู่ทำซากอะไรละจ๊ะ วิ่งสิ
ผมวิ่งปรี่ไปขึ้นรถอย่างรวดเร็ว ในมือกระชับเสื้อสีขาวหม่นตัวนั้นไว้แน่น พอถึงตัวรถถึงได้วางใจได้หน่อยว่ายังไงเขาก็คงไม่เห็นแน่เรื่องที่ผมแอบไปซิวเสื้อในถังขยะมา
“ไปก่อนนะครับ”
“อืม โชคดี”
ปึง!
“พี่แอลโจ กรี๊ดดดดดดดด ครูฝึกหล่อมากอ่ะ หาส่เยน่ผางเบกถาย”
.....................................................................................
ค่ะ 55555555555 ประเดิมตอนแรกเป็นจุนฮี x พี่คุณครูนะคะ
ฝากช็อตฟิคสวยๆเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจด้วยค่ะ
เอ็นจอยรีดดิ่งน้าา .3.
ความคิดเห็น