เทพบุตรร้ายตีตรารัก (โรแมนติกพาฝัน) - นิยาย เทพบุตรร้ายตีตรารัก (โรแมนติกพาฝัน) : Dek-D.com - Writer
×

เทพบุตรร้ายตีตรารัก (โรแมนติกพาฝัน)

"พี่ขอลาออกจากตำแหน่งเป็นพี่ชาย... และผู้ปกครองได้ไหม" คุณชายผู้สุงศักดิ์ได้กล่าวไว้ เมื่อเขาตกหลุมรักเด็กน้อยในความปกครองของตัวเอง (ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ของมณีมายาด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ)

ผู้เข้าชมรวม

23,677

ผู้เข้าชมเดือนนี้

22

ผู้เข้าชมรวม


23.67K

ความคิดเห็น


105

คนติดตาม


331
จำนวนตอน : 30 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  3 มี.ค. 60 / 11:22 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ



หม่อมราชวงศ์อมเรศ ระวิวงษ์อำไพ หรือคุณชายอั้ม วัย 36 ปี
สุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้ว หล่อ เท่ อ่อนโยน แต่เคร่งขรึม 
แบดบอยนิด กฎบหน่อยๆ 

ระพีพรรณ หรือ เพ่ยเพ่ย วัย 20 ปี
สาวน้อยผู้เป็นกำพร้าตั้งแต่สิบขวบ ถูกนำตัวมาชุบเลี้ยงในวัง
ทั้งดื้อ ทั้งซน ไม่ฟังใครยกเว้นคุณชายรูปหล่อที่เธอหลงรักมาตั้งแต่เด็กๆ  


*****
โปรยยยยย 

คำโปรย

“พี่ขอลาออกจากตำแหน่งพี่ชายและผู้ปกครองได้ไหม” 

“หม่อมราชวงศ์อมเรศ ระวิวงษ์อำไพ” คุณชายผู้สง่างาม และเป็นหนุ่มโสดในฝัน ที่รายล้อมไปด้วยสาวสังคม ต้องกลายเป็นพี่ชายและผู้ปกครองของเด็กหญิงกำพร้าวัยสิบขวบ เพราะพินัยกรรมและคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้กับใครคนหนึ่ง เขาจึงต้องดูแลเธอกระทั่งเติบโตเป็นสาวเต็มตัว และจากลูกเป็ดขี้เหร่ก็กลายเป็นหงส์ พร้อมกับสายใยรักได้ก่อเกิดขึ้นแต่ต้องซ่อนมันเอาไว้ภายใต้คำว่า “พี่ชาย” ทางเดียวที่จะเปลี่ยนสถานะได้ คือใช้ความเจ้าเล่ห์วางแผนผูกมัดเธอเอาไว้ด้วยการแต่งงาน พร้อมกับงัดสารพัดวิธีที่จะทำให้เธอกลายเป็นภรรยาของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ

“ระพีพรรณ” ต้องแข็งแกร่งที่สุดเมื่ออยู่ท่ามกลางคนที่เรียกตัวเองว่า “ผู้ดี” ในฐานะที่เธอเป็นเพียงเด็กพร้าและถูกอบรมเลี้ยงดูโดยคุณชายผู้สูงศักดิ์ ซึ่งเป็นถึงเพื่อนรักพ่อตามพินัยกรรมที่ได้มอบเอาไว้พร้อมกับความลับบางอย่าง ทว่าเธอถูกดูแคลนว่าไรหัวนอนปลายเท้าเพราะความจริงนั้นถูกปิดบัง และกาฝากอย่างเธอกำลังจะถูกกำจัดออกไปด้วยฝีมือของหม่อม มีเพียงคุณชายสูงศักดิ์เท่านั้นที่ปกป้องเธอได้ พินัยกรรมจึงถูกเปิดอ่านพร้อมกับคำสั่งให้เธอ “แต่งงาน” กับพี่ชายผู้ที่เลี้ยงเธอมา 

“พะ พะ พี่ชาย... อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอคะ” เธอถามน้ำเสียงสั่นๆ ก่อนจะเบือนสายตาหนีเล็กน้อย

“ก็เสร็จแล้วนะสิคะ แล้วเรานั่งเหม่ออะไร พี่ยืนอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้ว” 

“เอ่อ ปะ ปะ เปล่าค่ะ” น้ำเสียงของเธอยังคงสั่นอยู่เช่นเดิม แต่เพิ่มเติมคือรู้สึกร้อนวูบวาบ เลือดลมในกายวิ่งพุ่งพล่านอย่างประหลาด

“ไม่สบายหรือเปล่าจ้ะ ฮืม” เขาถามด้วยความเป็นห่วงก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วใช้มืออังที่หน้าผากของเธอ และนั่นมันยิ่งทำให้เธอเห็นทุกอย่างใกล้ชิดกว่าเดิม โอ้ยตาย!!! 

“ตัวร้อนด้วยนี่” อยากจะบอกเขาเหลือเกินว่ามันไม่ได้ร้อนเพราะป่วย หรือเขาจะดูออกก็ไม่รู้เหมือนกัน

“เอ่อ คง... คงใช่มั้งคะ เดี๋ยวเพ่ย... ไปอาบน้ำแล้วมาทานยานอนดีกว่า” พอพูดจบเท่านั้นแหละเธอก็ลุกพรวดพราดออกไปทันที ส่วนอมเรศกลับอมยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์คล้ายกับมีแผนการบางอย่างซ่อนเร้นอยู่เช่นกัน ขณะที่ระพีพรรณมาหยุดอยู่ที่หน้ากระจกเพราะว่ามีบางอย่างไหลออกมาจากจมูก

“โอ้ยตาย!!!” เธอสบถเบาๆ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชู่มาซับเลือดที่ไหลออกมาจากจมูกอย่างห้ามไม่ได้ 

“ร้อนในหรือเปล่า บ้าเอ้ย!!! ยัยหื่น” เธอว่าให้ตัวเองจากนั้นจึงเดินกลับไปเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบเอาเสื้อคลุมแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที ถามตัวเองว่าความร้อนในกายมันพุ่งพล่านจนทำให้กำเดาไหลเลยหรือ 



*****


รักกันชอบกันอย่าลืมแอดแฟนพันธุ์เพื่อติดตามความสนุกของแต่ละตอนได้นะคะ 

และฝากคอมเม้นท์ไว้เป็นกำลังให้กันด้วยคร้าาา

ขอบคุณค่ะ...

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น