ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic]AF8 -| Dark Friend's เพื่อนรักเพื่อนเลว - เต๋าคชา.

    ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 5 :: @Frame's Home 65%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.45K
      6
      20 ต.ค. 54

    Chapter 5 :: @Frame's Home 65%

     

                “ไปยังวะ ร่างโปร่งถามเสียงหอบพลางโผล่หัวออกจากมุมอับของตึก กวาดส่องสายไปทั่วบริเวณ เมื่อไม่พบตำรวจในชุดเรื่องแบบนี้สีหม่นก็ถอนหายใจเฮือกพร้อมกับทรุดนั่งลงพิงกับผนังปูน

                ผัวะ!

                “มึงอะโง่ โดนจับได้เดี๋ยวก็เสียตังอีก อุตส่าห์ไปไถมา ห่าแดกกลายเป็นคนที่ลงทุนเปลี่ยนที่นั่งรั้งท้ายคลานขึ้นมาหาคชาพร้อมประเคนฝ่ามือรหันต์ลงบนกบาลกลมๆนั่นอย่างแรง เล่นเอาเจม์เผลอร้องซี้ดแบบเจ็บแทน ดวงหน้าน่ารักของคนโดนตบ(หัว)เหยเกเล็กน้อยพอประมาณ เลยตัดสินใจหนีปัญหาโดยการคลานไปนั่งข้างๆเต๋าเพื่อหลบฝ่ามือของต้นแทน

                เอาไงต่อร่างสูงข้างกายถามขึ้นมาเรียบขณะกำลังนั่งพัดวีให้ตัวเองอยู่ คชายักไหล่เป็นคำตอบ มือเรียวคว้าเอาสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อคลุมออกมา แกะห่อมันออก .. แล้วโยนมันเข้าปากด้วยท่าทีชิลเหลือแสน - -

                แดกป้ะสาบานได้ว่าคชานั่งกินเงียบๆอยู่คนเดียวราวๆสามนาทีก่อนจะผงกหัวขึ้นมาหันมองไอ้เพื่อนรักสีกลูต้าที่ตีหน้าตายดูดโออิชิรสน้ำผึ้งผสมมะนาวที่มันขโมยมาอยู่ข้างๆ ร่างโปร่งยื่นขนมปังที่กัดไปแล้วราวๆ 70% ให้อีกฝ่ายทั้งๆที่ในปากตัวเองยังเคี้ยวกวมๆอยู่แท้ๆ. .

                อาเมนเหอะ

                กูแดกเองงงง

                หมับ

                ขนมในมือถูกคว้าไปต่อหน้าต่อตาจากคนที่เขาไม่ได้ขอคำตอบมันสักนิดเจมส์ที่อุตส่าห์เอื้อมแขนข้ามหัวเต๋าเพื่อขโมยขนมปังมากคชายิ้มแผล่ส่งให้แล้วทำท่าจะส่งขนมปังอันเท่าก้อนขี้เข้าปาก

                แดกไม่แบ่งนะสัสต้นค้อนขึ้นเบาๆโดยไม่หันมามอง แต่ก็เล่นเอาร่างหนากลืนน้ำลายเอื๊อก จำต้องแบ่งขนมปัง(ก้อนเท่าขี้ตาแมว)เป็นสองส่วนแล้วส่งให้เพื่อนสนิทอย่างกล้ำกลืน เต๋านั่งมองไอ้สองคนนั้นอย่างขำๆก่อนจะกลับมาสนใจโออิชิในมือต่อโดยลืมสนใจอีกคนไปซะสนิท

                เจมส์มันแย่งขนมปังกูร่างด้านข้างสะกิดแขนเสื้อเขาเบาๆ ฟังจากน้ำเสียงนี่แม่งก็รู้ว่าเรียกความสนใจ เต๋าก็เลยจำเป็นต้องหันไปสนใจให้คนเรียกร้องความสนใจยังรู้ว่าเขาสนใจมัน (กูจะพูดให้งงทำไม  - -;;)

                มึงก็ซื้อใหม่เด้ร่างสูงตอบกลับพร้อมผลักศีรษะคชาเบาๆ คนตัวเล็กกว่าหน้าเริ่มบู้บี้แล้วผลักหัวเขากลับด้วยความหมั่นไส้

                ซื้อแน่ แต่เงินมึงนะเจ้าตัวดียิ้มร่าส่งให้เพื่อนร่างสูงที่นั่งหัวเราะเบาๆพิงเอนหลังอยู่ใกล้ๆ คชาหัวเราะตามก่อนจะย้ายร่างไปนั่งพิงผนังอีกรอบ

                นอกจากเสียงเถียงกันของต้นกับเจมส์แล้ว บรรยากาศโดยร่วมแม่งก็เงียบสงบดีเหลือเกิน ถึงแดดจะแรงไปหน่อยแต่ก็ดีกว่าฝนตกน้ำท่วม คชาหยิบหินก้อนเล็กๆขึ้นมาถือไว้ ชะโงกหน้ามองข้ามหัวเต๋าไปทางคู่กัดที่กำลังฟัดเหวี่ยงกันเพราะความว่างมาก เต๋ามองตามอย่างรู้งาน ฝ่ามือกว้างคว้าเอาก้อนหินก้อนเล็กๆอีกก้อนขึ้นมากำไว้ แล้วเงยหน้าสบตาคชาอย่างรู้ทัน

                1 .. 2 .. 3

                เฟี้ยว~

                เฟี้ยว~

                โป๊ก!

                โป๊ก!

                “โอ๊ยยยยยเสียงร้องประสานฟังดูไพเพราะสะเนาะหู(?)จากเป้าหมายทำให้เต๋าคชาพลิกกลับมาแท็คมือพร้อมระเบิดเสียงหัวเราะกันดังลั่น ต้นกับเจมส์กำลังลูบหัวตัวเองป้อยๆ ไม่ต้องถามก็รู้ว่าไอ้เหี้ยหน้าไหนโยนมา ถ้าประเทศไทยเป็นเมืองหิมะแม่งจะไม่ว่าเลย .. แต่นี่มันเล่น*ดึกก้อนหินมาแบบเน้ แม่งต้องเคลียร์!

                (*ดึก เป็นคำกริยาในภาษาอีสาน แปลว่า ขว้าง)

                โป๊ก!

                “โอ๊ยหนุ่มหน้าขาวที่กำลังหัวเราะน้ำตาเล็ดเป็นต้องร้องโอ๊ยเมื่อไอ้เพื่อนเวรดันโยนกลับมาในระยะประชั้นชิดบังเกิดให้เป็นรอยแดงๆกลางหน้าผาก เพราะเต๋าเป็นคนผิวขาว ไอ้รอยบ้าๆนี่มันเลยเห็นชัดเจน ส่วนคนสมรู้ร่วมคิด.. พอเห็นหนึ่งในขบวนการโดนแก้แค้นจนเป็นรอยก็หัวเราะดังเข้าไปอีกแสดงความสะใจเต็มที่

                ‘’เกรียนแดกจริงๆนะมึง

                ผัวะ

                ร่างสูงด่าเพื่อนร่างหนา มือโยนก้อนหินก้อนเมื่อครู่แถมด้วยการโบกให้หนึ่งทีก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ป่านนี้ตำรวจแม่งคงไปหาดักจับพวกไม่ใส่หมวกกันน็อคแล้วล่ะ ถ้าจะมัวแต่หลบให้แดดเผาแม่งก็โง่เต็มทน

                เห็นแบบนั้นคชาก็เลยลุกตามมั่ง จัดการปัดเศษผงออกจาเสื้อผ้าแล้วเดินนำออกจากมุมอับเป็นคนแรก ปล่อยให้ไอ้ต้นกับไอ้เจมส์นั่งจ๊ะจ๋าหนอนแดกอยู่นั่นแหละ แม่งจะสวีทอะไรกันนักกันหนา ทำขนาดนี้ไม่อุ้มกันเข้าหอไปเลยละโว๊ย ปั๊มลูกสักสองทีมฟุตบอลเลยเป็นไงไอ้พวกฟาย

                เขาประชด = = พวกมันไม่ได้หยอดคำหวานชวนอ้วกอะไรเทือกนั้นหลอก ไอ้สองคนนั้นมันกำลังนั่งด่ากันต่างหาก

                ไปไหนดีวะวันนี้ร่างโปร่งเอ่ยถามคนที่เดินตามหลังตัวเองต้อยๆ เริ่มใช้สมองในรอบสามวันในการคิดหาสถานที่เริงรมณ์เพื่อใช้เป็นที่ซุกหัวไปพลางๆระหว่างรอผับแถวๆหลังมหาลัยเปิด และที่แห่งนั้นต้องมีแอร์

                กับผู้หญิง

                อย่างหลังนี่แม่งโคตรสำคัญ

                เฮ้ยๆ! ไปบ้านไอ้เฟรมป้ะพวกมึงงงเสียงแว่วๆจากเจมส์ที่ลากข้อมือต้นวิ่งตามมาทีหลังทำเอาคชากับเต๋าหันไปมอง ไม่ได้สนใจหรอกว่าพวกมันวิ่งตามมาตอนไหน ที่สนใจคือใจความสำคัญของประโยคเมื่อกี้ต่างหาก

                จะไปทำห่าไรบ้านไอ้เฟรมเต๋าถามแบบงงๆพร้อมสาวเท้าขึ้นมาเดินข้างเพื่อนร่างโปร่ง แล้วกระชากร่างมันเข้ามาก่อนยกแขนกอดคอมันแสดงถึงความสนิทสนม ซึ่งเจมส์กับต้นก็ลากถูกันและกันขึ้นมาสมทบอีกที

                มองดีๆเหมือนยกพวกไม่ท้าตีชาวบ้านยังไงยังงั้น - -

                ไอ้ไทด์ก็อยู่บ้านเฟรม ไปหาที่นอนรอเก็บเมียมึงไงสัสต้นเป็นคนตอบคำถามขณะสองตีนพยายามถีบร่างโตๆของเจมส์ให้ออกห่าง ไม่รู้แม่งจะเกาะแกะอะไรนักหนา เดี๋ยวพ่อก็ยันให้ olo

                “เอ้อ .. ก็ดีนะไม่ได้เก็บเมียมา…”เต๋าทวนคำพร้อมนับนิ้วทั้งสองวันแล้วแล้วฉีกฉีกยิ้มกว้าง

                ถุย!”   

                ผัวะ

                จบคำก็โดนเพื่อนรักอย่างคชาเสยคางเข้าให้อย่างเต็มรัก นี่เดาได้เลยว่ามันต้องคิดเรื่องเสียบเอาไว้อยู่แล้ว ดีไม่ดีจะโดนมันเยาะเย้ยอีก

                เหี้ย แบบนี้แม่งต้องชิงจัดก่อน!

                หมายถึงล่อเคี่ยเต๋าก่อนที่มันจะล่อคนอื่นน่ะนะ หึหึ

                คิดแบบนั้นได้เจ้าตัวดีก็อมยิ้มกับตัวเองพร้อมหัวเราะหึหึในใจ เสร็จแน่มึงคืนนี้ .. โดนกูล่อแน่

                มึงยิ้มส้นไรอยู่คนเดียวเนี่ย เดินดิ ต้นกับเจมส์มันจะไปไม่รอมึงแล้วร่างสูงเมื่อเห็นว่าไอ้คนในวงแขนกำลังยิ้มเคลิ้มได้อารมณ์แบบไร้สาเหตุก็เป็นต้องกระตุ้นพร้อมดึงให้ร่างโปร่งเดินมาด้วยกัน ยิ้มเหียกอยู่คนเดียวแบบนี้ไม่บอกก็รู้ว่ามีความคิดวิปลาสชัวร์ หนึ่งในความคิดเวรๆในหัวมันคงไม่พ้นเรื่องหญิง ..

                คืนนี้แม่งต้องชิงจัดก่อนแม่งเลย -..-

     

               

    D A R K F R I E N D ‘ S

               

     

                “โอ้บ๊ะ! ยกมาถล่มบ้านกูรึไงเจ้าของร่างสูงโปร่งร้องหน้าตาตื่นชะโงกหัวออกมาจากประตูบ้าน แลเห็นแล้วว่ามีมนุษย์รุ่นเกรียนแดกสี่คนกำลังเดินดาหน้ากันเข้ามาบ้านเขาแบบไม่คิดจะขออนุญาต

                ใครมาวะๆเพื่อนร่วมบ้าน(?)ร่างเล็กที่เฟรมจำได้ว่ามันกำลังหาของกินอยู่ในครัววิ่งมาสมทบเสียงตื่นเต้น ไม่รู้จะตื่นเต้นเหี้ยไรนักหนา ไอ้พวกที่เดินๆเข้ามาน่ะก็เพื่อนกันทั้งนั้น

                ถึงจะเป็นเพื่อนกินที่นานๆทีจะสะเออะเอาหน้าที่หล่อน้อยกว่าเขาโผล่มาหาก็เหอะนะ

                กูว่ามันไม่มีที่ซุกหัวแน่เลยว่ะไทด์สันนิษฐานแล้วหัวเราะเอิ๊กอ๊ากก่อนจะถีบเฟรมให้กระเด็นออกจากขอบประตูบ้านไปเพื่อทำการต้อนรับแขกชุดใหญ่(ที่ไม่ได้รับเชิญ)ให้สมเกียรติ(เกรียนๆ)ของคน(เหี้ยๆ)แบบพวกมัน เต๋าเป็นคนแรกที่ยิ้มแป้นแล้นเดินเข้ามาตบหัวไทด์ฉาดใหญ่ คนร่างขนาดมินิไซต์ถึงกับไปนอนกองกับพื้น

                เป็นแขกที่ประเสริฐจริงๆ

                วีรกรรมที่มึงก่อไว้กูยังไม่ได้ชำระเลยนะครับ ไอ้ไทด์เจ้าของผิวขาวซีดกัดฟันกรอดส่งให้เพื่อนร่างเล็กที่นั่งยิ้มแหยงๆอยู่ใต้ตีน อย่าคิดนะว่าเขาจะลืมว่าวันนั้นเตี้ยไทด์ทำไรไว้บ้าง เพราะมันกับไอ้คชาจอมสมองใสเขาเลยอดเก็บเมียไปตั้งหนึ่งคน!

                เต๋าหันไปทักทายเฟรมแบบขอไปที แล้วกลับมาเพ่งจุดสนใจไปที่ไทด์ต่อ ไอ้เพื่อนตัวแสบยังยิ้มแผล่ส่งให้เขาไม่ยอมหุบ ร่างสูงเลยยิ้มเหี้ยมตามก่อนจะลากร่างเล็กเดินเข้าบ้านไป

                “ชำระแค้นกันเถอะไอ้เพื่อนรัก

                คุณพวกมึงครับ ไปไงมาไงทำไมได้ระเห็จมาบ้านกูวะครับเฟรมที่มองตามเต๋ากับไทด์แบบงงๆยักไหล่เนือยๆแล้วเอ่ยทักอีกสามคนที่เหลือ ต้นไม่ได้ตอบอะไรแต่เดินเข้าบ้านไปก่อน จุดหมายคงไม่พ้นห้องครัวเป็นแน่แท้ล่ะหนอ

                เกิดขึ้นคิดถึงมึงขึ้นมามั้งฟาย อย่าถามมากไปหาน้ำมาถวายพวกกูได้แล้วคชาตอบกลับเข้าให้แบบเจ็บแสบเล่นเอาเฟรมหน้าเบ้ แต่ก็ยอมผละหายวับไปเตรียมของบูชาแต่โดยดี เจมส์เดินดูรอบๆบ้าน ปกติไม่ค่อยได้มาหรอกบ้านไอ้เฟรมเนี่ย ลืมไปแล้วว่าบ้านมันเป็นยังไง

                อันที่จริงบ้านไอ้เฟรมมัน็ไม่มีอะไรมาก แค่บ้านก๊อปปี้ในหมู่บ้านจัดสรรแถวๆหลังมหาลัยที่เปิดให้ทั้งนักศึกษาและข้าราชการเช่าด้วยราคาชิลๆขนหน้าแข้งไม่ร่วง บ้านหลังเล็กๆที่ไอ้เฟรมแทบจะกราบแนบตีนกระมารดาของมันเพื่อขอเงินก้อนมาซื้ออยู่ระหว่างเรียน โดยมีไทด์ติดสอยห้อยตามมาขอซุกหัวอยู่ด้วยแบบฟรีๆไม่เสียตังสักกะแดง โทนบ้านเป็นสีครีมอ่อนๆ มีสยามหญ้าเล็กๆที่หน้าบ้านประกอบไปด้วยชุดโต๊ะม้าหินก่อน ส่วนในบ้านก็คงไม่พ้นพวกเครื่องดนตรีกับเครื่องเสียงตามประสานิสัยคนรักดนตรีของเฟรม อาทิ ลำโพงอันเท่าตูดช้างที่พร้อมจะทำลายโสตประสาทเพื่อนบ้านได้ทุกเมื่อ

                ดูดีๆบ้านแบบนี้เหมาะจะเป็นบ้านครอบครัวมากกว่าจะ*อยู่คนเดียวอยู่ลำพังหว่าเว้ อยู่บนเตียงกับตัวเองหว่าเว้ ไม่มีเธอช่างเดียวดายหว่าเว้ อยากมีใครที่จริงใจว้าเหว่ ~

    (*หว่าเว้ The Jukks วงนี้แม่มอินดี้เจ๋งมากค่ะ แนะนำให้ฟัง พี่แกนพี่ยุทธพี่แมวโคตรแนวแบบติ่งแตก y)

    ว๊ากกกกกก! คชามันจ้างให้กูทำ กูไม่ได้ตั้งจายยยยยยเสียงโหวกเหวงฟังดูแสนน่าสงสารดันลั่นออกมาจากในบ้าน เจมส์ยิ้มขำอยู่คนเดียว คิดสภาพไอ้ไทด์แล้วแม่งคงไม่พ้นตีนเต๋าเป็นแน่นอนนะงานนี้

    ไม่สนโว๊ย! มึงซวยแล้วล่ะครับเพื่อนไทด์ของกูเสียงไอ้เต๋าดังตามมาติดๆ สงสัยกะเอาให้แม่งตายห่าไปข้าง

    ร่างหนาเลือกที่จะเลิกสนใจเสียงนกเสียงการบกวนประสาทหูแล้วนั่งลงบนม้าหินอ่อนหน้าบ้าน จะว่าไปบ้านเฟรมนี่ก็สงบดีนะ บรรยากาศก็เยี่ยม ทำเลก็ดีชิบเป๋ง ติดอย่างเดียวไม่มีสถานบันเทิงอยู่ใกล้ๆ ไม่งั้นล่ะพ่อจะย้ายมาอยู่ด้วยอีกคนซะเลย

    แว๊กกกก! มึงก็ไปเอาคืนที่ไอ้คชาดิวะ มาทำร้ายกูทำม๊ายยยยยย

    โครม !

    คราม !

    ตุบ !

    ตับ !

    บรึ๊ม ~~!!

    จบประโยคคร่ำครวญของไทด์ก็มีเสียงเคร้งคว้างตามมาอีกหลายดอก ดูท่าว่าเต๋าจะจัดหนักทั้งหมัดทั้งตีนให้แบบเต็มสตรีม

    แต่ไอ้เสียงสุดท้ายน่ะ มันทะแม่งๆป่ะวะ?

    ควยแล้วไงพวกมึง! ไอ้คชาทำไมโครเวฟระเบิดโว๊ยยยยยยยยยยย!!"

     

    65%


     

    PUPPAP

    มาแล้ว ‘0’
    เยอะกว่าครั้งก่อนเพราะปกติมาทีละ 50% 555555

    ไร้สาระเหมือนเดิมจ้า 555555555555555555

    ต้องเปิดตอนด้วยความไร้สาระ

    แล้วที่เหลือจะเข้าสู่ความดาร์ค

    นี่คือบัญญัติของหนู (โดนเสย)

     

    ว่าจะมาต่อนานและแต่ติดการ์ตูน (?)

    วันๆนั่งดูการ์ตูนวันละไม่ต่ำกว่าสองเรื่อง 55555

    วันนี้ดูจบไปห้าเรื่องแล้วจ้า ของดิสนี่ทั้งนั้นเลอ = =’

     

    ฟิคเรื่องใหม่ของพี่เบลล์สนุกมากนะแจ้ะไปอ่านกันรึยัง 8?

    ถ้ายังไม่ อ่านด่วน คงรู้ใช่ม้อยพี่เบลล์คือไรเตอร์เรื่องอะไร 5555.

     

    DF ภาษาเหียกขึ้นทุกวัน - -

    เดี๋ยวเรื่องใหม่จะมาแล้วค่ะ ไม่เหมือนเรื่องนี้แน่นอน

    DF ยังดาร์คๆแบบเกรียนๆ ติ่งๆแบบน่ารักๆ

    แต่เรื่องใหม่ไม่น่ารัก ไม่ติ่ง ไม่เกรียนแล้วค่ะ

    มืดมนแบบดราม่าล้วนๆ

    ภาษา(น่าจะ)ดีกว่าเรื่องนี้

    แต่ถ้าเรื่องหน้าเอาภาษากลับมาไม่ได้

    ปั่น DF จบคงลาวงการแต่งฟิคไปหาข้าวเกรียบกินแทนแล้ว (หัวเราะ)

     

    ปล.เม้นให้กำลังใจกันหน่อยได้ม้อย 8?


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×