The mirror...ปริศนารัก กระจกเงา - นิยาย The mirror...ปริศนารัก กระจกเงา : Dek-D.com - Writer
×

    The mirror...ปริศนารัก กระจกเงา

    โดย MaQuill

    ทำไมฉันถึงได้รู้สึกเกลียดพวกเขา ทำไมฉันถึงได้รู้สึกแบบนั้น ถึงแม้ว่าฉันจะพยายามปกปิดมันไว้ยังไงแต่ภายในใจของฉันมันก็ยังคงร่ำร้องว่าคนพวกนั้นน่ารังเกียจทั้งที่ไม่มีอะไรแท้ๆ แต่ทำไมพวกเขาถึงได้...!

    ผู้เข้าชมรวม

    1,571

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    16

    ผู้เข้าชมรวม


    1.57K

    ความคิดเห็น


    26

    คนติดตาม


    12
    จำนวนตอน :  12 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 มี.ค. 57 / 12:03 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    BlackForest




    เสียงหัวเราะของคุณ น้ำตาของคุณ หรือความอ่อนโยนของคุณ

    น้ำเสียงที่ใช้เรียกชื่อของผม อ้อมแขนอันอบอุ่นที่เคยโอบกอด

    ต่อไปนี้ผมไม่สามารถสัมผัสมันได้อีกแล้วแต่ถึงอย่างนั้นผมก็จะไม่ลืม








    เธอคนนั้นปรากฏตัวตรงหน้า

    เธอที่มีหน้าตาเหมือนฉัน...

    -------------------------------------------------

    kiss me, like you just did

    baby, do that to me once again



                    
     

    ที่นี่ที่ไหน...

    แล้วฉันเป็นใคร...

    ร่างเล็กของหญิงสาวคนหนึ่งเดินโซเซอยู่ท่ามกลางสายฝนเม็ดเล็กที่กระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ตัวของเธอสั่นเทาเล็กน้อย

    ใช่ มันหนาวแต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมดที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้

    ผู้คนที่ไม่รู้จักเดินผ่านไปทำราวกับว่าเธอไม่มีตัวตน ชายหญิงคู่หนึ่งเดินกางร่มไปด้วยกัน พ่อแม่ลูกสามคนแล้วไหนจะยังมีสุนัขกับเจ้าของที่วิ่งตากฝนอีก ตอนนี้คงมีแค่เธอเท่านั้นแหละที่เอาแต่ยืนนิ่งอยู่กับที่แบบนี้

    ปึก!

    “อ๊ะ!

    “แย่จังนะเรา เดินไม่ระวังเลย” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับที่เธอกำลังก้มหน้าลงเก็บของที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นอย่างรีบร้อน

    “ไม่เป็นไร”

    ฮันนาตอบอีกฝ่ายกลับไปเสียงเบาก่อนจะเงียบลงเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้พูดกับตัวเอง ฮันนายังคงเอาแต่นั่งนิ่งอยู่บนพื้นที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำฝน ผมสีโกโก้ของเธอเปียกซก ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นและนัยน์ตาสีเขียวจ้องมองไปยังอีกฝ่ายนิ่งเหมือนกับกำลังสำรวจดูอะไรบางอย่าง จนกระทั่งผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นเดินจากไปเธอก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม

    ทำไมกันนะถึงได้รู้สึกว่ามีบางอย่างขาดหายไป

    ฮันนาคิดทบทวนถึงสิ่งที่ว่านั่นแต่จนแล้วจนรอดเธอก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าสิ่งที่ขาดหายไปคืออะไร เธอจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใครและก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น

    “ใครกันนะ ฉันเป็นใคร ที่นี่มันที่ไหนแล้ว...”

    “แอนนารีบวิ่งหน่อยสิลูก”

    “ครอบครัว” เธอพูดขึ้นเมื่อแม่ลูกคู่หนึ่งวิ่งผ่านหน้าไป

    และบางทีมันอาจจะเป็นอีกสิ่งที่ขาดหายไป

    มือเล็กขาวซีดเพราะฝนของเธอยกขึ้นมา ฮันนาก้มหน้าลงไปมองมือของตัวเองนิ่งก่อนที่จะซบหน้าลงไปยังฝ่ามือคู่นั้น

    ...ฉันอยากจำได้... แค่อยากรู้เรื่องที่ฉันเคยรู้ก็เท่านั้น



    ----------------------------------------

    รัว Talk สั้นๆ

    ตอนนี้ขออนุญาตปิดบ้านชี่วคราวนะคะ T-T
    เพราะเรื่องนี้ผ่านการพิจรณาขั้นแรกกับ สนพ. มีดีส์แล้ว
    คาดว่าเร็วๆนี้คงได้ลงให้อ่านกันค่ะ (ราวๆ พฤษภาคม)
    ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดคงได้เจอกันหลังกลางปีนะคะ// อีกนานเลย 55555

    ติดตามข่าวสารได้ที่เพจ

     

    MaQuill


     

     
                                                                                                                           



                                                                                                         
     


    ตัวอักษรเวลาชี้เม้าส์
     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น