ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : M.W. II
อนนี้พวผมมาอยู่ันที่หน้าปราสาทอยูยอมแล้วรับ ลัษะปราสาทเป็นแนวล้ายๆสถาปัยรรมยุโรปอมิิเรานี่แหละรับ ที่นี่ให่มา้วย! มีทั้สระว่ายน้ำ สวน ลานว้าที่วอร์มาลอไ้แบบสบายๆเลยแหละ -0- ไหนะาร์ที่ยืนอยู่เ็มไปหมอี
"ามมาทานี้เลย" ยูยอมเินนำพวผมเ้าไปในปราสาท ประูบานให่ถูเปิโยมืออยูยอม ้านในูเรียบ่าย่าาภายนอทีู่หรูหรา
"ยินี้อนรับลับรับอ์าย ผมเรียมห้อามที่ท่านสั่แล้วรับ" พอเิน้าวมา้าในเบี็เินเ้ามาหา
"ีมา" ยูยอมพูแล้วยิ้มว้า ่อนะเินนำพวผมมาที่ั้น 2 ้านบนเป็นทาเินยาวๆที่มีประูลอทา
"เลือนอนนละห้อเลยนะ" ยูยอมี้มาที่ประู 2 บานที่อยู่ใล้
"อบุนะ" ผมหันไปบอยูยอม้วยรอยยิ้ม... ภายในห้อทีู่เรียบ่ายที่แฝไป้วยวามหรูหราโทนาว-ำ
"อบไหม?" ยูยอมถามหลัาที่ผมเินออมาาห้อที่สุ่มเลือมาแล้ว
"อบสิ! สวยมาเลย ><" ผมอบ
"โหยยยยยย ห้อสวยเป็นบ้าเลย!!!!" แ็สันเินออมาาห้อแล้วะโนลั่น
"55555 อนนี้็พัามสบายเลยนะ ที่นี่ทานอาหารเย็นอน 6 โมมาให้รเวลา้วยนะ" ยูยอมบอ่อนที่ะแยย้ายันไปพัผ่อน
ผมเินเ้ามานั่ๆนอนๆบนเีย วันนี้มันมีเรื่อมามายเินึ้นนผมยัแปลใเลยแหละ แ่ถ้านี่เป็นฝัน... เป็นฝันที่สนุที่สุเลยแหละ ผมนอนิไปเรื่อยเปื่อย่อนะหลับล.....
......................................................
.........................................
............................
....................
......
ผมสะุ้ื่นึ้นมาอน 5 โม เหลือเวลาอี 1 ม.่อนไปทานอาหารเย็นสินะ ผมเลือที่ะเินไปล้าหน้า่อนะลไปเินเล่น้าล่า ็นะ...ที่นี่ให่ะาย อเินูรอบๆหน่อยละัน ><
ผมไม่ล้าเินไปไหนไลหรอนะ เี๋ยวหล 555 แ่เินลมาูสวน้านล่าใล้ัวปราสาทนั่นแหละ สวนที่นี่ให่มาเลยแหละ ผมว่าผมวระไปเรียมัวที่ห้ออาหารไ้แล้วละนะ
ว่าแ่..... ไปทาไหนละเนี่ย -0- เินไปมั่วๆ่อนละัน
เห้ยยยยยยยย ผมมาถู้วยแหละ ><
"มาไวันะ" ผมหันไปมอเ้าอเสียหรือยูยอมนั่นเอ แ่นี่ยัไม่ถึเวลาอีหรอเนี่ย -0-
"ั้นหรอ... อ๋อ ยูยอมเห็นแ๊สันบ้าไหม?" ะว่าไปผม็ไม่เห็นแ๊สันมาสัพัแล้วเนอะ
"เห็นเล่นับวอร์อยู่ที่ลานว้านะ แ่เมื่อี้เรียให้เ้ามาแล้ว อีัพัเ้ามามั๊" ยูยอมพู ่อนะึ้อมือผมให้เินามไปที่ห้ออาหาร
"อีสัพั็ไ้เวลาอาหารแล้ว เี๋ยวท่านพ่อท่านแม่ะมาทาน้วย" ยูยอมพูึ้น
"เอินนนนนนนนนน" เสียแ๊สันัึ้นพร้อมับเ้าัวที่วิ่เ้ามาหาพวผม
"เราวรไปนั่รอใ่ไหมยูยอม" ผมหันไปถามยูยอม
พวเราย้ายสถานที่ันมาที่ห้ออาหาร ภายในห้อนี้่อน้าหรูหรา มีโ๊ะยาวที่ัุานรออยู่แล้วำนวน 5 ุ ผมับแ๊สันนั่ฝั่้ายอหัวโ๊ะ ส่วนยูยอมนั่ฝั่วาเ้าอี้ัวที่ 2 (เบีบอให้นั่แบบนี้แหละ)
พวผมนัุ่ยันไปสัพัท่านพ่อท่านแม่อยูยอม็เินลมา พวท่านใีมาเลยนะรับ แถมยัเป็นันเอแบบสุๆเลย >< พวท่านบอว่า พรุ่นี้ให้มาเรียมฝึไ้เลยเพราะท่านะิ่อรูให้พวผมแหละ ผมัอยารู้แล้วสิว่าารฝึะเป็นแบบไหนันนะ
.............................................
...............................
................
........
...
ย่าาาาาาาห์ ผมื่นเ้นมาเลนนะเนี่ย >< ยูยอมเรียนเี่ยวับปืน แ๊สันเรียนเี่ยวับาบ ส่วนผม็มาเรียนเี่ยวับเฮล อนนี้เบีเินนำผมมาที่สวน
"เรียนที่นี่แหละ" เบีหันมาบอผม
"เบีสอนหรอ?" ผมถาม
"เปล่า เี๋ยวะมีรูมาสอน" เบีอบแล้ว็หันหลัเินออไปเลย -0- แล้วะให้ผมทำอะไรละเนี่ย
"นายรึเปล่าที่ผม้อสอนนะ" ผมหันไปามเสีย นที่ทัผมเป็นายหนุ่มร่าบาผมสีน้ำาลำ ใส่เสื้อฮู้สบายๆสีฟ้า
"ใ่แน่เลย!" เ้าพูแล้วหันมายิ้มให้ผม
"สวัสีรับ" ผมทัเ้าไป่อนละัน
"ไม่้อสุภาพมา็ไ้ ผมื่อ า อี้ิ หรือ 'เลย์' นับาวันนี้ะมาเป็นรูสอนเฮลให้นายนะ มาร์" โอเ... ผมไม่้อแนะนำัวละมั๊ เลย์รู้ื่อผมแล้วหนิ -0-
"แล้วผม้อทำอะไรบ้าหรอรับ" ผมถาม เ้าเรื่อเลยละันเนอะ
"็ไม่้อทำอะไรมาหรอ แ่พยายามำให้ไ้หมนั่น็พอ" เลย์โยนหนัสือเล่มนึที่หนามามา.... เี๋ยวนะ... ำหมนี่เนี่ยนะ 0[]0!!!
"555555 ล้อเล่นหน่า ไม่้อทำหน้าใแบบนั้น็ไ้มั๊" โหยยยยยย ใรินะเนี่ย -0-
"เบื้อ้นออาีพนี้ ือ มาร์้อมีวามรู้สึที่อยาะ่วยนๆนั้น" เลย์บอ
"่อยๆิว่ามาร์ะ่วยเ้ายัไ แล้วเลือบทมนราาเล่มนั้น" เลย์ี้ไปที่หนัสือที่เ้าโยนมาให้ผมอนแร
"แล้วถ้าผมำไม่หมทั้เล่มไ้ไหมรับ" ผมถาม
"็ไ้นะ อนนี้มาร์ำบทแรให้หม็พอ" เลย์บอ
"พรุ่นี้ะถามนะ" อ๋อ... โหไปไหมเนี่ย!!! -0-
"วันนี้เรียนแ่นี้แหละ" ห๋าาาาาา บอผมทีว่านี่ือเรียนแล้ว -0- และแล้วเลย์็เินาไป.... ั้นผม็ไปนั่ท่อ่อนละัน
ในหนัสือบทแรอเล่มนี้เียนเี่ยวับพืสมุนไพรที่นำมาทำยารัษาแผลพร้อมภาพประอบ มีบทมนราสั้นๆประอบ้วย ะว่าไป็ไม่ยาเท่าไหร่หรอนะ ><
===============================
บไปอีอนนนนนน อนนี้สั้นแปลๆ มีนบอให้ไรท์เปิบอท้วยแหละ อไรท์ิูหน่อยนะะะะะ
"ามมาทานี้เลย" ยูยอมเินนำพวผมเ้าไปในปราสาท ประูบานให่ถูเปิโยมืออยูยอม ้านในูเรียบ่าย่าาภายนอทีู่หรูหรา
"ยินี้อนรับลับรับอ์าย ผมเรียมห้อามที่ท่านสั่แล้วรับ" พอเิน้าวมา้าในเบี็เินเ้ามาหา
"ีมา" ยูยอมพูแล้วยิ้มว้า ่อนะเินนำพวผมมาที่ั้น 2 ้านบนเป็นทาเินยาวๆที่มีประูลอทา
"เลือนอนนละห้อเลยนะ" ยูยอมี้มาที่ประู 2 บานที่อยู่ใล้
"อบุนะ" ผมหันไปบอยูยอม้วยรอยยิ้ม... ภายในห้อทีู่เรียบ่ายที่แฝไป้วยวามหรูหราโทนาว-ำ
"อบไหม?" ยูยอมถามหลัาที่ผมเินออมาาห้อที่สุ่มเลือมาแล้ว
"อบสิ! สวยมาเลย ><" ผมอบ
"โหยยยยยย ห้อสวยเป็นบ้าเลย!!!!" แ็สันเินออมาาห้อแล้วะโนลั่น
"55555 อนนี้็พัามสบายเลยนะ ที่นี่ทานอาหารเย็นอน 6 โมมาให้รเวลา้วยนะ" ยูยอมบอ่อนที่ะแยย้ายันไปพัผ่อน
ผมเินเ้ามานั่ๆนอนๆบนเีย วันนี้มันมีเรื่อมามายเินึ้นนผมยัแปลใเลยแหละ แ่ถ้านี่เป็นฝัน... เป็นฝันที่สนุที่สุเลยแหละ ผมนอนิไปเรื่อยเปื่อย่อนะหลับล.....
......................................................
.........................................
............................
....................
......
ผมสะุ้ื่นึ้นมาอน 5 โม เหลือเวลาอี 1 ม.่อนไปทานอาหารเย็นสินะ ผมเลือที่ะเินไปล้าหน้า่อนะลไปเินเล่น้าล่า ็นะ...ที่นี่ให่ะาย อเินูรอบๆหน่อยละัน ><
ผมไม่ล้าเินไปไหนไลหรอนะ เี๋ยวหล 555 แ่เินลมาูสวน้านล่าใล้ัวปราสาทนั่นแหละ สวนที่นี่ให่มาเลยแหละ ผมว่าผมวระไปเรียมัวที่ห้ออาหารไ้แล้วละนะ
ว่าแ่..... ไปทาไหนละเนี่ย -0- เินไปมั่วๆ่อนละัน
เห้ยยยยยยยย ผมมาถู้วยแหละ ><
"มาไวันะ" ผมหันไปมอเ้าอเสียหรือยูยอมนั่นเอ แ่นี่ยัไม่ถึเวลาอีหรอเนี่ย -0-
"ั้นหรอ... อ๋อ ยูยอมเห็นแ๊สันบ้าไหม?" ะว่าไปผม็ไม่เห็นแ๊สันมาสัพัแล้วเนอะ
"เห็นเล่นับวอร์อยู่ที่ลานว้านะ แ่เมื่อี้เรียให้เ้ามาแล้ว อีัพัเ้ามามั๊" ยูยอมพู ่อนะึ้อมือผมให้เินามไปที่ห้ออาหาร
"อีสัพั็ไ้เวลาอาหารแล้ว เี๋ยวท่านพ่อท่านแม่ะมาทาน้วย" ยูยอมพูึ้น
"เอินนนนนนนนนน" เสียแ๊สันัึ้นพร้อมับเ้าัวที่วิ่เ้ามาหาพวผม
"เราวรไปนั่รอใ่ไหมยูยอม" ผมหันไปถามยูยอม
พวเราย้ายสถานที่ันมาที่ห้ออาหาร ภายในห้อนี้่อน้าหรูหรา มีโ๊ะยาวที่ัุานรออยู่แล้วำนวน 5 ุ ผมับแ๊สันนั่ฝั่้ายอหัวโ๊ะ ส่วนยูยอมนั่ฝั่วาเ้าอี้ัวที่ 2 (เบีบอให้นั่แบบนี้แหละ)
พวผมนัุ่ยันไปสัพัท่านพ่อท่านแม่อยูยอม็เินลมา พวท่านใีมาเลยนะรับ แถมยัเป็นันเอแบบสุๆเลย >< พวท่านบอว่า พรุ่นี้ให้มาเรียมฝึไ้เลยเพราะท่านะิ่อรูให้พวผมแหละ ผมัอยารู้แล้วสิว่าารฝึะเป็นแบบไหนันนะ
.............................................
...............................
................
........
...
ย่าาาาาาาห์ ผมื่นเ้นมาเลนนะเนี่ย >< ยูยอมเรียนเี่ยวับปืน แ๊สันเรียนเี่ยวับาบ ส่วนผม็มาเรียนเี่ยวับเฮล อนนี้เบีเินนำผมมาที่สวน
"เรียนที่นี่แหละ" เบีหันมาบอผม
"เบีสอนหรอ?" ผมถาม
"เปล่า เี๋ยวะมีรูมาสอน" เบีอบแล้ว็หันหลัเินออไปเลย -0- แล้วะให้ผมทำอะไรละเนี่ย
"นายรึเปล่าที่ผม้อสอนนะ" ผมหันไปามเสีย นที่ทัผมเป็นายหนุ่มร่าบาผมสีน้ำาลำ ใส่เสื้อฮู้สบายๆสีฟ้า
"ใ่แน่เลย!" เ้าพูแล้วหันมายิ้มให้ผม
"สวัสีรับ" ผมทัเ้าไป่อนละัน
"ไม่้อสุภาพมา็ไ้ ผมื่อ า อี้ิ หรือ 'เลย์' นับาวันนี้ะมาเป็นรูสอนเฮลให้นายนะ มาร์" โอเ... ผมไม่้อแนะนำัวละมั๊ เลย์รู้ื่อผมแล้วหนิ -0-
"แล้วผม้อทำอะไรบ้าหรอรับ" ผมถาม เ้าเรื่อเลยละันเนอะ
"็ไม่้อทำอะไรมาหรอ แ่พยายามำให้ไ้หมนั่น็พอ" เลย์โยนหนัสือเล่มนึที่หนามามา.... เี๋ยวนะ... ำหมนี่เนี่ยนะ 0[]0!!!
"555555 ล้อเล่นหน่า ไม่้อทำหน้าใแบบนั้น็ไ้มั๊" โหยยยยยย ใรินะเนี่ย -0-
"เบื้อ้นออาีพนี้ ือ มาร์้อมีวามรู้สึที่อยาะ่วยนๆนั้น" เลย์บอ
"่อยๆิว่ามาร์ะ่วยเ้ายัไ แล้วเลือบทมนราาเล่มนั้น" เลย์ี้ไปที่หนัสือที่เ้าโยนมาให้ผมอนแร
"แล้วถ้าผมำไม่หมทั้เล่มไ้ไหมรับ" ผมถาม
"็ไ้นะ อนนี้มาร์ำบทแรให้หม็พอ" เลย์บอ
"พรุ่นี้ะถามนะ" อ๋อ... โหไปไหมเนี่ย!!! -0-
"วันนี้เรียนแ่นี้แหละ" ห๋าาาาาา บอผมทีว่านี่ือเรียนแล้ว -0- และแล้วเลย์็เินาไป.... ั้นผม็ไปนั่ท่อ่อนละัน
ในหนัสือบทแรอเล่มนี้เียนเี่ยวับพืสมุนไพรที่นำมาทำยารัษาแผลพร้อมภาพประอบ มีบทมนราสั้นๆประอบ้วย ะว่าไป็ไม่ยาเท่าไหร่หรอนะ ><
===============================
บไปอีอนนนนนน อนนี้สั้นแปลๆ มีนบอให้ไรท์เปิบอท้วยแหละ อไรท์ิูหน่อยนะะะะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น