คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Episode 01 : คนที่สวยที่สุดในทีมจะเป็นใครไม่ได้เลยนอกจาก เซนโซ ฮารุ เท่านั้น
Episode 01
:คนที่สวยที่สุดในทีมจะเป็นใครไม่ได้เลยนอกจาก เซนโซ ฮารุ เท่านั้น
@ สเตเดี้ยม , ประเทศญี่ปุ่น
ผู้คนจำนวนมากเดินทางมายังสเตเดี้ยมขนาดใหญ่แห่งนี้เพื่อมาฟังผลประกาศกันว่ามีใครบ้างที่ได้รับคัดเลือกเป็นสมาชิกของทีมอินะสึมะเจแปน นักกีฬาจากต่างโรงเรียนคึกคักกันใหญ่ เพราะความใฝ่ฝันสูงสุดของพวกเขาก็คือการได้ไปแข่งขันบนเวทีอันยิ่งใหญ่ที่ระดับโลก !
กลุ่มฝูงชนที่ยืนแออัดอยู่ตรงหน้าของเซนโซ ฮารุ เล่นเอาเธอเหงื่อตกถ้ากลุ่มคนตรงหน้าเป็นคนรูปร่างธรรมดาเธอคิดว่าเธอสามารถผ่านไปได้ แต่มันไม่ใช่นี่สิ —
คนที่ยืนแออัดเบียดเสียดอยู่ด้านหน้าของเธอนั้นมีรูปร่างที่ค่อนข้างสูงยาวเข่าดีมีกล้ามเนื้อแข็งแรงเกรงว่าถ้าเธอเดินทะเล่อทะล่าเข้าไปตอนนี้มีหวังถูกอัดเป็นปลากระป๋องแน่ ไม่ก็ถูกเหยียบตายก่อน
โอ้ ก้อด
“ ขอโทษนะคะ ขอทางหน่อยค่ะ เอ๊อะ — ” ระหว่างที่เธอค่อย ๆ เบียดเสียดกลุ่มคนตรงหน้ากลับมีชายร่างกำยำเดินมาชนเธออย่างแรง ไม่ทราบว่าพี่แกเขามีตารึป่าวถึงได้มองข้ามคนที่สวยขนาดนี้ได้ลงคอ ! บ่นไม่ทันจบร่างของฮารุปลิวไปชนกับใครบางคนจนหน้าของเธอจมอกชายที่ยืนอยู่ข้างเธอ
ซวยแล้วไงฮารุ !
“ เป็นอะไรรึเปล่า ? ” เสียงของเด็กหนุ่มตรงหน้าเอ่ยถามคนตรงหน้าอย่างตกใจ ฮารุที่สติเริ่มกลับมารีบผละออกจากเขาทันที ดวงตาสีโรสควอตช์สบตากับเขาที่ช่วยเธอไว้ ภาษาในหัวของเธอตอนนี้มันตีกันไปหมดจนเธอไม่รู้ว่าจะพูดขอบคุณ หรือขอโทษเขาก่อนดีจนไม่ได้ตอบอะไรเขา
“ เฮ้ — เธอโอเคมั้ยเนี่ย ” ผู้ชายผมสีน้ำเงินเข้ม ดวงตาของเขาสีเหมือนสีของหินลาพิส ลาซูลี่โบกมือไปมาตรงหน้าเธอ
“ อ .. โอเค ๆ ! คือว่าเราขอโทษที่เราชนนายแล้วก็ขอบคุณที่นายช่วยเราเอาไว้ ถ้าไม่ได้นายช่วยมีหวังเราโดนเหยียบตายแน่ๆ ;—; ”
“ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ”
อิชิโฮชิมิทสึรุถอนหายใจอย่างโล่งอก อันที่จริงเขาสังเกตุเห็นผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่ที่เดินเข้ามาช่วงแรกๆ แล้ว ยิ่งเห็นร่างบางที่โดฝูงมวลชนเบียดไปเบียดมาก็กลัวว่าผู้หญิงตรงหน้าของเขาจได้แผลซะก่อนนี่สิ
“ ผมชื่ออิชิโฮชิมิทสึรุนะ — แล้วเธอชื่ออะไรหรอ ? ” เขาถาม
“ เราชื่อเซนโซฮารุยินดีที่ได้รู้จักนะอิชิโฮชิคุง ! ” ฮารุตอบด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร ยังไม่ทันได้ทำอะไรเธอก็ได้เพื่อนมาแล้วคนนึง นับเป็นเรื่องโชคดีเรื่องแรกตั้งแต่มาถึงญี่ปุ่น
“ เช่นกันนะฮารุจัง”
หลังจากที่ทำความรู้จักกันเสร็จสรรพแล้วอิชิโฮชิก็เสนอตัวเป็นคนพาเธอเข้าไปข้างในเอง เเม้เธอจะค้านเขาอย่างเต็มที่แค่ไหน แต่อิชิโฮชิก็เอ่ยเหตุผลที่ทำให้เธอไม่สามารถปฏิเสธเขาได้
‘ ถ้าเธอเดินทะเล่อทะล่าเข้าไปแบบเมื่อกี้นี้อีกมีหวังเธอเละเป็นโจ๊กแน่ — ฮารุจังมากับผมดีกว่ารับรองว่าเธอจะปลอดภัย ’
โอเค เธอแพ้
☀
ข้างนอกสเตเดี้ยมว่าแออัดแล้ว ข้างในสเตเดี้ยมก็แออัดไม่แพ้กัน ฮารุที่เดินตามหลังอิชิโฮชิเกือบจะจมหายไปกันฝูงชนอีกครั้ง โชคดีมีมือปริศนาได้คว้าเอวของเธอเอาไว้ได้ทัน ก็ — มือของอิชิโฮชินั่นแหละที่คว้าเอวของเธอเอาไว้ได้
อิชิโฮชิคุ๊งง มือน่ะมืออออออ
“ ทำแบบนี้น่าจะโอเคกว่ากันเยอะเลยเนอะ ว่าไหม ? ”เขาย้ายมือที่อยู่บริเวณเอวของเธอเมื่อครู่มากุมมือของเธอเอาไว้แทน ที่หน้าฮารุแดงไม่รู้ว่าเป็นเพราะอากาศมันร้อนหรือเป็นเพราะเธอเขินอิชิโฮชิกันแน่!
“ อ .. อื้อ ! ”
“ โอ๊ะ — ตรงนั้นว่างนี่ ไปกันเถอะ ” ว่าจบเขาก็เดินจูงมือของเธอไปนั่งตรงเก้าอี้ที่เขาชี้ให้เธอดู พอถึงที่นั่งเธอกับเขาก็นั่งลงโดยที่ยังไม่ได้ปล่อยมือ เธออยากถามอิชิโฮชิคุงว่าเมื่อไหร่เขาจะปล่อยมือ
เธอ เขิน จะ ตาย แล้ว
“เอ่อ ... อิชิโฮชิคุง คือ — มือน่ะ ” เธอพยายามบอกเขาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ปกติเธอไม่เคยจับมือผู้ชายแปลกหน้ามาก่อนนี่เป็นครั้งแรกเลย ถ้าจะเขินก็ไม่แปลกมั้ยอ่ะ “ อ่า ขอโทษนะ — ”
“— ขอจับแบบนี้ไปเรื่อยๆ ได้มั้ย ? ”
เดี๋ยวนะ ...
เขาพูดออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยได้ยังง้ายยยย ! ใครก็ได้ช่วยปั๊มหัวใจของเธอที !!
“ ด ... ได้สิ ได้เลย ตามสบาย ” ใครบอกว่าเธอเลิ่กลั่ก ไม่มีเลยไม่มี๊ ! อิชิโฮชิบีบมือเธอแล้วลูบเล่นอย่างเบามือ เขาพลิกมือของเธอจนเธอคิดว่าเขากำลังดูลายมือให้เธออยู่ ความจริงแล้วเธอไม่เคยดูดวงด้วยลายมือมาก่อนเลยแฮะ
“ อะแฮ่ม — ตอนนี้ โช คิงอุน เข้ามาในสนามแล้วครับ เขากำลังจะประกาศรายชื่อของคนที่ได้รับคัดเลือกเป็นสมาชิกของทีมอินาสึมะเจแปน , ใครจะได้รับคัดเลือกกันหนอ จะเป็นคุณหรือเปล่า ? ไปดูกันเลยครับ ! ”
โช คิงอุน ? คนนั้นน่ะหรอที่ส่งจดหมายมาบอกว่าอยากได้เธอมาเข้าทีม
จอขนาดใหญ่บนสเตเดี้ยมเผยภาพของนักเตะแต่ละคนพร้อมบอกตำแหน่งอย่างแน่ชัด จะว่าไปเขาก็ไม่ได้บอกว่าเธอต้องเล่นตำแหน่งอะไรนี่สิ คนข้างตัวของเธอที่ถูกรับคัดเลือกก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อิชิโฮชิคุงเล่นตำแหน่งกองกลางสินะ
เดี๋ยว แล้วตำแหน่งของเธอล่ะ ...
“ สมาชิกคนสุดท้าย เซนโซ ฮารุครับ ซุบซิบๆ ผมได้ข่าวมาว่าเธอบินมาจากอังกฤษเพื่อมาเข้าร่วมทีมญี่ปุ่นเลยนะครับ — ส่วนตำแหน่งของเธอนั้น ... อะโหย — ไม่น่าเชื่อครับ ตำแหน่งฟรีครับ ตำแหน่งฟรี ! ”
ตำแหน่งอะไรนะ ? ฟรี ?
เสียงซุบซิบดังไปทั่วสนาม สายตาของทุกคนจับจ้องไปยังภาพของเด็กสาวที่อยู่บนจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ ผู้เล่นที่ไม่คุ้นหน้าคุ้นตาก็มักจะตกเป็นเป้าสายตาได้ง่ายยิ่งเด็กสาวเล่นตำแหน่งที่ไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อนก็ยิ่งทำให้เธอถูกจับตามองได้ง่ายขึ้นไปอีก
“ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะฮารุจัง เราได้อยู่ทีมเดียวกันด้วย ” เขาว่าอย่างตื่นเต้น
“ อื้อ เช่นกันนะ ” เธอฝากเนื้อฝากตัวกับเขา
จะว่าไปกองหน้าทีมนี้มีแต่คนหน้าตาโหด ๆ ทั้งนั้นเลยแฮะ ไม่สิเหมือนพวก Gangster (นักเลง)มากกว่า คนนึงผมยาวเหมือนกับผู้หญิงแต่หน้าตาดุมาก อีกคนผมตั้งเหมือนเซ็ตผมก็ดูน่ากลัว ส่วนอีกคนผมทรงบะหมี่ แค่เธอเห็นหน้าก็รู้สึกหมั่นไส้ชอบกล
ไม่แน่เธออาจจะโดนต่อยก่อนก็เป็นได้
ถึงกองหน้าจะดูเข้าถึงยาก สมาชิกคนอื่นก็ดูเข้าถึงได้ง่ายดีไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอกมั้ง ? ช่วงเวลาปลอบใจตัวเองหมดลงแล้ว ผู้ประกาศไมค์เลยบอกให้นักเตะทุกคนไปรวมตัวกันที่ห้องพักเพื่อไปรับยูนิฟอร์มและมาโชว์ตัวกับผู้ชมทางบ้าน
“ เอาล่ะ ไปกันเถอะ ! ”
☀
เบอร์ 16
ใช่ เธอได้เบอร์ 16
พอทุกคนได้ยูนิฟอร์มครบทุกคนแล้วก็ฟังโค้ชตัวกลมอธิบายทุกอย่างที่ต้องปฏิบัติและนัดหมายเวลาหลังจากที่จบพิธีเปิดตัวเพื่อเข้าที่พัก ตอนนี้ทุกคนตั้งแถวเป็นแถวตอนสองแถวอย่างเป็นระเบียบ เธอยังไม่ได้คุยกับคนอื่นนอกจากอิชิโฮชิเลย
ปั่ก !
ระหว่างที่เธอเดินไปพลางคิดว่าจะเมคเฟรนด์กับคนในทีมยังไงดี แต่ดันเดินไม่ได้ดูตาม้าตาเรือเลยชนกับแผ่นหลังของคนตรงหน้าเข้าอย่างจัง “ อ๊า — ขอโทษนะคะ ! ”
“ ห๋า ? เดินยังไงของเธอเนี่ย ” ผู้ชายตรงหน้าของฮารุคนที่ผมเหมือนบะหมี่ เธอลิสต์เขาให้อยู่ในแก๊งค์กองหน้าหน้านักเลงที่เธอตั้งขึ้นมาเอง ตอนแรกเธอคิดว่าพวกเขาแค่หน้าเหมือนนักเลงเฉย ๆ แต่เหมือนเธอจะคิดในแง่ดีเกินไป
แล้วไอ้สายตาที่มองมาอย่างนั้นมันคืออะไร !
“ ขอโทษค่ะ พอดีคิดอะไรเพลินไปหน่อย ” ฮารุเอ่ยของโทษคนตรงหน้าอีกครั้งก่อนจะอธิบายเหตุผลที่ตัวเองเดินชนเขาให้ฟัง เหมือนเขานึกอะไรสักพักก่อนที่จะถามออกมา “ เธอใช่คนที่เล่นตำแหน่งฟรีใช่มั้ย ? ”
“ เอ่อ ... ใช่ค่ะ ” ที่จริงอยากจะบอกว่าไม่ใช่คนแต่เป็นคนสวย
“ เห ! จริงหรอ เธอคือคนที่จะมาเล่นตำแหน่งฟรีจริงๆ หรอ ” ผู้ชายอีกคนที่เดินเขามาร่วมบทสนทนาแสดงอาการตื่นเต้นออกหน้าออกตา ทุกคนในระแวกนั้นหันมาให้ความสนใจเธอกันหมดแล้วยิงคำถามใส่กันรัว ๆ จนเธอตอบไม่ถูก “ เอ่อ อันที่จริงเราไม่ใช่คนธรรมดาที่เล่นตำแหน่งฟรีอย่างเดียวนะ ”
ทุกคนนิ่งเงียบเหมือนกับตั้งใจฟังคำตอบของเธอ แต่หารู้ไม่ว่าคำตอบที่เธอตอบออกมามันไร้สาระมากขนาดไหน
“ แต่ — เป็นคนสวยที่เล่นตำแหน่งฟรีต่างหาก ! ”
และเธอก็จะเป็นคนที่สวยที่สุดในทีมด้วย !
☀
Tbc .
ช่วยคอมเมนต์ให้กำลังใจไรท์ด้วยนะคะ ช่วงนี้ท้อมากเลยค่ะ ; — ;
หลังจากนี้อาจจะกลับมาอัพบ่อย ๆนะคะ
ความคิดเห็น