เงาโลก

ลำดับตอนที่ #1 : เหตุแห่งตำนาน

ท่านคิดว่าโลกที่เราอยู่โดดเดี่ยวจริงหรือ  ไม่ใช่เลย จินตนาการ,แรงบันดาลใจ,คติ,ความเชื่อ,ศรัทธา  จะนำท่านสู่สิ่งที่แปลกใหม่หลังเงาของโลกใบนี้

ณ จักรวาลที่อ้างว้าง แต่กว้างใหญ่ไพศาล  มีดาวเคราะห์อยู่ดวงหนึ่งที่เป็นที่อาศัยและถือกำเนิดของชาติพันธุ์มนุษย์  แต่ที่จริงโลกใบนี้มีเงาของมันซึ่งเงานี้เป็นวิมานที่สวยงาม   เป็นดั่งแดนสนธยาของเหล่าหมู่เทวาและสัตว์หิมพานต์  ที่นี่ก็คือสรวงสวรรค์นั่นเอง

อีกแห่งคือเงาอีกด้านหนึ่งของโลก คือ ปรโลก ที่นี้ถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ  ยมโลก และ อสูรโลก แดนทั้ง 2 นี้ถูกแบ่งกั้นด้วยทะเลเพลิงที่ร้อนระอุและกว้างใหญ่  เนื่องจากในยมโลกจะเป็นที่ตัดสินคดีกรรมของดวงวิญญาณ แต่ในอสูรโลกจะเป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าสัตว์อสูรที่น่าเกลียดน่ากลัว  ปีศาลชั่วร้ายมากมายก็อาศัยอยู่ในแดนนี้  นับว่าอสูรโลกเป็น แดนที่น่ากลัวที่สุดใน 3 โลก

หากทุกท่านได้รู้จักกับโลกและเงาของโลกแล้ว  เรื่องราวต่อไปนี้คือสิ่งที่จะพิสูจน์ความเชื่อ ศรัทธา จินตนาการ ของมนุษย์ให้บังเกิดถึงสังขารของมนุษย์โลก

ณ  โลกมนุษย์  ใต้ต้นโพธิ์ต้นใหญ่ที่ส่งกิ่งก้านสาขาออกไปโดยรอบ มีชายชรานายหนึ่งนามว่า โฆระ เค้าเป็นชายชราที่ชอบเล่าเรื่องราวต่างๆให้เด็กๆฟัง  บ้างก็เป็นนิทานบ้างก็เป็นตำนานและบ้างก็เป็นนิยาย  แต่ในวันนี้เค้าไม่ได้มากับนิทานหลอกเด็ก หรือนิยายน้ำเน่า  หากแต่เป็นเรื่องราวของ3โลกที่พวกเราอาศัย  และอยู่รายรอบพวกเราทุกคน

“อ่าว เด็กๆมารีบนั่งเข้าเร็ว วันนี้ข้ามีเรื่องจะมาเล่าให้พวกเจ้าฟัง ข้าว่าพวกเจ้าต้องชอบแน่ๆ” ชายชรา โฆระ กล่าวเชิญชวนเด็กๆให้เข้ามาฟังเรื่องที่เค้าจะเล่าอย่างเบิกบาน 

“วันนี้มีอะไรมาเล่าให้พวกเราฟังอีกละครับ ลุง โฆระ” เด็กคนหนึ่งเอ่ยถามอย่างสงสัย

“มีแน่ วันนี้เป็นเรื่องของ 3 โลก มีแดนสวรรค์ โลกมนุษย์ และปรโลก ถ้าพวกเจ้าอยากฟังข้าก็จะเล่าละนะ” จบเสียงชายชราพูด เด็กๆต่างตั้งใจฟัง และนี้คือเรื่องราวทั้งหมด

ณ แดนสวรรค์ ที่ๆสวยงามและสงบสุขมีบรรดาเทวาเที่ยวท่อง  และอาศัยอยู่ตามที่ต่างๆทุกแห่งหน มีแดนหิมพานต์อันเป็นที่อยู่ของสัตว์เทพแปลกประหลาดมากมาย ที่นี่สวรรค์ถูกแบ่งออกเป็นชั้นต่างๆรวม 9 ชั้น  อันประกอบไปด้วย  ชั้นแรกแดนหิมพานต์อันเป็นที่อยู่ของสัตว์เทพ  ชั้นที่ 2 เป็นที่อยู่ของเทพชั้นต่ำหรือรุกขเทวดา  ชั้นที่ 3 เป็นนางฟ้า นางอัปสร อันเป็นนางรับใช้ของเทพชั้นสูง  ชั้น 4 คือชั้นของอสูรเทพ คืออสูรที่ทำกรรมดีมาเสวยบุญเป็นเทพ    ชั้น 5 ที่อยู่ของมนุษย์เทพคือมนุษย์ที่เสวยบุญมาจุตติเป็นเทพ ชั้นที่ 6 เป็นชั้นของเทวธาตุ คือเทพที่ประจำแต่ละธาตุ เช่น ดิน  น้ำ ลม ไฟ ไม้  สวรรค์ชั้นที่7คือวิมานของเทวราชา ประมุขของเทพทั้งมวล  ส่วนชั้นที่ 8 เป็นวิมานที่ประทับของมหาเทวีเทพ สตรีเทพผู้ทรงฤทธิ์ และเป็นชายาของมหาเทพผู้ทรงอำนาจมากที่สุดใน3โลก  ซึ่งมหาเทพทรงประทับอยู่ที่วิมานชั้น 9 อันเป็นจุดสูงสุดของเทวโลกแห่งนี้

“ว่าไง ท่านเทพ อมรานี” เทพนาเรศผู้ประจำต้นข้าวเอ่ยถามเทพอมรานี

“วันนี้ข้ามาพักผ่อนที่ป่าหิมพานต์ ซะน่อย มีเรื่องยุ่งๆที่ยังแก้ไม่ตกซะที” เทพอมรานี พูดตอบด้วยสีหน้ากังวน

“เรื่องอะไรเหรอท่าน” เทพนาเรศถามอย่างสงสัย

“ก็เรื่องความขัดแย่งระหว่างมนุษย์เทพกับอสูรเทพละสิ” เทพอมรานีตอบ

“อ๋อ เรื่องที่ว่าเหล่าอสูรเทพจะให้ลดความกว้างของทะเลเพลิงในปรโลกนะหรือท่าน” เทพนาเรศพูดในสิ่งที่ตัวเองรู้มา

“ใช่แล้วละ” เทพอมรานีพยักหน้าในสิ่งที่เทพนาเรศพูด

“แล้วบรรดามนุษย์เทพก็ต่างคัดค้านเพราะถ้าหากลดความกว้างของทะเลเพลิงลงอาจทำให้เหล่าอสูรข้ามมายังยมโลกได้ง่ายขึ้น อันเป็นที่ตั้งของทวารปรโลก ซึ่งจะทำให้เหล่าอสูรสามารถข้ามมายังโลกมนุษย์และสวรรค์ได้ ใช่ไหมละท่าน” เทพนาเรศเอ่ยต่อในสิ่งที่ตนรู้มา

“แหม เทพนาเรศนี้รู้ลึกรู้จริง จริงๆนะ” เทพอมรานีพูดเชิงหยอก

“ก็นั้นละที่ทำให้ความขัดแย่งเริ่มบานปลายจากในกลุ่มเทพ มาเทวสภา ไปสู่เทพชั้นต่างๆ ทั้งพวกมนุษย์เทพและอสูรเทพ ทำให้เทพเต็มร้อยอย่างพวกเราพลอยปวดหัวที่จะหาทางแก้ไขไปด้วย” เทพอมรานีบอกด้วยสีหน้าแสดงความปวดหัว

“เอาหน่า อย่าคิดมากเลยท่านอมรานี พักดื่มน้ำจากเกสรดอกไม้ก่อนละกัน รับรองไม่ใช่น้ำจากดอกปริชาติแน่ ไม่ต้องกลัวจะดื่มแล้วจำอะไรไม่ได้นะ”เทพนาเรศกล่าวชักชวนเทพอมรานี

“ไม่ละ ขอบคุณ เดี๋ยวข้าต้องรีบไปเพราะจะมีประชุมเทวสภาในอีกไม่ช้านี้ หวังว่าคงได้ข้อยุติสักที” เทพอมรานีกล่าวถึงเหตุผลก่อนนางจะบินจากไปด้วยปีกสีทองที่ติดอยู่ด้านหลังของนางหายไปในหมู่เมฆ