ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณชายติดหรู vs คุณหนูติดดิน

    ลำดับตอนที่ #1 : นำเรื่อง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 495
      1
      9 ก.ย. 50

    นำเรื่อง

    คฤหาสน์หลังงามตั้งอยู่บนเนื้อที่กว่าสิบไร่ การตกแต่งภายนอกที่ทันสมัยโดดเด่นเป็นเป้าสายตาใครต่อใครที่ผ่านมาแวะเวียนที่หมู่บ้านจัดสรร ภายในหมู่บ้านเต็มไปด้วยบ้านหลังไม่เด้อยไปกว่ากันมากนัก …เรียกง่าย ๆ ว่า หมู่บ้านคนรวยว่างั้นเถอะ…ดูเพียงภายนอกคนมองคงจะเห็นเพียงความหรูหราและคิดว่าเจ้าของบ้านคงเป็นคนที่ชอบใช้จ่ายฟุ่มเฟือยตามสถานะการเงิน...แต่ความจริงแล้ว...ไม่ใช่สักนิด...หากคุณลองเดินเข้ามาภายในบ้านแล้วล่ะก็...จะรู้ได้เลยว่าสวยแต่รูปจูบไม่หอมเป็นอย่างไร...ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะของตกแต่งบ้านทั้งหมดล้วนแต่เป็นของเก่าเล่าใหม่ เนื่องจากเจ้าของบ้านมักซื้อหาแต่ของมือสองหรือเป็นของลดราคา หรือมีคนให้มาทั้งสิ้น ของทุกอย่างในบ้านไม่ได้เน้นที่ความสวยงามกลมกลืน แต่เน้นที่ประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก จึงไม่น่าแปลกเลยหากจะบอกว่าของตกแต่งทุกชิ้นไม่ได้เข้ากันแม้แต่น้อย...เว้นก็แต่ห้องรับแขกที่เป็นหน้าตา และห้องส่วนตัวของลูกชายคนเดียวที่ไม่มีใครกล้ายุ่ง
    เราจะพาคุณผู้อ่านมารู้จักเจ้าของบ้านกันก่อน

    คุณหญิงจงกล กับท่านอินท์ ผู้เป็นประมุขของบ้าน นอกจากจะกินตำแหน่งประธานและรองประธานบริษัท ‘จงกลการเกษตร จำกัด’ (แค่ชื่อบริษัทน่าจะรู้ว่า…ครายหย่าย)แล้วยังควบตำแหน่งเจ้าของหมู่บ้านจัดสรรที่ชื่อ ‘อุษมัน วิลล่า’ อีกต่างหาก…เรื่องความร่ำรวยนะรึ…โอ้ย…รวยชนิดนอนกลิ้งกองเงินกองทองสามวันสามคืนก็ยังไม่ถึงพื้นเชียวแหละ(เว่อร์ดีมะ?)
    สำหรับนิสัยที่พอจะบอกได้ก็มีอยู่ว่า

    คุณหญิงจงกล…ความจริงท่านไม่ได้เป็นคุณหญิงหรอก ที่จริงแล้วชื่อเดิมของท่านก็คือ…จงกล…พอร่ำรวยหน่อยการออกสังคมก็ต้องบ่อยขึ้น ก๊วนเพื่อนต่างก็ได้ขึ้นทำเนียบเป็นคุณหญิงกันทั้งสิ้นได้ตำแหน่งเพราะสามีบ้าง ได้ตำแหน่งด้วยตัวเองบ้าง...แต่คุณหญิงจงกลไม่มีองค์ประกอบทั้งสองอย่าง ความที่ไม่อยากให้น้อยหน้าเพื่อนฝูงจึงได้นำความมาคร่ำครวญกับคนในครอบครัวฟังซึ่งที่นี่ ลูกชายหัวเพชรได้ออกความคิดให้คุณหญิงจงกลเปลี่ยนชื่อ จาก จงกล เป็น หญิงจงกล โดยให้เหตุผลว่า...ความมีฐานะทำให้คนที่เข้าหามักจะเรียก ‘คุณ’ เพื่อแสดงความยกย่อง ชื่อของท่านก็เลยกลายเป็น คุณหญิงจงกลด้วยประการฉะนี้แล


    อันว่านิสัยปกติธรรมดาของคุณ ‘หญิงจงกล’ นั้นไซร้ ก็มีคำจำกัดความแค่ว่า โค ตะ ระ  เค็ม ชนิดเกลือทะเลและเกลือสินเธาว์ยกให้เป็นย่าทวดนั้นเลยเชียว (ตรงนี้คุณหญิงจงกลแย้งมาว่า …ไม่เค็มจะรวยหรือยะ) แต่ถึงจะเค็มแค่ไหน ท่านก็ยังใจบุญสุนทานชอบเข้าวัดอยู่เป็นนิตย์ ถ้าเป็นเรื่องทำบุญแล้วล่ะก็คุณหญิงจงกลท่านยอมทุ่มโดยไม่เสียดายเงินเลยแม้แต่น้อย และไม่ใช่ว่าแค่เข้าวัดพอเป็นพิธีอย่างที่คนรวยอื่น ๆ ท่านทำกัน คุณหญิงจงกลจะเลือกวัดที่ค่อนข้างทุรกันดารและขาดแคลนจริง ๆ เท่านั้น โดยท่านจะมีสายสืบที่จ้างมาสืบเรื่องวัดโดยเฉพาะ และเมื่อข้อมูลแน่นอน ท่านก็ไม่รอช้าที่จะยกขบวนไปทันที…และไม่เคยสักครั้งที่ท่านจะไปอย่างเอิกเกริก …ไม่เคยสักครั้งที่จะให้ทางวัดต้องลำบากต้อนรับ…และเพราะเหตุนี้เอง คุณหญิงจงกล จึงไม่ได้เป็นคุณหญิงจริง ๆ สักที เนื่องจากนิสัยชอบปิดทองหลังพระเยี่ยงนี้แล


    ส่วนท่านอินท์…เดิมทีชื่อท่านก็เพียง อินท์ เฉย ๆ นั่นแหละ...แต่ความที่ท่านเคยเป็นนายกสมาคมคนใจบุญและหน้าตาท่าทางท่านก็น่าเลื่อมใส คนที่รู้จักจึงมักเรียกขานให้เกียติรอยู่เสมอ จนคนที่รู้จักรายหลัง ๆ ต่างก็รู้จักท่านในนาม ท่านอินท์ ไปเสียหมด ท่านอินท์เป็นผู้ชายที่สามารถปฏิบัติตนเป็นสามีตัวอย่างได้ดีเยี่ยม เชื่อฟังคำสั่งสอนของภรรยา ไม่เคยสักครั้งที่จะแย้งความคิดเห็นของภรรยา (อันนี้ท่านแย้งมาว่า เคยแย้งครั้งหนึ่ง…แล้วโดนตัดเบี้ยเลี้ยงรายวันที่มีเพียงห้าสิบบาทลดลงกึ่งหนึ่ง…หลังจากนั้นท่านก็ไม่เคยขัดคอคุณ ‘หญิงจงกล’ เลยสักครั้ง) ท่านดำรงตนเป็นช้างเท้าหลังที่น่าจะให้โล่ห์เชิดชูเป็นอย่างยิ่ง
    และคนสุดท้ายที่เราจะแนะนำ

    อุษมัน…ลูกชายหัวเพชร ผู้เพียบพร้อมครบถ้วนกระบวนความทั้งรูปร่างหน้าตา สติปัญญา และทรัพย์สมบัติ ความพร้อมของเพชรเม็ดนี้ ส่งประกายวูบวาบเข้าตาบรรดาหญิงสาวในแวดวงตั้งแต่ไฮโซจนถึงวงไฮโลเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้น จึงไม่เป็นเรื่องแปลกเลยที่ข้างกายของชายหนุ่มจะไม่เคยว่างเว้นจากสาวสวย ที่ไม่เคยซ้ำหน้า
    ความไม่ขาด ทำให้ชายหนุ่มค่อนข้างจะมั่นใจในเสน่ห์ของตนเอง…และความมั่นใจก็ดูจะล้นเหลือไม่เผื่อแผ่ใครเอาเสียเลย ถ้าหากจะบอกว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจ คงไม่มีใครสงสัย
    ครอบครัวซึ่งเพียบพร้อมนี้ ดำเนินชีวิตด้วยความสงบสุขตลอดมา…กระทั่งวันหนึ่ง ความวุ่นวายก็เดินทางมาถึง

    เรื่องมันมีอยู่ว่า……

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×