ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : ตอนที่ 24 : พระจันทร์กับกระต่าย
** เรื่อนี้ไม่มี nc นะะ เผื่อใรรอ ><
อนที่ 24 : พระันทร์ับระ่าย
ุหมีหน้าบึ้เินผ่านหน้าผมไป สายามอรไป้าหน้า ใบหน้าเร่รึม ผมถูัแ่อย่าี เสื้อผ้าเนี้ยบั้แ่ศีรษะรปลายเท้า
"มึมอเหมือนไม่รู้ัฤน"
"หือ" ผมเอนัวไปหาล้า ะไ้ฟัสิ่ที่เพื่อนพูไ้ัเน
"นั่นแฟนมึ มออย่าับมอนายแบบารา"
"เอ้า ็นั่นนายแบบ" ผมพูลั้วหัวเราะ แ่เ้าใสิ่ที่ล้า้อาระสื่อ ฤนเหมือนานศิลปะั้นี ผมมอไ้ไม่เบื่อ ยิ่มอ็ยิ่ื่นม
"ปอนมา" ผมหันไปหมายะบอเพื่อน แ่เห็นสายาอล้าที่มอรไปยัแทวอล์แล้ว้ออมยิ้ม ูอามอฤนเหมือนมอนายแบบแ่มึมอปอนเหมือนมอแฟนไม่มีผิ สายาภูมิใอะไรนานั้นวะ ผมอยารู้ริๆ ว่าเพื่อนรู้ัวไหม
"เวลาเินแบบปอนโรหล่อ" ผมแล้พูลอยๆ
"อืม" ล้าไม่ละสายามามอผม แม้ปอนเินผ่านไปนเห็นแ่แผ่นหลัแล้ว ผมมอใบหน้า้าน้าอเพื่อน ถอนใออมาเบาๆ ้วยวามสุ ิว่าไม่้อเป็นห่วู่นี้อีแล้ว
"อบไหม" ผมถามปอนหลับานเินแบบ ฤนนัผมให้รอลับพร้อมัน ผมับล้าึออมานั่รอที่ร้านาแฟในห้าสรรพสิน้า
"็ีนะ ูไม่เยูานเินแบบริัแบบนี้สัที นี่รั้แร"
"เปล่า" ผมีหน้าาย "ูถามถึปอน"
ล้าะัึ นานๆ ผมะเห็นเพื่อนอออาารสัรั้ "็ี" ล้ายัพูำเิม
"หึๆ " ผมไม่แว่อ มั่นใว่าเพื่อนรู้ัวแล้วรอแ่ยอมรับออมา ผมิว่าปอนรอไ้ เพราะทุวันนี้็ไม่มีอะไรแ่า ู่นี้ิันยิ่ว่าผมับฤนเสียอี เพราะเรียนะเียวัน ว่าๆ เพื่อนผม็ไปเป็นสารถีับรถให้ปอน อ้าว่าอีฝ่ายอบับรถหลับในเวลาเหนื่อยๆ ูแลันนานี้ไปไหนไม่รอแน่
"รอนานไหม" ฤนเินนำปอนเ้ามา ร่าสูยัอยู่ในุอแบรน์ที่เินแบบให้ อนอยู่บนแทวอล์ว่าูีแล้ว พอออมาเิน้านอยิู่โเ่น ผมมัวแ่มอ้วยสายาื่นมนลืมอบ
"โอ๊ย" ผมยมือึ้นแะหน้าผา ฤนีนิ้วเรียวเ้าใส่เมื่อรู่
"ทำหน้าเอ๋อๆ ทำไม"
"นี่เาเรียว่าสายาื่มม"
"หึๆ" ฤนึเ้าอี้ลนั่ าที่ยื่นออมายาวมา ผมมอ้วยวามอิา
"ูว่าไปเลยีไหมนมอิบหาย แล้วพวมึไม่ิะเปลี่ยนเสื้อผ้า ล้าหน้าล้าผมเลยเหรอวะ" ล้าบ่น สีหน้าออรำา แ่ผมว่าเพื่อนรำาที่มีนมอปอนมาว่า
"เ้าอแบรน์เาให้ ูเลยไม่้อเปลี่ยนืน" ปอนอธิบาย
"เสื้ออะไรวะแหวิบหาย" ล้ามอเสื้อที่ปอนใส่ ผมเห็นปอน้มหน้าล่อนยิ้ม เพื่อนผมิบ่วปอนไปเรียบร้อยแล้ว
"สวยออ ูอบ" ผมมอเสื้อที่ฤนใส่อยู่้วยสายาื่นม มอเห็นล้ามเนื้อแน่นๆ ผ่านรอยแหวอเสื้อ อีมัน็้อโว์ แู่เหมือนล้าไม่ิเหมือนผม เสื้อแ็เ็ที่เ้าัวสวมอยู่ถูถอออแล้วโยนไปให้ปอน
"หวเหรอวะ" ผมอแวไม่ไ้ริๆ
"เปล่า"
ผมส่ยิ้มรู้ทันให้เพื่อน ล้ามอผม้วยสายารำา "เปล่า แ่แอร์มันเย็น เสื้อบามาเี๋ยว็ไม่สบาย"
วามเป็นห่วอล้าทำให้ผมแปลใ แ่น้อยว่าปอนเพราะวาออีฝ่ายเ็มไป้วยวามสุ
"แล้วมึไม่ห่วูเหรอวะ" ฤนนานๆ พูทีแ่ทำเอาล้าะั "เสื้อูับเสื้อมันเหมือนัน"
"มึมีแฟนแล้วมึ็อให้แฟนูแลสิวะ"
"อ๋อ” ฤนลาเสียยาว พยัหน้าวนๆ “มิน่ามึถึูแลปอน"
ใรว่าแฟนผมไม่ร้ายรับ โรร้าย พูน้อยแ่พูทีเล่นเอาเพื่อนผมไปไม่เป็น ้อยน้ำึ้นื่มแ้เิน
"ะไปไหน่อหรือเปล่าหรือะแยย้าย" ผมว่าปอนรู้ว่าไ้เวลาเบรเรื่อนี้แล้วเพื่อไม่ให้ล้าอึอันเินไป ไม่แปลเลยที่ล้าะแพ้ทาปอน
"แยเลยีว่า ูอยาอาบน้ำล้าผม" ฤนเป็นนอบ
"ีเหมือนัน ผมเหนียวิบหาย" ปอนยมือึ้นแะผมัวเอ
เมื่อลันไ้ึแยย้าย ปอนับรถไปส่ล้าที่บ้าน ส่วนผมอาสานั่รถไปส่ฤนที่อนโ เี๋ยวนี้ฤนไม่ห้ามผมแล้ว ยอมให้ามไป้วยแ่โยี เพราะผมบอฤนว่ามันือวามสุอผม
• • • • • • • •
"เ็ผมให้หน่อย" ฤนเินออมาาห้อนอน ในมือมีผ้านหนูสีาว แ่นั่นไม่ใุ่โฟัสอผม ฤนใส่าเายาวออมาแ่ัวเียว อวแผอำยำ
"ว่าน"
"...."
ฤนถอนใเบาๆ เินเ้ามาใล้โฟา ทิ้ัวลนั่ับพื้น ยับเ้ามานั่พิาอผม
"เ็ผมให้หน่อย" ผ้านหนูสีาวถูยื่นึ้นมาให้ผม
"อ๋อ" ผมรับผ้านหนูมาามืออฤน เริ่มเ็ผมสีำสนิทที่เริ่มยาวึ้น "ฤน้อไปัผมแล้ว"
"ัให้หน่อยสิ"
"อยาหมหล่อหรือไ" ผมหัวเราะำ ินนาารผมแหว่ๆ อฤนที่เิาฝีมืออผม
"ัไปเถอะ ทรไหนัน็หล่อ"
"อื้อหือ" ุพระันทร์อผมหลัวเอใ่เล่น ผมเ็ผมอฤนแ่พอหมา สอมือเ้าไปในเส้นผมนวศีรษะให้ฤนเบาๆ
"อืมม" เสียพอใที่ัึ้นทำให้ผมอมยิ้ม ผมอยาทำอะไรให้ฤนบ้าแ่เรื่อเล็น้อย็ยัี
"่ว" ฤนยับัวึ้นมานั่บนโฟาัวเียวับผม ล้มัวลนอนหนุนั
"ฤน~" ผมร้อประท้ว เมื่อเส้นผมที่ยัเปียอยู่โนาเที่ผมใส่ "าเเปียหมแล้ว"
ฤนลืมาึ้นมอผม "ถ้ามันเปีย็ไม่้อใส่"
"ะหลอถอาเผมเหรอ" ผม้มหน้าลไปใล้ มออีฝ่าย้วยสายาล้อเลียน เี๋ยวเถอะหน้าอฤน้อึ้นสีแเรื่อแน่ๆ แ่เปล่าเลย ูเหมือนราวนี้ผมะิผิ ฤนีัวึ้นนั่ ผลัผมลนอนราบับโฟา มือให่ัารปลระุมาเ
"เี๋ยว~ ผมล้อเล่น" ร้อไปเถอะรับ าเอผมปลิวออไปาาอย่ารวเร็ว ฤนนั่ร่อมสะโพ วาที่มอมาร้ายา
"ฤน" ผมเยหน้าึ้นสบาับฤน
"อะไร"
"ผมว่าสภาพนี้มันแม่ๆ นะ" ผมยิ้มแห้ ฤนำนหลุเสียหัวเราะออมา
"ลุเถอะ ผมัหวิวๆ แล้ว"
"แบบนี้เหรอ" ฤนสอมือเ้าไปใ้เสื้อยือผม ลานิ้วึ้นาหน้าท้อนถึยออ ผมิ้นเบาๆ
"อย่าแล้ผม" ผมร้อโวยวาย แ่เหมือนฤนยิ่สนุ วาและรอยยิ้มพึใ
"ฤน" ผมเริ่มใ้ไม้อ้อน "นอนถอาเใส่แ่เสื้อแบบนี้มันยัไ็ไม่รู้ อผมใส่าเ่อนนะ" ฤนใ้สายาสำรวไปทั่วัวผม ผมลืนน้ำลายลอ้าๆ ทำไม่อท้อถึมวนไปหมเพียเพราะสายาออีฝ่าย
"เ้าใแล้ว ไม่เห็นยา"
ผมยิ้มว้า้วยวามโล่ใ ไ้รู่เียว่อนะร้อเสียหล เมื่อมือให่ับแนผมูึ้นเหนือศีรษะึเสื้อยืรวเียวหลุไปาัว
"แ่นี้็เรียบร้อย" สายาอฤนที่มอมาพอใ
ทั้เนื้อทั้ัวผมเหลือาเในสีาวสะอาาัวเียว ผมมอ้อนฤน "ีนะวันนี้ผมใส่าเในีๆ มา ถ้าใส่ัวที่มันยืย้วยมาะทำยัไ อายายั"
"็ถอออสิ ะไ้ไม่อายว่ามันย้วย" ผมรีบะรุบาเในอัวเอ ลัวใุหมีหน้าบึ้
"เล่นพอหรือยั ผมเริ่มะอายแล้วนะ มานอนโป๊ๆ แบบนี้อายผีสาเทวา"
"อายแ่ผีสาเทวาเหรอ ไม่อายันหรือไ"
"ะอายทำไม" ผมมอฤนไล่าใบหน้าลมานถึหน้าท้อ "ฤนน่ามอว่าผมั้เยอะ"
"ระ่ายเอ๋อเอ๊ย" ผมนึว่าเี๋ยวฤน้อีหน้าผาหรือเหัวผมอีแน่ ผมึยมือทั้สอ้าึ้นปิเหม่เอาไว้่อน แ่ลายเป็นริมฝีปาอผมที่ถูโมีแทน แถมมือที่ยึ้น็เหมือนอำนวยวามสะวให้ฤน เพราะนเ้าเล่ห์รวบ้อมือทั้สอ้าอผมึ้นไปับไว้เหนือศีรษะ
"อื้อ" ผมออเสียประท้ว แ่รสสัมผัสที่ไ้รับทำให้สมอเริ่มเบลอ หน้าท้อปวมวน
"ฤน" เสียอผมแหบพร่า ฤนไล้ปลายลิ้นไปทั่วแแนวฟัน ่อนส่เ้าไปูิมวามหวานภายใน
ผมปรือาึ้นเมื่อฤนถอนริมฝีปาออ วาประสานันในระยะใล้ิ ผมเผยอปาออน้อยๆ
"ฤน เอาริเหรอ"
วาู่นั้นไหวระริ่อนเสียหัวเราะอฤนะหลุออมาัลั่นห้อ ร่าสูล้มัวลนอนทับผม ุหน้าเ้าับออ
"ระ่ายเอ๋อ นายนี่มันไม่เหมือนใรริๆ"
"แ่ฤน็อบผมใ่ไมหล่ะ" ผมยิ้มว้าแม้อีฝ่ายไม่เห็น ยมือึ้นลูบหลัให้ฤนไปมา
"อื้อ" เสียอบรับในลำอแทบไม่ไ้ยิน แ่็ทำให้ผมอมยิ้มมีวามสุ ฤนริมฝีปาที่อออผม ูเม้มเบาๆ ผมเผยอริมฝีปาออ หัวใเ้นรัวเร็ว
ฤนวนเวียนประทับริมฝีปาไปทั่ว ไล่าออลมาถึไหล่ ัวอผมสั่นสะท้าน เสียแหบพร่า
"มีแรเหรอ ไหนว่าเหนื่อย ระวัหลับไป่อนนะ"
"เี๋ยวเถอะ!"
"ฮ่าๆ" ฤนะรู้ไหมว่าผมำลัเิน ถึทำัวเพี้ยนๆ แบบนี้ ็นมันไม่เย มันื่นเ้นไปหม
ฤนยับัวึ้น วามเ้ม้อเ้ามาในวาอผม เ๊อยู่ไ้แป๊บเียว็เผลอยิ้ม
"ันเยบอไหมว่านายน่ารั"
"ไม่เย บอสิผมอบฟั"
ฤนไล้นิ้วไปามไรผมอผม รอยยิ้มอบอุ่นอ่อนโยนว่าที่เย "นายน่ารัที่สุสำหรับัน"
ผมยิ้มามฤน อบที่วาู่นี้มอมาที่ผม "ุพระันทร์อผม็น่ารัที่สุ"
"หึๆ ลันเป็นุพระันทร์หรือหมีหน้าบึ้ันแน่"
"แล้วฤนอยาเป็นอะไร"
ฤนทำหน้าิ "หมีหน้าบึ้"
"ทำไมล่ะ"
หน้าอฤนึ้นสีแเรื่อ วาเสไปมอทาอื่น
"บอหน่อยเร็วผมอยารู้" ผมเย่าแนฤนเบาๆ ื้อเพราะอยารู้ริๆ
"ถ้าไม่เป็นหมีหน้าบึ้แล้วระ่ายเอ๋อะอยู่ับใร"
"ฤน" หัวใอผมมันเ็มไป้วยวามสุ ผมยมือโอบรอบออฤน ผศีรษะึ้น แนบริมฝีปาเ้าหาริมฝีปาหนา แสออถึวามรัทั้หมที่ผมมี ฤนรวบัวผมเ้าไปอ รึศีรษะผมไว้้วยมือที่ท้ายทอย อนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าใรเป็นนูบใร
สมออผมพร่าเบลอ วามรู้สึเหมือนัวเอำลัลอย ผมลืมาึ้นมอ ฤนอุ้มผมึ้นาโฟา
"ฤน"
"อันเถอะนะอย่าห้ามเลย ันอยาอนาย"
"อื้อ" ผมพยัหน้า เินน้อุหน้าเ้าับออฤน
"ฤน" ผมระิบเรียเสียเบา
"รับ" เสียทุ้มอบรับอ่อนโยน ร่าอผมถูวาลบนที่นอน ผมสบาับวามเ้ม ลี่ยิ้มออ้าๆ
"รู้ไหมว่าบนวันทร์มีระ่าย้วยนะ ฤนเลืออันไหนเรา็ไ้อยู่้วยัน"
"...."
ูเหมือนว่าผมะทำให้ฤนเินอีแล้ว ุพระันทร์เลยเลิพูาหันมาลโทษผมแทน เอาเถอะผมะไม่ประท้ว ะเป็นเ็ีและเื่อฟั เพราะารไ้อยู่ในอ้อมแนอุพระันทร์ือวามสุอระ่ายเอ๋ออย่าผม
✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
ปล. อนหน้าบแล้วนะะ ><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น