คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : บทที่ 6 (2) คนแสนงอน [ฝ้ายขออนุญาตลงเนื้อหานิยายนะคะ] 100 ;D
ดวงตาคมกล้ามองดุคนที่สะดุ้งเบาๆ
ในทุกครั้งที่เธอได้ยินเสียงฟ้าพิโระที่ร้องคำรามจนดั่งก้อง
“กลัวเหรอ”
วาดดาวที่กำลังดึงผ้านวมขึ้นมาคลุมกายเงยหน้าขึ้นมองเขา
“ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ”
“งั้นเขยิบไปสิ”
ชายหนุ่มไม่เอ่ยเปล่า แต่เขายังหย่อนกายลงไปนั่งบนขอบเตียง และเบียดให้เธอเขยิบไปทางที่ว่างที่ยังเหลืออยู่บนเตียง
“คุณจะทำอะไรคะ!”
วาดดาวเผลอเสียงดังด้วยความตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่ชายหนุ่มทำ
“ชู่ว์”
บาสเตียนรีบตะครุบปิดปากของเธอเอาไว้ “คุณจะเสียงดังทำไม เดี๋ยวนายตัวป่วนก็ลุกขึ้นมาพูดจ้อยๆ
ให้เราสองคนฟังอีกค่อนคืนหรอก”
ใบหน้าของบาสเตียนพยักพเยิดไปทางเด็กชายจอมเจื้อยแจ้วซึ่งกำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงสำหรับเด็กที่ถูกตั้งอยู่มุมหนึ่งของห้องนอนวาดดาว
วาดดาวหันหน้าหนีมือของเขา
“ก็นี่แล้วคุณขึ้นมาบนเตียงฉันทำไม”
“จะนอนด้วย”
“ไม่!”
เสียงวาดดาวไม่ดังแต่มีความจริงจังแบบที่คนฟังแทบจะจับต้องได้
“จะนอน”
“ไม่”
“งั้นเลือกมาเลยแล้วกันว่าจะแค่นอนด้วยกันเฉยๆ
หรือจะให้ผมทำอย่างอื่นกับคุณด้วย”
“นี่คุณ! มันจะมากไปแล้วนะคะ”
“กล้าว่าผมเหรอ”
“แล้วทำไมฉันจะว่าคนที่สมองคิดแต่เรื่องลามกไม่ได้
ออกไปเลยนะ” วาดดาวผลักอกแกร่งที่ขยับมาใกล้ “แล้วเอามือออกไปจากตัวฉันด้วย”
บาสเตียนโฉบใบหน้าลงมาหาเธอจนเรียวปากของเขาเกือบประทับลงบนกลีบปากของวาดดาว
ก่อนที่จะพูด
“ผมไม่ออก แล้วคุณจะมีปัญหาอะไรไหม”
“ออกไปนะ”
คำอื่นๆ
ที่จ่อเตรียมจะออกตามมาชะงักค้างบนปลายลิ้นของวาดดาว เมื่ออยู่ๆ
ชายหนุ่มก็ประกบปากลงลงบนเรียวปากของเธอ เพื่อปิดกั้นคำพูดของเธอเอาไว้
จังหวะการจูบของเขาในครั้งแรกเหมือนการลองใจเธอ
และเมื่อเห็นว่าวาดดาวไม่ได้ขัดขืน พ่อคนจอมเอาแต่ใจถึงได้ค่อยๆ
เขยื่นขยับการและเคลื่อนเรียวลิ้นด้วยการสอดแทรกเข้ามาภายในช่องปากของวาดดาว ที่บัดนี้อ้าเผยอรอรับเขา
โดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัวว่าเธอทำให้บาสเตียนไม่ต้องพยายามอะไรเลย ซึ่งคงจะเพราะความตกใจที่ถูกจู่โจ่มแบบนี้
การรุกรานของชายหนุ่มแปรเปลี่ยนจากเร่าร้อนเป็นเชื่องช้าและเนิบนาบ
โดยในขณะที่เรียวลิ้นฉ่ำชื่นของทั้งคู่แนบเข้าด้วยกัน มือของเขาก็ค่อยๆ
สอดเข้ามาภายในเสื้อนอนของเธอ
วาดดาวสะดุ้ง
ก่อนจะร้องอู้อี้ประท้วง เมื่อมือของชายหนุ่มวางทับลงบนเนินเนื้อเต่งตึงของหน้าอก
บาสเตียนผละใบหน้าออกห่าง
และมองเธอด้วยแววตาที่คุกรุ่นไปด้วยไฟเสน่หา
ขณะที่ทั้งเรือนกายของเขาในตอนนี้ก็มีอารมณ์เร้ารัญจวนแล่นพล่านไปทั่ว
จนอารมณ์ใคร่ของเขาถูกปลุกขึ้นมาอย่างที่ชายหนุ่มเองก็ไม่สามารถที่จะควบคุมสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเองในตอนนี้เอาไว้ได้
“พอก่อนค่ะ”
วาดดาวเป็นฝ่ายกระชากมือของเขาที่เกาะกุมตัวเธออยู่ออก
แล้วผลักอกแกร่งของเขาเพื่อรักษาระยะห่างจากชายหนุ่ม “มันไม่ควรเป็นแบบนี้”
“คุณจะหยุดจริงๆ
เหรอ ” เสียงของเขาสั่นเครือด้วยแรงอารมณ์มากมายที่กำลังหวดกระหน่ำใส่เขาอยู่ในตอนนี้
“ฉันไปต่อไม่ได้แล้วค่ะบาสเตียน”
มือของเธอที่ผลักอกเขาตกลงมาข้างตัว
“แต่ว่า”
“ไม่มีแต่ค่ะ
ขอร้องนะคะ ฉันทำต่อไม่ได้แล้วจริงๆ”
เมื่อเห็นท่าทีลนลานราวกับเด็กที่กำลังหลงทางของเธอ
เสือหิวที่กำลังหิวจัดก็ยอมข่มอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านของตนเอง แล้วยอมที่จะเป็นฝ่ายล่าถอย
เพราะแววตาของวาดดาวในตอนนี้ทอประกายวอนขอและกลัวจนเขาไม่อาจทนเห็นต่อไปได้
“ครับ”
เขายอมเธอง่ายๆ
วาดดาวมองหน้าเขาด้วยแววตาค้นคว้า
เมื่อเห็นว่าบาสเตียนดูว่าง่ายจนเกินไปในคราวนี้
“ฉัน...
ขอโทษนะคะที่ทำอย่างที่คุณต้องการไม่ได้” พูดจบดวงหน้าสวยก็ก้มหน้าลงเพื่อหลบตาของชายหนุ่มที่จ้องมองเธอด้วยแววตาอ่อนโยน
“ผมจะรอวันที่คุณพร้อม”
บาสเตียนใช้ปลายนิ้วเชยคางเธอขึ้นมา แล้วฟื้นฉีกยิ้มที่ ‘พยายาม’ สดใสใส่ตาเธอ “ราตรีสวัสดิ์นะครับ” เรียวปากของเขาจรดแนบลงบนหน้าผากมนด้วยสัมผัสที่แผ่วเบา
“ฉันขอโทษนะคะ”
วาดดาวพูดคำเดิมอีกครั้งอย่างรู้สึกผิด เพราะเธอเคยอ่านนิยายมาบ้าง ถึงได้รู้ว่าผู้ชายที่กำลังถูกครอบงำไปด้วยความรู้สึกวาบหวามต้องทรมานมากเพียงใดหากไม่ได้ปลดปล่อยมันออกมา
“ผมตั้งใจจะนอนเป็นเพื่อนคุณ
แต่ผมว่าคืนนี้ผมคงทำแบบที่ตั้งใจไว้ไม่ได้แล้วแน่ๆ เพราะผมเองก็เริ่มไม่ไว้ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะสามารถบังคับมือไม้เอาไว้ได้ไหม”
บาสเตียนสารภาพตามตรง “แต่ผมจะให้ใครบางคนมาอยู่เป็นเพื่อนคุณแทน”
พอกล่าวจบร่างสูงก็ผุดลุกขึ้นยืน
แล้วเดินไปทางเตียงเล็กๆ สำหรับเด็ก ก่อนจะโน้มกายลงไปช้อนอุ้มตัวเด็กชายขึ้นมาแนบไว้กับอก
และพาคนในอ้อมแขนมาวางไว้บนเตียงข้างๆ กับวาดดาว
ร่างสูงยืดกายขึ้นเต็มที่เมื่อวางคนตัวเล็กในอ้อมแขนลงบนเตียงแล้ว
“ผมส่งฮีโร่อีกคนมาดูแลคุณแทนสำหรับวันนี้”
บาสเตียนมองสบตาคนบนเตียงที่เงยหน้าขึ้นมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
“แต่คราวหน้าที่ฟ้าร้องแบบนี้อีก ผมจะต้องเป็นคนคอยอยู่เคียงข้างคุณ
แล้วคุณก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธผมอีกแล้วด้วย เพราะผมไม่มีวันยอมปล่อยคุณไปอีกต่อไปแล้ว”
ชายหนุ่มประกาศกร้าว
ราวกับจะบอกว่าเธอควรจะอ้อนวอนให้ฝนฟ้าคะนองคราวหน้านั้นทอดเวลาไปอีกนานพอ...
พอที่จะทำให้เธอได้เตรียมใจจนพร้อมแล้วที่จะเป็นของเขา
เพราะนายพรานหนุ่มได้ประกาศก้องด้วยสุ้มเสียงจริงจังแล้วว่าคราวหน้าเธอจะไม่มีวันรอดไปจากบ่วงล่ารักของเขาแน่
“ไม่นะคะ”
วาดดาวพยายามจะค้าน
ฝ้ายขออนุญาตแจ้งข่าวสำหรับนิยายเรื่องใหม่ที่จะเขียนต่อไปนะคะ
ถ้าหากนักอ่านท่านใดนิยม หนุ่มปากร้าย ไม่เเคร์โลก เเละเหวี่ยงระวังสิบ ฝ้ายขอเเนะนำหนุ่มฮอตปรอตเเตก
ที่นางเอกของเราเข้าใจว่าเขาคือ 'ปริ้นซ์' ของ 'ซีเคร็ต'ร คลับ'... คลับสำหรับสาวเปรี่ยว
http://my.dek-d.com/ratklao/writer/view.php?id=1418332
เพื่อให้ทราบความเคลื่อนไหวของนิยาย นักอ่านสามารถเเอดเเฟนคลับไว้ก่อนได้เลยนะคะ
เจคอบ คาร์ลตัน
เครดิตของภาพ http://www.malemodelscene.net ค่ะ
วันนี้ฝ้ายขออนุญาตเเนะนำหนุ่มาปากร้าย ขี้เเกล้ง ช่างเเหย่ เเต่มีบาดเเผลเเหวะหวะที่หัวใจจนทำให้เขากลายเป็นเพลย์บอย มาเปิดตัวนะคะ
กระซิบเบาๆ นะคะ ว่าเพลย์บอยหนุ่มคนนี้ 'เด็ด' ขั้นสุดค่ะ
;)
อุ้ปซ์!!! ;X เผลอพูดอะไรออกไป...
ความคิดเห็น