รวมกลอน..บทความ..ซึ้งๆ..จากบทหนึ่งในนิยาย^^

ลำดับตอนที่ #17 : แด่...[reagues]

*ขอมอบแด่ชาวไทย*


เพราะคนเรามองเห็นแต่ความสุข

เพราะความทุกข์เป็นสิ่งไม่พึงหวัง

เพราะเห็นผิดหรือชอบนั้นต่างกัน

เพราะฉะนั้นจึงความคิดตามจิตตน

ความผิดเรามองเห็นแค่ผืนหนัง

ความผิดเขาน่าชังเท่าผืนเสื่อ

ความผิดพลาดพาเดือดร้อนกันเป็นเบือ

ความผิดใคร อ๋อ นั่นไงความผิดคน

มนุษย์เอ๋ยใครเล่าไม่เคยผิด

มนุษย์เอ๋ยไยยึดติดกับตัณหา

มนุษย์เอ๋ยยามดับดิ้นสิ้นชีวา

มนุษย์เอ๋ยทรัพย์ใดเล่าติดกายไป

ดีหรือชั่วเพียงตัวเราที่ตัดสิน

ดีหรือชั่วตามแต่จิตพิสมัย

ดีหรือชั่วเท่านั้นติดกายาไป

ดีหรือชั่วขึ้นอยู่ที่ตัวเรา