ปีกสีเลือด
การมีชีวิตอยู่คือความเจ็บปวด... หญิงสาวผู้นั้นกล่าวกับผมที่ยืนอยู่เบื้องหน้าเธอก่อนจะพุ่งตัวทะยานลงสู่ปฐวีคอนกรีตที่แข็งและหนานั้นเอง..
ผู้เข้าชมรวม
447
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
447
หมวด : ระทึกขวัญ / ผี
อัปเดตล่าสุด : 20 ก.พ. 52 / 22:18 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ผมเว้นไปนานสำหรับการเเต่งเรื่องสั้น
อาจจะดูไม่ติดต่อหรือไม่สมเหตุสมผลไปบ้าง
แต่ก็ขอฝากไว้ด้วยครับ
ขอโทษไว้ล่วงหน้า สำหรับความสามารถในการเขียนเรื่องสั้นที่ลดน้อยลงไปของผม
เรื่องนี้อาจจะไม่สนุกสำหรับคนที่ชอบอ่านเพียงบทสนทนาติดๆกัน
และ ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาดู หรือ คนที่เข้ามาคอมเม้นท์
ขอบคุณจากใจจริงครับ
และถ้ามีอะไรอยากตักเตือนผมตรงไหน
คอมเม้นท์ไว้ได้ครับ เพราะผมอยากจะฝึกปรือฝีมือตัวเองจริงๆ...
ขอบคุณครับ..
ขอบคุณมากๆ..
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ารมีีวิอยู่ือวามเ็บปว...”
หิสาวผู้นั้นล่าวับผมที่ยืนอยู่เบื้อหน้าเธอ่อนะพุ่ัวทะยานลสู่ปวีอนรีที่แ็และหนานั้นเอ เสียไเรนอรถำรวและรถพยาบาลแล่นมาอพร้อมัน เมื่อร่านั้นระแทถึพื้นเสียหวีร้ออผู้หิผู้าย็ัประสานันเบื้อล่า
ทันทีที่ร่าายบอบบาราวนนอเธอิ่พุ่ปะทะลสู่พื้นามแรึูที่มิอาหลุพ้นนั้นเอ ร่าายอเธอ็พลันแเป็นเสี่ยๆราวับแ้วใบหนึ่ที่ไร้่า แนาหลุลอยลิ่วพลิ้วไปในสายลมแรอวสัน์ฤู วินาทีหนึ่ที่ศีรษะอเธอปะทะเ้าับพื้นอนรีส่เสียั เผละ เบ้าารื้นน้ำาอหิสาว็ปริออแทบาามแรปะทะ ่อนที่วาแสนเศร้านั้นะหลุและระเ็นออไป รึ่หนึ่อศีรษะและเอีย มันสมอและเลือมามายไหลทะลัออามทวารทั้ห้า เรื่อในทะลัออมาาผิวหนัที่อ้าออ แนาบิเบี้ยวผิรูป และฝอยเลือที่ระเ็นโนผู้นบริเวนั้น
ผมมอูศพอเธอ และ ิำนึเี่ยวับถ้อยำที่เธอล่าวับผม ฝอยเลือที่ระเ็นนั้น่าูราวับ ปีนาฟ้าที่สยายพร้อมะบินาวามทุ์โศไปสู่สรวสวรร์ในิใอเธอ
ผมไม่ิเลยว่าแม่อผมะมีสภาพราวับนาฟ้าในฝันอผม...
แม่เยเล่านิทานเี่ยวับนาฟ้าให้ผมฟัมามายเมื่อผมยัเ็ รั้หนึ่มันทำให้ผมินนาารอยู่นเียวว่าแม่อผมือนาฟ้าที่อยปลอบประโลมผมเสมอ
สมัยเ็ผมไม่ใร่ที่ะเล่นับเ็อื่นๆในวัยเียวัน ผมไมุ่ย ไม่เล่น ไม่แม้แ่แะ้อพวเาเหล่านั้น สิ่ที่ผมทำเพียแ่้อมอพวเาเินผ่านไปมาในวันที่ฝนพร่ำ ในวันที่อาาศหนาวยะเยือ หรือวันที่แสีส้มแผเผาผู้น เท่านั้น
ผมับแม่อบ้อมอผู้น หาที่สบๆนั่ท่ามลาลื่นฝูนเียบๆ พอเวลาอาหารเย็นเราทัู้่็มาสนทนาันในเรื่ออผู้น แม่มัะบอับผมว่า ีวิอผมมี่ามา และ ผมเท่านั้นที่ะเิมเ็มวามมี่าให้แ่แม่ไ้
แม่ไม่เยพูถึพ่อ...
เท่าที่ผมรู้เี่ยวับพ่อือ เาเป็นนทิ้ผมับแม่ไป ั้แ่ผมยัไม่ลอ้วย้ำ แม่ไม่รู้ัวเลยว่าทุรั้ที่ผมถามถึเาแม่ะแสสีหน้าูแลนหรือว่าลั่แ้นใแ่ไหน ทว่าั้แ่ผมยัเล็ แม่่อยๆสร้าำแพที่ยาะทำลายให้ผมทีละนิ และทิิทำให้ผมเลียพ่อที่ผมไม่มีวันเห็นหน้า
ทว่าสิ่หนึ่ในัวผมที่ัแย้ือ ผมไม่เยรู้สึแบบนั้น ทุรั้ที่ผมพร่ำบอแม่ว่าเลียผู้ายนที่ทำให้แม่อยู่ในสภาพแบบนี้นั้นผมไม่เยิอะไรสัอย่าในหัวอันโล่ว่า ทุรั้เวลาผมปลอบประโลมแม่้วยมือเล็ๆผม็ไม่เยิอะไรมาว่าแม่ำลัร้อไห้ เลย ...
ผมพยายามบัับให้ัวเอรู้สึเ็บปวเมื่อเห็นแม่เ็บปว ทว่าสุท้ายแล้ว็ไม่เยสำเร็ แม้ะพยายาม ็ไม่สำเร็ ถึวันนี้ผม็เลยไม่ิะฝืนนเออี่อไป
ผมไม่เยิว่าผมะ่าแม่ สิ่ที่ผมทำ็แ่อยาให้แม่มีวามสุ แม่มัพร่ำบ่นับผมเสมอในเรื่ออวามทุ์ ึ่นาที่อมา็มีเพียผมเท่านั้นที่ะปลอบแม่ไ้ให้หายทุ์ั่วราว สุท้ายแล้วผม็ิทาออให้แม่ไ้
นั่นือาร่าแม่...
ผมไม่เยิว่าผมะทำมันสำเร็ ทว่าแม่ไม่ืนผมเลยสันิ
แม่ไม่แม้แ่รีร้อ หรือโวยวายเพื่อแ้ให้ำรวมาลาอผมเ้าะรา แม่เพียแ่ยิ้มให้ผม น้ำาแม่ไหล และมีรอยยิ้มที่แสนเศร้าโศ
านั้นผม็ผลัแม่ลไปสู่พื้นเบื้อล่า ...
ผมทำสีหน้าไม่ถูอนที่แม่ลไปเบื้อล่า...และยืนนิ่อยูับที่พลาื่นมัวเอที่ทำให้แม่มีวามสุ ผมทำให้แม่มีวามสุลอไปไ้นับั้แ่วันนี้ แม่ะอยู่รอบัวผม ใ้ปีสีาวที่ลี่สยายอนาฟ้าโอบลุมและ้ำุนผมไว้ ลูบศีรษะและเล่านิทานให้ผมทุ่ำืน แม่ไม่ไ้าผมไปไหน... ายเนื้ออแม่่าหาที่าไป
วิา...
ิ....
อแม่ยัอยู่ับผม...
และผมรัแม่อผมรนี้ ...
้าๆผม...
ที่ำลัยืนอยู่้าๆผม ุมมืออผมนี้ .... และมอูศพอนเอพลาส่ยิ้มให้ผม ผมระับมืออแม่ไม่ไ้เพราะร่าายอแม่โปร่แส ใบหน้าอแม่ออะูเละเทะและเ็มไป้วยราบเลือับราบน้ำานิหน่อย
แ่ผม็ไม่ไ้ว่าอะไร ผมยิ้มให้แม่ พร้อมันนั้นแม่็โอบผมเ้าสู่อ้อมออบอุ่นที่เปี่ยมสุาวลิ่นเลือและน้ำเลี้ยสมอนั้นเอ...
นิ้วุและเล็บบิเบี้ยวอแม่ไล้ามไรผมอผมอย่าเบามือ
ริมฝีปาีาและห้อย่อแ่อแม่อ้าออ ราวับั้ใะพร่ำล่าวอะไรสัอย่าับผม ผมมอหน้าแม่ัๆ สัเเห็นเบ้าา้าหนึ่ลอไป้วยลูาป่นละเอีย และศีรษะบิเบี้ยวผิรูป แม่อ้าปาที่ลวโบ๋้าไว้่อนะล่าวออมา้าๆ
“แม่รัลู...”
ผมพยัหน้าและโอบแนรอบเอวบาอแม่ และรู้สึถึบาอย่าที่สะิหลัอผม...
มันือปีสีเลือที่แม่โอบรอบัวผมไว้ ...
อา...อบอุ่นเหลือเิน...
่าอ่อนโยน...
เหลือเิน....
ผลงานอื่นๆ ของ วาฬทะเลทราย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ วาฬทะเลทราย
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"Toon :: CoMMent"
(แจ้งลบ)เรื่องนี้ออกมาแนวหลอนนิดหน่อย พร้อมกับเนื้อเรื่องที่โผล่พรวดออกมาตอนที่แม่ตาย^_^ ซึ่งมันแสดงถึงเรื่องราวก่อน ๆ ออกมาได้ทั้งที่ไม่ได้มีฉากเหตุการณ์ใด ๆ มากนัก ถือว่าเป็นการแสดงเนื้อเรื่องและเหตุผลต่าง ๆ ให้ผสานเข้ากันได้อย่างลงตัว ถ้าหากมีเรื่องราวที่มากกว่านี้น่าจะดี อยากให้เรมสอดเนื้อเรื่องบางอย่างเข้าไปให้เต็มที่เลยนะ^_^ สำหรับตูนแล้วมันเป็นเรื่อ ... อ่านเพิ่มเติม
เรื่องนี้ออกมาแนวหลอนนิดหน่อย พร้อมกับเนื้อเรื่องที่โผล่พรวดออกมาตอนที่แม่ตาย^_^ ซึ่งมันแสดงถึงเรื่องราวก่อน ๆ ออกมาได้ทั้งที่ไม่ได้มีฉากเหตุการณ์ใด ๆ มากนัก ถือว่าเป็นการแสดงเนื้อเรื่องและเหตุผลต่าง ๆ ให้ผสานเข้ากันได้อย่างลงตัว ถ้าหากมีเรื่องราวที่มากกว่านี้น่าจะดี อยากให้เรมสอดเนื้อเรื่องบางอย่างเข้าไปให้เต็มที่เลยนะ^_^ สำหรับตูนแล้วมันเป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยล่ะ อ่านน้อยลง
~นู๋น้อยเยลลี่&ไดอารี่เชอรี่~ | 20 ก.พ. 52
-
7
-
1
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"..."
(แจ้งลบ)ไปซะ เขียนแนวๆนี้แบบเป็นเรื่องยาว แล้วส่งสำนักพิมพ์ซะไป๊ อ่านเพิ่มเติม
ไปซะ เขียนแนวๆนี้แบบเป็นเรื่องยาว แล้วส่งสำนักพิมพ์ซะไป๊
Kae >> {NeeD•YeD•},,U,, | 5 เม.ย. 52
-
3
-
0
"Toon :: CoMMent"
(แจ้งลบ)เรื่องนี้ออกมาแนวหลอนนิดหน่อย พร้อมกับเนื้อเรื่องที่โผล่พรวดออกมาตอนที่แม่ตาย^_^ ซึ่งมันแสดงถึงเรื่องราวก่อน ๆ ออกมาได้ทั้งที่ไม่ได้มีฉากเหตุการณ์ใด ๆ มากนัก ถือว่าเป็นการแสดงเนื้อเรื่องและเหตุผลต่าง ๆ ให้ผสานเข้ากันได้อย่างลงตัว ถ้าหากมีเรื่องราวที่มากกว่านี้น่าจะดี อยากให้เรมสอดเนื้อเรื่องบางอย่างเข้าไปให้เต็มที่เลยนะ^_^ สำหรับตูนแล้วมันเป็นเรื่อ ... อ่านเพิ่มเติม
เรื่องนี้ออกมาแนวหลอนนิดหน่อย พร้อมกับเนื้อเรื่องที่โผล่พรวดออกมาตอนที่แม่ตาย^_^ ซึ่งมันแสดงถึงเรื่องราวก่อน ๆ ออกมาได้ทั้งที่ไม่ได้มีฉากเหตุการณ์ใด ๆ มากนัก ถือว่าเป็นการแสดงเนื้อเรื่องและเหตุผลต่าง ๆ ให้ผสานเข้ากันได้อย่างลงตัว ถ้าหากมีเรื่องราวที่มากกว่านี้น่าจะดี อยากให้เรมสอดเนื้อเรื่องบางอย่างเข้าไปให้เต็มที่เลยนะ^_^ สำหรับตูนแล้วมันเป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยล่ะ อ่านน้อยลง
~นู๋น้อยเยลลี่&ไดอารี่เชอรี่~ | 20 ก.พ. 52
-
7
-
1
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น