คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : 7 so kiss me (4)
7
so kiss me (4)
ห้อหอ
ลิ่นไอวามเย้ายวนอน้ำหอมปรับอาาศั้นเลิศระายไปทั่ว แทนที่นอยู่ในห้อะรู้สึผ่อนลาย
แ่ลายเป็นว่าเ้าสาวหมา ๆ อย่าาริายัมอยู่ับวามเรีย หิสาวนั่มอหน้าัวเอาระเาบานให่พลาทอถอนใ
เธอถืออสีาว มุมอมีื่อโรพยาบาล
แ่พอหันไปพบเียวิวาห์เรียลีบุหลาบเป็นรูปหัวใสอวล้อัน
วาสวยึ้็ไหววูบ หัวให่อเหี่ยว วามิ่า ๆ นานา โหมเ้าใส่ทำให้เธอสับสน เรือนหอแห่นี้็ือ
‘ลานประหาร’ สำหรับนัโทษเ่นเธอ
วาอ่อนล้าหลุบมออสีาวในมืออีรั้
ไม่ว่าะเิอะไรึ้น ยัไเธอ้อบอสิ่ที่ั้ใับภาุมาศให้ไ้ เาะไ้ไม่แะ้อเธอ
“เพื่ออิสรภาพอเธอเอนะาริา” หิสาวบอัวเอผ่านบานระ
และ้อสะุ้เฮือเมื่อไ้ยินเสียาห้อน้ำ
หัวใเธอเ้นแรราวับลอศึเมื่อเ้าบ่าวอเธอ้าวออมาาห้อน้ำ
วามเียบเ้าแทรลาระหว่าเาับเธอ
และมันทำให้าริารู้สึอึอัอย่าที่ไม่เยเป็นมา่อน...
หิสาวลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา
เอาแ่มอหน้าภาุมาศ
“ยัไม่่วอีเหรอ ?”
เสียทุ้มถามึ้นทำลายวามเียบ
าริาส่ายหน้า มอร่าสูผ่านบานระ
สิ่ที่เห็น็ือภาุมาศยืนมอเธออยู่เหมือนัน และอนนี้ายหนุ่มมีผ้านหนูิายเพียผืนเียวเท่านั้น
ึ่ทำเอาเลือในายหิสาวีพล่าน ใบหน้าแ่ำน้อเมินหน้าหลบ
“เป็นอะไรหรือเปล่า? สีหน้าาูไม่สู้ีเลย” ไม่เพียถาม ภาุมาศ็ยื่นมือมาแะัวเธอ แ่าริา็ปัมือเาออไป
แล้วเอ่ย้วยน้ำเสียริั
“ันมีเรื่อสำั้อบอุ่ะ” หลุปาพูออมาแล้วาริา็สบาับอีฝ่าย้วยใบหน้าร้อนผ่าว
“ว่ามาสิ…” นพูไม่พูเปล่าแ่ใ้มูไ่ไปามเรือนผม ไล่่ำลมาถึรอบหน้า...
ใบหู... ออ ึ่ทำเอาาริาหายใสะุนั่แ็ทื่อเป็นุ๊าปั้น
“หยุ... หยุ่ะ ุ้น” หิสาวห้ามเสียสั่น พร้อมแะมือหนาึ่เลื่อนมาสัมผัสสะเปะสะปะเป็นหนวปลาหมึออ
“ุเป็นอผมโยถู้อแล้วนะา
ผมมีสิทธิ์ที่ะแะ้อุ อย่าห้ามผมเลยนะที่รั”
ูเ้าบ่าวอเธอไม่สนใำห้ามปรามสันิ
มูอเายัุนามประสา หิสาวสูอาาศเ้าไปเ็มปอแล้วออแรผลัร่าหนาออ
แ่ไม่เป็นผลเอาเสียเลย
เ้าบ่าวเธอไม่สนใอะไรทั้นั้นนอาวุ่นวายับร่าายอเธอ นในที่สุหิสาว้อหลุปาในสิ่ที่ั้ใออมาื้อ
ๆ
“ันท้อ่ะ” เธอบอเา้วยน้ำเสียราบเรียบที่สุ
นนที่เพลินับร่าายอเธอะัไป
วาหวานึ้เย็นเียบสบนิ่ับวารียาวอเ้าบ่าวนิ่
เป็นรั้แรเลยที่าริาไม่หลบาเา ภาุมาศึื่นมวามามอวาเ้าสาวไ้สมใ
ทว่านอาวามสวยแล้วเายัสัมผัสไ้ถึวามเย็นา เยเมย ไร้อารม์ใ ๆ าเธออี
แ่อะไรบาอย่าในวาแสนสวยู่นั้นำลับอเาว่าเรื่อที่เธอหลุปามานั้นมันไม่ใ่วามริ!
“ไม่ลเลย
อย่าล้อเล่นันแบบนี้”
าริาไม่ปิเสธหรืออบรับอะไรนอายื่นอสีาวในมือให้ผู้เป็นสามีโยนิินัยู
“อะไร?”
“เปิูแล้วะทราบเอ่ะ” หิสาวบอเสียเรียบ
ภาุมาศรับอมาเปิอ่าน รายละเอียที่ปราอยู่หน้าระาษทำเอาายหนุ่มถึับหายใสะุ
อึ้ไปพัให่ราวับ้อำสาปนาแม่มใร้าย านั้นเา็หันไปมอเ้าสาว้วยสีหน้าเรีย
ๆ
ความคิดเห็น