บ่วงรักเทพบุตรร้าย

“ถ้าพายไม่จูบ งั้นอาจูบเอง”

“อ๊าย! ไม่ต้อง! พายจูบเอง” พิชชาวดีร้องลั่นห้องเมื่อถูกมือใหญ่ประคองแก้มของเธอไว้ทั้งสองข้าง คนกลัวโดนมากกว่าจูบจึงยกฝ่ามือกุมหน้าหล่อเหลาไว้พัลวัน เอียงคอเอียงตัวหาจังหวะหลบเลี่ยง แต่ดูเหมือนคนเอาแต่ใจจะรู้ทันถึงได้ลากฝ่ามือร้อนๆ ออกจากพวงแก้มแล้วไปยึดกระชับเข้ากับแผ่นหลังของเธอแทน

“เริ่มได้แล้วมั้ง บอกไว้ก่อนว่าไม่เอาจูบแก้มเหมือนหลานจูบอา แต่เอาจูบแบบสามีภรรยา ทำได้ไหม ถ้าทำไม่เป็นจะสอนให้” คนอาสาจะสอนจูบจ้องเขม็งกับดวงตาหวานที่เบิกกว้างอย่างตื่นตะลึง ไม่พูดไม่จาก็หลับตาลงพลางโน้มหน้าลงไปหาเพื่อคนบางคนจะได้จูบได้ถนัดถนี่  

        “บ่วงรักเทพบุตรร้าย” เป็นนิยายที่สร้างขึ้นจากจินตนาการและความรู้สึก ไม่ว่าชื่อตัวละครหรือสถานที่ที่กล่าวอ้างถึงหาได้คิดพาดพิงให้ใครได้รับความเสียหาย นิยายเรื่องนี้เน้นความน่ารักของตัวละครในเรื่องและความกุ๊กกิ๊กหวานๆ ของพระนาง พล็อตนิยายไม่ได้ลึกลับซับซ้อน อ่านเพลินๆ คลายเครียดค่ะ^_^

หากชอบใจก็ขอฝากไว้ในอ้อมอกอ้อนใจของท่านผู้อ่านที่น่ารักด้วยค่ะ

ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

...ด้วยรักจากใจ...

ปล. บ่วงรักเทพบุตรร้ายจะอัพให้อ่านประมาณ 70% นะคะ

ขออภัยในความไม่สะดวกค่ะ