(Reborn khr)มาเฟีย...แล้วไง!?!

ลำดับตอนที่ #2 : พบกัน

ในค่ำคืนของเมืองแห่งนี่มีร่างของผู้หญิงทั้ง7คนวิ่งหนีกลุ่มผู้ชายที่พากันวิ่งตามมาอย่างสุดชีวิต

และผู้หญิงผมสีเปลือกไข่(หรึอเปล่า?ไม่แน่ใจ)ก็ยิบมืดพกที่ช้อนอยู่ในเสื้อของตัวเองออกมาแล้วขว้างไปที่กลุ่มนั้นอย่างแรงทำให้1ในนั้นถูกมืดที่ขว้างไปปักที่หัว

“อึ่ก!อ๊ากกกกกก!!!!!!!"เสียงของผู้เคราะร้ายร้องออกมากอย่างเจ็บปวดทรมานแต่ทั้ง2ฝ่ายก็หาได้สนใจไม่

เพราะพวกเขาที่เป็นฝ่ายฆ่า1ในคนของพวกนั้นก็เพื่อให้พวกของตนเองมีชีวิตรอดส่วนอีกฝ่ายก็ทำเพื่ออยากได้เงินทั้งที่พวกเขาอยากจะ‘ฆ่า'แต่เพราะอยากลักษาสัญญาที่พวกเขาให้ไว้กับเพื่อนจึ่งเลื่ยงที่จะฆ่าคน...ถ้าไม่จำเป็นอ่ะนะ

   และตอนนี่มันก็จำเป็นชะด้วยสิ แต่ก็ฆ่าไม่ได้อยู่ดีเพราะ...คนที่พวกเขาสัญญาไว้อยู่ด้วยนะสิ!!ฮืออออนี่จะต้องวิ่งหนี(อีก)จริงๆหรอเนี่ย

“วิ่งเร็ว!!"จร้าาาาาแต่ใครพูด(ว่ะ)ถึงจะสงสัยยังไงพวกเราก็วิ่งไปด้วยอยู่ดีแต่พอวิ่งไปสักพัก(3นาที)

“แฮ่กๆชะ...ชั้นเหนื่อยแล้วอ่ะ"และคนที่พูดนั้นคือชั้นเอง ก็มันเหนื่อยอ่ะจะให้ทำไงล่ะ?

“อีกนิดเดียว..."จะพยายามเชื่อนะ

“หยุดนะโว้ยยยย!!!"หยุดให้โง่สิ(ว่ะ)

“รีบตามไปสิว่ะ!!!"อย่าตามมานะจะไม่มีแรงวิ่งแล้วเนี่ย

“เข้าไปหลบตรงนั่นก่อน"พอพูดจบพวกเราก็พากันไปหลบตรงนั้นทันที่

“ฮึก...เราจะรอด...ฮึก...ไหม"

“ต้องรอดสิ...อย่าระ-อุ๊บ!"ชั้นที่กำลังปลอบไอริสอยู่ก็ถูกเซล่าปิดปากไว้ก่อนจะพูดจบ

“หายไปไหนว่ะ!!"

“พวกแกตามหาให้ทั่ว!!"

“ครับ!!!!!"

ตึก  ตึก ตึก (เสียงวิ่ง)

เมื่อรู้สึกว่าพวกที่ตามมาไปไกลพอสมควรแล้วพวกเราทั้ง7คนก็หันมามองหน้ากัน

“เราจะไป...ฮึก...ที่ไหน..ฮึก...กันดีล่ะ?"ไอริสถามพวกเราเสียงเบาพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างหน้าสงสาร

“ไม่เป็นไร...เราไปทางนั้นกันเถอะ"คุโรนะ(คุโระ)ลูบหัวของไอริสเพื่อปลอบแล้วบอกให้พวกเราทุกคนไปอีกทางที่เป็นทางเล็กๆมืดๆ(เพราะเป็นตอนกลางคืน)

“เฮ้ย!!มันอยู่นั่น!ตามไปเร็ว!!!"ฝ่ายที่ไล่ตามพวกชั้นมาตะโกนเสียงดังลั่น

!!!!!!

“ลุกขึ้น!แล้ววิ่ง!!เร็วเข้า!!!"

พลึ่บ!!ตึก!ตึก!ตึก

คุโระฉุดพวกเราขึ้นแล้วพากันวิ่งหนีพวกนั้นจนออกมาที่ถนนได้และตอนที่พวกเราพากันวิ่งข้ามถนนนั่นก็มีรถสีดำเลี้ยวออกมาทำให้เกลียบจะชนพวกชั้นแต่ดีที่เบรกทัน

“พวกเธอเป็นอะไรหรึอเปล่า"คนผมสีทองที่ลงมาจากร4ขั้นนั้นพร้อมกับคนของเขาเอ่ยถามพวกชั้นทั้งที่สายตากับมองไปที่คุโระอย่างสนใจ

ปึด!(เสียงเสั้นความอดทนขาด)

กล้าดียังไงถึงมองคุโระแบบนั้น พอคิดแบบนั้นมันเลยทำให้พวกเราเผลอปล่อยจิตสังหาร(แต่ไม่มาก)ออกมาและนั้นมันทำให้พวกเขามีท่าทีตกใจเล็กน้อย

“หยุดได้แล้ว"คุโระที่ลุกขึ้นยืนแล้วบอกพวกชั้นด้วยน้ำเสียงปกติ

“อึ่ก!พวกเราขะ-เฮ้ยย!!!!มันอยู่นั้นไปเร็ว!!!"พวกที่ตามพวกชั้นมาตะโกนขึ้นขัดสิ่งที่พวกเราจะพูดชิส์!น่าหงุดหงิด และตอนที่พวกนั้นวิ่งมาทางพวกเรานั้นพวกคนที่อยู่ในรถก็เดินมายืนขวางไว้ก่อนที่พวกนั้นจะถึงตัวพวกชั้น

“คุณคิดจะทำอะไรกับพวกเธอกันครับ?"ผู้ชายที่สีตาเหมือนน้ำทะเลพูดขึ้นอย่างสุภาพ

“แล้วพวกแกหยุ้งอะไรด้วย เด็กพวกนี้ก็แค่‘โสเภญณี'จริงมะ-อั่ก!!"

“มันจะมากไปแล้วนะ!!!"

เฟย์ย่าที่ความอดทนหมดก่อนใครก็เข้าไปจัดการคนที่พูดด้วยการตีเข่าใส่ที่ท้องอย่างแรงเพราะผู้ชายคนนั้นกระอักเลือดด้วย

“พวกกะ-!!!ฉั่ว!!!"และผู้ชายอีกคนที่กำลังจะพูดนั้นก็โดนอาคาริเอาดาบแทงที่อกข้างซ้ายเรียบร้อย

“นี่~~มาเล่นกันเถอะค่ะ^^"ลูน่าพผูดขึ้นทางด้านหลังของพวกนั้นทำให้พวกมันตกใจมากเพราะทางด้านหลังของลูน่ามีศพของพวกนั้นเต็มไปหมดแถมเลือดยังเต็มพื้นไปหมดอีกด้วย

“พวกคุณ/นายผิดเองนะ/ค่ะ"ชั่นกับไอริสพูดขึ้นพร้อมกันก่อนจะหลบพวกนี่เข้าไปหาพวกคนที่ตามมาอย่างเร็ว

พลั่ว!!ฉับ!!ตุ๊บ!!ฉั่ว!!(ใช่เปล่าว่ะ)

“เอาล่ะจบแล้ว"เซล่าพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้ม

“แต่เสื้อเปลื้ยนเลือดหมดแล้วนะค่ะ"ไอริสบอกเซล่าอย่างกังวล

“งั้นไปเปลี่ยนเสื้อที่โรงแรมที่พวกเราพักอยู่ก่อนก็ได้เดี๋ยวหาให้"คนผมแดงพูดขึ้นบอกพวกเรา

เอาไง

(  -_-)=>>(  -_-)=>>(  -_-)=>>( -_- )<<=(-_-  )<<=(-_-  )<<=(-_-  )

“ขอรบกวนด้วย"คโระ

“ขอรบกวนด้วย/ค่ะ"x6

++++++++++++++++++++++++

มีอะไรผิดก็ขออภัยด้วยค่ะ