NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Reborn khr)มาเฟีย...แล้วไง!?!

    ลำดับตอนที่ #4 : วุ่นวาย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 267
      17
      5 ก.พ. 62

             ตึก!ตึก!ตึก! ปัง!


    "ลูน่า!เกิดอะไรขึ้น!?!"เซล่าที่วิิ่งมาถึงห้องที่ลูน่านอนอยู่ก่อนใครก็ถามขึ้นอย่างร้อนรน

    ก็เล่นร้องชะแก้วหูคนได้ยินจะแตกขนาดไหนถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่นี่มีรุมประชาทัณฑ์นะเออ

    "ม--ไม่มีอะไรจ๊ะ^^;;"ลูน่าที่นั่งอยู่บนพื้นห้องหันมาตอบทุกคนที่มากันครบ

    หนูจะไม่โดนรุมประชาทัณฑ์ใช่ไหมค่ะQ^Q

    "แล้วจะกริ๊ดทำไม...เป็นวิญญาณ?"ริรินถามขึ้นพร้อมเอียงคออย่างน่ารัก แต่ไม่ใช่กับพวกเราที่รู้จักนิสัยเจ้าตัวดี

    แบบนี้มันเรียกว่ากวน...และถ้าจะพูดว่าวิญญาณทำไมไม่ด่ากันใาตรงๆเลยล่ะคะคุณเพื่อนนนน

    "ถ้าฉันเป็นวิญญาณเธอก็ไม่ใช่คนแล้วล่ะ ริริน^^"ลูน่าพูดพร้อมกับยิ้มให้ริริน

       เปรี้ยง!เปรี้ยง!

    อ่าาาารู้สึกถึงสายฟ้า คงไม่ทะเลาะกันตอนนี้หรอกนะ

    "อ้าว?ตื่นแล้วลูน่า"เสียงที่ดังออกมาจากเตียงนอนของลูน่าเรียกความสนใจของทุกคนให้หันไปมองอย่างพร้อมเพียง 

    บรรลัยแล้วไง//เหงื่อตก

    "นี่มันหมายความว่าไงลูน่า?"เฟย์ย่าถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นจนรู้สึกเหมือนอยู่กลางหิมะ น้ำแข็งเคลื่อนที่คนรองยังขนาดนี้ถ้าน้ำแข็งเคลื่อนที่คนพี่จะขนาดไหนค่ะ?! ขออย่าให้พึ่งมาเลย????

    "อ--เอ่อ ก็แลมโพไง"ลูน่าตอบเฟย์ย่าก่อนจะหันไปมองคนหัวเขียวที่ยกมือขยี้ผมฟูๆของตัวเองพร้อมกับป้องปากหาวอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไม่คิดจะช่วยกันเลยใช่มั้ยเนี่ย!?

    "...ห๊าาาาา???"ริริน เซล่า และ เฟย์ย่าร้องขึ้นพร้อมกับปล่อยไอเย็นออกมา แค่เห็นผู้ชายในห้องเพื่อนตัวเองจำเป็นต้องทำขนาดนี้เลยหรอ?

    "อะไรเล่า!?!"ถามขึ้นอย่างไม่พอใจกับการที่ถูกมองเหมือนปิดบังอะไร

    ฉันไม่ได้ปิดบังอะไรชักหน่อย...เออ!ยอมรับก็ได้ว่าฉันมีเรื่องปิดบัง ก็แค่เรื่องที่ไม่รู้ตัวว่าแลมโพมาอยู่ห้องตัวเองได้ไง แค่นั่นเอ๊ง!

       และเหมือนสวรรค์จะรักลูน่าอยู่บ้างเลยส่งผู้ช่วยมาให้ได้ทันเวลา(หรอ?//ลูน่า)


    "มีเรื่องอะไรกั---แลมโพ~~~(กัดฟัน)มานี่!" จีที่เดินเข้ามาเพื่อถามว่ามีเรื่องอะไรก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเหลือบไปเห็นแลมโพที่มองมาที่ตนเองด้วยใบหน้าที่ชีดฉับพลันจากนั้นจีก็ลากแลมโพออกมาทันที่โดยไม่คิดจะสนสายตาสงสัยของพวกผู้หญิิงที่มองมาและพวกผู้หญิงก็ไม่คิดจะสนใจสายตาขอความช่วยเหลือของแลมโพเลย

     สมน้ำหน้า!!//x6(โฮ่~~ใจร้ายT^T//แลมโพ)

    "...คำอธิบาย"เสียงเย็นๆของคนที่ทุกคนคิดว่าไม่ได้มาดังขึ้นข้างหลังทำหันพากันหันไปมองคอแทบ
    เคล็ด 

      แม่จ๋าาาาน้ำแข็งเคลื่อนที่มาแล้วววววกริ๊ดดดด!!

    "หนูไม่รู้"กระชิกๆอยากจะร้องไห้

    "...หรอ..."

    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
     
    พูดแค่เนี่ย!?!


         <ฝั่งผู้ชาย>

    "นายไปอยู่ในห้องของลูน่าได้ไง แลมโพ?" จีอ๊อตโต้ ถามขึ้นพร้อมกับมาดของบอสวองโกเล่เต็มรูปแบบโดยมีผู้พิทักษ์ที่เหลือส่งสายตาอย่างเห็นด้วย นี่มันบังคับ(ให้ตอบ)ชัดๆ!

    "ก็..."จากแลมโพก็เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ทุกคนฟัง"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ล่ะ"

    "ความคิดใช่ได้เลยนิขอรับ"อุเกทสึพูดขึ้นได้ยินดั่งนั่นแลมโพก็ยืดอกภูมิใจแต่ก็ภูมิใจได้ไม่ได้

    "ไม่คิดเลยนะว่านายจะมีความคิดเป็นกับคนอื่นด้วย...คงต้องมองใหม่แล้วล่ะ"เดม่อนพูดจบทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วยทันที่ พวกใจร้าย!ทำกันได้ลง!

    "ได้เวลาอาหารเช้าแล้ว..."อเลาดี้พูดขึ้นเมื่อมองไปที่นาฬิกาของตัวเอง

    "งั้นฉั---"แลมโพ

    "เรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วงฉันให้คนไปตามแล้ว"นัคเคิ้ลพูดขึ้นแทรกแลมโพที่จะอาษาไปตามพวกผู้หญิง ทำให้แลมโพแสดงสีหน้าเบื่อหน่ายทันที่"...นั้นไงคนที่ฉันให้ไปตามมาแล้ว"

    "ร--รายงานครับ ผู้หญิงทั้ง7คนที่พวกท่านพามา...ไม่อยู่ในห้องครับ!!"

    "............."x7
       













    "เพื่อนเล่น?"x7

    เฮือก!!!

    ตัวประกอบอย่างผม...ลาตายละครับT0T







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×