六爻
ลิ่วเหยา
Priest (พีต้า) เขียน
Bou Ptrn แปล
เหยียนเจิงหมิง ศิษย์พี่ใหญ่ผู้มีชาติกำเนิดร่ำรวยสูงส่ง เมื่อตอนอายุเจ็ดขวบหนีออกจากบ้านแล้วถูกอาจารย์ที่เจ้าเล่ห์เพทุบายเก็บได้ ต่อมาก็กลายเป็น ‘ที่พึ่งของสำนัก’ ‘ผู้สนับสนุนของเจ้าสำนัก’ และ ‘ศิษย์เอกเปิดขุนเขาแห่งสำนักฝูเหยา’ เขาเป็นบุรุษรูปงามที่มีผมสีดำยาวสยาย เป็นคุณชายเหยียนผู้ไม่เอาไหน เจ้าสำอาง หลงตัวเอง ปากร้าย จนบรรดาศิษย์น้องแอบเรียกว่า ‘เจ้าแม่’ แต่ในยามคับขันเขาคือศิษย์พี่ใหญ่ที่พึ่งพาได้
เฉิงเฉียน ศิษย์คนที่สามของสำนักฝูเหยา เป็นเด็กฉลาดความจำดี มีใบหน้าน่ารักแต่เย็นชา รูปร่างเจริญเติบโตเชื่องช้าตามอายุไม่ทัน เขาสุขุมรอบคอบ ขยันหมั่นเพียร เห็นตนเองเป็นคนงานน้อย ข้ารับใช้น้อย...เพียงแต่คนในครอบครัวไม่เคยเห็นเขาเป็นบุตรชาย ดังนั้นเมื่อถูกขายเขาจึงตามชายแปลกหน้าท่าทางเหมือนนักต้มตุ๋นไปจนถึงเขาฝูเหยาและได้พบกับศิษย์พี่ศิษย์น้อง ‘ผู้ร่วมลิขิตฟ้า ร่วมชะตากรรม’
“ท่านกลับไปที่ของท่านไม่ได้หรือ”
“ไม่ได้ เจ้าลองดูว่าตอนนี้เจ้ามีสภาพทุเรศอย่างไร หลายวันนี้ข้าต้องดูแลเจ้า…เจ้าฝึกกระบี่ถึงดึกเช่นนี้ทุกวันหรือ”
บนหน้าผากเฉิงเฉียนมีเส้นเลือดเขียวเส้นหนึ่งกระตุก ละเลยคำถามของเขา “ข้าไม่นอนกับท่าน!”
“เจ้าคิดว่าข้าอยากนอนกับเจ้าหรือ” เหยียนเจิงหมิงกล่าวด้วยโทสะ “เขียงหั่นผักยังนุ่มกว่าเตียงของเจ้าเลย!”
แล้วพบกันเดือนละเล่ม เริ่ม มกราคม 2563 นะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น