คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่10(เอ็ม)
(เอ็ม)
ตอนนี้ผมอยู่ในงานศพแม่ของไอ้ไอมันแล้วครับ ไอ้คิวมันก็มาด้วยเห็นนั่งกอดกันใหญ่เลย แม่ตัวเองตายยังมาอี๋อ๋อกับแฟนอีกหมั่นไส้
“เอ็มไปหาหนูไอไป”
ปกติผมจะเถียงกับแม่นะครับแต่ตอนนี้ ผมรู้ว่าแม่อยู่ในโหมดไหน
“ไอ้ไอ...”
“....”
มันหันหน้ามามองผมพร้อมกับเพื่อนมันที่นั่งอยู่ข้างกัน
“กูบอกแล้วไงว่าอย่าร้อง”
“....อือ”
เฮ้อ ผมก็สงสารมันนะเนี่ยมันคงรักแม่มาก แล้วหลังจากนี้มันจะอยู่กับใครล่ะเนี่ย
ผมนั่งกับกับมันไปซักพัก ใหญ่แล้วตอนนี้ก็ใกล้เลิกแล้วด้วย
“ไอกูกลับก่อนนะ”
ไอ้คิวครับ
“อืม”
“มึงมีไรก็โทรหากูนะ มาอยู่กับกูก็ได้กูรู้ว่ามึงไม่ชอบอยู่คนเดียว”
“อืม”
ผมเห็นมันพูดได้แค่คำเดียวแหละคือ อืม อืมอย่างเดียวเห็นมันอย่างนี้ผมไม่ชอบเลย อยากได้ไอที่เป็นคนขี้บ่นหงุดหงิดง่ายกลับมาอ่า
“เอ็มกลับบ้านกัน งานเลิกแล้ว”
“ครับ...”
“ส่วนหนูไอถ้าไม่รังเกียจอะไรก็มาอยู่กับน้านะ”
“คือ...”
“ยัยลินน่ะเคยบอกไว้ตอนไปเที่ยวบอกว่า ถ้ายัยลินตายเมื่อไหร่ให้เอาหนูไอไปอยู่กับน้าเลย”
คุณไพลินบอกกเองเลยหรอเนี่ย ผมว่าไอ้ไอมันคงคิดว่าถ้าเป็นคำขอของแม่มันคงจะทำแหละ
“ก็ได้ครับ”
“จ่ะ งั้นวันนี้ไปเก็บเสื้อผ้าบางส่วนที่บ้านก่อนส่วนบ้านหลังนั้นถ้าวันไหนหนูไอเบื่อก็กลับมาที่นี่ได้นะ”
“ครับ”
“น้าก็ดีใจนะที่มีหนูไอมาอยู่ด้วยจะได้คิดว่ามีลูกชายสองคนเลยบ้านจะได้ไม่เหงา”
“ไปกันครับแม่”
แล้วเราสามคนก็นั่งรถกันมาที่บ้านไอ้ไอมันมาเก็บเสื้อผ้าและของที่จำเป็น บ้านมันก็ดูใหญ่โตดีนะถ้าขายไปก็คงเสียดายและมันคงเป็นความทรงจำของมันกับแม่มันด้วย
ตอนนี้พวกเรานั่งรถกันมาถึงบ้านแล้วครับ
“แม่แล้วไอ้ไอมันนอนห้องไหนอ่ะ”
“งั้น...ให้ป้าแจงจัดห้องใหม่ให้เลยดีกว่า อยู่ข้างๆห้องแกแหละ”
“อืม...งั้นก็ได้”
ไอ้ไอไม่พูดไรเลยครับกลับบ้นมาข้าวก็ไม่กิน ซึมอยู่นั่นแหละ
ผมรู้สึกไม่ชอบมากๆเลที่มันเป็นแบบนี้และก็รู้สึกไม่สบายใจด้วย
ผมคิดวิธีออกแล้ว...
“นี่ไอ้ไอ...”
“....ฮึ”
มันหันมามองหน้าผม
“มึงมาธุระกับกูหน่อยได้ป่ะ”
“ที่ไหน”
“นั่นแหละ ไปเป็นเพื่อนหน่อย”
“อืม...”
“มึงตกลงแล้วนะ”
“เออ”
“แม่ครับผมขอไปทำธุระกับไอ้ไอมันหน่อยนะ”
ผมตะโกนบอกแม่ที่อยู่ในครัวกำลังช่วยป้าแจงล้างจานอยู่
“จะไปไหน นี่ก็พึ่งเลิกงานศพยังจะลั้นลาอีก”
“ขอบคุณครับแม่ผมหยิบตังแล้วไปก่อนนะไปเร็วไอ้ไอ..”
ผมม่ฟังแม่พูดอะไรทั้งนั้น ผมรีบจับมือไอ้ไอแล้ววิ่งออกจากบ้านแล้วก็ไปโบกแทกซี่
สถานที่ที่ผมจะไปก็คือสวนสนุกนั่นเอง...
-----------------------------ต่อค่ะ--------------------
ตอนนี้ผมกำลังซื้อบัตรเข้าอยู่คนเยอะมากๆครับวันนี้ ขนาดไม่ใช่วันเสาร์อาทิตย์นะเนี่ย
“มึงพากูมาที่นี่ทำไม”
“....”
เงียบไปก่อนดีกว่า
“กูถามไม่ได้ยินรึไง!”
“ก็...กูเห็นมึงเงียบเอาแต่ซึม ไม่รู้ดิ กูรู้สึกหงุดหงิด”
“....”
คราวนี้เป็นมันที่เงียบบ้างครับ
“มากี่คนคะ”
อ้าวถึงคิวผมพอดี ดีเลยจะได้ไม่ต้องตอบคำถามมันเยอะ
“สองครับ”
“1000ค่ะ”
“อ่า...นี่ครับ”
ผมมีตังค์เยอะน่ะก็คนมันรวย
“ไปกันมึง”
ผมจูงมือไอมันเข้ามา อืม...ผมว่าสถานที่แรกที่ผมจะไปคือ บ้านผีสิง ก็ผมเห็นมันกลัวผีน่ะตอนที่ไปเที่ยวทะเล
“มึงจะไปไหนอีก”
“มึงตามมาเหอะ”
ผมเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านผีสิงแล้วครับ ตอนนี้ผมหันไปดูสภาพมัน 555 หน้าเหวอไปเลยเมื่อเห็นทางเข้า
“ไปเข้าไปกัน”
“ไม่..มึงเล่นอะไรเนี่ยอย่ามาเอาความรู้สึกกูเป็นเรื่องสนุกรู้ไว้ด้วยว่ากูไม่ชอบ!”
“มึงอย่าลืมดิกูเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ว่าอะไรกูจะอยู่ข้างมึงเสมอ”
จากที่มันทำหน้าโมโหแทบจะกินผมตอนนี้มันเริ่มหน้าแดงขึ้นแล้ว สงสัยมันคงร้อนรีบพามันเข้าไปดีกว่า
ผมจูงมือมันเข้ามาแล้วตัวมันนี่สั่นมาก แล้วก็เกาะผมแน่นเลยนี่เพิ่งเข้ามานะเนี่ย
“เอ็มกูกลัว...”
“เกาะกูไว้แน่นๆดิ”
“อืม...”
ผมชอบมันเวลาแบบนี้จังเชื่อฟังดี
“อ๊ากกกก ไอ้เอ็มตัวอะไรไม่รู้มะกี้มันจะกินหัวกู อ๊ากกกก”
“5555 ผีปลอมเว้ยผีปลอม มึงนี่ขนาดนี้ยังกลัวเลย”
“มึง!หุบปากแล้วรีบเดินไปเลย”
ผมบอกแล้วว่ามันในเวลาแบบนี้น่ารักมาก ตอนนี้มันเกาะผมจากด้านหลังเกาะแน่นมากๆเลยด้วย
แล้วในที่สุดก็ถึงทางออก
“ไอ้เอ็มมึงจำไว้เลยวันหลังกูจะไม่เข้าอีก ไอ้บ้านแบบเนี่ยกูไม่เข้าใจเล้ยยย ว่าทำไมคนถึงอยากเข้าไปนักหนาอย่างน้อยก็มีกูนั่นแหละที่ไม่อยากเข้า”
เย้! ไอกลับมาเป็นคนเดิมแล้วผมดีใจจังให้มันเป็นคนขี้บ่นอย่างนี้นี่แหละดีกว่า
“มึงมองกูทำไม”
“ปะ..เปล่า เออ!ไปเล่นอันอื่นกันต่อดีกว่า”
ตอนนี้ผมพามันไปเล่นหลายอย่าง เล่นเสร็จทีไรก็บ่นทุกอย่างเลย ไอ้ไอบ่นทีเนี่ยผมล่ะสงสารคนสร้างสวนสนุกเลย
และตอนนี้ห้าโมงครึ่งแล้วด้วยผมคิดว่าจะเป็นอันสุดท้ายของวันนี้นั่นก็คือ...ชิงช้าสวรรค์
“สวยจังเลย”
“มึงนี่ทำอย่างกับบ้านนอกเข้ากรุงไม่เคยมารึไง”
“เคยแค่ครั้งเดียวมากับแม่แล้วก็กิ๊ฟ”
เอาอีกแล้วมันทำหน้าหงอยอีกแล้ว
“ไอมึงมานั่งนี่มา”
ผมเรียกมันให้มันมานั่งข้างผมแทน
ตอนนี้มันมานั่งอยู่ข้างๆผมแล้ว
“ถ้ามึงชอบกูจะพามาบ่อยๆ”
“สัญญานะ”
“อืม แล้วมึงต้องสัญญาด้วยว่าห้ามพูดเรื่องแม่อีก ถ้าพูดแล้วไม่สบายใจกูก็ไม่อยากให้มึงพูด”
“อือ...”
ผมยกนิ้วก้อยมาจะให้มันมาเกี่ยวด้วยแต่มันกลับมองหน้าผม
“มึงคิดว่ามึงอายุเท่าไหร่มาเกี่ยวกงเกี่ยวก้อยเนี่ย”
“เอ้า เป็นคำสัญญาไง เร็วๆเหอะน่ามึงนี่ชอบทำให้ฟิวส์ขาด”
“เออ..”
แล้วมันก็ยกนิ้วขึ้นมาเกี่ยวด้วย ผมเห็นมันยิ้มด้วยแหละตอนนี้ยิ้มแบบคนมีความสุขผมไม่เคยเห็นมันแบบนี้เลยผมเริ่มเอามือไปจับหน้ามันแล้วลูบไปเรื่อยๆแถวๆแก้ม ผมไม่รู้ครับมือมันไปเอง ตอนนี้หน้าของผมกับมันอยู่ใกล้กันมากจนทำให้ผมเห็นริมฝีปากมันชัด นานเท่าไหร่ที่ผมไม่ได้จูบมันก็..ตั้งแต่ตอนงานหมั้นนี่เนอะ ผมอยากลองอีกครั้งดูเลย ขยับหน้าให้ไปใกล้ขึ้น
ตอนนี้ริมฝีปากของเราติดกันแล้วมันนุ่มมากๆเลย ผมอยากเอาลิ้นเข้าไปบ้างจัง ผมน่ะเป็นคนตามใจตัวเองถ้าอยากอะไรก็ต้องได้ ผมเอาลิ้นของผมเข้าไปข้างในปากของมันแล้ว รสชาติมันหวานจริงๆด้วย ผมเริ่มรุกเข้าไปเรื่อยๆ
“อืม...”
ผมได้ยินเสียงมันครางออกมาเบาๆด้วย ไอกมันก็จูบตอบกลับ ตอนนี้มือผมมันเริ่มไม่อยู่แล้ว อีกอย่างน้องชายผม...
“ขอโทษนะครับครบรอบแล้วครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ขัดจังหวะ มีลูกค้าต่ออีกครับ”
ผมกับมันรีบผลักกันออก แล้วหันไปมองดูคนมองเต็มไปหมดเลยครับ ผมก็ลืมว่าที่นี่คือสวนสนุกแล้วอีกอย่างเราอยู่กันบนชิงช้าสวรรค์ด้วย อ๊ากกก
ผมมองดูไอ้ไอ กระดุมเสื้อมันถูกปลดไปแล้วสามเม็ดบนด้วย
“คือ...ผมขอโทษครับ”
ไอ้ไอรีบพูดแล้ววิ่งลงไปเลย อ้าวแล้วผมจะอยู่ทำไมก็รีบวิ่งตามมันออกไป
“ไอ ไอ เฮ้ยมึง”
ผมวิ่งตามมันไปทันแล้วครับ
“....”
“เฮ้ยมึงเป็นไรหน้าแดงใหญ่เลย”
“-////- เปล่า กู..กูแค่อาย”
ผมก็อายนะครับพูดจริงๆเลย
“งั้นเรารีบกลับบ้านกันดีกว่า จะได้ไม่ต้องอยู่ที่นี่ไง”
“-////-อืม”
ผมเดินขึ้นมานั่งบนรถแทกซี่แล้วหน้ามันยังไม่หายแดงเลย
“นี่เมื่อไหร่มึงจะเลิกอาย”
“กูไม่ได้ด้านแบบมึงนี่”
อ้าวด่าผมอีก
“กูขอโทษ”
“มึงไม่ผิดไม่ต้องมาขอโทษ กูก็ผิดเหมือนกันนั่นแหละที่ไม่...ไม่...ไม่บอกให้หยุดน่ะ-////-“
“ตกลงมึงไม่โกรธกูนะ”
“อืม...”
“เย้!”
ผมดีใจนะที่มันไม่โกรธผมน่ะ
“เย้เย้ออะไรไร้สาระว่ะ”
ผมว่าเดี๋ยวอีกสักพักมันก็คงต้องนั่งหาเรื่องอะไรมาบ่นๆให้ผมฟังอีกแน่ๆเลย ปกติถ้าเป็นผู้หญิงบ่นแบบมันนะ ผมนี่จะเลิกยุ่งเลย แต่ทำไมไม่รู้พอเป็นไอ้ไอ ผมกลับคิดว่ามันดู น่ารักดีนะ
ว้าวๆจบแล้ว น้องกิ๊ฟของเราใกล้จะฟื้นคื่นชีพแล้วน่าจะอีกซักห้า หกตอนได้ นางมาร้ายนะไม่ได้มาดี สปลอย์แค่นี้แหละเอาเป็นว่าเจอกันตอนหน้า ของไอนะ
ป.ลรักคนอ่านทุกคนนะ>////<
ความคิดเห็น