เพื่อนที่เปลี่ยนไป!?! กับสิ่งที่ไม่มีวันเหมือนเดิม

อาจจะเริ่มต้นได้น่าเบื่อเอามากๆ

แต่ว่า วันนี้.......

เราขอระบายหน่อยเหอะ

ไม่สบายใจเอามากๆเกี่ยวกับเรื่องนี้


เมื่อ3ปีก่อน

ตอนที่เราย้ายมาที่รร.ใหม่นั้น [รร.ปัจจุบันของเรา]

เราได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งตอนSummerของรร.

เพื่อนคนนั้นชื่อว่าT. [ขอใช้ชื่อย่อนะ]

ในตอนนั้นเรารู้สึกว่า.......

T.เป็นคนที่เรียบร้อย ขี้อายสักหน่อย ไร้เดียงสา ใจดี ถ่อมตัว ตั้งใจเรียน

และเราคิดว่าT.เป็นคนดีมาก

และเรากับT.ก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน

และพอเปิดเทอม

T.และเราก็ได้เพื่อนสนิทอีกคนหนึ่ง

ชื่อว่าPF.

พวกเรากลายเป็นเพื่อนสนิทที่มีกันอยู่3คน

ตอนม.1นั้นเป็นช่วงที่เรามีความสุขที่สุด

เพื่อนในห้องรักกันมาก

ไม่ค่อยมีเรื่องใหญ่ๆให้ทะเลาะกันสักเท่าไหร่

ผ่านจากม.1เป็นม.2

มีเพื่อนใหม่เข้ามาในห้องเรา1คน

ชื่อPY.

PY.เป็นคนไทยที่ไปอยู่ที่แคนาดามา2ปี

แล้วกลับมาอยู่ที่เมืองไทยอีกตรั้ง

เนื่องจากว่าPY.และเรามีความชอบอะไรหลายๆอย่างคล้ายกัน

เราเลยค่อนข้างชอบคุยและก็สนิทกับPY.

แต่ก็ยังสนิทกับT. และ PF.

แต่ว่า..................................

ในปีนั้นT. และ PF.เริ่มเปลี่ยนไป

PF.เริ่มแสดงนิสัยหลายๆอย่างของตัวเองออกมา

เริ่มแสดง ความเอาแต่ใจและความไร้เหตุผลของตัวเองออกมา

ส่วนT. ในตอนแรกๆนั้นก็ยังไม่มีอะไรมาก

แต่ช่วงหลังๆT.เริ่มแสดงความเห็นแก่ตัวเอามากๆของตัวเองออกมา

ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจอะไร

เราคิดว่าเรา 'คงคิดมากไปเอง'

จนกระทั่ง...............................

เพื่อนๆในหมู่ผู้หญิงด้วยกันเริ่มพูดถึงเรื่องนี้

โดยเฉพาะT.ที่จะโดนพูดถึงบ่อยๆ

PY.พูดกับเราว่า

'เมื่อก่อนนี้ตอนเราเข้ามาใหม่ๆ เราขอให้T.ติวอะไรให้ T.ก็ติวให้ตลอด แต่พอเราสอบได้คะแนนมากกว่าT.ก็ไม่ยอมติวให้อีกเลย'

รวมไปถึงเพื่อนMN.และJ.ที่พูดถึงT.ในลักษณะเดียวกับPY

เราก็เลยรู้ว่า 'เราไม่ได้คิดมากไปเอง...'

'แต่ว่า..มันเป็นอย่างนั้นจริงๆต่างหาก'

เวลาผ่านไปจากม.2เป็นม.3

แล้วปีนี้T.ก็ยิ่งแสดงตัวตนที่แท้จริงของตัวเองออกมามากขึ้น

จนกระทั่งวันหนึ่ง

เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด[7คน ไม่นับT,PFและเพื่อนใหม่MC]

ได้พูดเรื่องความเห็นแก่ตัวของT.

กับตัวT.เอง

และT.ก็ตอบกลับมาว่า 'ทุกคนนะเห็นแก่ตัวกันหมดแหละ'

กลายเป็นการทะเลาะกันนิดหน่อย

แล้วก็หยุดไปได้พักนึง

จนกระทั่งมาถึงช่วงสอบMidterm[กลางเทอม]

มันทำให้เราได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของT.

T.นั้นพยายามที่จะถามอาจารย์ตลอดว่าผลสอบของตัวเองเป็นยังไง

ทั้งที่เพิ่งจะสอบเสร็จไปได้แค่แป็ปเดียว

และเมื่อผลสอบออกมา

T.ไม่เคยพอใจกับผลสอบของตัวเองสักวิชา

ทั้งๆที่ได้คะแนนสูงเอามากๆ

พอเราถามT.ว่าต้องได้เท่าไรT.ถึงจะพอใจกับทุกวิชา

T.บอกว่า "เต็ม100คะแนนถึงจะพอใจ"

"ในทุกๆวิชา"

ซึ่งทำให้เราและเพื่อนๆในห้องคิดกันว่า "ไม่มีทางเป็นไปได้" และ "T.หวังสูงมากเกินไป"

และเราก็รู้ว่าT.อยากจะเป็นผู้ชนะ

เลยอยากได้เต็มทุกวิชา

และตอนนี้
เพื่อนJ.ที่ทั้งข้างๆเราในตอนนี้ก็พูดให้เราฟังว่า

'T.นะเวลาอยู่กับเค้า[ตัวJ.เอง]และPY.จะชอบนินทาเรื่องของF.[เราเอง]และPFให้พวกเราฟัง'


ซึ่งเวลาที่T.อยู่กับเรา

T.จะชอบนินทาJ,PYและเพื่อนผู้หญิงทั้งห้องให้เราฟัง

เราก็บอกเรื่องนี้กับJ,PYและเพื่อนผู้หญิงบางคน

แต่เหตุการ์ณนี้ทำให้เราและเพื่อนหญิงทุกคนได้รู้ว่า

'T.นะตี2หน้า'

พออยู่กับคนนึงก็จะนินทาอีกคนให้ฟัง

อยู่กับอีกคนก็จะนินทาคนอื่นให้ฟัง

ทำให้เราและหลายๆคนในห้องเกลียดนิสัยของT.เอามากๆ

และเราคิดว่าT.นะ 'ไม่ชอบใครเลยสักคนในห้อง แม้กระทั่งเพื่อนสนิทของตัวเอง'

ซึ่งทุกคนในห้องนะเห็นด้วยกับเรื่องนี้

แต่คนที่เราและเพื่อนผู้หญิงในห้องสงสารมากที่สุด

ไม่ใช่เราที่สนิทกับT.หรอกนะ

แต่เป็นPF.ที่โดนหลอกและไม่รู้อะไรสักอย่าง

เพราะPYพูดว่า

"PFนะ ไม่ใช่คนที่เลวร้ายอะไรมากหรอก ถ้าPFอยู่คนเดียว เดี่ยวๆก็จะok แต่จุดเริ่มต้นทุกอย่างอยู่ที่T.คนเดียว"

ซึ่งเพื่อนๆในห้องและเราก็เห็นด้วย และคิดว่าPF.นะน่าสงสารเอามากๆ

และเพราะPF.นั้นดูคนไม่เป็นและเห็นT.เป็นคนดีเอามากๆ

T.พูดอะไรPF.ก็เชื่อทุกอย่าง

PF.นั้นคิดว่าT.นะเป็นเพื่อนแท้ของตัวเอง

โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองนะ 'โดนหลอก อย่างไม่รู้อะไรสักอย่าง'

เพื่อนผู้หญิงในห้องก็ไม่กล้าที่จะบอก

เพราะรู้ 'พูดไปPFก็ไม่เชื่ออยู่ดี PFเชื่อแค่T.คนเดียว'

จากเหตุการ์ณทั้งหมดที่เราพูดถึงทำให้เรานึกคิดไปว่า

ทำไมเพื่อนของเราถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้

จากเพื่อนที่รักกันมากๆถึงมากที่สุด

กลับกลายเป็นเพื่อนที่ต้องมาชิงดีชิงเด่นและหลอกลวงกัน

ไม่รักกันเหมือนเมื่อก่อน

และสิ่งที่เราอยากจะบอกก็คือว่า...

"อยากให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนตอนม.1
อยากให้เพื่อนๆของเรากลับมารักกันเหมือนเดิม
ไม่อยากให้เราต้องมาชิงชิงเด่น
และหลอกลวงกันอย่างตอนนี้เลยนะ เพื่อนๆที่ฉันรักมากที่สุด"

และโทษทีนะถึงแม้ว่ามันจะแรงเกินไปหน่อย
แต่ถ้าเป็นไปได้ เราอยากจะบอกกับT.ว่า

"T. เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน
ในตอนแรกเค้าคิดว่าแกนะเป็นคนดีมากๆ
แต่ตอนนี้....
แกกลับไม่ใช่อย่างนั้น
แกหลอกทุกคนมาตลอด
หลอกใช้แม้กระมั่งPF.
ที่คิดว่าแกเป็นเพื่อนแท้มาโดยตลอด
และอยากจะบอกอีกว่า
เลิกเสแสร้งซะทีเถอะ
ทุกคนเค้ารู้หมดแล้ว
ว่าสันดานแกนะเป็นยังไง
แสดงตัวตนที่แท้จริงของแกออกมาได้แล้ว
ก่อนที่ชั้นจะเกลียดแกมากไปกว่านี้"

***********************************************************************
ปล.ขอโทษนะที่ตอนท้ายมันอาจจะแรงไปหน่อย
แต่ว่ามันก็เป็นความอัดอั้นที่อยู่ในใจเรามานานแล้วล่ะ
ขอให้เราได้ระบายความอักอั้นของเราบ้างเหอะ
ก่อนที่มันจะระเบิดออกมาทีเดียวจนทุกอย่างจะแย่ไปหมด