Incidentally > บังเอิญรัก < ❤❤

= บทนำ =

“อึม...” เสียงคางที่ดังขึ้นข้างหู ทำให้พีทที่ตอนนี้มึนๆจากเหล้าที่ไอ้เพื่อนเวรสองตัวขยันเสิร์ฟขยันรินให้เขา แบบเอาเป็นเอาตายเริ่มออกฤทธิ์ซะแล้วสิ เขาพลิกตัวนอนไปอีกด้านเพื่อฟังเสียงชัดๆ แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกมีแต่อะไรไม่รู้นุ่มๆยุ่นๆ พอดีมือเขามาก ลองรูปๆ คำๆ ไปก็ได้แต่คิดว่าทำไมเตียงเขามีหมอนข้างตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะที่จำได้เขาไม่เคยซื้อเข้ามาไว้เลยสักชิ้น แต่ความเมาบวกกับความง่วงก็ทำให้เขาไม่สนใจอะไรมากนักมีไม่มีช่างแม่ง 

_______nc+______

หลังจากสร่างเมาเต็มที่จากกิจกรรมที่ได้ทำลงไปนั้น แตงกวาได้แต่คิดแล้วก็สงสัยว่า กูทำเชี้ยไรลงไป ไอ้กวาเอ้ยย! ตายๆ พรมหจรรย์ที่เฝ้าหวงแหน เสียให้กับใครก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าหล่อมากก หล่อวัวตาย ควายล้ม แล้วประเด็นจะร้องไห้เหมือนนางเอกละครหลังข่าวก็ไม่ได้ด้วย เพราะกูเป็นคนเริ่ม และบังคับมัน ....เวน!

        แต่ก่อนอื่นเลยต้องเอาตัวเองออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เพราะอะไรนะเหรอเพราะมึงปล้ำเขาไง จะร้องให้ฟูมฟาย ให้เขารับผิดชอบก็ไม่ได้เขานี่ต้องให้ฉันรับผิดชอบ ลาก่อนนะสุดหล่ออย่าได้พบอย่าได้เจอกันอีกเลยนะ ไม่มีอะไรไปรับผิดชอบหลอกนะ ฉันก็เสียเหมือนกัน เลิกแล้วต่อกันเนอะ บ๊ายยย!!!

3 ชั่วโมงก่อนหน้า

00.49 น.

ณ TXT bar

        เสียงบีสหนักเบาที่ดังขึ้นตามจังหวะเพลง เสียงเอะอะโวยวายของผู้คนที่เบียดเสียดกำลังโยกย้ายไปตามจังหวะเพลงอย่างเมามัน ต่างคนต่างสนุกสนานโดยมีแอลกอฮอลที่สูบฉีดในร่างการเป็นตัวนำทางผสมกับจังหวะดนตรี บวกรวมกับบรรยากาศซึ่งส่งผลให้ต่างคนต่างสนุกสนานโดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างมากนัก

        ขณะเดียวกันกำลังมีหนึ่งคนที่ต้องการทิ้งตัวลงเตียงนุ่มๆ เพื่อหลีกหนีความวุ่นวายอยู่ตอนนี้ และไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรอีกเลย โดยเจ้าตัวได้บอกลาเพื่อนๆ และกำลังตามหาเตียงนอนนุ่มๆให้ได้ไวที่สุด และเหมือนว่าจะจำได้ว่าเพื่อนเคยบอกไว้ว่า คลับหรูแห่งนี้มีบริการห้องพักสำหรับนักท่องราตรีจึงตรงไปติดต่อพนักงานให้หาห้องพักให้ตัวเองได้ล่มตัวลงนอนให้ได้ไวที่สุด ก่อนที่ตัวเองจะน็อกไปเสียก่อน หลังจากเดินวนหาพนักงานของคลับตั้งนานก็ได้เจอสักที

“พี่คะ ห้องที่ดีที่สุดของที่นี้อยู่ตรงไหนคะ พาหนูไปส่งที่ค่ะ” แตงกวาพูดออกไป โดยไม่ได้โฟกัสเลยว่าคนที่พูดด้วยทำหน้าตายังไง ขอแค่หาที่นอนได้ก่อนตอนเช้าค่อยว่ากัน โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าสิ่งที่ตนเอกสื่อสารออกไป มันจะเป็นจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายในอีก ไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า

“คะ ห้องที่ดีที่สุดเหรอคะ.....!!  อ๋อทราบแล้วค่ะ ”

ส่วนพนักงานสาวน้อย ซึ่งได้เข้ามาทำงานในคลับเป็นวันแรก ก็ได้แต่นำสีหน้างงงวย กับลูกค้าที่เข้ามาทักโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย ก็ได้แต่คิดว่าห้องที่ลูกค้าคนสวยพูดถึงคือห้องไหนกันแน่ เพราะห้องที่ร้านเปิดให้ลูกค้าทั่วไปเช่าอยู่ด้านข้างคลับและต้องไปติดต่อที่หน้าร้านโดยเฉพาะเท่านั้น แต่ก่อนที่จะปฏิเสธลูกค้าไปก็นึกขึ้นมาได้ว่าคุณคราม ได้แจ้งไว้ว่าจะมีสาวสวยมาเซอร์ไพร์คุณเจ้านายสุดหล่อ

ถ้าหากมาแล้วให้พาไปที่ห้องได้เลย หลังจากคิดได้ดังนั้นพนักงานสาวก็ได้พา พี่คนสวยไปที่ห้องตามที่แจ้งไว้ หลังจากส่งคนเรียบร้อยก็ออกมาแจ้งกับเพื่อนเจ้านายเป็นอันเสร็จงาน และไปทำงานของตนต่อทันที โดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าตนเองเข้าใจผิดอย่างแรง

“นี่เจ้าของคลับอะไรวะ ดื่มได้แค่นี้” ฟ้าคลาม เอยทักเพื่อนรักหน้านิ่งของตนหลังจากมีคนส่งข่าวเรื่องของขวัญเซอร์ไพรส์ ที่ตนเตรียมไว้ให้ไอ้เพื่อนตายด้านคนนี้

“เออมึงแม่งแดกน้อยกว่ากูอีก เจ้าของร้านแม่งอ่อนวะ” กานต์ เอ่ยเสริมด้วยอีกคนเพื่อเพิ่มความเนียน ซึ่งเขาสองคนกำลังทำภารกิจ ในการมอมเหล้าเพื่อนรัก หน้านิ่งคนนี้ให้จงได้

“เชี้ยอะไรของพวกมึง ทุกทีกูก็กินเท่านี้ไม่เห็นบ่น” เสียงพีทพูดขึ้น ซึ่งเขากำลังคิดว่าไอ้สองตัวนี้มันคิดจะทำอะไรกันแน่ แต่พอคิดๆ ดูแล้วแม่งจะทำอะไรก็ช่างแม่งเถอะ แค่ไม่เอาความวุ่นวายมาให้เขาก็พอ แค่กินเหล้าแค่นี้สำหรับเขาสบายอยู่แล้ว ถ้าเมาก็แค่ไปนอน เพราะยังไงวันนี้เขาก็วางแพลนว่าจะมานอนนี่อยู่แล้ว เมื่อครามและกานต์เห็นว่าเพื่อนไม่ได้ว่า หรือสงสัยอะไร แค่ตอบกลับเขานิดๆ หน่อยๆ ก็ช่วยกันชงช่วยกันเสิร์ฟให้กับพีทไม่ได้พัก ส่วนตัวเองก็ทำทีจิบๆ พูดเร่งเพื่อนอย่างเดียว มือชงอย่างกานต์ก็ทำหน้าที่ได้ดีมาก ชงเข้มเน้นเมา

        หลังจากดื่มไปราว 3 ชั่วโมงได้ พีทก็เริ่มรู้สึกเมาของแท้ แม้จะไม่ค่อยแสดงอาการแต่เจ้าตัวรับรู้ได้ บวกกับช่วงนี้เขาทำงานหนัก ต้องเปิดสาขาใหม่เพิ่ม แล้วยังจะมีเรียนที่ช่วงนี้ไม่รู้อาจารย์เก็บกดอะไรมาสั่งงานเยอะชิปหาย เขากับเพื่อนพึ่งจะได้พักก็วันนี้เอง แต่วันนี้เอาแค่นี้ก็แล้วกันเขาเริ่มง่วงขึ้นมาแล้ว พอคิดได้แบบนั้นพีทเลยลุกขึ้นเดินมุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานซึ่งด้านในมีห้องนอนของตนทันที

“นี่ๆ มึงจะลุกไปไหน เหล้ายังไม่หมดเลยนะโว้ยย...!” ครามตะโกนตามหลังพีทขึ้นเมื่อไอ้เพื่อนตัวดีมันหน้ามึนเดินออกไปเฉย ดูท่าทางก็ยังไม่เมาเท่าไหร่ด้วยแล้วแผนเขาสองคนจะสำเร็จมั้ย

“พ่อมึงไปแล้ว กุว่าแผนมึงล่มละ มันเดินอย่างตรง” เสียงกานต์เอยกับครามอย่างรู้ๆกัน

“เออ กูก็ไม่ได้คาดหวังไง แค่ถ้าสำเร็จ ก็ได้แกล้งมันให้วุ้นวายขึ้นอีกนิดแค่นั้นขำๆ”

กานต์ได้แต่คิดในใจว่าถ้าสำเร็จขึ้นมา มึงหรือกูจะโดนตีนก่อนกัน เพราะพวกเขาชอบหาเรื่องให้มันบ่อยๆ แต่เขาคิดอยู่แล้วว่ามันไม่สำเร็จเพราะเคยทำแบบนี้กันหลายรอบแล้ว และผลที่ออกมาคือ พัง ส่วนสาวสวยก็ได้กินแห้วโดนไล่กลับบ้านไปทุกราย แต่เพราะสาวๆที่พวกเขาจ้างมาได้ไปพูดก่อนแล้วไงว่าจะได้ขึ้นเตียงกับไอ้หล่อ ตายด้าน คนนี้ พอมาแล้วไม่ได้ตามที่พูดพวกเธอๆ ก็ไม่กล้าบอกความจริงเพราะแต่ละคนที่พวกเขาหามามีแต่ดีกรีดาวคณะทั้งนั้น จะมาบอกว่าได้กินแห้ว พวกเธอก็กลัวจะเสียหน้า เลยพากันไปพูด แต่งสี ตีไข่กันจนทุกวันนี้ ไอ้เพื่อนรักของเขามันได้ฉายา คาสโนวาบ้างละ เจ้าชู้บ้างละ ซึ่งบวกกับที่มันเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดหรืออธิบายอะไร ไม่แก้ข่าว ไม่ปฎิเสธ คนก็เลยเชื่อกันไปแล้วเรียบร้อย บวกกับความฮอตของมันแล้วยิ่งดังเข้าไปใหญ่ สาวน้อย สาวใหญ่เข้าหาไม่เว้นแต่ละวัน แต่ไอ้เพื่อนตัวดีของเขามันก็ไม่สนใจ ไม่รู้มันตายด้านไปแล้วจริงๆหรือเปล่า นี้ถ้าเป็นเขานะ.....หึ เรียบร้อยทุกราย 555++