คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [FIC]I'm SORRY.~ Chapter 12
Chapter 12
;; น้องข้า ใครอย่าแตะ
ยามเช้าตรู่ของวันหยุดปิดภาคเรียน อากาศเย็นสบายมีสายลมเย็นพัดมาอย่างอ่อยอิ่ง ชวนให้น่านอนหลับใหลต่อในช่วงเวลาเช้านี้ แต่เหตุผลนั่นคงไม่ใช่สำหรับ เจ้าของร่างบางลี ฮยอกแจ ที่นั่งอยู่ปลายเตียง คิ้วขมวดผูกเป็นปมแน่น กัดริมฝีปากร่างเบาๆอย่างใช้ความคิด
เค้าจะหนีออกจากห้องแคบๆนี้ยังไง
ตั้งแต่เมื่อวานเย็น ที่ชายหนุ่มฮันกยองส่งข้อมความมาชวนเข้าไปดูหนัง แล้วเพื่อนสนิทสุดติ๋งต๊องอย่างลี ดงเฮก็มาอ่านข้อความของเขา แถมยังตะโกนลั่นบ้านให้พี่ซีวอนได้ยินอีก ผลลัพธ์ของสมการนั่นคือ
ลี ฮยอกแจโดนขัง! โดนขังไว้ในห้อง!!
โอ๊ย!! ลี ฮยอกแจปวดท้อง ลีฮยอกแจปวดหัว T^T
ไม่รู้เพื่อนสนิทประสาทหมุนรึป่าว ถึงได้ตะโกนออกไปแบบนั้น แล้วยังแก้ตัวน้ำขุ่นๆอีก ‘อุ๊ย!ลืม โทษที’ แม่เจ้าโว้ย! น่าเอาเพ็ดดีกรี อาหารสุนัขชื่อดังสุดหรูยัดปากล้างสมองควายๆของเพื่อนคนนี้จริงๆ
ไอ้ดงเฮ ไอ้เพื่อนเวร! ไอ้เพื่อบรรลัยยยยยยยยย !!!!!!!!!!
__________________________________________________
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นเป็นสัญญาณให้ผู้อาศัยในบ้านหลังนี้ว่ามีคนมาหา พี่ชายเพื่อนสนิทอย่างซีวอน และเพื่อนสนิทน้องชายอย่างดงเฮหันมามองหน้ากัน แล้วพยักเพยิดให้อีกฝ่ายไปเปิดประตู จนซีวอนที่ทนไม่ไหว ปริปากเอ่ย
“ไอ้ด๊องไปเปิดดิ เป็นแขกนะเรา ทำตัวให้มีประโยชน์หน่อย”ดงเฮที่ได้ฟังตามนั้นก้มหน้างุดอ้าปากยุกยิกบ่นซีวอนเสียงเบาไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน แล้วลุกขึ้นยืนไปเปิดประตู ‘หาเรื่องใช้งานก็บอกมาเถอะ คุณพี่ชาย!!!’
“อ้าว! คิบอม มาแต่เช้าเลยนะนาย”ดงเฮทักทายผู้มาเยือนแล้วยิ้มให้น้อยๆ แต่คนที่นั่งอยู่ในบ้านหลังนั้นกับรับกระเด้งตัวขึ้นลุกจากโซฟาเร่งฝีเท้าเดิยมาที่หน้าประตูทันที ที่ได้ยินชื่อของผู้มาเยือน
“มาไม ไม่มีบ้านหรอว่ะ!”ซีวอนยืดอกขึ้นแล้วเหล่มองคิบอมอย่างหาเรื่องปนหมั้นไส้ทันที
คิบอมที่เห็นการกระทำของพี่ชายเพื่อนก็อดที่จะยิ้มขำๆ เสียมิได้ ที่เค้ามาบ้านของฮยอกแจในเวลายามสายของวันมีด้วยกันสองเหตุผลทีเดียว เหตุผลแรกเค้ามาเพราะโดนเพื่อนซี้ฮันกยองสั่งให้มาดูลาดลาวของบ้านหลังนี้ เหตุผลที่สอง ตัวเค้าเองนั่นอย่างเจอหน้าดงเฮอยู่แล้ว ถ้าไม่ได้แกล้งร่างบางตรงหน้าซักวัน เค้าคงกระสับกระส่ายนอนไม่หลับแน่เลย
“มีแต่อยากมา โอเคแล้วน่ะครับ”คิบอมตอบแล้วเดินเข้าไปหาดงเฮ แต่ก็โดนซีวอนกันไว้เสียก่อน
“น้องข้า ใครอย่าแตะ!”ซีวอนพูดใส่หน้าคิบอม แล้วผลักดงเฮให้มาอยู่หลังตน แต่ยังไงดงเฮก็ยังโผล่หน้าออกมายิ้มขำๆ ให้คิบอมอยู่ดี
“น้องพี่ชื่อฮยอกแจไม่ใช่หรอ ?”คิบอมที่ไม่ยอมแพ้เช่นกัน เถียงกลับไป เรื่องเถียงคนอื่นเค้าก็เก่งพอตัวนะ ก็พออยู่กับครอบครัวเค้าต้องคอยเถียงแม่กับพี่ฮีชอลเป็นประจำอยู่แล้วนิ !
“เปลี่ยนเว่ย! เพื่อนน้องข้า ใครอย่าแตะ!!”ซีวอนหน้าเสียนิดหน่อยแต่ก็ยังคงรั้งดงเฮไว้หลังตน ส่วนคนหน้าหลังก็โผล่หน้าออกมาแล้วยิ้มล้อเลียน พลางขำน้อยๆ
คิบอมเงียบไปซักพัก แล้วจ้องหน้าดงเฮที่โผล่หน้าออกมาจากหลังซีวอน น่ารัก จะทำกริยา ท่าทางยังไง ลี ดงเฮก็น่ารักเสียไปหมด วันนี้เค้าต้องพาดงเฮออกไปกับเค้าให้ได้
“งั้นหรอครับ อื้มๆ”คิบอมกอดอกแล้วพยักหน้าน้อยๆ
“งั้นผมไปยุ่งกับฮยอกแจแทนก็ได้”คิบอมเอ่ยหน้าตายแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที ซีวอนที่ไม่ทันตั้งตัวก็เข้าไปห้ามไม่ทัน ทำให้อีกฝ่ายได้เดินเข้ามาในบ้านเป็นที่เรียบร้อย ก่อนจะหยุดฝีเท้าข้างๆดงเฮ แล้วจับข้อมือบางของดงเฮไว้ก่อนจะดึงคนร่างบางให้ออกแรงวิ่งตามเค้าออกมา
ซีวอนที่รู้ตัวว่าพลาดท่าไป ก็ออกตัววิ่งตามคิบอมที่ดึงดงเฮออกไปตัว พลางสบถด่าว่าตัวเองและคู่กรณีอย่างคิบอมในใจ เค้าพลาดท่าไปแล้ว ไม่น่าประหมาดเลยจริงๆ
น้องข้า เอาน้องข้ามาาาาาา !!!!!
ซีวอนวิ่งตามคิบอมและดงเฮก็ไม่ทันสังเกตเห็นวัตถุกลมๆสีดำสลับขาวที่เรียกว่า ‘ลูกฟุตบอล’ ด้วยความที่รีบเร่งฝีเท้าเกินเหตุทำให้พลาดท่าวิ่งไปเตะลูกฟุตบอลกลมๆ นั่น ลอยไปชนกับกระจกหน้าต่างบ้านของคุณป้าที่มีดีกรีถึงภรรยาสุดโหดของผู้ใหญ่บ้าน แตกเข้าอย่างจัง
เพล้ง !!!!!!!
ไอ้ซีวอนเอ่ยยย! ความวัวไม่ทันหาย ความควายก็เข้ามาแทรก เวรจริ๊งงงงงงง !!!!!!!
___________________________________________
น่าเบื่อ...
เซ็ง...
แถมยังโดนขังในห้องอีก!!!.....
แล้วจะบ่นให้ได้ไร =___=
ร่างบางของลี ฮยอกแจนั่งอ่านหนังสืออยู่ริมหน้าต่าง ลมพัดเย็นสบายช่วยให้ความน่าเบื่อนี้หายไปได้บ้าง แต่ก็ไม่ได้ช่วยทำให้ความเคลียดที่สุมอกอยู่หายไปได้บ้างเลบ ฮยอกแจหันไปมองวิวธรรมชาตินอกหน้าต่างที่มีสายลมกำลังพัดมากระทบใบหน้าขาวใสของตนอยู่ ก็ไม่รู้หรอกนะว่าข้างล่างมันเกิดอะไรขึ้น แต่ทำไมมันเสียงดังอย่างงี้นะ พี่ซีวอนนั่งเล่นป๊อกเด้งอยู่กับดงเฮรึไง
ฮยอกแจปิดหน้าต่างแล้วเก็บหนังสือเข้าชั้น แล้วหันหลังเดินไปเพื่อที่จะมุ่งหน้าเข้าห้องน้ำ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงเสียงวัตถุกระทับกับที่หน้าต่างตัวเองหลายทีไม่หยุดหย่อน คับคล้ายคับคาดั่งว่ามีคนกำลังเรียกตนอยู่ตรงหน้าต่าง
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก
“ใครกัน”ฮยอกแจทำหน้าครุ่นคิด แล้วเดินไปยังหน้าต่างเพื่อที่จะหาต้นเหตุนั้น แต่ก็ต้องเบิกโพลงตากว้างเมื่อเห็นใบหน้าของบุคคลต้นเหตุ ที่กระทำการขัดจังหวะในการเข้าน้ำของตน
“ฮันกยอง”
ฮันกยองที่เห็นฮยอกแจออกมาดูตามคิด ก็ยิ้มร่าออกมาทันที พลางทำท่ากวักมือเรียกให้ลงมา แล้วบ้องปากขยับปากพูดแบบไม่มีเสียงให้เห็น ‘กระโดดลงมา เดี่ยวฉันรอรับ’
ฮยอกแจพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจความหมาย พลางเปิดหน้าต่างแล้วปีนมันออกมาเตรียมตัวกระโดด แต่ก็เกิดเสียหลักเล็กน้อยกระโดดลงไปทันทีทั้งๆทียังไม่ทันได้ตั้งตัว
ตุบบบบบบบบบ
ซีวอนที่ได้ยินเสียงเหมือนของล่วงลงมาจากชั้นบน แต่ก็ไม่ได้สังเกตอะไรมากนัก เพราะตนเพิ่งได้หลุดออกมาจากยัยป้าจอมโหดนมยานคนนั้น ที่สวดเสียจนหูของเค้าชาไปหมด
ฮันกยองรับตัวฮยอกแจไว้ได้ทัน แต่ก็เกิดเสียศูนย์เพราะฮยอกแจเสียหลักจากด้านบนกระโดดลงมากะทันหัน แล้วตัวเองก็ยังไม่ได้ทันตั้งตัวอะไรเลย ทำให้ตนและร่างบางเสียหลักล้มลงไปกับพื้นเสียงดัง ฮันกยองที่ได้สตินิดหน่อยก็เอามือมาจุ๊ที่ปากฮยอกแจเป็นสัญญาณบอก ให้เงียบ
ร่างบางที่โดนฮันกยองส่งสัญญาณบอกให้เงียบก็ยากเกินจะเข้าใจเพราะตนเองนั่นมีความเขอะเขินเข้ามาแทนที่จนไม่ได้สนใจกับสิ่งที่ฮันกยองพยายามสื่อถึง ก็ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในท่าที่ล่อแหลมเหลือเกิน ร่างบางของฮยอกแจกำลังนอนทับร่างของฮันกยองอยู่ แถมมีมือหนามากอดเอวตัวเองไว้อีก แล้วยังมีลมหายใจของฮันกยองมารดที่ต้นคอขาวของตัวเองอีกต่างหาก จะให้เค้ามาสนใจสิ่งที่ฮันกยองสื่อหรอ ให้ไปบวกเลขตอนนี้เค้ายังทำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
“เฮ้ย!! ไอ้เจ๊กนิ มึงทำไรน้องกุว่ะ!!!”ซีวอนที่เดินมาทางหลังบ้านแล้วเห็นน้องตัวเองกำลังนอนทับไอ้เจ๊กจีนนั้น ก็แทบจะกระชากไส้ตัวเองออกมาขย้ำ
ฮันกยองรีบฉุดฮยอกแจให้ลุกขึ้นยืนแล้วจับมือร่างบางวิ่งขึ้นรถของตน โดยไม่ลืมดันคนร่างบางเข้าไปนั่งข้างคนขับ แล้วสตาร์ทรถออกไปด้วยความเร็วสูงทันที แต่ก็มิวายลดกระจกลงหันมาตะโกนใส่ซีวอนที่วิ่งตามมาด้วยความระมัดระวัง
“เดี่ยวผมเอามาคืน ขอยืมไป... ‘เดท’หน่อยครับ!!!”ฮันกยองย้ำคำว่าเดทให้ดังแล้วขับรถออกไปทันที ซีวอนที่รู้ว่าตนไม่ทันก็ได้แต่ยืนห่อหลังหอบอยู่หน้าประตูรั้ว
น้องข้า ทำไมพวกมึงถึงชอบแตะนักกกกกกกกกกกกกกกก!!
____________________________________________________
แอบฮาฉ่อยเองอ่ะ ฮ่าๆๆ
สงสารวอนอยู่บ้านคนเดียวเลยยยยยยยย.
หาคนมาอยู่บ้านเป็นเพื่อนวอนดีไหม?
ฮ่าๆ ขอบคุณทุกกำลังใจจ้ะ
G.Ging :)
ความคิดเห็น