รัก...เพียงเรา (ชุดด้วยใจรัก) - นิยาย รัก...เพียงเรา (ชุดด้วยใจรัก) : Dek-D.com - Writer
×

    รัก...เพียงเรา (ชุดด้วยใจรัก)

    รดากับผมอยู่ด้วยกันตรงนี้ ในหัวใจดวงนี้...ตั้งแต่เมือไรไม่รู้ที่ผมรู้สึกกับรดาแบบนี้

    ผู้เข้าชมรวม

    46,271

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    37

    ผู้เข้าชมรวม


    46.27K

    ความคิดเห็น


    437

    คนติดตาม


    283
    จำนวนตอน : 46 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  19 พ.ค. 60 / 07:21 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    ลงครั้งแรก ๕ ก.พ. ๕๗


    สั่งซื้อได้ที่ www.sasiaksornbook.com




    ความรักความผูกพันของหนึ่งหนุ่มตัวสูงโย่งกับเด็กน้อยร่างกลมป้อมที่คงมั่นไม่เคยเปลี่ยนแปลง

     

    “รดากับผมอยู่ด้วยกันตรงนี้ ในหัวใจดวงนี้...ตั้งแต่เมือไรไม่รู้ที่ผมรู้สึกกับรดาแบบนี้”
    อาจจะเป็นตอนที่เธอส่งยิ้มให้เขาจนตายิบหยี
    หรืออาจจะเป็นตอนที่เธอพยายามอย่างหนักในการขี่จักรยานเพื่อลบคำสบประมาทของเขา
    หรืออาจจะเป็นตอนนั้น...ตอนที่เธอเสนออกเล้กๆของตัวเองให้เขาได้ซุกซบเพื่อร่ำไห้เสียใจกับการจากไปของบิดา
    ไม่ว่าจะเป็นตอนไหน ไม่ว่าจะเมื่อไร รดาก็คือรดา...คนที่เขาให้ความสำคัญ คนที่เขาไม่เคยลืม และเป็นคนที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงได้มากที่สุด


    -------------------------------------------------------------------------

    “คุณมาหาใครคะ”

    เสียงใสกังวานเช่นนั้น ไฉนเลยเขาจะลืมได้ลง

    เพียงได้ยิน หัวใจใต้แผ่นอกก็เต้นระรัวราวกับกลองตี  

    นนท์ใช้มือข้างหนึ่งจับปีกหมวกแล้วดึงลง ก่อนจะเอี้ยวหน้ามามอง สิ่งที่เห็นคือท่อนขาเรียวยาวผุดผ่องภายใต้กางเกงขาสั้นเท่านั้น

    “ผม...” พูดออกไปเพียงแค่นั้น เขาก็ชะงักไป เมื่อจู่ๆจักรยานคันนั้นล้มกระแทกพื้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ผู้มาเยือนรีบเงยหน้ามอง ทันได้เห็นแววตาคู่สวยสั่นระริก วูบไหวไปมาราวคลื่นทะเล หากเพียงชั่วพริบตามันก็สงบราบเรียบและเฉยเมย

    “ที่นี่คงไม่มีคนที่คุณรู้จักหรอกมั้งคะ”

    เธอเอ่ยอย่างสุภาพ น้ำเสียงเรียบเรื่อยเป็นปกติ หากวงหน้านวลแดงก่ำ อาจจะเพราะอากาศอบอ้าว แสงแดดแผดร้อน หรือเพราะจากแรงอารมณ์ภายในก็ยากจะคาดเดา

    “มีสิ ถ้าไม่มีผมจะมาหาเหรอ”

    “แล้วใครล่ะคะที่คุณรู้จัก”

    เธอเขม้นมองเขา ยกมือกอดอก เชิดหน้าและเม้มริมฝีปากน้อยๆ

    สีหน้า ท่าทางแบบนี้ ทำให้ดวงตาเคร่งเครียดของนนท์ อ่อนแสงลง มีความเอ็นดู ความคิดถึง และความโหยหาผสมปนเปอยู่ในหัวใจจนยากจะแยกแยะ แต่ที่ชัดเจนที่สุดคือ การได้พบกันอีกครั้งมันทำให้หัวใจที่ซัดเซพเนจรและเหน็บหนาวมานานอบอุ่นขึ้น

    “รดา”

    เขาเรียกชื่อเธอด้วยสุ้มเสียงอ่อนโยน กระนั้นคนถูกเรียกก็ยังไม่โปรยยิ้มแสดงความยินดีที่ได้พบ แต่กลับทำหน้าบึ้งตึง มองจ้องเขาด้วยดวงตาวาววะวับ เขาก็จ้องตอบโดยไม่เอ่ยอะไรอีก 

    ในความเงียบงันระหว่างกันนั้น นนท์มองเห็นคำว่า ‘โกรธ’ และ ‘ต่อต้าน’ เด่นหราอยู่บนหน้าผากเกลี้ยงเกลาโดยไม่จำเป็นต้องเอ่ยคำใดๆ ออกมาแม้แต่คำเดียว





     



     

     

    > Online Users

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น