เจ้าเหว่ยบนเส้นทาง GO INTER

เนื้อเรื่อง

เพื่อเข้าสู่ตลาดบันเทิงอินเตอร์ เจ้าเหว่ยไม่ลังเลเลยที่จะเปลี่ยลุคตัวเองที่ค่อนข้างตุ้ยนุ้ยน่ารัก ไปเป็นผอม เพื่อให้อยู่หน้ากล้องได้อย่างมั่นใจ

เจ้าเหว่ยก็ใช้วิธีที่ฉลาดมากๆๆ ด้วยการตกลงเป็นพรีเว็นเตอร์ให้กับสถาบันลดนำ้หนักแห่งหนึ่ง (เจ๋งมากกก) แต่ทุกอย่างไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ทั้งลด อดน้ำ อดข้าว ออกกำลังกายอย่างหนัก
 
แต่ผอมอย่างเดียวก็คงโกอินเตอร์ไม่สำเร็จ

เจ้าเหว่ยยังใช้วิธีพิธีพิถันมากในการรับงานแสดง กว่าเธอจะรับเล่นสักเรื่องต้องให้ชัวร์ตรงกับเงื่อนไขมั้ย นอกจากบทดีต้องเป็นบทแบบแนวสร้างสรรค์หน่อย และต้องไม่ซำ้กับคนที่เล่นมาด้วย ถ้าไม่ได้ตามนี้เธอก็จะไม่รับ

อย่างในเรื่อง ซีหยังเทียนสือ หรือ
SO CLOSE สาเหตุที่เธอรับก็เพราะเรื่องนี้มันเปิดโอกาศให้เธอแสดงความสามารถในการเล่นบู๊ ได้อย่างเต็มที่ เจ้าเหว่ยยังพูดต่ออีกว่า
เธอไม่อยากได้บทที่แสดงว่าเธอเป็นแค่แจกันดอกไม้ที่ได้แค่สวยเท่านั้น

และในการแสดงบู๊ของเธอก็เป็นที่ยอมรับ และต่อไปการรับงานของเธอก็ต้องสูงขึ้น และมีข่าวดีด้วยนะ เมื่อทางการจีนประกาศให้ วิ้กกี้
อนุญาติให้ภาพยนต์ที่เะอเล่นได้เข้าฉายในประเทศจีนได้แล้ว





อุปสรรคที่เธอเจอ

ก็มีนะ เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมานี้ วิ้กกี้ ดันใส่เสื้อที่ตัดจากธงชาติญี่ปุ่นไปร่วมงานนึง จนทำให้ผู้คนไม่พอใจมากกกก ถึงขั้นปาอึใส่เธอ เมื่อเธอไปร้องเพลงในงานเลี้ยงแห่งหนึ่งในเมืองฉังซางในเวลาต่อมา


เธอให้ข่าวว่า

เธอไท่เคยคิดถึงเหตการณืนัน้เลย แต่เธอ เธอก็ไม่กล้าไปปรากฏตัวในงานเลี้ยงใด ๆ เลย จนกระทั่ง งานช้างอย่างงานฉลองเทศกาลตงชิว
(เทศกาลไว้พระจันทร์) ที่จัดขึ้นที่จีนแผ่นดินใหญ่


วิ้กกี้ได้รับเชิญให้เป็น

นักแสดง VIP เธอจึงยอมปรากฏตัว เพราะทางจีนรับรองว่าจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์อย่างคราวที่แล้ว และเพื่อลบภาพไม่ดีของตัวเธอ เธอจึงตั้งใจรับงานเพื่อสังคมที่มีประโยชน์เกี่ยวกับการศึกษา