คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หยกไซเบอร์
"ื่นไ้แล้วนายท่าน โฮ่!" เสียเล็แหลมัเ้ามาในหูสเลย์ที่ำลันอนอยู่ เาสะุ้ื่นทันที และหันไปหาเ้าอเสีย นั้นือเ้าิโระนั่นเอ
"เอิ่ม….แพูภาษามนุษย์ไ้้วยหรอ" สเลย์หันไปถามิโระ
"้าพูภาษามนุษย์ไม่ไ้หรอนายท่าน แ่นายท่านฟัออเพราะท่านเป็นอสูรยัไล่ะ โฮ่!"ิโระอธิบายให้ฟั่อนที่มันะเินสำรวในห้อ่อ
"ันะออไปทำานแล้ว ิโระแ้อเฝ้าห้อีๆนะรู้ไหม" สเลย์ล่าวิล
"้าไปะ้วยับนายท่าน โฮ่!" ิโระรีบวิ่มาใล้สเลย์ พร้อมับยืนระิหาทำาใส
"ันทำานร้านอาหารนะะนำสัว์เลี้ยไปยัไ" สเลย์ล่าวปิเสธเ้าิโระ
"้าเป็นสุนัมิินะ ้าสามารถอาศัยในรอยสัอัรพรริอสูรไ้"เมื่อมันพูบ ร่าอมัน็ลายเป็นละออหายไปในรอยสั
"เยี่ยมสะวี ไม่เสียเินเหมือนเมอื่น้วย"สเลย์เห็นทุอย่าเรียบร้อยแล้ว็ออไปทำานทันที
เ้า็เ่นเย วัถุิบแปลใหม่ และผู้เล่นยัเ็มร้านเหมือนเิน วันนี้ เป็นวันที่สเลย์้อออฟไลน์ และเาอลาออาานเนื่อาเา้อารออไปผภัยและามหาสาวที่อบสัที
"ไหนๆเอ็็ะไปผภัยแล้ว ้ามีอะให้้วย ถ้าเ้าเป็นเฟเ้าะอบมัน" เฟนิเินไปหลัร้าน่อนะหยิบล่อไม้ใบหนึ่มา
"อให้เ้าโีและเป็นอมเวทย์ที่ยิ่ให่ล่ะ ้าเอาใ่วย"เฟนิมอบอวัให้ับสเลย์และเา็ลับเ้าร้านไป
"อบุมานะรับเฟนิ ที่ให้ผมมาทำาน้วยรับ แล้วผมะแวะมาเยี่ยมนะ"สเลย์เปิล่อูพบเป็นเ็มีทำอาหาร ระับ A เารู้สึอบุเฟนิริๆ ถ้าเาไม่มาทำานที่นี่พลาอะไรไปเยอะ
ไม่นานนัสเลย์็ทำารออฟไลน์ออมาาเม
เาเปิเว็บบอร์อเมเพื่อู่าวสาร
โเฟ : "แฟมิลี่ เบล็ีบ แม่แย่บอสอพวเราไป อย่าไปเ้าแฟมิลี่มันนะรับนิสัยแย่มา"
บาสฮ็อ : "เมือารท่าาปัวร์ เิเหุาร์็อบบลินบ้าลั่มัน เินไปทั่วทุที่ ไปที่ไหน็พบแ่็อบบลิน"
ระ่ายาว : "แฟมิลี่ รีลี รับสมาิเพิ่มสนใอมเม้น่ะ"
สเลย์เลื่อนผ่านๆ และไปูในเว็บฝาายอเพื่อเ็ราาลา มีอุปร์เวทมนร์มามายที่วาายอยู่ ไม่นานนัเา็อาบน้ำแ่ัวเพื่อไปมหาลัย
"ไ ไอ้มเวลไรละวะ ัน 30 แล้วนะเว้ย"เอ็์ หรือ ประสิทธิ์เพื่อนสนิทออามถาม
"ันระับ 20 น่ะมัวทำานร้านอาหารอยู่ แ่ไ้เินเยอะีนะ"อามนั่ลร้ามเอ็์
"ในเมแื่ออะไร เี๋ยวันแอไป ัวันื่อว่า เอ็์อรส"
"สเลย์ ันอยู่เมือารท่าาปัวร์อนนี้ำลัะออาเมือละ แอยู่เมือไหนวะ เผื่ออยู่ใล้ๆะไ้ไปเลย" อามถามเอ็์เพราะเายัไม่ไ้วาแผนว่าะไปเมือไหน
"ันอยู่เมือ ินเรีย ไลอยู่นะับอแ ันว่าเมือที่เราะเอันเป็นเมือ าร์บาลอนน่ะ อนนี้็แยันผภัยไป่อน แล้วเี๋ยวเราะไปหาแฟมิลี่เ้าที่เมือาร์บาลอน" เอ็์วาแผนารผภัยในเมไว้อย่าี
"แล้วแว่า ไอรีนะอยู่ เมือไหนอ่ะ"อามถามเรื่อผู้หิที่เาอบ
"ัน็ไม่รู้สิ ถ้ายัยหยรู้ว่าพวเราเล่นเมนี้แล้วไม่วนเธอน่ะ วยแหมๆ นาย้อปิไว้ล่ะ"เอ็์ัวลถึเพื่อนสาวนสนิทในแ๊อีนเธอมัมาสายเป็นประำทำให้ทั้สอไม่้อลัว่าวรั่วไหล
แ่ทว่า หยที่ำลัะ้าวเท้าเ้าโรอาหารนั้นไ้ยินัเน
"แอบไปเล่นเมันไม่วนันเลยนะ เมือาร์บาลอนั้นหรอ เมอะไรนะ ระับหยไเบอร์แล้ว ้อมูลแ่นี้ิ้บๆ" หยนั้นเินออาโรอาหารทันที เมื่อสอายหนุ่มิน้าวเ้าเสร็็ไปเรียนามปิ โยที่ไม่รู้ัวว่า่าวสารไ้ไหลถึหู เ๊หยไเบอร์เรียบร้อยแล้ว
หยทำาร้นหาละ้นพบทันทีว่าเป็นเม Magician Online และทำารออไปื้อเรื่อทันที แล้วเธอทำารเ้าเม
รุาั้ื่อ "หยไเบอร์" หยทำทุั้นอนอย่ารวเร็ว
เมื่อหยเ้าเมพบว่าอยู่เมือ โพทอส ึ่ห่าาเมือารท่าาปัวร์ไม่ไลนั อวา้าอหยนั้นเป็นสาวสวยลุูห้าวๆ ทำให้ผู้ายหลายนหลใหล แ่้วยารทำแววาุอเธอทำให้ผู้ายไม่ล้าเ้าใล้
หยไเบอร์ะลุยเ็บระับลอย่ารวเร็ว เธอนั้นเี่ยวาารใ้มีาเมอื่นๆ ึใ้มีเพื่อเริ่ม้นในารเ็บระับ
"น้อสาว นสวยให้พี่่วยเ็บระับไหม้ะ"ายวัยลานหน้าเ็มไป้วยหนวเรา ถึะล้ายวินเท แ่็ป่าเถื่อนว่านั้น
"พี่าย….มาาเผ่าไหนเนี่ย เรายาวเียว ไวิ้หรอ"หยไเบอร์หันไปอบวนๆ ามสไล์ ่อนะหันไปใ้มีปาอหมาป่าที่เ้ามาู่โมอีัว
"อ่อพอี พี่อบวินเทอ่ะน้อสาว"ายเรายาว วนปาร์ี้หยไเบอร์ทันที
หยไเบอร์รับำอทันที
"พี่าย เป็นัวนนะไปลามาโล ันมาเล่น้าไปวันนึ่วยเ็บเวลหน่อยนะะ"หยไเบอร์สวมบทสาวหวาน อวาม่วยเหลือาายหนุ่มทันที
"ถ้าน้อะน่ารันานี้ พี่ลาไ้เป็นพันัวเลยน้อ ฮ่าๆๆๆ" ายเราเรียริมมัวร์ออมา พร้อมถือาบโล่วิ่ลาหมาป่าในแถบนั้นมา
"เวทมนร์ระเบิ พายุระเบิ" หยไเบอร์เรียริมมัวร์อเธออมา เล่มอเธอมีลัษะเหมือนเหล็ สลัลวลายสีเียว
ายเรายาวที่ลาหมาป่ามานั้นถึับะลึในพายุฝนระเบิ
"ิบหายแล้ว เวทมนร์ิน!!"ายเรายาวสร้าเนินินึ้นมา พร้อมับพุ่ัวหมอบไปหลัเนินินนั้นทันที
หยไเบอร์ หัวเราะอย่าเมามันพร้อมับร่ายเวทบท่อไป
"เวทมนร์พิษ ละออพิษสลายระู"เหล่าหมาป่ามามาย่าเน่าเปื่อยและสลายไปไม่เหลือา
"เยี่ยมพี่ายไปลามาอี ฮ่าๆๆ ่วยหนูไ้มาเลย่ะพี่"หยไเบอร์หัวเราะอบใ พร้อมับบลูอ้อนให้ายเรายาวอีรั้นึ
แ่ราวนีู่้เหมือนะใ้ไม่ไ้
"ไม่อยู่แล้ว ถึะสวย็เถอะาิสแบบนี้ไม่เอาแล้ว"ายเรายาวหายไประหว่าที่ลามอน
"อ้าวไปะแล้ว เสียายั"หยไเบอร์เมื่อเห็นายเรายาวไปแล้ว เธอ็ถอนหายใ เธอไม่่อยอยาวุ่นวายับผู้ายนอาเพื่อนอเาทั้สอนเท่าไหร่ เธอหยีบมีพร้อมับทำารล่าหมาป่าไปอย่ารวเร็ว ทั้ารใ้เวทพิษ และ ระเบิอเธอ
ทา้านอามนั้น็เ้าเมมาพอี
"ิโระ!"สเลย์เรียิโระออมาารอยสั
"สวัสีรับ นายท่าน"ิโระยืามา้านหน้าพร้อมับหาวเบาๆ
เาเปิแผนที่มาูสถานที่เ็บระับ เา้อารไปให้ทั่วเเมือาปัวร์ ่อนที่ะไปเมือ่อไป
สเลย์เ้าไปในเมือเพื่อื้ออุปร์ทำอาหารและเรื่อปรุ่าๆ พร้อมับเนื้อ หลายิโลรัม เผื่อาราแลนอาหาร
เาไปที่สำนัานประำเมือเพื่อไปรับเวส
"ทาใ้มีันเี้ยน้วย ้อไปสำรวหน่อยแล้ว"
สเลย์หยิบระาษเวสพิิันเี้ยน ราวัลเป็นเิน 5เหรียทอ และหมวแ็ปแฟั่นใบนึ วามยาระับ C เาอยาไ้หมวแฟั่นึรับภารินี้มา ระาษภารินั้นะสุ่มอราวัลไปเรื่อยๆ สเลย์นั้นไ้ัหว่ะที่มันสุ่มอแฟั่นออมาพอี
แ่่อนะเินออาอาารนั้น็มีเ็ผมทอเินมาทัเา
"พี่รับผมอื้อเวส่อไ้ไหมอ่ะ ผมอยาไ้หมวแ็บแฟั่นอ่ะ มันเหมาะสำรับแรปเปอร์แบบผม"
เ็ผมทอ้อารหมวแฟั่นใบนี้มา
"มีอะไรมาแลไหมอ่ะ พี่ไม่อยาไ้เิน พี่อยาไ้อเทพๆ ไวๆ"สเลย์อบลับ
"ผมมีระาษเวสระับ A รับพี่ มันหายามาเลยนะ อาทิย์นึออแ่ใบเียวเท่านั้น ถ้าไม่ใ่ว่าหมวแ็ปแฟัั่นหายาผมไม่ให้ใรเลย"เ็ผมทอนั้นสวมใส่อทีู่แล้วรู้ว่ามีระับพอสมวร
"โอเล เห็นว่าเป็นแร็ปเปอร์หรอน่ะ พี่เลยให้ไม่ั้นพี่ไม่ให้น้อหรอ"สเลย์ทำารแลเปลี่ยนับเ็หัวทอนนั้นเรียบร้อย ่อนะโบมือลา เพื่อไปทำเวสระับ A ในเมนี้ เนื้อหาภาริะไ้รับหลัใ้ระาษเวสไปแล้ว ป้อันารโนโมย้อมูลอผู้เล่น สเลย์ทำารใ้ทันที
"ทาเะวัน พบถ้ำประหลายาวหลายสิบิโลเมร เหล่าาวบ้านที่ออไปสำรว่าหายัวไปอย่าลึลับ ไ้โปร่วยาวบ้านออมา้วย"
อราวัล : ึ้นอยู่ับวามสำเร็อภาริ
สเลย์ออเินทาไปับเ้าิโระที่เินามมาอย่าสบายอารม์ มันหายัวไปหายัวมาระหว่าทาเพื่อหาอิน เป็นารใ้เวทมนร์เพื่อวามสะวสบายอย่าแท้ริ
ความคิดเห็น