คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : 7.1 มารร้ายเอาแต่ใจ
อนที่ 7
ฟรานเสพา้าวหอมลมายัห้ออาหาร้านล่า้านล่าอัวบ้านที่ยื่นออไปในสวนสวยรุระรอบ
แ่้วยโทรสีาวรุระใสแ่้วยโนาวทอราวับพระราวัูหรูหราเเ่นเียวับห้ออื่นๆ
ที่เินผ่านมา
้าวหอมเอ็รู้สึระาับสายานรับใ้และาร์อเาที่ลอบมอมายิ้มๆ
เพราะเธอเอแ่ัวไม่เรียบร้อย้วยใส่เพียเสื้อผ้าอเาและไม่ไ้สวมใส่ั้นใน
ทำให้เวลาเธอเิน้อุ้มไหล่ห่อัวเล็น้อย
"นีุ่้าวหอม
เมียันเอ่อไปนี้ให้่วยูแล้วยนะทุน"
ฟรานเสบอับบรราลูน้อที่ยืนรายเรียอยู่รหน้า
"่ะ,รับ ุฟรานเส" าร์
แม่บ้านและหัวหน้าพ่อบ้านรับำหลัาที่เพียไปามให้ทุนมารอที่ห้อรับประทานอาหาร
"้าวหอม นี่นอที่บ้านนี้่อยๆ
ทำวามรู้ัันไป เธอ็เอมาสอสามนแล้วน่าะพอรู้ับ้า ส่วนนอื่นๆ
็่อยทำวามรู้ัแล้วัน" ฟรานเสหันมาบอับ้าวหอมยิ้มๆ
พร้อมับยแนึ้นโอบไหล่ึร่าอเธอให้มาแนบิเามาึ้น
"่ะ"
้าวหอมเหลือบสายามอนอเาที่้อมอมาทาเธอ้วยสายาอยารู้แ่ไม่ทีใรล้าถามอะไรทำให้้าวหอมสบายใหน่อย
แ่็ยัรู้สึระานิๆ ับารที่เาแนะนำว่าเธอเป็นเมียแบบนี้ ทั้ๆ
ที่เธอเป็นเมียเาเพียแ่พฤินัยเท่านั้นเอ
เธอยัไม่รู้อนาเลยว่าะเป็นยัไ่อไป เาะยำแหน่นี้ให้นานแ่ไหนัน
"เิุฟรานเสับุ้าวหอมทานอาหารไ้เลยนะะ"
ป้าเวียนนารีบบอเพราะลัวว่าอาหาระเย็นืเสีย่อน ส่วนนอื่นๆ
็อัวออไปเพื่อทำหน้าที่อัวเอ
"ินอาหารเ้าะไ้มีแร"
ฟรานเสเลิิ้วึ้นสูอย่ายียวนโอบบ่าพา้าวหอมไปนั่ยัโ๊ะอาหารัวหรู
เาเลื่อนเ้าอี้ให้เธอนั่เรียบร้อยส่วนเา็ทิ้ัวลนั่้าๆ
ไม่ห่าไปไหนรอให้แม่บ้านัารเสิร์ฟอาหารเ้าให้
้าวหอมไม่อยาะสนใเาอนนี้เธอเริ่มหิวลูในท้อเริ่มที่ะทำปิิริยาให้เธอเริ่มปั่นป่วน
ถ้าไม่ไ้ินอนนี้เป็นเรื่อแน่อาารแพ้ท้อะมีทั้วันเหมือนลูในท้อะทำารประท้ว
เธอไม่อยาเป็นแบบนั้น
หวัว่าลูออมาะไม่หัวแ็และื้อรั้นเอาแ่ใเหมือนพ่ออเานะ
้าวหอมลัวใริๆ นาแยัไม่เิอยู่ในท้อยัเอาแ่ในานี้
พอแม่บ้านัอาหารเสิร์ฟเรียบร้อย้าวหอมรีบหยิบ้อนส้อมึ้นมาัอาหารินอย่ารวเร็วแ่ไม่มูมมาม
เธอินเยอะมาว่าปิ
แม้แ่ฟรานเสเอยัมออย่าแปลใเพราะินเยอะนานี้้าวหอมลับไม่อ้วนแถมหน้าท้อยัไม่ยื่นออมาอีหุ่นยัสวยอยู่เลย
แ่อีไม่ี่เือนหรอที่เาะไ้เห็นหน้าท้อนูนๆ อ้าวหอมอย่าแน่นอน
"ินเยอะๆ เผื่อฟรานเสน้อยในท้อ้วย
ูท่าะหิวนะ" ฟรานเสัไส้รอใส่านให้้าวหอมและหั่นเป็นำเล็ๆ
ให้อย่าเอาใ แ่ไม่วายพูไม่เ้าหูนท้อ
"เรื่ออันับลู!"
้าวหอมัไส้รอเ้าปาเี้ยวุ้ยๆ และหันมาส่สายา้อนๆ
ให้เา่อนะลืนไส้รอลอและวัเสียห้วนๆ ใส่ฟรานเสและหันมาสนใอาหารรหน้า่อ
"ฮึ! อผัว้วยอย่าลืม"
ฟรานเสทำเสียำรามในลำอ้อสายาุๆ มาทา้าวหอมบอ้วยน้ำเสียเ้มๆ
่อนที่เาะยถ้วยาแฟำึ้นื่มแล้ว็วาล
"อย่าสำััวผิไป!"
้าวหอมเม้มปาแน่นถลึาใส่ฟรานเสอยาะเอาส้อมิ้มาเาริๆ
"ิว่าไม่ผินะ้าวหอม
ถ้าไม่มีัน็ไม่มีฟรานเสน้อยหรือเธอะบอว่าไม่ใ่
อย่าน้อยถ้าเราสอนไม่เ้าันไ้้วยีะไม่มีัวเล็ๆ อยู่ในท้อเธอหรอนะ
เพราะะนั้นถือว่าัน็สำั้วยเหมือนัน" ฟรานเสยื่นหน้าเ้ามาใล้ๆ
พร้อมับระิบบอ้วยน้ำเสียเ้มๆ ิุ
เาวามือที่หน้าาอ้าวหอมและลูบไล้ไปมาให้เธอไ้หวั่นไหว
"นหน้า้าน!"
้าวหอมิเล็บลบนหลัมืออเาและปัมือเาออา้นาอเธอถลึาใส่เ้นเสียรอไรฟัน่าเาเบาๆ
และมอไปรอบๆ ว่าแม่ย้านะไ้ยินที่เาพูหรือเปล่า
เธอรู้สึอายนหน้าแ่ำเลยทีเียว นหน้า้านพูออมาไ้ยัไัน
"ถ้าไม่หน้า้าน็ไม่ล้าพาเธอมาที่นี่หรอนะ้าวหอม"
ฟรานเสไหวไหล่เบาๆ อย่าไม่สนใพร้อมับยยิ้มมุมปานิๆ
หันไปสนใอาหารอัวเอ่อ
"หน้าหนา!"
้าวหอมบเี้ยวเี้ยวฟันรอ มือำส้อมับมีเอาไว้แน่นเธออยาะเอามันทิ่มลไปในเนื้ออเาริๆ
อยาะรู้ว่าหนานาไหนถึไ้หน้า้านหน้าทนนานี้
นาเธอ่าว่ายัทำไม่สนใลอยหน้าลอยาใส่อย่าไม่สนใอี้วย
"ิน้าวเสร็แล้ว็ินยา้วย"
ฟรานเสรับแ้วยามาาแม่บ้านส่ให้้าวหอมทันทีที่เธอวา้อนลเอาผ้าึ้นเ็ปา
"่ะ" ้าวหอมรับยามาถือไว้และินอย่ารวเร็วไม่มีแ่อน
เพราะวามเป็นห่วเ้าัวน้อยในท้อนั่นแหละไม่อย่านั้นไม่ยอมินหรอ
"ีมาเี๋ยวไปนั่เป็นเพื่อนในห้อทำานหน่อย"
ฟรานเสไม่พูเปล่าุเธอลุึ้นยืนึมือมาอบุมเอาไว้แน่นพาเินออาห้อรับประทานอาหารรไปยัห้อทำานให่ภายในวิลล่าอเา
หน้าห้อทำาน
"ันอโทรศัพท์ืน่ะ!"
้าวหอมบอับเาและพยายามที่ะสะบัมือออาารเาะุมอเา
แ่ฟรานเสไม่ยอมแถมุมแน่นี้นอี
"ไม่
ถ้าะใ้็บอมาเี๋ยวะ่อสายให้แ่ถ้าิะโทร.หาไอ้ัสินนั่นอย่าไ้ิ้าวหอม!"
ฟรานเสส่ายหน้าบิ้มๆ ยมือึ้นับปลายามนเอาไว้
"ุมันบ้าอำนา"
้าวหอมสะบัหนีไม่อยาให้เาแะ้อเนื้อัว
"ฮึ!
ใระสนรู้เอาไว้ะ้วยว่าันเป็นแบบนี้
และเวลาผัวแะ้อไม่้อหวหรอนะเห็นมาหมทั้ับูบลูบไล้"
ฟรานเสหรี่ามอรหน้าพร้อมับใ้วาาร้ายาทำให้้าวหอมหน้าแ่ำ
"นเลว!"
้าวหอมยมือึ้นที่ว่าทุบที่้นแนเาแรๆ หนึ่ที
เธอไม่น่าหลเื่อารมอเามา่อนเลย ไม่อย่านั้นอนนี้ไม่เป็นแบบนี้
"ทำร้ายันบ่อยๆ
แสว่าไม่ลัวที่ะโนเอาืนแล้วแบบนี้ใ่ไหมหืม อบท้าทายีนัเหรอ"
ฟรานเสระุ้อมือึร่าอ้าวหอมเ้ามาไว้ในอ้อมอยื่นหน้าเ้ามาใล้ๆ
ระิบเสียุัน่มู่แ่วาพราวระยิบระยับพร้อมทั้ทำท่าทาโลมเลียให้้าวหอมไ้หน้าร้อนผ่าว
เธอพยายามที่ะยมือันร่าหนาอเาเอาไว้ืนัวแ่สู้แรเาไม่ไ้
"ุมันผู้ร้าย"
้าวหอมเม้มปาัแน่นเ็บใที่ทำอะไรเาไม่ไ้
ะหนี็ไม่พ้นที่นี่มันอาาัรอเานี่นา
"็ไม่ไ้บอว่าเป็นพระเอนะ
แ่ผู้ร้ายส่วนให่ะหล่อและรวยมาไม่รู้เหรอ
เพราะอะไรรู้ไหมเพื่อที่ะให้เหยื่อมาิับัยัไล่ะหึหึ"
ฟรานเสไม่ยี่หระเาหรี่ามอนในอ้อมแนระุยิ้มมุมปาพูเสร็็ูบแรๆ
บนแ้มอ้าวหอมอย่ารวเร็วเสียัฟอให่
"อื้อ!"
้าวหอมร้อราประท้วเอียหน้าหนีอแทบเล็
"ทำเป็นหวัว็เยๆ
ันอยู่"
ฟรานเสลายอ้อมแนออแ่ยัับ้อมือบาเอาไว้และพาเินเ้าไปยัห้อทำานหลัาที่ไ้พา้าวหอมลมาินอาหารเรียบร้อยแล้ว
อนลมาไม่เห็นฤทธิ์เยอะเหมือนอนนี้หรือเพราะว่าอิ่มแล้วเลยมีแร่อ้าน
"็ันไม่หน้า้านแบบุนี่!"
้าวหอมวาใส่เาอีรั้อย่าเหลืออ
"เถียอๆ เี๋ยวไ้เอี!"
ฟรานเสัฟันแน่นเ้นเสียรอไรฟันออมา้อสายาุๆ
มาให้้าวหอมนเธอ้อยอมสบไม่่อล้อ่อเถียอะไรับเาอี
"นั่รอรนี้"
ฟรานเสบอและันัว้าวหอมให้นั่ลบนโฟาในห้อทำาน เาส่สายาุๆ
มาให้เพื่อไม่ให้้าวหอมไ้ปิเสธและทำาม
ถ้าื้อเาัารในห้อนี้แหละอนนี้ฮอร์โมนวาม้อารในัวอ้าวหอมมันแล่นพุ่พล่านึ้นสูเหลือเิน
ยิ่อนนี้้าวหอมสวมใส่เสื้อผ้าอเาทีู่ัวให่โร่แ่มันลับูเ็ี่มาๆ
ทำให้เาฮึ่มๆ อยาะะบฟัแ่ำ้ออลั้นเอาไว้
้าวหอมึมือออาารเาะุม
หย่อนัวลนั่ลบนโฟาัวนุ่มทันที
เธอ่อยหายใโล่หน่อยที่เายอมผละออห่าาัวเธอ และุที่สวมใส่อยู่็ไม่เหมาะที่ะออไปไหนมาไหน้วย
้าวหอมไล่สายาสำรวห้อทำานอเาแล้ว็้อสะุับภาพอรอบรัวเาที่มีพ่อแม่ลู
ฟรานเสหน้าาเหมือนพ่ออเามาส่วนุแม่เา็สวยน่าะเป็นนเอเียแน่ๆ
้าวหอมเาเพราะูาหน้าาอท่าน แ่ที่เธอไม่ทราบ็ือมาราอฟรานเสนั้น็เป็นนไทยเ่นเียวับเธอ
้าวหอมนั่เพลินๆ แล้ว็่อยๆ
เอนัวลนอนหลับลอย่ารวเร็วเพราะวามอ่อนเพลียและำลัั้รรภ์ทำให้เธอรู้สึ่ว่ายมาว่าแ่่อน
เธอเอาหมอนอิมารอนอนและอเอาไว้ัวนอนบนโฟานุ่มไม่ไ้สนใในัวอฟรานเสอี
เาอยาะทำอะไร็เรื่ออเาอนนี้เธอ่ว
ฟรานเสเปิอมสั่านับเลาเพราะวันนี้เาะไม่เ้าไปในที่ทำาน
วันนี้ออู้เพื่อุมัว้าวหอมไม่ให้หนีไปไหนไ้
ทั้ที่ะให้นเฝ้าไว้็ไ้แ่หน้าที่นี้เาอยาที่ะทำเอ
+++++++++
ีรีส์ุนี้ะมีทั้หม 3 เล่ม
ีรีส์ บ่วรั
บ่วรัทั์อสูร 1
บ่วรัเล่ห์อมมาร 2
บ่วรัอมเถื่อน 3
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
preview :
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น