เรื่อง ของเด็กคนหนึ่ง

เนื้อเรื่อง

เรื่อง ของเด็กคนหนึ่ง

                                มีเด็กผ็หญิงคนนึง เธอเป็นคนที่อารมณ์ดี แต่ว่า เธอ มีพี่ที่น่ากลัวมาก ดุทุกอย่างที่เธอทำ แต่เวลาที่เธออยู่กับเพื่อนๆเธอจะเป็นคนที่อารมณ์ดี และเป็นที่พึงของคนอื่นได้เสมอ เธอเรียนเก่ง ฉลาดและขยัน

เวลาเธอจะทำงานที่ต้อง เธอต้องขอพี่เธอก่อน บางครั้งพี่ของเธอก็ใจดีให้ใช้อย่าง ง่ายดาย แต่บางครั้งก็เกิดโมโหโดยไร้สาเหตุและทำร้ายเธอทุกครั้งไป  เธอเคียดแค้นพี่เธอมาก เธอขอพรกับพระเจ้าว่าชาติหน้าขอให้มีพี่ที่ใจดีและคอยช่วยเหลือเธอได้ แต่วันแล้ววันเล่า เธอก็ยังคงยิ้มแย้มแจ่มใส และไม่แสดงอะไรออกมาให้ใครเห็น

วันหนึ่งเมื่อเธอกลับบ้าน พี่ของเธอโมโหกับเพื่อน พอเธอเข้าไปคุยด้วย พี่ก็ไม่สนใจและยังคงทำร้ายเธอเช่นเคย ถึงแม้จะเกลียดจะแค้นพี่มากขนาดไหนก็ต้องทน เพราะพ่อแม่ของเธอมักจะเข้าข้างพี่เสมอ ไม่รู้ด้วยเหตุผลใดและวันหนึ่ง พี่ของเธอพูดจาร้ายๆกับเธอ ทำให้เอเสียใจ และอยากร้องออกมาให้ดังลั่น เอเคยทำแบบนั้นแล้วแต่ก็ถูกพ่อแม่ของเธอดุ เธอเริ่มจะมีความเจ็บปวดและเคียดแค้นในใจ เธอนอนร้องให้ในทุกราตรี แต่ไร้ซึ่งผู้คนเห็น เธอมักจะปล่อยความเจ็บปวดออกมากับน้ำตา แต่ก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอยังคงมีความสุข ซึ่งนั่นก็คือเพื่อนของเธอนั่นเอง แต่ว่าเธอก็ไม่ได้อยู่กับเพื่อนตลอด คราใดที่เธอกลับบ้านความเจ็บปวดรวดร้าวมันจะกลับมาหาเธอทันที

และเธอก็คิดอะไรดีๆออก เธอจะร้องออกมาดังลั่นจนเสียงหายก็ยังได้ เธอได้ไปที่หน้าผา แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านเธอนัก แต่ก็ไม่สามารถได้ยินเสียงของเธอเช่นเดียวกัน ยามใดที่เธอรู้สึกอยากระบาย เธอจะไปยืน ตรงหน้าผา แล้วร้องออกมาสุดเสียง มันทำให้เธอสบายใจมากเลยทีเดียว จนวันหนึ่งพี่ของเธอใช้คำพูด ด่าทอเธอรุนแรงมากเธอรับไม่ไหว เธอจึงไปที่หน้าผานั้นเช่นเดิม เธอยืนร้องไห้อยู่ตรงนั้น นานแสนนาน จนผ่านไปหลายราตรี ร่างกายของเธอเริ่มซูบผอม เธอเดินกลับบ้าน แต่ไม่วาย เธอยังถูกต่อว่าจากพ่อแม่ และ พี่ของเธอ เธอไม่สนใจอะไร เธอขึ้นไปบนห้องของเธอ และเก็บตัวอยู่ในนั้นหลายวัน และในที่สุดเธอก็เดินออกมาจากห้อง แต่น่าแปลกที่ร่างกายเธอกลับสมบูรณ์ดี หน้าตาเอิบอิ่ม ก่อนที่เธอจะก้าวออกไปนอกบ้าน เธอบอกทุกคนว่า

น่าเสียดายนะ และเธอก็เดินออกจากบ้านไป เธอทิ้งคำพูดปริศนาไว้แค่คำเดียว เธอไปยืนอยู่ตรงหน้าผาที่เดิม น้ำตาเริ่มไหลรินและเธอ ก็ทิ้งร่างของเธอ ให้ตกลงไปยังแรงโน้มถ่วงของโลก ณ ที่ ตรงนั้น ที่หน้าผาอันสูงชัน ที่มีแต่ก้อนหินแข็งๆ รองรับร่างเธอไว้ เธอจากครอบครัวที่แสนโหดร้ายและทารุณนั้น อย่างไม่มีวันกลับ ไม่มีอีกเลย
คุณคงเศร้า ถ้าเป็นเด็กคนนี้ เเต่เพื่อนก็ยังทำให้เธอมีความสุขได้ เเม้เพียงเวลาเล็กๆ