คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #109 : แพตช์เสริม
“งั้นเหรอจ๊ะ?
แน่ใจนะว่าไม่ต้องการพวกเราในเวลานี้จริง ๆ” ดาราถามยืนยันเสียงอ่อน แม้เธอไม่ค่อยมีเวลาแต่หากลูกชายเพียงคนเดียวเรียกร้องต้องการความใส่ใจแล้วล่ะก็ เธอยิ่งกว่าพร้อมที่จะสละทุกสิ่งอย่างตรงหน้าเพื่อดิ่งกลับไปหาอย่างไม่มีลังเล
“ครับแม่ ผมกำลังจะออนไลน์เข้าไปเล่นกับเพื่อน ๆ ในเกมพอดี ไม่มีอะไรต้องห่วง” วาดยังคงตอบคล้ายเดิม
แต่รอบนี้สีหน้าดูดีขึ้นเยอะหลังจากได้ระบายความอัดอั้นตันใจออกไป
“โอเคจ้ะ แม่กับพ่อจะรีบสะสางงานให้เสร็จอย่างเต็มที่ ส่วนความสัมพันธ์จอมปลอมกับกลุ่มคนเลว ๆ
พวกนั้นลูกไม่จำเป็นต้องให้ค่าอะไรพวกเขาอีก
ความจริงเนื้อในเน่าเฟะเกินเยียวยา ต่อให้พวกเขาจะรวยล้นฟ้ายิ่งกว่านี้ก็ยังไม่คู่ควรกับลูกของแม่สักนิดเดียว ลูกวาดยิ่งกว่าเพอร์เฟ็คจะมองหาผู้หญิงสักคนที่ดีกว่ายัยหนูจี้มรณะไม่ใช่เรื่องยาก สู้ ๆ นะจ๊ะลูกรัก” วาดหัวเราะออกมาเล็กน้อยให้กับคำกล่าวของดารา สมกับเป็นแม่ที่ฉลาดรู้ฉลาดคิด ไม่มีเซ้าซี้วุ่นวายเกินขอบเขต
สำคัญอย่างที่สุดคือเธอเชื่อมั่นในตัวลูกชายซึ่งก็คือตัวเขาเองมาก
ยังจะมีอะไรให้น่าภูมิใจมากไปกว่านี้ได้อีกงั้นหรือ…
ดาราบอกกล่าวด้วยความรักและห่วงใยอยู่อีกครู่หนึ่งจากนั้นวางสายไป ส่วนนายวาดเอนหลังพิงปล่อยร่างกายพักผ่อนอย่างอุ่นใจบนโซฟา ใบหน้าคมเข้มเผยรอยยิ้มบางฟุ้งไปด้วยรัศมีของหนุ่มหล่อเหลือกินเหลือใช้ เมื่อเขาเริ่มรู้จักวางตัวรักษามารยาทก็เชื่อได้เลยว่าหญิงสาวน้อยใหญ่ต้องหลงเสน่ห์ตกหลุมลึกสุดหยั่งยากจะถอนตัว กลับกัน
เหล่าชายฉกรรจ์มีแต่จะเหม็นขี้หน้านายวาดมากขึ้น ด้วยโครงหน้าที่ออกกวน ๆ ทว่าแฝงความดูดีไปหมดทุกมุมมอง มีหรือที่เพศเดียวกันจะไม่รู้สึกอิจฉาริษยา แม้นอยู่ในเขตที่ผู้คนพลุกพล่านนายวาดก็ยังโดดเด่นสะดุดตาอย่างไม่อาจปฏิเสธได้
อึดใจหนึ่งวาดก็ฝืนลุกขึ้นเดินไปที่ห้องนอนพอจ้องไปยังสายรัดศีรษะอันเป็นส่วนประกอบที่ใช้เชื่อมต่อเข้าสู่เกมออนไลน์ก็พลันคิดได้ว่า ช่วงสามสี่วันมานี้เขามีภารกิจกองสุมรอให้สะสางอยู่เต็มไปหมดภายในเกม กลายเป็นว่ามันเริ่มจะมีผลต่อการใช้ชีวิตประจำวันของตนไปทีละนิดแล้ว วาดขี้เกียจไปทุกอย่าง แต่ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับเกมก็จะกระตือรือร้นขึ้นมาทันที บัดนี้เขาจึงเลือกล้มตัวลงนอนบนเตียงพร้อมสวมสายรัดศีรษะเตรียมออนไลน์อีกครั้ง
“กรุณารอการอัปเดตแพตช์เสริมเข้ามาใหม่สักครู่ค่ะ เริ่มอัปเดตโปรแกรม…” เสียงรายงานดังขึ้นแจ้งข่าวสาร
วาดถอนหายใจกระทั่งถอดมันออกมาวางไว้เพื่อรอการอัปเดตอย่างไม่มีทางเลือก ระหว่างที่รอ
ชายหนุ่มตัดสินใจลุกขึ้นมานั่งศึกษารายละเอียดแพตช์เสริมที่ระบบแนะนำมาเมื่อครู่เป็นการฆ่าเวลา เว็บไซต์ของเกมลำนำจ้าวยุทธจักรถูกเรียกเปิดขึ้นมาผ่านบุ๊กไทป์ ทางเว็บไซต์แทบจะบังคับเปิดข้อมูลแพตช์ใหม่กันเลยทีเดียว เป็นสิ่งแรกที่ผู้เข้าชมเว็บจะต้องได้เห็นแน่ ๆ วาดเริ่มอ่านไปเรื่อยเปื่อยกระนั้นก็ไม่พลาดไปแม้แต่ตัวอักษรเดียว
รายละเอียดมากมายยาวยืด หลัก ๆ
แล้วเป็นการปรับให้เพลเยอร์รู้สึกสมจริงด้วยการใส่สภาพอากาศในแต่ละฤดูที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีมาก่อน ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูฝน และฤดูหนาวผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนตามสถานะโลกจริง เชื่อมโยงให้การเดินทางหรือการต่อสู้ในแต่ละครั้งภายในเกมมีอุปสรรคด้านสภาพแวดล้อมขึ้นมา แน่นอนว่าความโหดร้ายต่าง ๆ ไม่ว่าจะฝนตก
แดดร้อน หิมะโปรยล้วนแล้วแต่เป็นการช่วยเพิ่มทางเลือกให้เพลเยอร์ใช้ทุกสิ่งที่ว่าไปกับการฝึกตนพอกพูนพลังฝีมือและทักษะวรยุทธ
ที่ก่อนหน้านี้วิธีการนั่งสมาธิฝึกตนดูเรียบง่ายจืดชืดอย่างที่สุด ทั้งยังได้รับค่าประสบการณ์ตอบแทนน้อยอีก เปรียบเทียบกับสายลุยดะมอนสเตอร์ทั่ว ๆ
ไปแล้ว พัฒนาไปได้เชื่องช้ากว่ามาก แต่เมื่อแพตช์เสริมนี้เพิ่มเข้ามาก็เสมือนอุดช่องโหว่ไปแทบจะทั้งหมด ขอแค่เพียรพยายามสักหน่อย เชื่อว่าสายฝึกตนนั่งสมาธิบัดนี้ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่าสายตีมอนสเตอร์ดังเช่นกาลก่อนอีกต่อไปแล้ว หรือกระทั่งอาจจะราบรื่นมากกว่าเสียด้วยซ้ำไป
เป็นธรรมดาที่เมื่อเลเวลสูงมอนสเตอร์ก็จะเก่งฟ้าประทานขึ้นตามไปด้วย สายปะทะย่อมประสบพบพานความยากลำบากขึ้นมาบ้างจนส่งผลกระทบให้ความเร็วพัฒนาตัวละครช้าลง
“โซโล่เพลเยอร์น่าจะชอบแพตช์เสริมนี้กันนะ อย่างน้อยถ้าลุยเดี่ยวต่อไม่ไหวก็ยังมีทางเลือกให้อยู่” วาดงึมงำกับตัวเอง
ขณะทำความเข้าใจกองไอเทมและวัตถุดิบใหม่จำนวนหนึ่งที่เพิ่มเข้ามาในแพตช์เสริมนี้ด้วยแบบผ่าน
ๆ
อ่านไปสักพักวาดจึงค่อยหันไปมองเครื่องเกมเล็กน้อย พอเห็นไฟสีแดงยังกะพริบอยู่เหมือนเดิมก็ตัดสินใจปิดบุ๊กไทป์และใช้เวลางีบพักสมองไปอย่างคนที่ไม่มีอะไรจะทำ
ณ บริษัทเทคโนโลยีก้าวล้ำนำโลก Deep
Intelligent Tech – DIT
ชั้นพิเศษเฉพาะผู้เกี่ยวข้อง สถานที่อันเป็นฐานหลักรวมตัวเหล่าอัจฉริยะด้านเทคโนโลยี เวลานี้พวกเขากำลังเดินหน้าสร้างสรรค์ผลงานชิ้นใหม่ที่จะสั่นสะเทือนโลก ดารากับวาทินเองก็ถูกรวมอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน แรกเริ่มการเซ็นสัญญาเข้าร่วมโครงการพิเศษนี้เกิดปัญหาที่สองสามีภรรยาไม่อาจยอมรับได้ จึงปฏิเสธที่จะเข้าร่วมเด็ดขาดทว่าหลังจากนั้นครึ่งปีช่วงเวลาเดียวกับที่จี้โบลูกสาวประธานใหญ่วีระหลอกมาตีสนิทและคบหาดูใจกับวาด จุดประสงค์ย่อมต้องเป็นการใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์ลึกซึ้งเพื่อเกลี้ยกล่อมดึงตัวนักประดิษฐ์อัจฉริยะทั้งสอง ผู้ที่มีสถานะเป็นบิดามารดาของนายวาด กระทั่งทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่นไม่ติดขัด สองสามีภรรยาก่อนเซ็นสัญญาได้เรียกร้องเปลี่ยนเป้าหมายของงานประดิษฐ์ที่ทางบริษัท
DIT วาดหวังจะนำไปใช้ทางการทหาร นำมันไปเป็นอาวุธ!
พยายามตัดฟังก์ชั่นอันตรายทั้งหลายแหล่เพื่อไม่ให้มันเรื้อรังจนยากจะถอนแก้
สิ่งประดิษฐ์ที่ทุกคนกำลังทุ่มเทปัญญา
สละเวลาทั้งหมดไปทุกวัน ๆ ในตอนนี้ ดารากับวาทินซึ่งนับว่าเป็นส่วนสำคัญหลักที่จะขาดไปไม่ได้
สุดท้ายให้คำขาดว่าจะไม่ประดิษฐ์อะไรก็ตามแต่ที่อาจจะนำไปใช้เป็นอาวุธทั้งทางตรงทางอ้อม คนทั้งสองมีปณิธานแกร่งกล้า ต้องการถ่ายทอดความสามารถที่ตนมีเพื่อพัฒนาโลกไปในแนวทางที่ดีขึ้น เทคโนโลยีต่าง ๆ สามารถช่วยเหลือสนับสนุนผู้คน ไม่เบียดเบียนสัตว์อื่นและธรรมชาติในท้ายสุด แม้ตอนนี้ยังห่างไกลความฝันนั้น ปณิธานของสามีภรรยาคู่นี้ก็ยังคงหนักแน่นไม่สั่นคลอนราวภูผาสูงตระหง่านต้านทุกกระแสมืด
ประธานใหญ่วีระผู้กุมบังเหียน สนับสนุนค่าใช้จ่ายทั้งหมดในโครงการ เมื่อครั้งนั้นเพียงยิ้มรับและตอบสนองต่อปณิธานของดารากับวาทินอย่างว่าง่าย รายการฟังก์ชั่นอันตรายเริ่มถูกถอดถอนออกไปทีละชิ้นจนไม่หลงเหลือ แม้กลับกลายเป็นเรื่องง่ายจนแทบจะสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากล แต่สองสามีภรรยาไม่ใช่คนสับปลับพูดพล่อย ในเมื่ออีกฝ่ายยอมทำตามที่พวกเขาเรียกร้องให้แล้ว เกรงว่าหากยังปฏิเสธไม่เข้าร่วมอยู่อีกก็จะดูเลวร้ายลงในทันที คนในวงการเดียวกันไม่ใช่น้อย ๆ
ที่รับรู้เรื่องราว
ฉะนั้นสัญญาผูกมัดร่วมโครงการจึงถูกร่างขึ้นมาแล้วเสร็จ บัดนี้ทุกอย่างกำลังดำเนินไปยังทิศทางที่ดี
หลังจากดาราเพิ่งวางสายลูกชายพลันสังหรณ์ร้าย หรือนี่จะเรียกว่าคลื่นลมสงบก่อนพายุพัดกระหน่ำกันแน่?
ขณะที่เธอยังคงใจลอยใช้ความคิดไตร่ตรองอยู่นั้นวาทินที่เพิ่งผละจากงานได้ก็เดินมาใกล้ เห็นภรรยายืนเหม่อจึงก้มศีรษะลงไปประสานตาในระดับเดียวกันพร้อมถามขึ้นว่า
“คุยกับลูกเรียบร้อยดีไหม”
ดาราสะดุ้งเล็กน้อยเผลอก้าวถอยหลัง ใช้สายตาตำหนิสามีก่อนตอบกลับไปว่า “เราต้องคุยกันหน่อยแล้ว”
“หือ? เรื่องลูกหรือเปล่า” วาทินขมวดคิ้วไม่เหลือร่องรอยขี้เล่นใด
ๆ บนใบหน้าอีก
“ไปหาที่ส่วนตัวกันก่อน ตามมาเร็วเข้าคุณ” ดาราตอบและดึงมือสามีก้าวเดินไปพร้อมกัน ทว่าการกระทำของทั้งสองนั้นล้วนอยู่ในสายตาของชายที่รับคำสั่งให้มาคอยเฝ้าติดตามคนพวกเขาชัดเจน มันรีบรายงานขึ้นตรงถึงบอสใหญ่โดยไม่มีลังเล จากนั้นค่อยสะกดรอยอยู่ห่าง ๆ อย่างแยบยล
ทางด้านดารากับวาทินขณะนี้อยู่กันสองคนได้ตามที่ต้องการ โดยรอบไร้ผู้คนสัญจรผ่านสิ้นเชิง เพราะคนส่วนใหญ่ที่ได้รับสิทธิ์ขึ้นมาชั้นพิเศษนี้ต่างไปกองรวมอยู่ที่เดียวกันหมด
“เล่าซิว่าเกิดอะไรขึ้น คุณทำให้ผมเป็นกังวลเรื่องลูกแล้วนะเนี่ย” วาทินเอ่ยขึ้นก่อน
ดาราหันซ้ายแลขวาอีกรอบถึงค่อยกลับมาจ้องหน้าสามีและบอกเล่าทุกอย่างออกมาเสียที ซึ่งเริ่มจากเรื่องของลูกชาย แน่ล่ะ มันต้องกระตุ้นความดุร้ายของวาทินออกมาได้อย่างไม่ยากนักเลยทีเดียว เวลานี้จึงสามรถมองเห็นสีหน้าถมึงทึงของเขา แววตาดุ ๆ แฝงความอดทนอดกลั้น
“ลูกวาดโอเค ฉันเชื่อมั่นในตัวเขา คุณไม่ต้องเป็นห่วงไปนะ ตอนนี้คงกำลังออนไลน์เข้าไปเล่นเกมกับเพื่อนใหม่แล้ว ติดต่อไปตอนนี้ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก” ดาราปลอบประโลมสามีเต็มที่
เมื่อเห็นว่าเขาควบคุมสติกลับมาสงบเยือกเย็นได้ใหม่แล้วจึงรีบชักนำเข้าสู่เรื่องที่เธอกำลังกังวลใจอยู่ในทันที
“เราควรเรียกตุลามาช่วยสอดส่องด้วยอีกแรง”
“คุณคิดว่าประธานใหญ่วีระอันตรายจนต้องเรียกไอ้หนูตุลามาเลยเหรอ” วาทินไม่อยากเชื่อ
“แค่เราสองคนยังไม่พอจะดูแลให้ทั่วถึงหรอกนะ จากเรื่องที่ลูกว่ามาดูยังไงสินทองกับวีระก็มีเบื้องหลังที่ไม่หน้าไว้ใจเยอะเกินไป” ดาราพยายามชี้ให้เห็นช่องโหว่และภัยเงียบ ซึ่งวาทินก็รับฟังเต็มที่ ขณะนี้จึงกำลังคิดอย่างถี่ถ้วนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาต้องการคนสนับสนุนกันจริง
ๆ
“จำไม่ได้เหรอ
รายการฟังก์ชั่นอันตรายยาวเป็นหางว่าวที่คนของบริษัท DIT
นี้ใส่ลงมา
ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเรื่องนี้วีระไม่มีส่วนรู้เห็น สิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้สั่นสะเทือนโลกได้จริง แต่เราเลือกได้ว่าจะให้มันออกมาเป็นยังไง อาวุธสงครามที่เป็นภัยต่อทั้งโลกหรือเทคโนโลยีช่วยเหลือผู้คนที่จะเปลี่ยนหน้าประวัติศาสตร์” ดารากล่าวทิ้งไว้เพียงเท่านี้ ใช้สองฝ่ามือกุมใบหน้าไว้อย่างเหนื่อยอ่อน
วาทินยืนมองภรรยาของตนครู่หนึ่ง จิตใจอันเข้มแข็งของเธอและเจตนาอันดีล้วนสัมผัสได้ผ่านพียงคำพูดไม่กี่ประโยค “ก็ได้ ถึงจะผิดสัญญาที่ให้ไว้กับไอ้หนูตุลา แต่ครั้งนี้เราคงต้องการเขาให้มาช่วยเหลือจริง
ๆ”
ความคิดเห็น