ทะลุฟ้า ป่วนยุทธภพ (สถานะ จบไตรภาคแรก)

ลำดับตอนที่ #12 : แยกย้าย

“จะดีเรอะ  มันเลเวลตั้ง 27 น้อยกว่าเอ็งแค่สามเลเวลเองนะ”

“เกิดฉันพลาด  ลุงที่อยู่วงนอกก็เข้ามาช่วยฉันดิ”

ยี่ฟงกล่าวน้ำเสียงตื่นเต้น  และทะยานร่างเข้าหากระทิงเขาปีศาจทันที

“เดี๋ยว  ข้ายังไม่ได้รับปากว่าจะเสี่ยงเข้าไปช่วยเอ็งเลยนะไอ้ตัวแสบ!”     มังกรเฒ่าตะโกนไล่หลังอย่างไม่มั่นใจ  เขากับต้นไม้ปีศาจสังหารห่างกันตั้ง 7 เลเวล  หากพลาดมีหวังเจ็บหนักหรืออาจตายเลยก็ได้

แต่ชายแก่ไม่มีทางเลือกมากนัก  เพราะยี่ฟงเปิดฉากโจมตีใส่กระทิงเขาปีศาจที่เป็นเพียงเหยื่อล่อเรียบร้อยแล้ว  พออยู่ในระยะกับดัก   รากไม้ก็พุ่งพรวดขึ้นมาจากใต้ดินหวังพันธนาการยี่ฟงแทบจะทันที    แต่เขารอโอกาสนี้อยู่แต่แรกจึงกระโดดขึ้นสูงเหนือพื้นหมุนร่างเหวี่ยงคมกระบี่สวนกลับลงไป    ฉัวะ!    รากไม้ทั้งสองเส้นขาดกระจุย    ส่วนยี่ฟงอาศัยแรงพุ่งร่วงทับใส่กระทิงเขาปีศาจอย่างต่อเนื่องพร้อมแทงกระบี่ทะลุร่างปลิดชีพมันได้ตามที่ตั้งใจไว้

“นี่สินะการเคลื่อนไหวของยอดฝีมือ!”

มังกรเฒ่าอ้าปากค้าง  ความไม่มั่นใจเมื่อครู่พลันสาบสูญ

เกมนี้ยิ่งเพลเยอร์มีเลเวลสูงมากเท่าไร  ระบบคลื่นสมองก็จะถูกเพิ่มประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นเท่านั้น

ทางด้านยี่ฟงลำพองใจได้ไม่นานนักเนื่องจากพื้นที่เขาเหยียบยืนอยู่กำลังสั่นไหว  หลังจากนั้นรากไม้ก็แทงทะลุขึ้นมาอีกครั้งทว่ามันทวีเพิ่มจำนวนเป็นสี่เส้น ยี่ฟงรีบดีดเท้าทะยานถอยหลังหนีแต่กลับถูกกิ่งไม้ฟาดลงมากะทันหัน  แม้จะตกใจเขาก็ยังสามารถกระโดดม้วนตัวกลับหลังผ่านไปได้อย่างเฉียดฉิว  ทว่าระหว่างลอยอยู่เหนือพื้นรากไม้ทั้งสี่ก็พุ่งเข้ารัดข้อเท้าของยี่ฟงเอาไว้ก่อนกระชากลงกระแทกพื้นสุดแรง

“ยี่ฟงระวังกิ่งไม้ด้านบน!”  มังกรเฒ่าตะโกนเตือนพร้อมพุ่งออกไปช่วยเหลือ

ชายหนุ่มหรี่ตาจับจ้องกิ่งไม้ปลายแหลมที่กำลังดิ่งลงมา   เขารีบพลิกร่างคว่ำลงก่อนใช้ฝ่ามือทั้งสองดันตัวกลับขึ้นมายืนได้อีกครั้ง  ไม่กี่วินาทีจากนั้นกิ่งไม้แหลมก็ทิ่มแทงปักลงกับพื้นดินเบื้องหน้า          ยี่ฟงไม่รอช้ารีบตวัดกระบี่คลายพันธนาการที่ข้อเท้าทั้งสองอย่างรวดเร็ว           ก่อนทะยานร่างกลับเข้าวงในหวังประชิดลำต้นของต้นไม้ปีศาจสังหารในพริบตา  รากไม้ที่พุ่งขึ้นมาจู่โจมล้วนไม่สามารถขัดขวางชายหนุ่มเอาไว้ได้อีก      การเคลื่อนที่ของเขาเมื่อมีวิชาตัวเบาหนุนเสริมก็ไม่มีมอนสเตอร์ที่เลเวลต่ำกว่าตัวไหนจะไล่ตามได้ทัน!

มังกรเฒ่าหยุดยืนมองภาพตรงหน้าอย่างโง่งม  “มันหลบรากไม้ทั้งหมดนั่นได้ไงวะ”

เวลานี้เบื้องหลังยี่ฟงเต็มไปด้วยรากไม้จำนวน 27 เส้น กำลังไล่ล่าเขาอยู่      แต่ยี่ฟงก็บรรลุถึงตัวการสำเร็จแล้วทว่าเขากลับหยุดยืนนิ่งไปเสียเฉย ๆ จนมังกรเฒ่าต้องร้องตะโกนขึ้นมาว่า

“เอ็งรออะไรวะ  รีบลงมือเร็วเข้า!”

ยี่ฟงไม่ตอบ      ในหัวเขาตอนนี้มั่นใจแล้วว่าต้นไม้ปีศาจสังหารเผยรากไม้ที่มันสามารถใช้งานได้ทั้งหมดออกมาแล้ว  ซึ่งนับได้เท่ากับระดับเลเวลของตัวมันเอง      และรากไม้ที่ว่ากำลังม้วนพันเข้าด้วยกันโดยชี้ปลายแหลมทิ่มแทงเข้ามาที่แผ่นหลังของยี่ฟงด้วยความเร็วเต็มที่  เขาชำเลืองมองด้วยใจที่เต้นระส่ำ    จนกระทั่งรากไม้ปลายแหลมแทบจะอยู่ห่างออกไปไม่ถึงสามก้าว!

“โง่แบบนี้ไม่ได้แดกป๋าหรอกโว้ย!”

หลังกล่าววาจาโอหังจบยี่ฟงก็ออกแรงกระโดดสุดตัว    ร่างเขาลอยขึ้นสูงเกือบสามเมตรรอดพ้นความตายไปได้เส้นยาแดงผ่าแปด  ส่วนรากไม้พลันทิ่มแทงเข้าใส่ลำต้นของตัวเอง  ความเสียหายนั้นถึงกับทะลุรอยแยกที่คล้ายปากออกไปอีกด้านเลยทีเดียว  แต่ดูเหมือนมันยังไม่ตาย  ส่งให้ยี่ฟงที่กำลังร่วงกลับลงมาง้างกระบี่ขึ้นเหนือศีรษะจากนั้นฟันฉับผ่ารากไม้ที่ม้วนพันเข้าด้วยกันจนขาดสะบั้นภายในกระบี่เดียว

‘เพลเยอร์ยี่ฟงทำการสังหารต้นไม้ปีศาจสังหารเลเวล 27  กระทิงเขาปีศาจเลเวล 25 ลงได้  ได้รับ…’

ชายหนุ่มไม่ค่อยสนใจไอเทมที่ดรอปมากนัก     รู้แค่ว่าไอ้ต้นไม้นี่ให้เงินมากถึง 650 ตำลึงทอง    ส่วนกระทิงเขาปีศาจไม่ได้ดรอปเงิน  อีกอย่างเกมนี้ไม่มีระบบปาร์ตี้       หลังจบการต่อสู้มันก็จะคิดคำนวณจากหน้าที่ประโยชน์ของเพลเยอร์แต่ละคนซึ่งร่วมกันช่วยล้มมอนสเตอร์แทน

จึงเป็นการยากสำหรับเพลเยอร์ประเภทเกาะคนอื่นเพื่อหวังดูดค่าประสบการณ์

มังกรเฒ่าเพิ่งเดินเข้ามาถึง  พอเห็นยี่ฟงเก็บไอเทมทั้งหมดอย่างไม่แยแสเลยอดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้ว่า

“นี่เอ็งไม่คิดจะใส่ชุดใหม่ที่มันดีกว่านี้รึไง”

“ฉันยังไม่เห็นจะมีดีสักชุดเหมือนกันลุง  อีกอย่างในเขตจงหยางก็ไม่ได้อันตรายสำหรับฉันมากนัก”

ยี่ฟงตอบตามที่คิด

“ข้าล่ะอยากจะรู้จริง ๆ ว่าเอ็งใช้วิธีไหนเก็บเลเวลมาจนถึงป่านนี้ได้ทั้งที่ยังใส่ชุดเริ่มต้นอยู่แบบนี้”

“มันเป็นความเทพส่วนบุคคลมากกว่าลุง  ไม่ได้มีความล้งความลับอะไรหรอก  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ยี่ฟงกล่าวเบี่ยงเบนความสนใจพร้อมเท้าเอวหัวเราะท่าทางสบาย ๆ  ส่งให้มังกรเฒ่าเบ้ปากหมั่นไส้เต็มที่

คนทั้งสองเริ่มต้นเดินทางอีกครั้ง  ซึ่งรอบนี้ชายแก่เจ็บแล้วจำย่อมไม่ผลีผลามนำตัวเองไปตกที่นั่งลำบากอีกเป็นหนที่สอง  เห็นท่าทางระแวดระวังทุกฝีก้าวของอีกฝ่ายแล้วยี่ฟงก็ได้แต่อมยิ้มขำ

“เดี๋ยวก่อนลุง!”  จู่ ๆ ยี่ฟงก็ยกฝ่ามือขวางมังกรเฒ่าเอาไว้

“มีอะไรของเอ็งอีกวะ  พวกเราเพิ่งจะเดินมาได้ไม่ทันไรเองนะ”

“ฉันสัมผัสได้ถึงจิตสังหาร”  ยี่ฟงเอ่ยตอบสั้น ๆ

ได้ฟังแล้วมังกรเฒ่าจึงรีบกวาดสายตาไปทั่วก็ยังไม่พบเห็นแม้แต่เงาของสิ่งใด    ก่อนคนทั้งสองจะรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนที่มาจากพื้นดินใต้ฝ่าเท้า

“หลบเร็ว!”

ยี่ฟงไม่พูดเปล่าแต่ยกฝ่าเท้าถีบร่างมังกรเฒ่าจนอีกฝ่ายเสียหลักเซไปอีกทาง   ส่วนชายหนุ่มอาศัยแรงเพียงเล็กน้อยทะยานหลบออกจากจุดที่ยืนอยู่เช่นเดียวกัน

ตูม!

เพียงหนึ่งลมหายใจเข้าออก            พื้นดินในจุดนั้นก็ระเบิดแยกกระจุยเผยให้เห็นสิ่งมีชีวิตที่มีลำตัวทอดยาวพุ่งทะยานออกมาและกำลังสะบัดส่ายจนเศษหินดินทรายฟุ้งกระจายด้วยท่าทางน่าเกรงขาม          จากนั้นมันโก่งลำคอพลางอ้าปากขู่คำรามดังฟ่อ ๆ

‘งูดินระเบิดเลเวล 25 โจมตี’

มังกรเฒ่าที่กำลังจะเอ่ยปากด่าจำต้องกลืนมันกลับลงไปเสียก่อน          ด้วยขนาดของงูดินระเบิดเบื้องหน้าล้วนสร้างแรงกดดันให้เหยื่อได้อย่างไม่ต้องลำบากด้วยซ้ำ

“ย…ยี่ฟง!  เอ็งรีบจัดการมันสิวะ  เลเวลมันแค่ 25 กากกว่าไอ้ต้นไม้ปีศาจที่เราเจออีก”

“เฮอลุง  เลเวลมันไม่ได้เป็นตัววัดความเก่งเสมอไปนะ  ต้องดูประเภทของสัตว์อสูรด้วยดิ”

ยี่ฟงตัวแข็งทื่อ  เงยหน้าสบตาอยู่กับงูดินระเบิดไม่กล้าละออกไปไหนแม้แต่วินาทีเดียว

ครึ่ก ๆ ครึ่ก ๆ

กระทั่งบังเกิดแรงสั่นสะเทือนคล้ายเดิมขึ้นมาอีก    เพลเยอร์ทั้งสองถึงกับตาเหลือกหน้าซีดเป็นไก่ต้ม  ตูม! ตูม! ตูม!  ปรากฏร่างของงูดินระเบิดพุ่งพรวดขึ้นมาจากข้างใต้ในลักษณะแค่ครึ่งตัวอีกเป็นจำนวนสามตัว!

‘งูดินระเบิดเลเวล 25 โจมตี’

‘งูดินระเบิดเลเวล 26 โจมตี’

‘งูดินระเบิดเลเวล 25 โจมตี’

“ฉิบหายแล้วลุง!!  ทำไมมันจ้องมาทางฉันทั้งสามตัวล่ะฟะ”

ยี่ฟงร้องเสียงหลง  ส่วนมังกรเฒ่าถูกแรงกดดันทับถมจนยากจะปริปากกล่าวคำใดได้

ท่ามกลางเพลเยอร์ทั้งสองที่ถูกแยกห่างอยู่คนละฟากฝั่งบังเกิดเสียงขู่ดังอย่างต่อเนื่อง   ในหัวของยี่ฟงประมวลผลหาวิธีรอดเร็วจี๋กระทั่งปรากฏหยาดเหงื่อผุดโผล่บนใบหน้า แสดงให้เห็นว่าเขาตกอยู่ในสถานการณ์เป็นตายจริง ๆ

“ลุง!  เราคงต้องแยกกันแล้ว  ถูกมันไล่แค่ตัวเดียวหวังว่าจะไม่ชิงตายไปซะก่อนล่ะ”

ยี่ฟงไม่สามารถยืนอยู่เฉย ๆ ได้อีกเพราะงูดินระเบิดตัวแรกที่โผล่ขึ้นมาทะยานฉกเข้าใส่เขาเต็มแรง      ต้นไม้ในเส้นทางที่มันกระแทกใส่ล้วนหักโค่นบังเกิดเสียงโครมครามลั่นป่า    ยี่ฟงที่หลบเลี่ยงไปด้านข้างแทบไม่มีโอกาสได้ตั้งตัวเนื่องจากถูกงูดินระเบิดอีกสองตัวที่เหลือโจมตีเข้ามาอีกระลอก  การจะหลบเลี่ยงต้องมีจังหวะดีอย่างมาก     หากช้าไปแม้แต่ก้าวเดียวย่อมไม่พ้นติดอยู่ในโพรงปากใหญ่ยักษ์ของอีกฝ่ายเป็นแน่      ทว่าพอรอดพ้นออกไปได้แล้วก็ยังต้องคอยปัดป้องเศษหินที่กระเด็นเข้ามาจนไม่เหลือเวลาให้โจมตีสวนกลับไปแม้แต่ครั้งเดียว

“ตัวเดียวก็ว่าสู้ยากแล้ว  ใครมันตั้งโปรแกรมให้ไอ้พวกนี้ออกล่าเหยื่อเป็นกลุ่มวะเนี่ย!”

ยี่ฟงไม่รั้งรอให้ตัวเองต้องตกเป็นเป้าของงูดินระเบิดทั้งสามตัวอีกแม้แต่วินาทีเดียว        เขารีบเร่งฝีเท้าโกยแนบออกห่างเท่าที่จะทำได้  ส่วนนักล่าพากันมุดกลับลงดินและลอบติดตามไปอย่างกระชั้นชิด      เนื่องจากบริเวณศีรษะของงูดินระเบิดมีลักษณะปลายแหลม  แข็งแกร่ง  วิธีไล่ล่าและการอยู่อาศัยจึงประหลาดพิกลอย่างยิ่งยวด     การจับสัญญาณเป้าหมายก็คือแรงสั่นสะเทือนบนพื้นดิน  ทุกครั้งที่เหยื่อเริ่มหลบหนีจะส่งผลให้ฝีเท้าหนักโดยไม่รู้ตัว    และแน่นอนว่างูดินระเบิดสามารถรับรู้ถึงการมีอยู่ของเหยื่อได้ไกลอย่างน่ากลัว    ยิ่งแรงสั่นสะเทือนบนพื้นดินกระจายวงกว้างเท่าไรยิ่งอันตรายต่อตัวเหยื่อเองเท่านั้น

ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวมายี่ฟงคาดเดาได้แต่แรกแล้ว     พอทะยานร่างออกมาไกลระยะหนึ่งเขาก็กระโดดไต่ขึ้นไปยืนบนกิ่งไม้และอาศัยกิ่งไม้ที่อยู่ถัดออกไปเพื่อใช้เป็นการเดินทางไม่ต่างจากในการ์ตูนนินจาคาถาที่เคยเสพมา

ทว่ายี่ฟงหลงลืมบางสิ่งไป…

‘ต้นไม้ปีศาจสังหารเลเวล 26 โจมตี’

“โว้ย!  ตรูเกลียดป่านี้”