ทะลุฟ้า ป่วนยุทธภพ (สถานะ จบไตรภาคแรก)

ลำดับตอนที่ #15 : หอกหัก

“หลานเหอ!!”

มีคนตะโกนเรียกหาเด็กสาวดังมาจากซอกหินผา  น้ำเสียงดูแตกตื่นกังวลใจ            เป็นเพราะเสียงร้องโหยหวนของโจรทั้งสามได้ไปปลุกให้ชาวบ้านที่หลบซ่อนอยู่พากันตื่นตัว     ไม่ช้าก็ปรากฏหญิงสาววัยกลางคนวิ่งออกมาจากช่องเขาด้วยสีหน้าซีดเผือด

“ข้าไม่เป็นไร”

เด็กสาวรีบหันกลับไปตอบเพื่อคลายกังวลให้อีกฝ่ายแต่นางก็ไม่วายถูกดึงเข้าไปกอดอย่างห่วงแหนอยู่ดี

“ท่านแม่!  ข้าปลอดภัยดี”

ซวงหลานเหอกล่าวย้ำสีหน้าอึดอัดเพราะถูกรัดแน่นเกินไป

“แม่บอกเจ้ากี่ครั้งแล้วว่าห้ามแอบออกมาที่นี่!”

ผู้เป็นมารดาตำหนิเสียงเข้ม  ดูเหมือนนางจะมองไม่เห็นยี่ฟงแม้แต่น้อย  จึงเป็นหน้าที่ของชายฉกรรจ์ที่เพิ่งตามมาถึงเป็นกลุ่มใหญ่คอยระวังภัยเอาไว้         เมื่อยี่ฟงกลับลงมาจากเนินเขาทุกคนต่างก็ชี้อาวุธไปที่ชายหนุ่มอย่างไม่วางใจ  แต่หากสังเกตดี ๆ แล้วจะพบว่าอาวุธในมือของชาวบ้านไม่ใช่ทั้งกระบี่ ดาบ หรือแม้แต่หอกทวน        มันเป็นเพียงแค่ท่อนไม้ยาวที่ถูกเหลาจนมีคมเท่านั้น

“ทุกคนลดอาวุธลงซะ!”

ชายร่างใหญ่ดูเข้มแข็งที่สุดพลันตะโกนสั่งการ  จากนั้นจ้องไปทางยี่ฟงเขม็งและถามขึ้นตรง ๆ ว่า

“ท่านคือมิตรหรือศัตรู”

“หากข้าเป็นศัตรูป่านนี้หัวของพวกเจ้าคงได้หลุดจากบ่าไปนานแล้ว”  ยี่ฟงตอบ

ชายหนุ่มไม่ต้องการเสียเวลาพิสูจน์ตัวเองจึงแสดงท่าทางให้ดูน่าหวั่นเกรงเข้าไว้

“จริงอย่างที่ท่านว่า  เพียงเห็นรอยแผลบนศพทั้งสองนั่นข้าก็ทราบในทันทีว่าท่านไม่ธรรมดา”

“ท่านผู้นี้สัญญากับข้าแล้วว่าจะจัดการกองโจรภูเขาให้พวกเรา!”

ซวงหลานเหอที่เป็นอิสระรีบแทรกตัวออกมาพร้อมประกาศเสียงดังชัดเจน  เหล่าชาวบ้านเบิกตากว้างพากันทิ้งอาวุธลงพื้นอย่างลืมตัว  แม้แต่ชายร่างใหญ่เองแววตายังสั่นไหวไม่มั่นคง

“นางพูดจริงรึ!?”

ยี่ฟงสบจ้องกลับไปที่ชายร่างใหญ่  รอยยิ้มมั่นใจพลันเฉิดฉายสร้างความหวังให้แก่ชาวบ้าน

“แน่นอน  ข้าให้สัญญากับหลานเหอไว้เช่นนั้นจริง”

เมื่อได้รับการยืนยันอีกครั้งโดยตรงจากยี่ฟง  ชายร่างใหญ่ก็ทรุดลงไปคุกเข่ากับพื้นอย่างรวดเร็ว    ชาวบ้านข้างหลังก็พากันทำตามโดยแทบไม่ต้องเสียเวลาคิด       ตามติดมาด้วยเสียงเทิดทูนสรรเสริญราวกับยี่ฟงเป็นเทพเจ้าเสียอย่างนั้น

‘ไอ้พวกปากพล่อยสัญญาส่ง ๆ ไปคงได้มีสะอึกละอายใจกันบ้างล่ะวะ’

ยี่ฟงคิดในใจ      เขาเองก็ไม่คาดคิดเหมือนกันว่าชาวบ้านจะตอบสนองกลับมาในลักษณะนี้        แต่ด้วยความอ่อนล้าจากการฟาร์มมาทั้งวันยี่ฟงจึงไม่คิดเอ่ยปากขัดศรัทธาให้มากเรื่องไปกว่านี้อีก

ทางด้านกลุ่มของเหนือฟ้าที่เลือกจะเดินตัดตรงเข้าสู่ใจกลางป่าล้วนแต่มีสภาพสะบักสะบอมด้วยกันทั้งสิ้น  ยิ่งถลำลึกเข้าไปเท่าไรมอนสเตอร์ก็ยิ่งทวีเพิ่มจำนวนมากขึ้นเท่านั้น  การปะทะจึงเกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง   หากเปรียบเทียบกับยี่ฟงแล้วพวกเขายังเดินทางช้ากว่าเป็นเท่าตัว

พอหยุดตั้งค่ายพัก  มังกรเฒ่าก็ขอตัวไปนอนทันที  ส่วนหนึ่งเป็นเพราะไม่ชอบขี้หน้าคู่หูนรก

“น้องหยกทำไมถึงเข้าเป็นศิษย์วังอันดับห้าหรือ”

จอมทัพกระบี่ดำเอ่ยปากถาม  เวลานี้นอกจากมังกรเฒ่าและเหนือฟ้าแล้วทุกคนก็มานั่งกันอยู่หน้ากองไฟ

“นั่นสิ  น้องมุกก็ด้วย”

ขุนพลทะเลเพลิงเสริมขึ้นมาราวกับเป็นเงาตามตัว

“เรามีคนรู้จักอยู่ที่วังฟีนิกซ์ค่ะ”

มุกทิวาตอบเนือย ๆ คล้ายไม่ค่อยใส่ใจนัก  หยกราตรีที่นั่งอยู่ข้างกันก็พยักหน้าสนับสนุนเงียบ ๆ

“พี่ว่าวังอันดับสามหรือวังจักรพรรดิที่ยู่อันดับสี่ยังจะดูมีอนาคตมากกว่า”

หยกราตรีตวัดสายตาจ้องกลับไปอย่างไม่พอใจ  จอมทัพกระบี่ดำจึงรีบโบกมือรัวเร็วพลางกล่าวอธิบายขึ้นว่า

“สามปีมานี้ในรายการทัวร์นาเม้นประเทศไทยไม่ว่าจะเป็น    1vs1    5vs5   หรือแม้แต่   Survival war   ก็ตาม  วังฟีนิกซ์แทบไม่ได้เลยสักแชมป์        โดยเฉพาะรายการที่จำกัดไว้สำหรับเพลเยอร์หน้าใหม่ก็ยังพลาดอีกเหมือนกัน  เห็นมีข่าววงในหลุดมาว่า   สิ้นปีนี้ถ้าวังฟีนิกซ์เยือกแข็งนิรันดร์ยังพลาดแชมป์ในลีกหน้าใหม่อยู่แบบเดิมก็จะถูกถอดสปอนเซอร์อีกต่างหาก”

รายการทัวร์นาเม้นของเกมลำนำจ้าวยุทธจักรถูกแบ่งออกเป็น  ลีกสำหรับเพลเยอร์หน้าใหม่       และลีกสำหรับโปรเพลเยอร์  แต่สำหรับ Survival war  นั้นไม่ว่าจะเป็นเพลเยอร์หน้าใหม่หรือโปรเพลเยอร์ก็สามารถเข้าร่วมได้อย่างไม่จำกัด

“แม้จะเป็นกิลด์ใหญ่แต่ก็ร่อแร่เต็มทีในวงการอีสปอร์ตสินะ  ฮ่า ฮ่า”

ขุนพลทะเลเพลิงกล่าวทิ้งท้ายและหัวเราะขบขัน

“เรื่องนี้มุกก็รู้ค่ะ  แต่เราสองคนไม่ได้ต้องการจะไปแข่งขันอะไรกับใครเขา แค่เล่นเกมให้สนุกกับเพื่อน ๆ ก็พอ”

“อีกอย่างพวกพี่เข้าใจผิดไปนะคะ           ถ้าวังฟีนิกซ์ยังเป็นกิลด์อันดับห้าอยู่แม้จะไม่ได้แชมป์เลยแต่พวกเขาก็สามารถมีลำดับในการแข่งขันสูงไม่น้อยหน้าหรือต้องอายใครด้วยซ้ำ      ส่วนเรื่องสปอนเซอร์เดี๋ยวก็มีผ่านเข้ามาเองแหละค่ะ”

หยกราตรีเอ่ยปากชัดเจนฉะฉาน  แสดงให้เห็นว่าวังฟีนิกซ์เยือกแข็งนิรันดร์ไม่ได้ย่ำแย่อะไรนัก      กลายเป็นว่าคู่หูนรกพากันใบ้แดกได้แต่มองหน้ากันไปมาอย่างอับจนหนทางในการชักจูงสองสาว

กระทั่งเหนือฟ้าตรวจสอบความปลอดภัยรอบบริเวณเสร็จและเดินกลับเข้ามาในวงสนทนา  พอเห็นว่าทุกคนพากันเงียบ  เหนือฟ้าจึงกล่าวขึ้นว่า

“แยกย้ายกันไปพักผ่อนเถอะ  พรุ่งนี้เราอาจต้องเจอหนักกว่าที่ผ่านมาก็ได้”

“จ้ะ  ฉันกับยัยมุกก็กำลังจะไปนอนพอดี”

หยกราตรีเงยหน้าตอบด้วยท่าทางอ่อนล้า

ความจริงแล้วทุกคนเองก็ไม่ต่างกัน  พอเหนือฟ้ากลับมาจึงพากันแยกย้ายแทบจะทันที    แต่ความสงบเงียบคงอยู่ได้ไม่นานนักเมื่อปรากฏเงาร่างของมนุษย์โผล่ขึ้นมาตามพุ่มไม้เต็มไปหมด  พวกมันส่งสัญญาณตีวงโอบล้อมและเคลื่อนกายเข้าใกล้เต็นท์ที่พักอย่างช้า ๆ โดยมีเสียงแตกหักของกิ่งไม้ในกองไฟคอยกลบเกลื่อน

“ลงมือ!!”

หนึ่งในพวกมันเอ่ยปากสั่งการ  คนที่อยู่ใกล้สุดจึงพุ่งเข้าไปใช้อาวุธฉีกกระชากเต็นท์โดยไม่มีออมมือ     จากนั้นผู้ลอบโจมตีก็พากันโห่ร้องสร้างแรงกดดันให้กลุ่มของเหนือฟ้าแตกตื่นตระหนกรีบคลานกันออกมา         แต่คมอาวุธมากมายก็จ่อไปที่พวกเขาทุกทิศทางโดยไม่ให้โอกาสได้ตอบโต้แม้แต่กระบวนท่าเดียว

“ไอ้เวรเอ๊ย!  เต็นท์ฉันราคาแพงนะโว้ย”

จอมทัพกระบี่ดำลุกขึ้นโวยวายโดยไม่แสดงความหวั่นวิตกสักนิดเดียว       ร่างกายสูงใหญ่ปัดกระแทกคมอาวุธออกไปโดยไม่ถูกบาดได้อย่างไม่น่าเชื่อ  คู่หูขุนพลทะเลเพลิงของมันก็เช่นเดียวกัน

“ฉันบอกพวกมันไปแล้วนะ  แต่ทำไงได้เอไอพวกนี้แม่งโง่นี่หว่า  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

เสียงห้าวของชายผู้มีใบหน้าเรียวแหลมดังขึ้น   เหนือฟ้าและเพื่อน ๆ จึงตวัดสายตาไปตามเสียงจนต้องเงยหน้ามองสูงขึ้นไปบนกิ่งไม้       จากนั้นพวกเขาก็ต้องเบิกตากว้างท่าทางหวั่นเกรงเพราะอีกฝ่ายพลันทะยานร่างลงมารวดเดียวด้วยวิชาตัวเบา!

“ยอดฝีมือ!!”

มังกรเฒ่ากลืนน้ำลายฝืดคอทันที  แม้จะทราบมาก่อนแล้วว่าเรื่องราวต้องไม่ธรรมดาแต่ถึงขนาดมียอดฝีมือโผล่ออกมาเช่นนี้ก็นับว่างานหยาบเลยทีเดียว

“ไอ้หอกหัก  แกต้องชดใช้ค่าเต็นท์ของฉันนะโว้ยเพื่อน”

จอมทัพกระบี่ดำก้าวผ่านผู้คนที่โอบล้อมอยู่เข้าไปได้อย่างราบรื่น  เหนือฟ้า มุกทิวา และหยกราตรีล้วนมีสีหน้าเอาเรื่อง  ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาอธิบายเรื่องราวพวกเขาก็ทราบได้เองโดยสัญชาตญาณว่าถูกทรยศหักหลัง

“นิสัยเวรตะไลแบบนี้ที่แท้ก็เป็นคนของวังจักรพรรดินี่เอง”

เหนือฟ้าแซะด่าคู่หูนรกอย่างอดไม่ได้

“ไอ้นี่มันปากดีจังวะ”

ชายที่ชื่อหอกหักกล่าวถามยิ้ม ๆ ส่งให้จอมทัพกระบี่ดำเงยหน้าหัวเราะชอบใจก่อนจะกล่าวขึ้นมาบ้างว่า

“อย่าไปถือสา  มันก็เพื่อนร่วมทางฉันเอง  เดี๋ยวทักทายให้ดู”

จอมทัพกระบี่ดำเดินกลับไปหาเหนือฟ้า  จากนั้นหวดฝ่าเท้าเตะอัดเข้าไปที่ใบหน้าอีกฝ่ายสุดแรง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า  สุดยอดว่ะ  แกทักทายเพื่อนร่วมทางแบบนี้เรอะจอมทัพ  โอ๊ยฮาว่ะ!”

หอกหักกุมท้องหัวเราะแสดงให้เห็นว่ามันฮามากจริง ๆ

“แกอย่ามาทักทายฉันแบบนี้ก็แล้วกันไอ้เวร  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ขุนพลทะเลเพลิงชิงกล่าวดักเพื่อนชั่วของมันไว้ก่อนด้วยรอยยิ้มชอบใจอยู่ไม่น้อย

“ฉันก็คิดว่าพวกแกสองตัวแค่ปากเสีย  แต่นี่มันนิสัยใฝ่ต่ำฝังอยู่ในสันดานแล้วไอ้ยักษ์โง่!”

หยกราตรีทนไม่ไหวด่ากราดออกไปบ้าง  ผิดกับมุกทิวาที่ค่อนข้างอ่อนไหวจึงทำได้เพียงก้มหน้าเท่านั้น

“ใจเย็น ๆ ก่อนพวก  งานต้องมาเป็นลำดับแรก  ยังมีเวลาให้พวกแกทะเลาะกันอีกเยอะ”

หอกหักเห็นว่ามันจะยาวถ้าปล่อยไว้จึงต้องออกหน้าห้ามทัพอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก  จากนั้นมันกวาดสายตาส่งสัญญาณมือง่าย ๆ ให้เหล่าเอไอทั้งหมดจับกุมเหนือฟ้าและพรรคพวกกลับไป

“หอกหัก  เราจะเดินทางตอนกลางคืนจริงหรือ”

จอมทัพกระบี่ดำถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ

“ไม่ต้องกลัวไป  ไอ้พวกเอไอโจรภูเขามันมีดอกไม้ประหลาดไว้คอยป้องกันมอนสเตอร์ได้ระดับหนึ่ง”

หอกหักตอบอย่างไม่ใส่ใจ

“เสร็จงานนี้พวกเราจะได้รางวัลมากขนาดไหนวะเพื่อน”

ขุนพลทะเลเพลิงถามขึ้นมาบ้างด้วยแววตาโลภสุด ๆ

“พอจะให้พวกแกสองคนยกระดับเลเวลตามฉันทันได้ง่าย ๆ เชียวล่ะ  หึหึ”

“ตามแกที่เลเวล 32 ทันเนี่ยนะ  จริงดิ!?”

คู่หูนรกอุทานออกมาแทบจะพร้อมกัน  ส่วนหอกหักเลียริมฝีปากดูโรคจิตหน่อย ๆ       พอมันเห็นว่าโจรภูเขานำเชลยออกไปไกลระยะหนึ่งแล้วจึงค่อยตอบกลับไปว่า

“งานนี้พวกเรายังต้องตลบหลังไอ้พวกโจรภูเขาหน้าโง่อีกทอดหนึ่งด้วย   ไม่ใช่แค่พวกแกจะไล่ตามฉันทันเท่านั้นแต่ยังมีไอเทมคลาสสูง ๆ รออยู่อีกเพียบ  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”