เรื่องของไก่เคนจิ

...  เรื่องนี้จะกล่าวถึงนี้มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว 
เรื่องมันมีอยู่ว่า
สมัยที่ข้าน้อยยังเรียนม.ต้นอยู่นั้น  ตามแผนที่เรียน จ้งมีการเลือกแผนที่เรียนตอนม.2  ซึ่งมีอยู่หลายแผนกให้เลือก ทั้งศิลปะ คหกรรม เกษตร ช่างไฟ และสารพัดช่างตามแต่จะเลือก 

อันเพื่อนข้าน้อยและพี่น้องต่างก็เลือกแผนกศิลปะ  อันนี้มันเป็นทางเลือกอยู่อีกวิชาที่ชอบ แตในใจก็เลือกเกษตรไว้เหมือนกัน เนื่องจากอยากผูกมิตรกับธรรมชาติ เอาละเดทไลน์มาถึงข้าน้อยก็เลือกแผนเกษตรนี่แหละวะ ช่วงสอบ อ.มาถึงถามเราว่า นี่เธอ... แผนที่เธอเลือก มีผู้หญิงเรียนอยู่คนเดียวเธอแน่ใจแล้วหรือว่าจะเรียน เราอึ้งไป 2 นาที ตกลงอะไรเนี่ย เพื่อนตรูหายไปไหนหมด ทิ้งกันไปอยู่ศิลปะวาดรูป คหกรรมกันหมดเลยรึไงเนี่ย ข้าน้อยตัดสินใจตอบไปเลยว่า แน่ใจ นั้นเป็นชะตากรรมที่ทำให้ระเห็จมาอยู่ ม.3/12 

เริ่มชีวิตในการเรียนแผนเกษตร ที่มีเพื่อนร่วมชะตากรรมทั้งหมด 10 หน่อ อะไรมันจะน้อยขนาดนี้หนอ อันนี้ไม่รู้คิดผิดคิดถูกเนี่ย(พอๆกับที่รู้ตัวอีกทีว่า เข้ากองร้อยพิเศษไปแล้วจะถอนตัวออกมาอีกที ก็สายไปแล้ว ตอนที่สมัครเข้าคนมาตรึม ตอนท้ายหายกันหมด กรรม) 
โชคดี เพื่อนที่เรียนอยู่ด้วยกัน ดันอยู่กองร้อยพิเศษ 2 คน แถมอ.ที่คุมก็คุมกองร้อยอีกแนะ เอาเข้าไป แถมที่เรียนยังอยู่ชายแดนของรั้วโรงเรียน  

เข้าเรื่องสักที เกริ่นมานานแล้ว 
เนื่องจากเรียนเกษตร มันก็ต้องเลี้ยงไก่ (หยอดยา ให้ข้าว) ขาย และส่งเชือด ครบวงจร แต่เราจะไม่พูดถึงเรือ่งนี้ เพราะเจ้าพวกนี้ถือว่าไปดีแล้ว 

แต่จะพูดถึง การทำไก่ขันที แน่นอน อ.ไม่หาไก่มาให้หรอก  แต่สั่งให้นักเรียนตาดำๆไปหากันเอาเอง  ไม่มีก็ซื้อจากในเล้า ซึ่งก็เล่นง่ายดี 
มาว่าถึงไก่ของข้าน้อยก่อนก็แล้วกันให้ชื่อมันว่า "เคนจิ" ไอ้ไก่ฮันนิบาลตัวนี้ก็ได้มากแถวบ้านซึ่งเลี้ยงไก่เอาไว้(จะกินหรอืเชือดหรือเลี้ยงไว้ดูเล่นก็ไม่รู้ รู้แต่ว่ามีไก่) พ่อข้าน้อยไปขอซื้อมาให้ มันเป็นไก่ตัวผู้กระทงตัวเล็กๆสีขาว หางยังไม่ออกดีเลย ถึงเวลาก็จับยัดใส่ตะกร้า(สีชมพู) หิ้วไปรร.ด้วยความภาคภูมิใจว่า วันนี้พกไก่มาเรียนด้วย 

ถึงเวลาก็ลงมือกรีด เฉือนอวัยวะส่วนนั้นทิ้งไป โดยไม่มีการลงยาชา เจ้าเคนจิซึมไปเลย ทิ้งเอาไว้ที่โรงเรือนสามวันก็เอากลับมาบ้าน 
เลี้ยงไว้ในกรงหมา 

เจ้าเคนจิ ถึงแม้จะถูกตอนแล้วมันก็ยังเป็นไก่ที่ซ่ามาก เวลาแม่ให้ข้าวมันก็จะจิก (ดูมันทรพีคนที่เลี้ยงมันสิ) ซึ่งข้าวที่ให้ก็ไม่ได้เป็นอาหารไก่เหมือนที่ไก่ที่เขาเลี้ยงกันทั่วไปหรอก  แต่มันเป็นอาหารหมา ที่บางทีถูกแช่น้ำจนพอง ผสมกับเศษอาหารคน นั้นแหละ เอาให้มันรับประทาน บางครั้งแม่ข้าน้อยก็จะมีเศษไก่ให้มาด้วย ถึงเวลาให้ข้าว ด้วยความอยากรู้ว่า ไก่มันจะกินไก่ด้วยกันเองหรือไม่
ข้าน้อยก็จะบรรจงตักเนื้อไก่ให้เคนจิ  โอ้วแม่เจ้า มันเปิบอย่างเอร็ดอร่อย ไก่กินไก่ด้วยกันเอง! 

แน่นอน เวลาผ่านไป เจ้าเคนจิ เติบโตขึ้นเป็นไก่อ้วนตัวใหญ่และหนักที่รู้เพราะเคยไล่จับมัน ที่สำคัญมันชอบหม่ำไก่ด้วยกันเอง  ที่สำคัญไม่มีใครที่บ้านกล้าจับ เพราะมันดุ