แก้วตาราชสีห์ ... ลงจบเรื่อง

โปรย :: 

“เงินที่ป้ากับลุงของเธอขโมยไป ที่เธอตกลงจะรับผิดชอบแทนจนมาวันนี้ดอกมันขึ้นไปที่สองล้านแล้วนะ”

“อะไรนะคะ” แก้วตาย้อนถามอย่างตกใจ ราชสีห์ล้วงเอาสัญญาที่เธอร่างขึ้นมาเองและทั้งคู่ต่างก็เซ็นชื่อรับทราบด้วยกันส่งให้ดู มีเงื่อนไขที่ด้านล่างกล่าวถึงเรื่องของการผิดนัดชำระหนี้โดยที่เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่ามันมีแบบนี้ด้วย เธอรู้แต่เพียงว่าตนเองคืนให้เขาไปหมดแล้ว

“แก้ว...แก้ววางเช็คคืนให้แล้วนี่คะ ก่อนที่แก้วจะมา”

“ไหนล่ะใครเป็นพยานให้เธอ”

“แก้ว แก้ว” แก้วตาอึกอัก เธอไม่มีพยานหรอก เรื่องนี้จะมีพยานได้อย่างไร ในเมื่อมันเป็นเรื่องที่รู้กันเพียงสองคน แค่เขาและเธอ

“อ้อ แล้วก็ชุดสร้อยกับแหวนทองคำขาวที่เธอขโมยมาอีก จะให้ฉันแจ้งความกับตำรวจเลยไหม” ราชสีห์จี้ได้ถูกจุดนัก แก้วตาหัวร้อนขึ้นมาทันที เธอยืดตัวตรงเถียงออกไปด้วยความรู้สึกกรุ่นโกรธ

“คุณให้แก้วแล้วและแก้วก็คืนให้แล้วนี่คะพร้อมกับเช็คนั่น”

ราชสีห์หรี่ตามองอย่างจับผิด ถามเสียงเครียด “เธอเอาวางไว้ให้ที่ไหน”

“ในห้องของคุณโตไงคะ”

“งั้นไปชี้สิ ว่าวางตรงไหน” ราชสีห์สั่งการกับเธอแล้วบอกลูกน้องที่รอคำสั่งอีกต่อ “กลับบ้าน”

“ดะ...เดี๋ยวค่ะ” แก้วตาร้องทัก แต่ก็รู้ว่ารถออกตัวและเคลื่อนไปแล้ว ราชสีห์ปรายตามามองเธอหน่อยหนึ่งถามเฉยเมย

“อะไร”

“คือ แก้วไม่สะดวกไปวันนี้ค่ะ” พอเธอออกปากท้วงเขา ราชสีห์ก็ขัดขึ้น

“แต่เธอต้องไปชี้ว่าตรงไหน และต้องไปตอนนี้!”

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการและความคิดของผู้แต่งเพียงเท่านั้น ตัวละคร สถานที่ เนื้อเรื่อง 

รวมไปถึงสถานการณ์ ไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้นเพื่อเพิ่มอรรถรสและเนื้อหาของนิยายเรื่องนี้ให้มีความสมจริงและน่าติดตาม 

ขอความกรุณาให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ 

ขอบคุณทุกๆการติดตามค่ะ 

.

.

.

มีเนื้อหาบางช่วงตอนไม่เหมาะต่อบุคคลที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๕๘ ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือสแกนเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใด เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ เป็นลายลักษณ์อักษรแล้วเท่านั้น

           <<<>>> อีบุ๊คคลิกภาพปกเลย